Jeetje dat zal voor jullie net als voor ons zo schrikken zijn geweest..hopelijk gaat alles goed met jullie dochter? Ik wil heel graag weten hoe ernstig het is of dat het meevalt, ik hoop natuurlijk op het laatste maar hou wel rekening met het ernstigste maarja wat is dat dan vraag ik me af..ik hou het in mn gedachten, lief van je.
Ja met onze dochter gaat het nu heel goed. Ze heeft een pacemaker, maar daarmee functioneer ze nu als ieder ander. Hoop dat het voor jullie mee gaat vallen. Niet weten waar je aan toe bent is verschrikkelijk. Dikke knuffel!
Als er wat wordt gevonden tijdens de 20-weken echo zakt de bodem onder je weg, het is echt vreselijk, het is nu 1,5 jaar geleden, maar ik krijg het nog steeds benauwd als ik eraan terugdenk. En bij ons liep het notabele goed af. Ik vind donderdag nog best lang wachten, lijkt me ontzettend zwaar, ik vond 1 dag al slopend. Ik hoop heel erg dat het meevalt, maar wil je vooral ontzettend veel sterkte wensen met al die onzekerheid en keuzes die nu op je afkomen. Dikke knuffel.
Ik wens je veel sterkte en ik duim voor jullie dat het meevalt, of goed te behandelen is. Mijn eerste dochter had ook een hartafwijking (ontdekt tijdens de 20-weken echo), maar wel een andere als ik het zo lees.
Wat heftig! Bedoelen ze misschien transpositie van de grote vaten? Dat ze omgewisseld zijn zeg maar. Op www.hartekind.nl staan ervaringen van ouders met een kind met een hartafwijking.
Oh ik weet hoe je je voelt...die onzekerheid is zo zwaar... Maar er zijn veel soorten afwijkingen en veel ervan zijn te verhelpen. Succes hoor!
Wat een naar nieuws. Ik hoop met heel mijn hart dat het meevalt. Succes morgen ( straks). Mijn duimen draaien voor jullie. Sterkte!
Ja wat zal ik zeggen we zijn niet heel veel meer te weten gekomen behalve dat ze 2 gaatjes heeft gezien in het tussen schot en twijfel of er ook een gaatje zit in het tussen schot van de onderste kamers van het hart. De longslagader is helemaal goed alleen over de aorta kon ze ook niet goed zien of die goed de linker kamer van het hart in kwam, hij verlaat het hart wel maar was wel dunner (nog wel binnen de afmetingen) dan hoe het moet zijn. Maandagmiddag wordt ik terug gebeld voor een nieuwe afspraak met weer een echo, nu met een kindercardioloog erbij en dan hoop ik echt op duidelijkheid..want nu weet ik eigenlijk nog niet heel veel meer dan dat de baby een hartafwijking heeft. Ze zei wel dat we alles moeten uitspreken en overwegen maar hoe dan als je (nog) niet weet hoe ernstig het is..woorden als vruchtwaterpunctie, afbreken van de zwangerschap tot 24 weken en ernstige complicaties bij hartoperaties na de bevalling hoor ik constant in mijn hoofd..en heb gewoon geen idee hoe ik me moet voelen want ik voel eigenlijk niets.
Wat ontzettend heftig en wat rot dat je eigenlijk nog steeds zo weinig weet. Het weekend wordt zo heel lang. Ik kan me je emoties heel goed voorstellen, ik heb toentertijd ook gedacht: Laat alles maar, ik ga gewoon slapen en wordt wel weer wakker als alles over is. Het is gewoon vreselijk eng! Dikke knuffel. gaat het een beetje thuis? Kunnen je kinderen even naar opa's en oma's of zo, of wil je ze graag juist om je heen? Sterkte
Ik heb me kindjes graag om me heen omdat ik zo graag wil dat alles normaal blijft voor hun. Me dochter hebben we wel verteld dat er iets mis is met het hartje van de baby en dat we wat vaker naar het ziekenhuis zullen gaan. Mijn zoontje is gewoon nog veel te klein. We hebben er samen donderdagavond heel goed over gepraat maar het blijft lastig omdat we eigenlijk nog niet heel veel meer weten. We zijn er wel over uit dat mocht de afwijking te ernstig zijn dat het voor de baby te moeilijk word buiten mijn buik dat we de zwangerschap afbreken..maar anders gaan we er helemaal voor, ik voel de baby bewegen, het is helemaal compleet en het is zo ontzettend welkom..
Wat een moeilijke tijd nu moet je weer wachten... Ik hoop dat de volgende echo snel ingepland wordt en dat kindercardioloog iets meer antwoord kan geven op jullie vragen, het lijkt me vreselijk om zo in onzekerheid te zitten.
Dat maakt het inderdaad allemaal zo moeilijk, alles is al zo tastbaar en inderdaad zo gewenst. Onze situatie was heel anders hoor, bij ons was al snel duidelijk dat als ze maar bleef groeien, ze wel gewoon levensvatbaar was, alleen was onduidelijk of ze bijvoorbeeld down had. Jullie kindje is inderdaad gewoon al lid van jullie gezin, deze omschakeling is heel heftig. Hopelijk is het operabel, je kansen zijn juist door deze echo sterk verbeterd. Je kunt nu in het ziekenhuis met de juiste artsen stand by bevallen. Ze kunnen vanaf nu goed in kaart gaan brengen wat er precies is en hun plannen al klaarmaken. Het blijft slopend, maar hopelijk geeft het jullie kindje straks juist kansen. Maar eerst weer wachten, sterkte daarmee! Die tijd tussen echo's duurt heel lang.
Jeetje wat vervelend dat het nog niet duidelijk is wat jullie kindje precies heeft aan het hartje. Hopelijk gaat het weekend snel voorbij en weten jullie maandag waar jullie aan toe zijn. Slopend deze dagen, in afwachting. Sterkte!