Kijk, dat klinkt nog eens als een goede aanpak! Ik ben zó blij voor je zoontje dat de school het bij jullie op die manier heeft gedaan! De benadering maakt gewoon zoveel verschil. Ik heb voor mijn gevoel echt een beginnersfout gemaakt.. Ben akkoord gegaan met het afnemen van de cito, maar heb er geen moment bij stil gestaan dat dat zou inhouden dat ze mijn zoontje aan zijn lot zouden overlaten, dus alleen in een lokaal zouden zetten, pauze laten missen etc. Ik neem mezelf behoorlijk kwalijk dat ik niet duidelijker heb gevraagd hoe ze dat zouden doen. Naar mijn idee zou er iemand bij zijn die ook ziet/hoort wat hij doet zodat ze een idee krijgen van zijn gedachtegang, waar hij evt vastloopt en waardóór. Ze weten immers dat hij anders redeneert, soms stappen overslaat en in de stress kan schieten bij nieuwe situaties. Dus inderdaad, de uitslag is totaal niet meer betrouwbaar nu. Ze gaven zelf aan dat ze hem verder niet kennen.. Dus dan duw je een kind toch niet een boekje onder zijn neus (of achter de pc), roept succes en loopt weg?! Je ziet dan immers totaal niet wat er gebeurt.. Bovendien is dit ook de allereerste keer geweest dat hij überhaupt zo'n toets moment meemaakt. Hij is nota bene 4! Ze hebben naar mijn mening geen veilige omgeving voor hem gecreëerd. Ik ben echt heel benieuwd hoe ze daar zelf over denken. Ik loop wat op de dingen vooruit maar ik verwacht dat mijn zoontje sowieso een aantal onderdelen van de toets niet (zo) goed gedaan heeft n.a.v. de signalen die ik heb opgevangen van hem. Kent hij de stof die getoetst is echt niet of was er desinteresse omdat het te makkelijk was, is hij afgehaakt omdat hij dacht dat hij het toch niet kon, of heeft hij de bedoeling niet gesnapt bijvoorbeeld? En dan nog iets wat ik me afvraag... ze hebben geen beginpunt gehad, het idee achter het toetsen was om een beginpunt te vinden van hoe ver hij is, maar kunnen ze nu op basis van wat ze denken te weten dat hij níet kan (afgaande op toetsresultaten) mij dan zeggen wat hij wél kan? Zou ik erg knap vinden, ze hebben immers alleen de groep 3 cito afgenomen. Hoe nu verder, wat is hun plan? Allemaal vragen die ik hoop volgende week te kunnen stellen tijdens het gesprek. Als iemand nog tips heeft die ik kan meenemen hoor ik ze graag. Ik zal in ieder geval niet alleen gaan zoals me hier ook al werd geadviseerd.
1 op 1 kan prima werken.. maar in ons geval was het 1 op 0. Een kind van 4 in zijn eentje in een lokaal zetten met een werkboekje of pc, waar dus verder niemand aanwezig is, noem ik niet 1 op 1. Mijn zoontje is normaal gesproken ook heel enthousiast als hij moeilijkere werkjes mag doen, vindt het 1 op 1 ook leuk, maar hoe het nu gegaan is daar loopt hij natuurlijk niet warm voor.
Is het een idee om met bv emoji's te werken en dan een probleem oplossende insteek te proberen? Wat kan er gedaan worden om een sippe emoji om te toveren naar een vrolijke? Dan ligt de focus wat minder op wat er niet leuk was en wordt er meer aandacht besteed aan hoe het e.e.a. (nog) leuker te maken. Zo krijgen jullie als ouders wellicht toch een beter beeld van concrete zaken waar ze tegenaan loopt (en mee rondloopt).
