Helaas gisteren weer ongesteld geworden, wij zijn nu 1.5 jaar bezig voor de 2de. 2 weken terug net een HCG onderzoek gehad dus had stiekem gehoopt dat dit het zal worden. Dochter was in ronde 1 raak dus dit is erg verwarrend en zuur. Maar het probleem is dat de gemeenschap niet meer zo leuk is, het is echt een moetje geworden. Het heeft opeens een andere lading gekregen. Juist rondom eisprong krijgen we ruzie, omdat er een soort van druk achter zit; En ja ik ben er natuurlijk mee bezig en nee dat kan ik niet zo maar uit zetten s het gevoel herkenbaar? tips?
Ik herken het zelf niet, bij ons gaat het eigenlijk de andere kant op. Sinds we bezig zijn en zeker de laatste maanden is meer gevoel bij ons seksleven gekomen. De wetenschap dat uit twee delen van ons een derde persoon kan ontstaan. Maakt het op een of andere manier toch bijzonder om samen te zijn. Wij hebben elke week een avondje dat we allebei thuis moeten zijn (vrijdagavond meestal) Mijn man werkt dan niet (hij werkt zo'n 70 uur in de week) Ik zorg ook dat ik geen late dienst hoef te draaien. We halen wat lekkers in huis, kijken een serie of film of spelen mario kart of worms en dan gaat het vanzelf, eisprong in zicht of niet. Misschien helpt het als je hem niet vertelt wanneer je eisprong is. Dan voelt hij wellicht de druk wat minder. Weet niet of je er wat aan hebt, maar hoop dat jullie het plezier weer terug vinden. Want naast dat het nodig is om een kindje te krijgen, is het ook gewoon leuk en fijn om zo samen te zijn.
Herkenbaar. Vooral toen we de 12 maanden gepasseerd waren. Mijn man kreeg met en met minder zin. Het alsmaar niet lukken speelde parten. Ik vertelde nooit wanneer mijn eisprong was, maar dat hielp na verloop van tijd weinig. Uiteindelijk wel goed gekomen. Maar als je zwanger wilt worden, dan voelen mannen een bepaalde druk. En dat is anders dan hoe wij vrouwen het ervaren. Sommige mannen voelen zich aangetast in hun mannelijkheid als het maar niet wil lukken (mijn man ook). Hij voelde zich schuldig, vooral toen uit onderzoek bleek dat alles bij ons beiden perfect werkte. Dus ja, ik heb geen tips. Ik kan je alleen succes wensen.
Wij hebben momenteel het hele eisprong-verhaal losgelaten omdat het toch geen nut heeft. Ik moet zeggen dat er voor mij nu wel wat druk vanaf is! Ik kan weer wat spontaner zijn op dat gebied. Ik vond het wel enorm lastig hoor, dat loslaten. Maar voor ons is er gewoon geen kans op natuurlijke zwangerschap. Die gedachte helpt wel. Al klinkt dat vast vreemd. Loslaten lijkt mij nog lastiger wanneer je wel kans hebt op de natuurlijke manier!
