Moet het even kwijt hoor! Ben blij dat mijn moeder en mijn stiefvader erg blij zijn om opa en oma te worden, maar ze worden nu wel heel erg bemoeizuchtig..... we waren vanochtend even bij hun, na een controle bezoek aan de vk (alles was btw goed gelukkig) en toen wilde mama weten wanneer zij mee mag,ik had al gezegd dat ze een x mee kon,als mijn vriend niet kan. Nou mijn vriend zei dus dat hij gewoon de volgende x meegaat doordat het dan's'avonds kan en hij dus geen vrij hoeft te nemen. Begon ineens mijn stiefvader tegen mijn vriend dat hij dan maar een x niet mee moest gaan en dat mijn moeder er ook recht op had en dat hij niet kon weten wat de band tussen een moeder en dochter is en dat zei ook recht had om mee te gaan en bla.bla.bla. Mijn vriend zei toen (heel terecht) dat het ook voor ons het eerste kindje is en dat hij alles graag mee wil maken en t nog nooit mee gemaakt had, nee volgens mijn moeder zij ook niet!! Tja praat daar maar tegen, mijn vriend is best boos geworden en heeft ook gezegd dat ze best een x meemag maar dat hij meegaat wanneer hij dat wil... Ikzelf was (terwijl ik normaal echt niet om mijn mondje ben gevallen) totaal perplex en heb me er eigenlijk niet mee bemoeid, maar nu eenmaal thuis begin ik er echt van te balen, mijn vriend voelde zich super rot alsof hij er niet toe doet, en alleen ik en t kindje en dan eerst mijn moeder....ik weet niet wat ik hiermee moet, ze hebben mijn vriend (en mij ) echt gekwetst....... ik denk dat ik ze voorlopig in hun sop laat gaar koken....maar het laatste woord is hier nog niet over gezegd! Zo, dat lucht op!
Ik begrijp dat je je rot voelt, maar ik zou dolgraag willen dat mijn moeder een keer meekon. Mijn ouders wonen in het oosten van Nederland, terwijl wij in het westen wonen. Ik zie ze daarom minder vaak dan ik zou willen. Mijn vriend kon tot nu toe vanwege zijn werk nog niet mee, dus ik ben tot nu toe alleen naar de vk geweest. Is het misschien zo, dat wat Dian zegt, dat er misschien iets aan vooraf gegaan is? Je stiefvader klinkt best "aanvallend". Ik kan me voorstellen dat je je overdondert voelt. Ik hoop dat het snel goedkomt tussen jullie. Liefs Mirna.
Op zich is het van ieder uit heel erg lief bedoeld. Je moeder wil graag met je mee, omdat zij erg blij is met haar aankomende kleinkind, en jou vriend is zo,n schat dat ie ook elke keer wel mee wil. Ik zelf denk altijd; eerst mijn vriend en ik en dan de ouders (toekomstige grootouders) Het is heel lief bedoeld dat ze dolgraag een keer mee willen maar ze moeten toch aan nemen dat het voor jullie superspeciaal is een klein stukje van jullie beiden. Waarschijnlijk denken ze dat het voor jou niet belangrijk is om hun een keer mee te nemen als je dat uit kan leggen dat je ze heel graag mee wilt, maar dat de toekomstige papa eerst nog even wil genieten en dat hun tijd zeker nog komt, misschien ben je dan al een heel eind verder. Succes met alles groetjes van carry