@nelta Ik zie net dat ik het trouwens wel heel beknopt heb omschreven - Wat ik bedoel is dus bij de vraag over hoe haar dag is geweest haar een emoji laten aanwijzen. Is het een vrolijke? Dan is dat in ieder geval al een indicatie dat een fijn gevoel de boventoon heeft gevoerd (of ze moet zelfs al op dat level de confrontatie proberen te vermijden door een sociaal wenselijk antwoord te geven natuurlijk. Maar jullie kennen haar goed genoeg denk ik om hier doorheen te prikken). Volgende stap, was echt alles leuk vandaag of waren er ook een paar mindere momenten? En dan dus de stap wat had er anders moeten gaan om ook dat moment een leuk moment te laten zijn? Uit haar antwoord zullen dan misschien meer details rondom het niet prettige duidelijk worden. Hoop dat ik het nu duidelijker heb verwoord
Ja ik snap hem. We gebruiken sinds kort het boekje Truste voor het slapen gaan. Hiermee kun je ook napraten over de dag. Maar toch blijft het lastig voor haar om zich te uiten over negatieve dingen.
Wel herkenbaar hoor. Wij zijn eind vorig schooljaar (groep 3) met onze zoon naar een kinderpsycholoog / kindercoach geweest omdat hij ook steeds huilend uit school kwam en hele boze buien had. Hij kon niet onder woorden breng en wat hem nou precies zo dwarszit, vond alles aan school "stom" en ging iedere dag met de grootste tegenzin naar school. De therapeute heeft hoed geholpen, hij vond het vooral heel fijn dat iemand hem eindelijk eens begreep.... Hoewel we iedere dag de dag doorspreken blijft hij het moeilijk vinden om zich te uiten... veel dingen blijven gewoon stom! Zonder dat hij het verder kan uitleggen.... Wat trouwens een goede tip is: samen tekenen en dan ondertussen wat praten Dan ligt de focus minder op het praten. Gewoon samen een A4 vol krabbelen met tekeningetjes, elkaars tekeningen af maken of laten tekenen wat leuk en stom was die dag in de klas...
zoontje kwam vorige week 2 keer blij uit de school! wow! hij heeft met de juf afgesproken om te compacten/voortoetsen en ze zoeken samen nieuwe dingen om te doen/leren. hij maakt zijn werkjes wel af; is juist verder dan de groep omdat hij instructie lessen niet nodig heeft. maar hij is zichtbaar ongelukkig op school. 10mn gesprek gehad dus. ik zou zo graag willen dat hij gelukkig/vrolijk is als ik hem ophaal.
Vervelend @belize hopelijk komt het toch nog goed en krijgt hij plezier in school. Ik dacht eerder begrepen te hebben dat het zo goed ging. Hier loopt het met Q gelukkig écht goed op school en daar buiten. Ze was laatst ziek, waarvan 3 dagen boven de 39 graden koorts, maar wilde toch heel graag naar school. Dat heb ik nog nooit meegemaakt met haar. De normale vakken als rekenen en taal vindt ze nog steeds niet zo leuk, maar ze doet echt haar best om het af te krijgen. De tafels zijn wel nog echt een probleem, maar dan maakt ze dat ook eens mee. Ze is super enthousiast over de creatieve vakken, spreekt steeds vaker Engels ook als anderen het horen en zo kan ik nog talloze voorbeelden geven. Nu nog hopen dat er meer geld komt voor dit soort klassen, de kinderen hebben het echt nodig.
het gaat natuurlijk veel beter dan de oude school. hij was wel blij na het gesprek met de juf. ze doet dus helemaal niet moeilijk over compacten. maar steeds nieuwe dingen vinden valt niet mee om zijn tijd te vullen. hij begon nu ook afspreken-met nieuwe kinderen- en dat maakt hem ook blij deze week. hij zei tegen mij dat hij zijn verlegenheid moest overwinnen om vrienden te kunnen maken. (zo enorm verlegen steeds) en toen ging hij naar een jongen en hem gevraagd! die jongen was ook zo verlegen zeg.