Ik merkte op den duur dat wanneer ik zei dat ik ging ovuleren dat averechts werkte bij mijn partner. Ik weet niet wat het was, de druk of het gevoel van ‘moeten’ dat er bij kwam kijken? En dat zorgde toen ook wel eens voor discussies die de situatie dan uiteindelijk alleen maar weer erger maakte .. Na enige tijd zei ik het niet meer maar deed ik wel mijn best om het zo leuk mogelijk te maken, is een extraatje zoals leuke lingerie aantrekken en meneer thuis opwachten als die van werk kwam. De keer dat ik zwanger werd was de laatste keer dat we het op de natuurlijke manier ‘mochten’ proberen. Ik heb toen wel gezegd wanneer ik rond mijn ei zat en wanneer ik mijn ei had gehad en moet zeggen dat meneer er toen echt wel flink werk van heeft gemaakt die dagen in de hoop dat het toch nog zou lukken (hij wist natuurlijk ook wat ik er intussen allemaal al voor had doorstaan en wat anders de vervolgstappen zouden zijn..). Het was wel een beetje een dingetje van het ‘moet’ en hebben erg flink geklust, maar dus niet de all romantic vrijpartij ofzo Verder werd zijn zaad ook getest en die test gaf wat zijn vruchtbaarheid betreft een zeer positief resultaat. Ik denk dus ook dat het wat een ego dingetje was, want nadat hij die resultaten had wou hij bij wijze van ook echt bewijzen dat hij echt wel zo’n super zaad heeft (terwijl hij eerst furieus was doen de arts voorstelde om zijn zaad te testen (vooral uit angst dus!)) En wonder boven wonder werd ik toen dus alsnog op de natuurlijke manier zwanger Maar ik snap dus heel erg goed dat het op den duur begint te wegen en op ieders gemoed inwerkt. Het is echt niet altijd even makkelijk om daar mee om te gaan, zeker niet als het wat langer duurt of meer moeite kost Heel veel succes, ik hoop dat het snel alsnog raak mag zijn voor jullie!
Fijn dat jullie dat absoluut niet hebben! Hopelijk bij jullie snel raak Plezier hebben wij uiteindelijk wel, maar het is meer dat je het rond de eisprong wel moet doen anders komt er helemaal niks van haha.
Hij voelt zich gelukkig niet aangetast in zijn mannelijkheid, hij heeft zich tenslotte al eens bewezen. Plus zijn zaad is gewoon goed dus daar ligt het niet aan.
Loslaten gaat nooit lukken dat weet ik nu al, het is niet dat de wens er opeens niet is. Ik meet trouwens mijn eisprong niet meer, al tijden niet want ik ben gewoon regelmatig. Maar ik zorg wel dat wij het om de dag doen rondom de eisprong. Plus ik voel mijn eisprong altijd dus loslaten gaat niet.Jullie bewandelen ook al een weg zie ik, veel succes!
Wat fijn dat het bij jullie gelukt is! helemaal de laatste natuurlijke ronde Ik zeg overigs nooit wanneer mijn eisprong is maar meer dat het de week is dat wij het moeten doen. Het spontane is er dan van af en dat vind ik zo jammer.
Ahh nog steeds niet gelukt? Wat rot zeg! Ik heb geen tips voor je, maar ik kan me heel goed voorstellen dat het voelt als een moetje rond de eisprong...hopelijk is het snel raak!
Dankjewel schat! Ik heb de wens ook niet losgelaten he... maar snap heel goed dat het zo vreselijk moeilijk is! Tot die tijd je eisprong voor hem even achterwege houden misschien? Als hij er niet naar vraagt? Of voel je de druk juist meer bij jezelf? Ik hoop dat het snel raak is voor jullie!!
Wij deden het op een gegeven moment om de 2 dagen, om de dag een moetje vond ik echt teveel worden en om de 2 dagen zou ook prima moeten werken (hier wel )
Ik ken het probleem, het werd een moed rond de eisprong, en het lukte niet meer. Ik heb er toen meer regelmaat in proberen te krijgen met eerst elke week 2 keer en dan het extra gezellig maken rond de eisprong, door er een romantisch avondje van maken, en al lieve berichtjes sturen voor hij thuis kwam van werk. Ook mocht ik van mezelf niet meer overstuur raken als het niet om de dag lukte. En moest ik mezelf gewoon tevreden stellen met de keren. Gelukkig is dat keer punt nu al weer een tijd voorbij en hebben we weer een goed sexleven
Oh ja wat vervelend als jullie dit zo ervaren.. Ik heb helaas geen tips voor je wat dit betreft. (Man thuis met debiel hoog libido, die blij is rond de eisprong) Die afgeremd moet worden met; “om de dag is beter schat, dus LAAT ME MET RUST” Ik hoop voor jullie in de eerste plaats dat je snel zwanger raakt, en ook dat jullie intimiteit en genieten van elkaar weer voorop komt te staan <3
Lastig..... wij hebben er maar 5 maanden op moeten wachten dus dat is natuurlijk niet te vergelijken.... Maar elke maand dat het niet raak was en we er weer voor gingen werd de druk wel hoger... Het hielp bij ons niet om niet te zeggen dat mijn ei sprong was... mijn man wist meteen dat het zover was aangezien ik de rest van de maand niet zo'n hoog libido had.. We zeiden gewoon tegen elkaar dat we wisten waar we het voor deden... dat hielp..... de laatste ronde hebben we 4 dagen achter elkaar gevreeën en dat heeft kennelijk voor ons gewerkt...