Als ik dat zo lees vind ik het heel vervelend voor je Vooral omdat je tijdens je zwangerschap vaak niet al te veel kan hebben (in emotionele zin) ik zou inderdaad lekker je vriend meenemen wanneer hij kan. dat is toch wel fijn om dat samen te kunnen doen. ik den kdat meer moeders zo doen . Tenminste die van mij deed ook zo raar. ik heb geen broers of zussen, en toen ik zwanger werd en mijn vriend niet vrij kon krijgen is zij meegegaan Tijdens de controle begon ze alles te vergelijken met haar zwangerschap van mij. Dat vond ik erg vervelend want het ging op dat moment toch over mij en ons kindje? nu twee en half jaar later doet ze dat nog steeds. mijn dochter vergelijken met mij. denk niet dat dat zal veranderen. misschien is zo'n apparaatje een idee waarmee je thuis naar de baby kan luisteren misschien vinden ze dat leuk. Ik heb er ook een en op die manier konden ze ook luisteren. (ook mijn schoonouders die verder weg wonen en nooit mee konden). ik hoop dat je je niet teveel druk hoeft te maken. maar je moet vooral aan jezelf(toekomstige gezinnetje) denken! liefs Jolanda
hoi hoi Kan me voorstellen dat je gekwets voelt Kun je niet aan voorzichtig aan je moeder vertellen dat je het toch belangrijk vindt dat je vriend meegaat en daar samen van genieten wil . En ik kan je vriend zijn reactie ook wel voorstellen. omdat voor jullie de eerste is met mijn eerste kon mijn moeder er niet bij zijn met de controles naar de verloskkundige omdat ik in amsterdam woonde en mijn moeder in het noorden van het land. Maar als mijn moeder ook zo bemoeizuchtig zou zijn dan zou ik daar aardig priegel van worden groetjes marjon
wat vervelend voor je zeg,bij mij gaat alles gelukkig goed daarmee,sturen niet aan om mee te willen ik zou er anders gek van worden.Die stress is zeker niet goed voor jou en de kleine.Sterkte ermee
Haha, ik herken het zeker, niet zo erg van mijn eigen moeder, maar meer van mijn schoonmoeder. Toen ik nog zwanger was van ons eerste, werd vaak eerst mijn buik begroet en daarna pas mijn man en daarna ik... Ook een keer op een ochtend was ik bij mijn schoonouders en toen ging plotseling het alarm af, wat een %^#$%#$%#-lawaai, ik schrok er zo van dat ik spontaan de tranen in mijn ogen kreeg. De reactie van mijn schoonmoeder: oh, wat zal je kindje vreselijk geschrokken zijn in je buik( net 4 mnd zwanger)! Nou ja, ik ga er maar vanuit dat het met de beste bedoeling is. Even een dooddoenertje: probeer je er niet te druk over te maken, er zijn belangrijkere dingen. En als dit hun eerste kleinkindje wordt kan ik me heel goed voorstellen dat je moeder graag een keertje mee wil, desnoods moet schoonzoon maar even een stapje opzij doen. Het is niet voor niets dat er zoveel schoonmoeder-moppen zijn Groetjes van Kiki.
Dank jullie wel voor alle goede adviezen, heb moeders nog niet gezien, en als ze er zelf niet meer over begint doen we t af als een incident..... Ik heb zelf wel een broer maar mijn ma en hij hebben geen contact meer (om allerlei redenen) en ze beseft dus heel goed dat ze alleen onze kinderen mee zal maken, misschien dat dat ook meespeelt...