Erg knap dat hij zelf zei dat hij zijn verlegenheid moest overwinnen. Nog knapper dat hij er ook wat mee heeft gedaan!!
zigzag; heb je al met de juf gesproken? wat zegt zij over toetsen zonder toezicht? want dat mag gewoon niet. bij een toetst hoort gewoon toezicht.
Onze peuter van 3 jaar en 5 maanden zit nu een maand op de peuterspeelzaal en hij valt op....Ze zijn gisteren maar eens begonnen met het afnemen van de peuter cito. Hopelijk kan hij net als zijn zus naar de observatiegroep waar ze het in globaal testen. Kostte ons toen maar 50 euro en gaf een mooi handvat richting school ook. Hij leest nu bijna alle letters en cijfers en tekens als %, + en €. Hij is enorm leergierig. Peuterspeelzaal vindt hij leuk, vooral de peuter gym en alle kringactiviteiten. De andere kinderen begrijpen hem niet zo dus kletst hij vooral tegen de juffen. Benieuwd hoe hij is als hij op school begint... De puber doet het prima in 2 gymnasium, haalt erg mooie cijfers, ook voor de nieuwe vakken Grieks en Duits. Zit verder goed in haar vel, druk met haar vriendinnen en de musical van school waarvoor ze weer geselecteerd is (toneel).
Toch iets te enthousiast getypt: vanmiddag een behoorlijke huil- en driftbuien van de oudste: plannen is toch wel lastig En zodra er iets tegen zit is de hele wereld tegen haar en kan ze met veel gevoel voor drama denken dat er nooit meer iets goed zal gaan...9 proefwerken in 2 weken is ook best wel veel natuurlijk.
Er is inmiddels een gesprek geweest met de IB'er en de juf (samen).. Er werd gewoon overheen gepraat maar later in het gesprek hebben ze wel aangegeven dat e.e.a. ook voor hen een leermoment is geweest. Ik ben heel duidelijk geweest in dat de resultaten me niks zeggen gezien de omstandigheden, de IB'er ging daarin mee. Toen ik vervolgens vroeg of ze nu dan wel weten waar mijn zoontje ergens zit qua kennis - want dat was het hele doel van toetsen tenslotte geweest - zei ze van wel maar toen ik vroeg hoe ze dat dan meende te weten kreeg ik weer 0 op het rekest. Kortom, er is niet veel duidelijk nog. Wél willen ze nu het DHH gaan volgen. De vragenlijst heb ik al ingevuld, maar ik heb begrepen dat de juf die ook moet invullen. Ben héél benieuwd want de juf snapt er plat gezegd niks van en kent mijn zoontje ook pas 4 weken. Er is teveel gezegd om hier allemaal te typen maar waar het op neer komt is dat de optie om te versnellen naar 3 genoemd is maar dat ze dat niet willen overwegen zonder dat DHH. Bij het DHH hoort ook weer een stukje toetsen. Ik ben wat huiverig na wat er al gebeurd is maar heb duidelijk aangegeven dat dit dan wel echt 1 op 1 moet gebeuren, niet tijdens buitenspeel/gymmomenten en ook ergens waar het rustig is, zonder gillende kinderen die de hele tijd langslopen als het even kan. Ik vind het behoorlijk spannend, ik wil uiteindelijk alleen maar dat mijn zoontje lekker in zijn vel zit, of dat nu in gr 2 of gr 3 is. Het is echter wel al duidelijk dat zijn voorsprong zodanig is dat ze binnen het huidige systeem hem niet genoeg zullen kunnen uitdagen als hij in gr 2 zou blijven (hij zit nu al meer buiten de klas dan in de klas) dus het baart me wel wat zorgen als het DHH zijn voorsprong niet zou onderstrepen aangezien school veel waarde lijkt te hechten aan dat handelingsplan. Maar goed, ik wacht het allemaal even af, wil niet teveel op dingen vooruit lopen.
