wij zijn ook net bezig ronde 2 wij praten er niet veel over hij is meer van realiteit dan van fantaseren wel praten we over bep dingen maar ik denk dat het bij hem gaat leven als er echt een mensje in me zit. Wel weet bijna iedereen het want ik kreeg vaak de vraag jullie zijn al zolang samen waneer komt er een baby nu kan ik dus gewoon zeggen we zijn bezig. En ik vraag veel aan me collegas die al kids hebben en met me ma en schoonzusje praat ike r ook veel over. me schoonzusje is ook bezig maar die hou het voor iedereen stil dus is ze blij dat ze met mij kan praten
Wij zijn inmiddels al ruim 1,5 jaar bezig voor de eerste en het spannende en verwachtende gevoel is al heel lang weg helaas. Wij hebben maar een kleine kans om op de 'natuurlijke' manier zwanger te worden. Ik dagdroom nog wel vaak dat ik zwanger ben en de meubeltjes ga uitzoeken. Maar mijn hoop is soms al een klein beetje vervlogen. Desalniettemien gaan we er gewoon voor, als we niet alle kansen pakken zullen we het nooit weten. Iedereen succes.
oh wat een herkenbare verhalen! ik stop in november met de pil (wegens medicatie die eerst stopgezet gaat worden) en nu het na voor mijn gevoel jaaaaaren wachten eindelijk mag, heb ik al de kriebels. Al zeg ik in mijn hoofd dat ik alles rustig aan ga doen en me de eerste maanden niet op mijn cyclus ga concentreren, denk ik dat ik er uiteindelijk toch niet zo koeltjes onder blijf als ik nu denk..... We hebben het al over namen gehad en ik weet ook al wat voor soort babykamer ik wil, maar goed ik weet ook dat het heel erg lang gaat duren en dat stemt me dan weer erg onzeker. mijn man staat er veel nuchterder tegenover dan ik, van zijn kant staat er geen biologische klok te tikken zeg ik altijd, en die van mij is een aantal jaren te vroeg hihi maar goed, heb al flink kunnen oefenen met het opvoeden van mijn 10 jarige stiefzoon. Voor de laatste 6,5 jaar heb ik hem fulltime in mijn leven gehad (zijn moeder is uit beeld) en ik ben er helemaal klaar voor. Ook mijn stiefzoontje ziet het helemaal zitten, dus kom maar op zeg ik in November! nu maar duimen dat het ons gaat lukken (aan zijn zaad zal het iig niet liggen )
Hoi hoi, Ik heb 16-09 mijn laatste pil gepakt nadat we zo'n 1,5 maand van te voren hadden besloten dat ik mijn laatste strips op zou maken en dan zou stoppen. Ben nu nog ongesteld maar dit word voor ons dus eigenlijk de 1e ronde en ik vind het enorm spannend. Helaas is voor ons de kans kleiner omdat mijn linkereileider dicht zit en mijn rechter vernauwd is maar toch..de gedachte dat het toch kan gaan gebeuren. Helaas is ook mijn vriend niet zo enthousiast als ik, ook geen prater en hij heeft ook zoiets van, we zien het wel als het zover is. Met meubeltjes e.d ben ik niet bezig omdat ik dat gewoonweg niet durf. Ik wil mezelf niet gek maken. Het zal bij ons al niet makkelijk gaan dus dan word de teleurstelling alleen maar groter ben ik bang. Pas als ik echt zwanger ben dan ga ik dromen. Hier weet niemand het van ons en dat willen we ook niet. We hebben geen zin in vragen van 'enne? al raak' etc. Precies wat andere ook al zeiden. Ze horen het wel als het zover is. Al moet ik zeggen dat het af en toe wel moeilijk is. Ik heb het idee alsof ik iets stiekems aan het doen ben...is ook eigenlijk wel zo maar pff...heb het idee dat ik sta te liegen soms. Ik ging naar de Gyn in het ziekenhuis voor wat vragen, kom ik mijn broer eerst tegen, daarna oma en vervolgens m'n tante...normaal kom ik nooit iemand tegen! Mijn broer natuurlijk tegen mijn moeder gezegt dat hij me gezien had...mijn moeder 's avonds aan de telefoon..."nee mam niks aan de hand, gewoon controle" Of ze het geloofde weet ik niet maar ja. Stiekem foliumzuur kopen, stiekem thermometer kopen....Wel spannend gni gni Ik hoop natuurlijk dat iedereen snel zwanger mag raken en veel suc6! Liefs!