Hoi Sientje, Wat herkenbaar! Mijn moeder is overbezorgd en bemoeit zich daarom ook vaak met allerlei dingen. Zij is zich er op zo'n moment niet bewust van dat ze dan als een enorme bemoeial overkomt. Ik kan er prima mee omgaan, want ik weet inmiddels dat ze het goed bedoelt. Maar voor buitenstaanders komt het wel eens raar over. Ik heb er bijvoorbeeld een beetje spijt van dat ik haar verteld heb dat ik gestopt ben met de pil, want nu vraagt ze iedere keer als ze me ziet of ik al zwanger bent. En als we gaan winkelen gaat ze uitgebreid in de etalage van de Prenatal staan kijken ('Kan ik me vast voorbereiden voor als ik oma word') - dat deed ze overigens ook al voordat ik met de pil gestopt was, als een soort van hint ('Je bent tenslotte al dertig'). En als ik nu maar naar een fles alcohol wijs, begint ze al te roepen dat ik misschien wel zwanger ben en dat ik niet meer moet drinken, en mijn man ook niet, want de kwaliteit van het zaad... en ga zo maar door. Af en toe word ik er wel eens moe van, dus laatst heb ik tegen haar gezegd dat ze nou niet bij iedere vinger die ik uitsteek moet gaan zitten miepen over zwanger dit en zwanger dat. Om een lang verhaal kort te maken: gewoon langs je rug af laten glijden, al is dat nog zo moeilijk. Succes ermee en groetjes, Wendy
ook ik had een conflikt met mijn moeder en ik ben het die weer is heen gegaan en ja gelukkig is het nu goed tussen ons en haar en ze verheugt zich ook op de kleinkind want niemand ontneemt toch de oma,s of opa,s de kinderen hebben het nodig hoop dat jullie ook zo kunnen doen als ik groet muis
oeffffff wat ben ik an een geluksvogeltje mijn ouders zijn niet zo maar moet ik zeggen zijn ook wel een stukkie ouder dan jullie ouders vermoed ik maar ook niet tijdens mijn eerste zwangerschappen zon 12 jaar gelee mijn mams vindt het geweldig dat ze nog eens oma wordt en me schoonmama ook maar die woont in brabant mijn mams heeft zich nooit bemoeid met dat maar wachte altijd rustig af wel informeerde ik haar altijd hoe de bezoeken waren geweest ook als me partner niet mee kon dan vroeg ik haar nu ben ik bijna op het einde en krijg ik volgende week een 3d echo dat is overdag en kan me mannetje niet mee dus heb ik me mams gevraagt ze glunderde helemaal dus ben ik blij dat ze meegaat maaar ik zou idd ook voorzichtig vertellen dat dit voor jullie zon belevenis is en dat jullie dat graag saampies willen beleven ik denk dat ze dat wel begrijpt hoop ik dan voor jullie heel veel succes gr
nou ben ik ook erg blij hoor want moeder dochter relatie is mooi en ik zou ook niet zonder mijn moeder kunnen
ik zou ook niet zonder mijn moeder kunnen, maar af en toe.... mijn moeder is ook heel bemoeizuchtig, ze bemoeit zich ook erg met de kinderen van mijn broer, hun opvoeding zou dan niet goed zijn en zo. Gelukkig heb ik een vriend die alles tegen haar kan zeggen en dat ook doet, dus ze zal met onze kinderen minder bemoeizuchtig worden (hoop ik!)
ja ken het maar daar moet je over praten en ik vond dat mijn moeder niet voor mij op de knieen moest dat hoord niet zo respect voor ouders ook ik had haar ooit eens de deur gewezen maar gelukkig ben ik weer na haar toe gegaan en nu is het goed we zien elkaar 2 x in de week is genoeg maar is er wat staat zij wel voor mij klaar
heb net je verhaal gelezen en wat een goede optie kan zijn is als je moeder zo ontzettend graag jullie baby in jouw buik wil zien dan zou een pretecho toch een leuk idee zijn komt ze ontzettend veel te zien en te horen, het is logisch dat de aanstaande vader zo veel mogelijk bij zijn vrouw en de ontwikkelingen van zijn hummeltje wil zijn en dat hij bij de verloskundige bezoeken je bij staat en ik vind ook niet dat hij zijn plaats in moet ruilen voor wie dan ook. Maar je moet hier geen ruzie over gaan maken dat is zonde van je blijde verwachting. gr. BiancaB
Dankjulliewel voor alle lieve en meelevende reacties en adviezen, we hebben t al opgelost, moeders is een x meegeweest (want mijn vriend kon geen vrij krijgen) dus het toeval heeft een handje meegeholpen, eind goed al goed....we hebben er ook over gesproken en ma geeft toe dat ze misschien iets TE betrokken wil zijn.. maar goed, alles is weer ok !