Ja ok, dat is ook zo. Maar ik denk we bij zoon nu pas een beetje op dat punt aan het komen zijn; groep 5. Al krijgt hij vanaf groep 3 al extra werk met name op rekengebied. Gelukkig krijgt hij nu ook zaakvakken en dat is vindt hij erg leuk. Ik denk zeker het in de kleuterklas nog niet noodzakelijk is om extra werk aan te bieden, tenzij daar natuurlijk aanleiding voor is of als het kind niet lekker in zn vel zit.
Voor mij is het volle potentieel benutten van mijn kind (of mezelf) ook geen doel, aangezien volgens mij bijna niemand dat compleet benut en op alle vlakken en het in mijn ogen ook wat anders is dan cognitief op je niveau werken. En ik vind het gewoon prettig als ze daar op school de mogelijkheid voor hebben gekregen en ook hebben geleerd hoe ze op dat niveau kunnen werken. Of ze er later wat mee doen hangt van meerdere factoren af, ik gun ze alleen die kans zo. En sommige echt schoolse dingen als verschillende lesmethoden, vraagstellingen, manieren van denken en werken leren ze gewoon niet zo een, twee, drie op sport of van een muziekinstrument of legobouwerk thuis. Natuurlijk kan het een heel nuttige bijdrage leveren en een ervaring waar ze op school en het hun leven profijt van hebben, maar het kan niet alles van waar je op school tegenaan loopt vervangen. Overigens, sloom maar een hoge intelligentie kan inderdaad samengaan. Gebrek aan interesse, ad(h)d of leerstoornissen als dyslexie etc. kunnen daar wat mee te maken hebben. Ik hielp regelmatig in de klas bij de kleuters. Wat mij opviel met opdrachten die voor de hele klas gelijk waren bijv. een kralenketting van zo’n 70 cm meter lang rijgen, was dat gemiddelde leerlingen als eerste klaar waren. De wat slimmere kinderen hadden na 3 x dezelfde kralenreeks het wel gezien en vroegen zich af waarom ze nog een heel stuk touw in dezelfde volgorde moesten rijgen, terwijl ze toch hadden laten zien dat ze de opdracht begrepen hadden. De kinderen die minder slim waren, moesten gewoon echt steeds opnieuw kijken dat de rode kraal na de gele kwam, i.p.v. na 3 reeksen de volgorde wel uit hun hoofd te weten.
Ze hebben iets van Cito gedaan vorige week omdat ze, zo werd mij gezegd, wilden kijken hoe ver hij was (ze zoeken naar een beginpunt zeg maar). Ik ben heel positief over hoe er meegedacht wordt tot nu toe. Alleen balen dat de manier waarop ze hem die Cito hebben laten doen rammelde aan alle kanten (een aantal dingen hier al eerder genoemd) dus ben benieuwd. Volgens mij hebben ze ook alleen maar het onderdeel begrijpend lezen gedaan. Ik heb nog niks over een dhh test gehoord hier, misschien gaan ze daar nog mee komen? Ik wacht deze week even af, hoor ik weer niks dan trek ik maandag weer aan de bel. Vandaag wilde mijn zoontje weer niet naar school.. hij bleef liever thuis zodat hij kon oefenen met letters schrijven, rekenen en over de wereld leren zei hij. Heb hem toch kunnen overhalen gewoon te gaan. Met een brok in mijn keel ben ik het schoolgebouw uitgelopen. Mijn zoontje bleef maar zwaaien bij het raam. Bijna weekend gelukkig *edit* Mijn zoontje is ook erg bezig met het niet als enige iets anders doen. Als hij wil lezen maar niemand anders leest zal hij zich geen boek pakken. Ik zou e.e.a. gewoon in de gaten houden.. zolang je zoontje geen gedragsveranderingen laat zien (boos, verdrietig, gefrustreerd etc) is samen spelen gewoon iets waar hij op dit moment misschien behoefte aan heeft. Van samen spelen leren ze tenslotte ook.
