Ja klopt. Helaas een miskraam. Hopelijk blijven de spontane eisprongen nu komen en gaat het volgende keer wel goed
Ondertussen weer ongesteld geworden gisteren. En ik was zelfs 3 dagen later dan normaal maar ik had de moed al opgegeven want durfde niet te testen. Ik kan er eigenlijk niet meer zo goed tegen maar kan heel moeilijk mijn emoties laten zien. Ik word er wat mat onder zeg maar, terwijl het mij eigenlijk heel veel doet. Ik snap het gewoon niet Ik denk dat ik ga bellen dat ik niet meer tot januari wil wachten. Wij zijn tenslotte al 1.5 jaar bezig.
@Deedee91 Hopelijk mogen jullie vlugger beginnen met behandelingen als je gebeld hebt ! Dan kan je alles uit handen geven en dat voelt toch wel beter aan vind ik. Voor mij was het een opluchting toen we mochten starten. De hoop op zelfstandig zwanger worden had ik al lang opgegeven.
Ja het is dubbel hoor. Ik snap het gewoon niet ik ben zwanger geworden uit ons zelf. Wanneer starten jullie?
Wij zitten nu in de eerste ronde iui. Ik zit nu 8 dpo na de inseminatie. Maar ik heb het gevoel dat het deze ronde al niets is
Wij hebben in die 4 jaar gewoon af en toe de ovulatietesten en thermometer aan de kant gelegd. Even een maandje gewoon wanneer we zin hebben zonder te weten wanneer mn eisprong was hielp hier altijd wel. Afgelopen cyclus op die manier zwanger geworden na een mislukte IUI poging.
Heel herkenbaar dat gevoel. Elk ziekenhuis heeft ook psychologische hulpverlening waar ze je naar door kunnen verwijzen. Zou je zeker aanraden om dat eens te doen, al is t maar om ff je verhaal te doen.. Dikke knuffel <3
Wauw wat bijzonder! Wat fijn voor jullie Ik doe allang geen ovu testen en temp heb ik nooit gedaan. Ikz9t gewoon netjes en stabiel met mijn eisprong. Dus de gyn zei dat ik daar mee kon/ moest stoppen .
Eigenlijk moet ik niet eens klagen, ik heb al een dochter. Jij strijd nog steeds voor een kindje. Hoop zo dat het mag lukken bij jullie . Bedankt voor je berichtje
Iedereen mag klagen, jouw verdriet mag er toch ook zijn.. Maar je weet wel dat het kan, hopelijk is dat een troost
Ik heb nog niet alle berichten gelezen in dit topic maar wel het startbericht en het klinkt toch erg herkenbaar.. En wij zijn dan 'nog maar' 7 maanden bezig. En ook inderdaad net rond die heel vruchtbare dagen gaat het stroef. Is het iets in ons onderbewustzijn waardoor we er een druk op leggen? Ik weet het niet... We hebben er nog niet echt ruzie om gehad maar mijn man zucht wel vaak als ik weer tegen hem kom aanvleien haha. Ik heb dan ook een groter libido dan hem dus dat maakt het niet altijd makkelijk voor hem als ik om de dag wil vrijen.. 1 keer heeft hij echt nee gezegd, en dat was net 1 dag voor mijn eisprong, heb echt heel de nacht wakker gelegen toen, wat ook niet nodig was maar ik was echt heel de tijd aan het denken 'wat als dit onze gemiste kans is?' Niet fijn zo... Ik hoop dat het voor iedereen hier snel raak is zodat we daar vanaf zijn
Zo herkenbaar. Ik heb ook een dag zitten mokken 2 maanden terug omdat hij een x niet wilde. We hebben nu besloten geen ovulatietesten te doen en om de dag te klussen, maar er dan wat meer werk van te maken rond de eisprong. Sindsdien wat minder druk ervaren gelukkig.