Ik breek eventjes in.... Ik wil even zeggen dat alle ouders die meehelpen op school echte helden zijn! In mijn ogen.... Of je nou 1x meehelpt of veel vaker, veel activiteiten staan of vallen met de hulp van ouders! Als ik eens alleen al aan afgelopen schooljaar denk.. Hoevaak ik een beroep heb gedaan op de ouders... als die er niet waren hadden we een hoop leuke dingen niet kunnen doen! Dus aan alle hulpouders: bedankt!
nou inderdaad. mag zeker gezegd worden. Hier dus uitje naar de Brandweer bijna moeten afzeggen paar maandjes terug, omdat er gewoon te weinig ouders waren. Zijn uiteindelijk lopend erheen gegaan met 2 hulpouders. was voor mij ivm mn rug te ver lopen dus mijn man is mee gegaan. Verder ben ik altijd aanwezig. In september gaat mn dochter naar groep 3 (heeft in groep 1 & 2 dezelfde juf gehad, jenaplanschool en daarvoor mijn zoontje 2jaar bij deze juf gezeten) en de juf baalde als een stekker dat ze nu mijn hulp kwijt is na 4jaar haha
Bij de oudste help ik weinig.wel opgegeven voor het laatste jaar mee te rijden naar kamp. De middelste ben ik luizenmoeder. Bij de jongste wil ik dit ook gaan doen. en daarnaast wat meer helpen.heb ook wat meer tijd dan
Ik help heel weinig op school. Momenteel werk ik ook fulltime en zelfs dat is nog te weinig, dus voor school heb ik al helemaal geen tijd meer. Ik heb wel wat dingen schoongemaakt en een keer pannenkoeken gebakken. Als ik buiten werktijd iets kan doen, wil ik best helpen, maar het meeste is nu eenmaal overdag. Mijn man is wel meegeweest met een uitstapje. Ik moet ook wel toegeven dat ik het echt niet leuk vind om op school te helpen, dus mijn werk is voor mij ook wel een mooi excuus. Ik ben 1x meegeweest met een uitje 'diertjes zoeken langs de slootkant' en toen viel een van de kinderen uit mijn groepje in het water, dus ik ben er gewoon ook echt niet geschikt voor. Ik heb niks met kinderen van anderen. Van 4 of 5 kleuters word ik knettergek en bij oudere kinderen ben ik altijd bang dat ze niet naar me luisteren en een loopje met me nemen.
Ik ben zo'n ouder die het echt niet leuk vind om mee te gaan op uitstapjes of te helpen bij verkeersochtenden enzo, omdat ik andere kinderen niet leuk vind. Speelafspraakjes vind ik ook horror. Maar het moet.... dus ik doe het wel. Maar ik vind het echt verschrikkelijk als er een stel vreemde kinderen bij ons thuis aan het spelen is. Ben altijd blij als het weer tijd is dat ze opgehaald worden. De oudere kinderen stuur ik ook als het even kan naar buiten om te spelen. Ik ben ook heel blij met het continurooster, dan hoeven ze in elk geval niet te blijven eten tussen de middag.
Mijn man en ik zitten in een soort 'commissie' met een paar leerkrachten en andere ouders. Vergaderen ongeveer 4 x per jaar. Die commissie zorgt voor de organisatie van alle leuke dingen op school, en organiseert ook dingen als een wafelverkoop en andere zaken waarmee verdiend kan worden. Dit geld vloeit dan terug naar de school (afgelopen jaar bijv. een heel nieuw speelplein voor de kleuters). Ik neem zelf weinig deel aan de vergaderingen maar als er een activiteit is, meld ik me wel altijd aan om te helpen. En gelukkig doen meer ouders dat. Dingen als meegaan naar uitstapjes, luizen kammen, helpen met opruimen etc. wordt hier niet gevraagd aan de ouders, school zorgt daar zelf voor.
Helpen kan je trouwens heel breed interpreteren. Helpen kan betekenen dat je helpt met de klas met versieren ('s avonds zonder kinderen ) of geld inzamelen voor cadeau voor de leerkracht met juffen- en meesterdag. Lijkt me trouwens wel vervelend als je niet van andere kinderen houdt. Dat zal je veel energie kosten...
ja zonder die hulpouders kon een hoop niet ze doen op de school bij mijn zoontje echt heel veel leuke dingen mijn vriendin hoor ik daar wel eens over dat ze bij hun bijna niks doen maar ze geeft zelf ook aan dat er daar weinig ouders zijn die hun handen uit de mouwen steken ik zou het wel wat vinden als ouders in ieder geval1 x per jaar met iets helpen hoeft niet eens iets groots te zijn maar zo doet elke ouder iets voor zijn kind op school
Absoluut, ik ben ook voorstander. En.. off topic en echt niet verkeerd bedoeld, maar ik mis nog punten en komma's in jouw verhaal, dat leest wat fijner..