Zo voel ik het nou ook! Het is inderdaad net of je iets doet wat eigenlijk niet mag. Mijn schoonzus zei vanochtend nog dat het speelhuisje bij hun in de tuin volgend jaar wel een plekje in onze tuin kon krijgen, omdat hun jongens er te groot voor zijn geworden. Slik... En dan denk ik meteen: zou ze het weten? Erg lastig allemaal. Soms wil ik het zo graag vertellen, maar dat zouden we niet doen. Idd erg moeilijk. Groetjes Fly
hoi hoi, Onwijs leuk en herkenbaar om deze posts te lezen. Allemaal een beetje in hetzelfde schuitje. Er nog niet over willen praten met de buitenwereld, maar er toch vol van zijn..... Zie hier wat ik vandaag heb gepost bij NOD-oktober. Groet, Klusser Hallo meiden, Ik heb deze site vandaag ontdekt. Leuk hoor! Wij zijn in juli 2008 getrouwd en aan het einde van onze honeymoon ben ik gestopt met de pil. Het duurde eventjes voordat ik voor het eerst weer ongesteld werd. Volgens mij was het 10 september, maar dat weet ik niet meer precies. Eigenlijk is mijn insteek 'rustig paar maanden ontpillen, niet mee bezig zijn, de natuur zijn gang laten gaan en kalm afwachten'. Ha ha, maar ik betrap mezelf erop dat ik ook dit 'project' weer fanatiek benader. Ik ben altijd fanatiek in vrijwel alles wat ik doe. Het op zijn beloop laten zit niet echt in mijn aard. Dus, tja, de laatste tijd toch al veel op het internet gesurft om van alles te lezen en vandaag ook nog eens aangemeld voor dit forum.... Nou meiden, ik zit dus in de '1e ronde' voor het 1e kindje, zoals ik vandaag heb geleerd. Als ik zie dat het bij veel dames allemaal best wel een tijdje kan duren (wat ik eigenlijk al wist), moet ik er nu eigenlijk nog niet mee bezig zijn, maar kan het niet laten. We willen beide erg graag zwanger worden.... Klopt het dat de cyclusbanner op maximaal 38 dagen gezet kan worden? Nou ja, die verander ik nog wel als ik weer wat meer menstuaties heb gehad. Nu heb ik er pas eentje gehad, dus dat zegt nog niet zoveel over mijn cyclus. Ik meen dat ie 'vroeger' altijd 31 of 32 dagen was. Ik heb dus voor mezelf ook nog niet een NOD uitgerekend, die zou ergens tussen nu en eind oktober moeten liggen. Ik zal me bij de 2e ronde wel aanmelden bij het NOD-November topic (maar stiekem vind ik het de komende twee weken toch wel spannend....) Alle dames vooral veel PLEZIER gewenst bij het klussen. Bij mij ging het best lekker de laatste tijd. Is 'zin' een bijverschijnsel van 'stoppen met hormoontroep uit anticonceptiepil' of is mijn 'extra zin' een gevolg van de wetenschap dat we eventueel een kindje zouden kunnen maken? Nou ja, maakt niet uit, 't is een leuke bijkomstigheid! Dames die nog bezig zijn: succes! Laten we met elkaar meeleven... Dames die deze maand al zwanger geworden zijn: heel erg gefeliciteerd! x Klusser
