Nou heel simpel, het is wat t is, in ons geval. Het zou fijn zijn mocht er wat zijn dat we het zien zodat we ons een beetje kunnen voorbereiden maar als dat niet zo is dan dealen we daar dan wel mee
Ja, ik denk niet dat het vaak gebeurd hoor. De nipt is wat dat betreft wel betrouwbaarder dan de combinatietest!
Zouden jullie bijna 500 euro neertellen voor zo'n test, uitgaande van een goede echo? @Izzie7676 ik vind het heel mooi hoe jullie er in staan. Ik neig daar ook sterk naar. Maar voel een lichte twijfel, misschien angst.
Tja lastige keuze. Ik weet altijd erg graag waar ik aan toe ben. Aan de andere kant het is een hoop geld en als een down kindje ook welkom is kan je je afvragen waarom je die test zou doen. Ik denk dat je zelf met de gedachten moet kunnen dealen, dat mocht je de test niet doen en het is een kindje met down je niet achteraf denkt had ik maar. Ik weet ook niet hoe betrouwbaar zo'n echo uitslag is moet ik eerlijk zeggen.
Ik werk in de gehandicaptenzorg en daar hoor ik het regelmatig, dat er ondanks goede echo's toch een kindje met down werd geboren. Voorheen wel, nu niet meer.
Thanks meiden. Ik ga er nog een paar nachtjes over slapen. Ik merk ook dat ik na Noa* denk, je hebt toch geen garanties idd en we dealen wel met mocht er wat zijn. Kindje kan ook iets anders hebben, missch geen down maar autisme oid. Ik koop liever tickets naar Nederland voor ons drietjes van dit geld .
Ik vind dat ook moeilijk, ik heb de nipt gedaan om geen hoop te hebben tot de 20 wkn echo en dan triest nieuws te horen. Het gebeurd zeker dat er 1 door de mazen heen glipt en na een goede uitslag alsnog ziek is, maar die kans is bestempeld als zelden. De kindjes met down die perfect zijn, zie je bij Johnny en die te zwaar gehandicapt zijn om iets anders te kunnen dan liggen, die zitten in inrichtingen. Je kunt helaas niet “meten” hoe ziek een kindje is, moeilijk dilemma. Ik dacht ook altijd dat ik een kindje met een afwijking zou uitdragen, tot er 1 met trisomie 18 bij ons op de afd lag. Wat een verdriet zeg en wat had dat kindje het zwaar. Die liggen gesedeerd te w88 op de dood. Helemaal van de kaart was ik toen, zo kon god het toch ook niet bedoeld hebben? En zeker als je al kindjes hebt, kan je niet zo maar al je tijd aan een ziek kindje schenken. Iedereen doet het anders en het belangrijkste is dat jezelf achter je keuze staat. Jij moet jezelf er goed bij voelen en niet letten op hoe wij ons voelen. Zo, dat was depressing genoeg voor vandaag hoor chickies! Wat fijn die goede echo’s! En ik liep in het begin ook een paar dagen achter....de baby zit nu al bijna boven mijn navel
@Cindy1977 bedankt voor je mening! Och wat erg zoals je dat omschrijft van dat kindje . Dat zou ik mijn kind ook niet aan willen doen... Gelukkig is de kans op de trisomie 13 en 18 echt heel erg klein. Ja, ik kom steeds dichter bij mijn eigen gevoel en de beslissing die bij ons past. Wat fijn dat de beeb lekker groeit! Jij schiet ook al op. Heb je volgende week de 20w echo?
Goed dat je zo op je eigen gevoel kan vertrouwen hoor! Ja volgende week dinsdag een hele morgen in het zkh pfft. De 20 wkn echo, een cervix meting en een lange afspraak bij de gyn. Ik had een aantal weken geleden weeën, bloedverlies en mijn bm mond stond een stukje open. Dus accuut rust en hopen dat het beter gaat. Geen weeën en bloed meer gelukkig, nog wel veel harde buiken.
Oh nee, echt?! Wat enorm schrikken moet dat geweest zijn? Lukt dat, rust nemen met (ik dacht) nog twee kids? Heb je in de tussentijd nog controle gehad? Gelukkig geen weeën en bloed, pfff. Heb je eerder zoiets meegemaakt? Ga ontzettend voor je duimen hoor.
Mijn bm heeft het afgelopen jaar te veel te verduren gehad zegt de gyn, dus die hoopt dat het goed blijft gaan zo lang ik maar rustig aan blijf doen Iedere week bij de verlos controles en om de week naar beide, verlos en gyn. Dus ze houden me strak in de gaten
Hey meiden, long time no read. Ik heb het heel druk gehad met zomer vakantie, nieuwe baan, sporten, lijnen etc etc. En vooral niet met zwanger zijn, maar met niet zwanger worden. Lang verhaal kort, ik ben dus zwanger. Hoe? (op het overduidelijke na dan) geen flauw idee. Hele week condooms gebruikt, maar gisteren moest ik ingesteld worden. Niks. Vandaag. Niks. Ik had al zo'n flauw vermoeden, voelde het met naar de wc gaan. En ja hoor, niks tuur. Dikke vette streep. Geen weg omheen dus. Husband door het dak heen zo hysterisch, en ik.... Ik weet het niet. Laat ik als eerste zeggen, dat dit kindje meer dan welkom is. Maar het zat even niet in de nabije planning. Ik had juist weken al strijd met man, om het maar uit te stellen. Ik wilde nog 10 kilo afvallen (al 1o kg kwijt), nog meer sporten en sterker worden, even rust op m'n nieuwe baan etc. En natuurlijk, op vakantie in mei. Nou overal even een streep doorheen, want ik zou dan eind mei uitgerekend zijn. Ik ben echt nog flabbergasted, dus het blij zijn moet nog even komen. Ik had dat bij mijn zoontje ook, toen had ik er niet op gerekend. En ik deed even snel een test voor we op vakantie gingen, en ik onbezorgd cocktails kon tanken. Nou niet dus. Dus nouja, beetje zelfde schuitje. Er gaat nu heel veel door me heen, ook weer bang dat het mis gaat. Het heeft even tjjd nodig, ineens zo onverwacht.
Hoe gaat het verder met jullie? Zie een hoop balkjes in de safe zone zitten qua zwangerschap (na 12 weken), fijn meiden!
Gefeliciteerd! Wat een goed nieuws breng je ons! Ik zit er van te stralen op de bank! En zeker is het nog even spannend tot ze ongeveer 18 jaar zijn
Ik moet het nog verwerken hoor meiden!! Ik loop nog steeds rond als een , omdat ik het even niet volg. Hoe dan?! Mijn man was gisteren in de wolken, druk met plagen. Elke keer hand op m'n buik leggen, en zeggen ah het heeft zo moeten zijn. (daar geloof ik dan ook wel in) Hij zei, misschien was het wel een onbevlekte bevruchting of zoiets. Gekke vent.