Ik ben groepsouder en help met heel veel activiteiten. ( afgelopen schooljaar oa. mee naar de kerk geweest, bibliotheek , kinderboerderij, verkeersactiviteit, paasontbijt, zomerfeest, pannenkoeken gebakken, schoonmaken, voorlezen ) ook houd ik iedere maandag en soms woensdag pleinwacht zodat de juf pauze kan houden. Het is best veel, maar heb er nu nog alle tijd voor en ik vind het leuk. Ouders zijn vaak niet erg bereidwillig, zelfs niet met de leuke activiteiten, geen idee waarom niet. Overgrote deel van de moeders staat wel (bijna) iedere dag op het schoolplein, dus weinig die fulltime werken. En als het gaat om de jaarlijkse schoonmaak in december en juli geven ze helemaal niet thuis. Sta ik er weer met de andere 2, zijn altijd dezelfde. Echt irritant. En je maakt mij niet wijs dat ze allemaal iets mankeren waardoor ze niet kunnen helpen. Ik haat schoonmaken, maar wil wel dat mijn kind in een schoon lokaal kan spelen/leren. En de juffen zijn ons super dankbaar.
Ik ben er zo één die niet per se van andere kinderen houdt. Ik vind echt niet alle kinderen vervelend, het is afhankelijk van het kind. Speelafspraakjes mogen hier uiteraard gewoon gemaakt worden. Maar ik heb ze liever in de zomer dan in de winter, want in de zomer spelen ze tenminste lekker buiten, maar ‘s winters mag het natuurlijk ook hoor. Maar, heel eerlijk, ik zou dus niet zo snel helpen met schoolreisjes of kamp ofzo. Ik help liever met schoonmaken, versieren etc., dingen waarbij ik niet zo met zo’n hele club kinderen bezig hoef te zijn. Vooral mee op kamp gaan, dat lijkt me echt een hel. Ik heb in de ochtend al moeite met het verdragen van mijn eigen kinderen voordat ik gedoucht heb en koffie heb gedronken, laat staan 30 andere kinderen die niet eens van mezelf zijn . Wij hebben wel verplichte overblijfdienst op school (dat schreef ik eerder misschien al) en alhoewel ik daar ook echt niet warm voor loop vind ik het wel leuk om te zien hoe de dynamiek in de klas is en om alle kinderen een beetje te leren kennen. Zonder over overblijfdienst zou ik denk ik van de helft van de kinderen niet eens weten wie ze waren/zijn.
Ik vind het heerlijk om te helpen op school. Maar vriendjes/vriendinnetjes thuis is voor mij een ramp. In mijn huis vind ik dat erg moeilijk met anderen Vooral als ze boven willen spelen. Hier heeft ook nog nooit iemand onze bovenverdieping echt gezien. Hooguit als 1 van m'n kids iemand mee neemt om z'n kamer te laten zien waar ik te laat achter kom.
Afgelopen jaar te weinig ivm zware zwangerschap. Hoop het komende jaar iets meer te kunnen doen want mijn dochter is ook zo trots als ik help
Ik houd me er niet mee bezig wat andere ouders wel of niet doen. En om de reden kan ik me ook niet druk maken, er zullen altijd mensen zijn die geen zin hebben om te helpen en het daarom niet doen en mensen met een drukke baan, lichameljke problemen etc. Het zal wel. Ik help zelf een paar keer per jaar, het liefst met activiteiten waarbij ik niet met kinderen moet werken, want dat is niet mijn ding, wel gedaan de eerste jaren. Meegaan op schoolreisje vind ik daarom ook niets. Gewoon de eindschoonmaak, ze naar een uitje rijden, de kerstversiering doen etc. Mijn man helpt mee op kamp, daar gaat ook behoorlijk wat tijd inzitten. Jenaplan, en daar hebben ze elk jaar op kamp vanaf de middenbouw. Verder moeten we verplicht een paar keer per jaar de overblijf doen, het hoort erbij.
Eh ja goeie vraag. Voelt niet fijn iemand in mijn privé omgeving (slaapkamer, badkamer enz) woonkamer geen probleem mee tenzij ze ik-voel-mij-thuis-en-pak-zelf-dingen-uit-de-(koel)kast acties gaan doen
Echt uit nieuwsgierigheid, waarom vind je het moeilijk? En ook met het laten zien van dw eerste verdieping? Sorry, dubbele vraag zie ik
Dat herken ik heel sterk. En het is invoelbaar dat niet alles leuk is, maar goed, dingen moeten nu eenmaal gebeuren. Misschien moeten scholen het ook duidelijker communiceren vanaf de start of in hun beleidsplannen opnemen (hoe triest ook dat het niet op een natuurlijke manier kan verlopen)