Erg fijn om deze herkenbare situaties te lezen. Ik ben een paar maanden gestopt omdat wij verhuisd waren en ik niet zomaar een nieuwe pil op moest halen, dat moest via de huisarts en die hed ik nog niet. Toen vond ik het wel prima, even kijken hoe het ging zonder pil. Ik heb altijd veel klachten. Echt super nu, cyclus is heel normaal en vrijwel geen klachten meer. Nu hebben we dus besloten om echt te gaan klussen en uiteraard vind ik het erg spannend. Nu we het hebben besloten is mijn man helemaal in de ban van een evt. kindje. Voorheen wilde hij er nog niet eens over hebben en nu heeft hij al van alles bedacht. Echt heel leuk. We hebben het er ook regelmatig over hoe het zou zijn, we hebben al namen bedacht en gisteren hadden we al onenigheid over welke wandelwagen Uiteraard weet ik ook wel dat het nog een hele tijd kan duren, maar dromen mag altijd vind ik. Is zoizo heel leuk. Hij vind het heel moeilijk om het voor zich te houden. Ik wil het wel graag voor me houden, zoizo tot ik zwanger ben. En uiteraard hoop ik dat het snel zo mag zijn.
Mijn vriend en ik hebben het al een tijdje over kinderen, we zijn al een tijd bij elkaar en wonen ook samen. De namen zijn ook grotendeels al bedacht, maar de stap om werkelijk te gaan klussen voor een kindje was nog te groot. Eind mei ben ik gestopt met de pil, omdat bleek dat ik niet goed reageer op de hormonen, ik word depressief in mijn stopweek. Toen was ik, na 2 keer gewoon gemenstrueert te hebben ineens overtijd, ik heb toen getest en die was negatief, maar ik was echt teleurgesteld... sindsdien wil ik ook erg graag een kindje, ik voel ook gewoon dat we er samen aan toe zijn. Na die tijd duurde het erg lang voordat ik weer een menstruatie had en toen ik opeens mijn eisprong voelde wist ik dat het eraan zat te komen, daarna ben ik gaan praten met mijn vriend en gelukkig denkt hij er hetzelfde over als mij en wilt hij ook graag gaan proberen of we een kindje kunnen krijgen. Dit wordt onze eerste ronde en kan bijna niet wachten tot ik mijn eisprong heb, voel me bijna zenuwachtig ofzo... heel raar gevoel.
Hoi Nissy, Dat je je zenuwachtig voelt kan ik goed begrijpen hoor! Het is toch niet niks wat er hopelijk gaat gebeuren?! Samen een kindje krijgen is best heftig! Ik hoop voor je dat alles goed gaat en je snel zwanger mag worden. Zeker wel een opluchting om die hormonen van de pil uit je lijf te hebben?
Ja, zeker een grote opluchting, maar ik ga nergens vanuit... het kan maar zo zijn dat het weer een tijdje wegbljft, want soms lees ik verhalen van meiden die tot een jaar nog last hebben van een onregelmatige cyclus. Maar ik blijf positief en anders moeten we gewoon wat langer door klussen wat natuurlijk ook niet erg is hahaha. En jij gaat over 2 maandjes stoppen zie ik aan je banner? Spannend hoor... hoop dat je weinig last hebt van het ontpillen en dat het snel raak is!
Dank je, dat hopen wij natuurlijk ook! Maar goed je weet nooit, dus we doen maar rustig aan. Lijkt me echt niks trouwens, als je een jaar lang aan t tobben bent met een onregelmatige cyclus! En je dan telkens afvragen of je nou zwanger bent of niet...Ik zou er gek van worden. Heb jij er veel last van (gehad)?
Over het algemeen viel het best mee, heb niet echt last van iets gehad. Wel dat je constant alles in je hoofd nagaat of je toch niet zwanger kan zijn als je zolang overtijd bent, maar verder geen pijntjes of kwaaltjes gelukkig