wat erg zigzag, maar heb je de uitslagen niet? ze moeten deze wel vertellen. versnellingswenselijkheids score heeft dus de toets scores nodig. en IQ scores en/of advies van een deskundige. zo bereken je het. en tja dat het een leerproces was voor henzelf; ik kan me niet voorstellen dat ze nooit eerder zo een kind hebben gehad op hun school. aan ons werd ook zoiets verteld op verschillende momenten, maar de wiskunde hulp van de school vertelde ons het verhaal van een jongen die voor onze zoon op die school zat. en nog een en nog een, toen we wat hadden rond gevraagd. 'je kind is zo bijzonder dat we niet weten wat we moeten doen' echt onzin. ze weten vaak wat te doen maar hoe ze dat moeten realiseren is het probleem. kost gewoon geld tijd en dat vinden ze niet nodig voor een Hb kind omdat zo een kind zich wel toch redt, haalt vaak ook hoge cijfers. dus waarom zouden ze veel moeite doen? dat beeld geldt misschien niet voor jullie school, maar wel een algemeen beeld, begrijp me niet verkeerd. https://talentstimuleren.nl/onderwijs/primair-onderwijs/publicatie/102-versnellingswenselijkheidslijst je kunt de lijst als pdf ook via google vinden.
Een dhh test kunnen ze als het goed is prima invullen, bij ons op school nemen ze dat bij elk kind wat nieuw binnen komt af binnen de 6 weken. Onze zoon viel aardig op en hebben ze ook snel doorgenomen. Betreft vragen hebben beide leerkrachten het ingevuld om te kijken in hoe verre ze er hetzelfde over denken. Wij hebben hem ook ingevuld en de afspraak is gemaakt om het door te nemen, we hebben nog niks gehoord over eventueel doortoetsen.
Onze zoon (bijna 4.5) is steeds vaker brutaal en ontzettend irritant, steeds de grenzen opzoeken, over tegen in gaan en dat is erg vermoeiend. Haalt nu steeds vaker gekke dingen uit op school zoals in plaats van de step in de schuur te zetten dat ding kei hard er in te duwen en dat natuurlijk over de voet van juf. Is dat een leeftijdsding, een jongens ding, of een reactie op het hele school gebeuren en heeft hij meer uitdaging/begeleiding nodig. We maken ons daar steeds drukker over( nu ga ik naar bed ,koffie, cola, paracetamol helpen niet tegen die knallende hoofdpijn, misschien helpt slaap)
Wij hebben in groep 1 ook zo een periode gehad met zoon. Andere kinderen deden elkaar voor de lol (??) pijn en zoon kon dat in de 2.0 versie en zei gewoon ook dat hij er beter in was. Dat heeft veel energie van ons en de juf gekost om dat weer terug om te buigen. Uiteindelijk was een toevalstreffer "op heterdaad" na school door mij de doorbraak dat ik tot hem door ben gedrongen. Brutaal is hij nu nog steeds en hij is al even 5, daar kan ik je niet over geruststellen De uitdaging en het persoonlijke plan zijn pas weer later daarna gestart, dus ik kan niet uit ervaring vertellen of dat met elkaar te maken had. Met de uitdaging is hij op school in ieder geval een stuk beter te doen voor de juf nu
Bedankt voor je reactie, normaal is het een lieve knul dat erg zorgzaam is, nu een puber. Overal een reactie op geven en zich overal mee bemoeien.hij hoort ook alles, misschien moet hij leren om te filteren. In november hebben we onze eerste afspraak met de juf en de ib'er om de uitkomsten van de dhh onderzoeken door te nemen. Ben erg benieuwd hoe het dan verder gaat We houden nu het weekend wat rustiger maar dat helpt ook niet. Per dag loopt hij wel tussen de 5 en 7 km dus dat zou genoeg moeten zijn als uitlaatklep. (Naast 1 keer in de week judo)