Ben ik met je eens hoor, ze doen echt hun best. En an sich is een halve dag zonder pauze voor een keer ook geen ramp. Maar het punt is dat mijn zoontje het doen van werkboekjes in zijn eentje bij de IB'er nu geassocieerd heeft met niet naar buiten mogen. En daar wringt de schoen. Er is te weinig uitleg geweest over wat er van hem verwacht werd en hoe e.e.a. zou gaan. De dag erna heeft hij mede hierdoor - naar eigen zeggen - maar wat gedaan zodat hij snel klaar was om het buitenspeelmoment maar niet te hoeven missen. De andere reden dat hij de tweede keer maar wat gedaan heeft was dat hij het veel te makkelijk en saai vond en er geen zin in had ("ik moest hetzelfde de dag ervoor ook al doen"), dat heeft hij in ieder geval bij yoga verteld (zijn yogajuf kwam naar me toe afgelopen week omdat haar wat dingen waren opgevallen). Om in te haken op het sloom zijn.. mijn zoontje is vooral als hij iets saai vindt snel afgeleid en dan kan het heeeeel lang duren voordat hij waar hij mee bezig is afmaakt. Hoe saaier iets is hoe slomer hij wordt. Ik voeg even een foto bij van iets waar hij nu tegen aan hikt m.b.t. afmaken. Zijn verhaal de afgelopen dagen: De juiste potloden waren niet geslepen en dus kon hij niet goed verder, hij krijgt niet genoeg tijd om het af te maken, elke keer maar heel even en dan moeten ze weer opruimen, veel geluid om hem heen dus hij kan zich niet concentreren (kleuterklas dus wat wil je). En elke keer gaat dat papier dus weer terug in de afmaakbak. Hij heeft er geen zin meer in merk ik aan alles. Thuis doet hij dit soort spelletjes ook maar dan op de tablet. Die doet hij met plezier, dan kan hij tellen en een vakje aan klikken en dat wordt dan een bepaalde kleur. Gaat veel sneller natuurlijk dan elke keer tellen, lezen welke kleur het moet worden, potlood erbij en inkleuren Plus zijn die van de tablet niet van het formaat halve A4tjes in één keer en kan hij ze in 1x afmaken zonder dat zijn concentratie weg valt. Nogmaals, ik ben heel benieuwd naar het volgende gesprek..
Ik had inderdaad al wat gelezen over toetsen en niet buiten spelen. De manier waarop is dan niet handig. Heb je ook nagevraagd of hij ook echt niet buiten is geweest?
Ik heb het niet hoeven navragen.. de IB'er was de ochtend erna (toen ik er nog was) in de klas en vroeg of hij het goed vond dat ze hem straks weer zou meenemen waarop hij iets zei in de trant van "ok maar alleen als ik dan wél mag buitenspelen". De manier waarop de IB'er reageerde was alles zeggend: "ja, vandaag mag je dan wél buitenspelen". Ik stond er naast dus ze weet ook dat ik op de hoogte ben dat hij de eerste keer dus inderdaad niet heeft mogen buitenspelen.
Wat gaat er nu verder nog gebeuren dan? We zijn nu een week verder.... die cito's zijn natuurlijk zo nagekeken! Denk ook dat hij een Cito van halverwege groep 3 gemaakt heeft; begrijpend lezen ontmoet echt in groep 4 aan de orde.
Van de week gesprekje gehad op school. Het gaat heel goed, zoon zit super op zijn plek in groep 2! Cognitief allemaal prima, maar de werkjes.... (precies wat we hadden verwacht ) Ze gaan er meer eisen aan stellen; zowel hoelang hij moet werken (is snel klaar of zit gerust de halve tijd naar de andere kinderen te kijken) als wat er af moet zijn. Ben heel benieuwd of hij dat op gaat pakken. Verder doet de juf het heel leuk qua uitdaging. In het gesprek liet ze merken dat ze de kinderen allemaal op hun eigen sterke punten aanspreekt bij groepsactiviteiten. Hij mag bijv. de titel van het boek lezen. Tot nu heel tevreden: hij mag lekker spelen en zichzelf ontwikkelen, de uitdaging zit hem voor hem vooral in waar hij minder sterk in is en verder komt zijn talig/cognitief sterke kant spelenderwijs in de groep aan zijn trekken. Super!