Mijn man zijn zaad was ook gewoon goed. Toch hebben we er 15 maanden over gedaan. Domme pech noemde de gyn het. En mannen zullen dat echt niet snel toegeven. Het was een collega van mijn man die dit eruit wist te krijgen. En resultaat uit t verleden geeft geen garantie voor de toekomst. Zwanger worden hangt voor een heel groot deel af van geluk. Er komt onbewust een andere betekenis kijken bij de seks, en dat is wat de lol er een beetje uithaalt. Zelfs als je je man niet verteld wanneer de eisprong is. Ik hoop dat je snel een positieve test in handen hebt. Succes
Wat ons helpt is ook seks te hebben op momenten dat ik niet vruchtbaar ben, dan ligt er minder de nadruk op 'seks om zwanger te worden'. Misschien helpt jullie dat ook?
Ja ik vind het heel herkenbaar! Hier ook weer ruzie gehad paar dagen geleden omdat het weer 'moest'. Ik denk dat bij ons beide dan een soort van stress of spanning eruit moet. Maar op een gegeven moment is het dan toch een knop omzetten en doorgaan. En tja dat resulteert soms in de meest vreselijke seks ooit maar ook daar zetten we ons dan weer overheen. Hoe? Geen idee. Ik denk vooral niet nadenken over hoe lang je al bezig bent maar je alleen op het hier en nu richten. Wat trouwens ons ook wel helpt is uitspreken hoe je je voelt. Ik heb wel naar mijn vriend toe uitgesproken dat ik gestresst word als ik weet dat mijn eislreis eraan komt omdat ik dan steeds bang ben om hem te missen en dat we te weinig seks hebben gehad enzo. En mijn vriend heeft uitgesproken dat hij het heel lastig vind als hij het gevoel heeft dat het moet. En dan samen afspreken dat we er toch wat van proberen te maken.
Ik heb vanalles geprobeerd: - Nieuwe lingerie kopen - Veel tijd nemen om "op te warmen" - Samen porno kijken - Sexten met elkaar overdag - "Hulpmiddelen voor volwassenen" Etc. Etc. Op een gegeven moment word het gewoon Kortom Uitermate Teleurstellend en daar doe je nog vrij weinig aan. Wij zijn het in de periode ervoor als ik niet vruchtbaar was niet meer gaan doen (seks hebben). Dus tegen mijn ovulatie hadden we dan al bijna 2 wekem geen seks gehad en dan ging het meestal wel beter. Maarja, als je allebei fulltime werkt en moe bent, het 30 graden is in de zomer etc en je hebt allebei totaal geen zin dan is het wel echt hard werken, zeg maar. Voor ons was het een verademing om te horen dat het op de natuurlijke manier nooit ging lukken. Viel van beiden een last van onze schouders.
Ja idd je omschrijft het goed. Ik ben ook steeds bang om hem te missen maar mijn gyn zegt je bent stabiel in je cycles dus je kan hem haast niet missen. Jij bent net ff wat onregelmatiger zie ik dus voor jouw nog wat spannender. Ik zie dat jullie al een stap verder zijn. Dat gaat onze stap ook straks worden.Waneer moet je voor de volgende behandeling? IK bespreek het idd wel met hem. Hij geeft precies het zelfde aan. Als we ruzie hebben zegt hij ook wel eens ik ben geen dekhengst.