Hier ook van de week een gesprek gehad en ik ben tot nu aan toe dik tevreden. En nog belangrijker, zoon is niet meer dagelijks in tranen als hij uit school komt (zoals de laatste maanden in groep 3). De overdracht is super goed gedaan en zoon heeft meteen overal uitdagender werk voor gekregen. Ze doen ook erg hun best om hem bij de les te houden. Bij het dictee moet hij bijvoorbeeld het woord wat juf noemt opschrijven en daarachter zelf een woord bedenken wat er op rijmt. Ik merk wel dat mijn zoon er zelf nog niet veel vertrouwen in heeft; school is gewoon stom en het gaat nooit leuk worden Maar het naar school brengen is geen drama meer en aan zijn houding in de klas te zien is hetze verschrikkelijk nog niet Duimen dat we deze lijn kunnen volhouden dus.
Hier gaat het ook heel goed. Waar ze vorig jaar, gr2, met tegenzin naar school ging gaat ze nu vol plezier. Een hele fijne juf, een vast plekje in de klas en het mogen leren doen haar goed. Schrijfletters pakt ze vlot en netjes op en voor de rest heeft ze haar eigen werkboeken maar voelt zich absoluut niet alleen hierin.
Het verhaal krijgt nog een staartje.. Toen ik gisteren mijn zoontje ging halen kwam hij op me afgerend, met andere broek aan - hij wou weg van school, weg van het schoolplein. Het was me al duidelijk dat hij een ongelukje had gehad, helemaal niet erg. Nog voordat we de poort uit waren was hij in tranen en helemaal overstuur. Hij had sommetjes moeten doen achter de computer terwijl hij zijn telraam niet had. De sommetjes waren veel te moeilijk zonder telraam, het was echt niet leuk.. met horten en stoten probeerde hij duidelijk te maken wat hem dwars zat. Ik heb niet direct in de gaten gehad dat hij afgezonderd zat van de rest (in alwéér in ander lokaal) en dat het onderdeel was van de cito. Ik heb dus heel luchtig gereageerd en gezegd dat we wel even terug naar binnen konden om tegen de juf te zeggen dat er extra op gelet wordt dat hij bij zijn telraam kan. Bij binnenkomst trof ik de IB'er met de juf aan die zei dat hij de cito had gedaan en een telraam dus niet mag want het is standaard dat kinderen dan geen telraam erbij hebben. Ik heb gevraagd welke Cito rekenen ze hebben afgenomen waarop ze aangaf inderdaad cito mid groep 3?! Ik heb gelijk een gesprek aan gevraagd, wilde verder niks zeggen in het bijzijn van mijn zoontje. Wat me tot nu toe duidelijk is, is dat: hij in wéér een ander lokaal gezet is, weer in zijn eentje. Dit keer achter een pc met muis (hij kan nauwelijks met een muis overweg maar dat terzijde) terwijl hij andere kindjes vrolijk liedjes hoorde zingen omdat er muziekles was. Hij zag allemaal sommetjes en dingen in een vraagstelling waar hij nog nooit mee in aanraking is geweest en zijn eerste reactie is paniek geweest want hij had geen houvast meer aan zijn telraam. Hij kan overigens ook zonder dat telraam, maar zit nog in het proces van leren vertrouwen op zijn eigen kunnen. Hij panikeert als hij iets nieuws ziet en roept meteen dat kan ik niet en dan gaat de boel op slot. Als je erbij bent zie je het gebeuren en kun je hem geruststellen en vertrouwen geven door een voorbeeld even stap voor stap met hem door te nemen en dan zie je vanzelf of hij het doorheeft of dat hetgeen aangeboden wordt veel te hoog gegrepen is en er geen meerwaarde is in het laten doorworstelen van die hele toets. Enfin, tijdens de cito moest hij heel nodig plassen, heeft hij geroepen en geroepen maar niemand kwam. Toen de IB'er wél kwam was het al te laat en had hij in zijn broek geplast. Ik kan me voorstellen hoe ellendig hij zich moet hebben gevoeld. Tijdens het avondeten heb ik nog eens voorzichtig gepolst wat voor sommetjes er precies waren en hij gaf een voorbeeld met drie getallen bij elkaar op tellen. Ik gaf hem een voorbeeld en in eerste instantie wilde hij meteen zijn telraam. Ik heb hem er rustig doorheen gepraat, het hem stap voor stap laten doen, zonder telraam, gewoon uit zijn hoofd. Nog een paar van dit soort sommetjes genoemd waarbij hij het zelf stap voor stap uitrekende en toen het tot hem door drong dat hij het kon glunderde hij van oor tot oor: ik kan het wél!!! Gelukkig toch nog een eureka momentje voor hem zo in de avond dat, hoop ik, zijn nare paniek en het "ik kan er niks van gevoel" een beetje heeft kunnen verzachten.
@zigzag ik heb niet alles terug gelezen, maar is er wel een plan van aanpak gemaakt en is het doel van het doortoetsen besproken? In groep 2 kan er zo veel gedaan worden, ook met lezen / rekenen en andere manieren. Zo heeft Q in groep 2 bijvoorbeeld een spreekbeurt mogen houden over de ruimte, kreeg tijd om van alles op te zoeken en te tekenen. Daarna heeft ze een spreekbeurt mogen houden. Andere kinderen mochten dat ook als ze dat wilde, zo voelde Q zich geen uitzondering.
@zigzag wat een rare gang van zaken! Waarom zetten ze een kleuter in hemelsnaam alleen in een lokaal achter een computer Hier op school doet de Ib'er een aantal testjes met ze of gewoon de eigen juf. In groep 2 moest mijn zoon op een gegeven moment ook een aantal testjes bij de IB'er doen en toen mocht mijn zoon een vriendje meenemen (die kreeg ook een 'opdracht'). Ik zou hier ook niet echt blij van worden. Dat hij de cito M3 maakt klinkt logisch, maar de manier waarop maakt de resultaten denk ik niet echt betrouwbaar.
@zigzag Wat een rare gang van zaken, ik hoop wel dat dit bij het plan van aanpak zat. Ook erg jammer dat ze hem alleen daar laten zitten vind ik niet verantwoord. Erg sneu om hem zo in het diepen te gooien zonder een peiling of hij weet hoe het moet.
@zigzag, rare gang van zaken idd. Al gebeurd het doortoetsen hier ook 1 op 1 met de IB-er, maar volgens mij hebben ze dan wel gewoon pauze. Zeker weten doe ik dat niet. Maar onze dochter vond het juist heel interessant; alleen mee met een juf, moeilijke werkboekjes maken. Hier gisteren de kennismakingsgesprekken gehad. Zoon doet het prima; heeft volgens de juf voldoende uitdaging en zit lekker in zn vel. Dochter doet het op school goed. Heeft voor rekenen een tweede extra rekenboek (de eerste was te makkelijk) en mag regelmatig met een andere goede rekenaar uit de klas om samen aan Kien te werken; waarbij een onderwijsassistent ze kan helpen. Voor taal heeft ze ook extra werk; met name voor het begrijpend lezen en dat is wel een leuke methode met allerlei leuke feitjes. Dat vindt ze erg interessant. Maar thuis gaat het niet goed; is weer snel boos of verdrietig. Ook is ze bang; iets wat ze eigenlijk nooit is geweest, maar daardoor slaapt ze slecht en wordt vaak s nachts of heel vroeg wakker. Ik denk dat ze gemiddeld maar max 8 uur per nacht slaapt.
@nelta fijn die extra uitdaging! Hoe vindt ze het om vaker buiten de klas te werken? Waar is ze bang voor? Bij Q adviseerde de kinderpsycholoog toen om vooral heel eerlijk te zijn en dingen waar ze bang voor was met cijfers te onderbouwen of samen op internet op te zoeken bijvoorbeeld. Bij haar werkte ook een zorgendoosje, waar ze bang voor was of zorgen over maakte schreef ze op en bespraken we later
Tja dat krijgen we er niet uit. Op school heeft ze elke week gesprekjes met een pedagoog va het wijkteam; daar heeft ze vorig jaar best wel een hoop aan gehad. Misschien krijgt ze eruit. Ook zijn we recent begonnen met Truste (een soort slaapklets), maar daar laat ze ook weinig los over niet leuke dingen; terwijl als het leuk was ze juist genoeg verteld.