Hoi, Eva trekt zich sinds een paar dagen overal aan op en gaat staan. Maar ze valt ook regelmatig. In de box vind ik het niet zo erg/eng, het boxkleed ligt ook dubbelgevouwen achter haar en daar valt ze meestal op. Maar net trok ze zich op aan de tafel, ik was aan het bellen en ze viel recht achterover op haar achterhoofd. Ze keek me even beduusd aan en begon toen te huilen. Het was al snel over, maar ze was erg geschrokken (bleef nog een beetje beduusd jammeren ). Maar hoe doen jullie dat? Gewoon maar laten gaan en dus zo'n 20x per dag op haar achterhoofd vallen? Of vooral in de box laten en als ze in de woonkamer op de grond speelt, erbij blijven, zodat ze haast niet valt? Ik heb zelf wel zoiets van, ze moet het toch zelf leren. Aan de andere kant, de hele tijd maar vallen is toch ook niet echt nodig? En telkens op je achterhoofd vallen lijkt me misschien ook niet zo gezond? Ik vind het een beetje lastig, ben dus benieuwd wat de rest doet! Groetjes, Snoopy
Als ze echt iedere keer op d'r achterhoofd valt, zou ik 'r eerst in de box laten oefenen met het vallen. Lianna valt vanaf het begin af aan op d'r kontje of ze weet zich nog net te draaien in d'r val.
ik bleef erachter staan, zoontje wou niet in de box. Eventjes vervelend maar tsja oefening baart kunst
Aan het begin toen ze zich net overal aan op begon te trekken bleef ik er ook bij. Vond het ook niet nodig dat ze achterop haar bolletje zou vallen of tegen de tvkast die redelijk dicht bij de tafel staat. Was ook altijd bang dat als ze een keer echt rot terecht komt ze dalijk niet meer durft op te trekken. Nu valt ze eigenlijk bijna niet meer, alleen als ze erg moe is maar ze heeft het redelijk door. Als ze dan valt houdt ze haar hoofd naar voren toe zodat ze daar niet op valt zeg maar.
Ik houd het tot op bepaalde hoogte in de gaten, helemaal voorkomen doe je het toch niet. Maar goed, soms zie je het al aankomen, dan ligt er een voorwerp op de grond waar ze op gaat staan en speelt ze op de plavuizen, ja, dan ga ik er even achter staan om haar op te vangen als ze valt.
Dat vallen op het achterhoofd vinden ze zelf ook niet prettig . Dus al heel snel (tenminste bij Merel) vinden ze een manier om niet meer op dat koppie te vallen. Gewoon op de billen. Tot die tijd ben ik altijd vrijwel in de buurt geweest om Merel op te vangen. Duurde een weekje en toen viel ze "goed' zeg maar .
Ik hou elke keer m'n hart vast. Nathan kruipt en trekt zich overal aan op (ook de minder stabiele dingen). En ja, soms klapt hij achterover. Super zielig, heel hard brullen, kusje erop en het is over. Ik probeer het zo goed mogelijk in de gaten te houden, maar hij moet ook weten dat mama er niet altijd is om hem op te vangen. Hij doet al een stuk voorzichtiger, hij leerd er dus wel van. En soms laat hij zich vanuit zit-positie plotseling achterover vallen... tsjah, ik ben (helaas) geen supermom.
Trouwens, Nathan valt geen 20x op een dag (nooit gedaan). Hooguit 1 keer per 3 dagen. Wel stoot hij vaak zn bolle hoofd, dan denkt hij onder de tafel door te kunnen kruipen... Maar dat doet hem ook geen pijn, hij piept tenminste niet.
Haha, nou Eva zou dus wel 20x per dag vallen . Ze kan gaan staan, maar weer gaan zitten of gaan liggen, tja, dat is moeilijk . Maar vanmiddag viel ze, mijn vriend wilde haar opvangen maar ze kwam op haar billen terecht. Ik ben benieuwd of dat bewust was, maar goed. Wel apart, een kind dat eerst gaat staan en zo zelf gaat zitten. Ze kan wel goed zitten, maar dan moeten we haar wel neerzetten. Ze trekt zich op vanuit buikligging tot haar knietjes en gaat dan staan. Hoe was dat bij jullie kindjes? Het lijkt me makkelijker voor ze als ze eerst kunnen zitten, dan kunnen ze vanuit staan ook weer gaan zitten. Heel fijn de reacties, ik dacht namelijk dat ik een beetje een overbezorgde moeder was, omdat ik het niet fijn vind als ze op het laminaat valt, want vallen hoort er toch ook bij. Fijn om te lezen dus jullie hetzelfde doen en dat het snel weer beter zal gaan. Het gaat trouwens ook heel vaak goed, dan zie je haar schrikken maar zich nog net herstellen. En toen ze vanmiddag viel (ik vang alleen haar hoofd op) hield ze inderdaad haar hoofd wel zo dat het niet meteen op de grond zou komen. Maar voorlopig heeft ze er nog iets te weinig controle over en raakt haar hoofd nog wel de grond.
Grind (of plavuizen) lijken misschien harder dan laminaat, maar volgens mij is het allebei even hard als je erop terechtkomt .
Joris had al heel snel door dat hij zich moest laten vallen op zijn billetjes, toch viel hij nog vaak genoeg op zijn achterhoofd hoor! In het begin stond ik er veel achter, want Joris viel ook zoveel hoor! Al snel heb je door dat hij zich toch kan redden en dan laat je haar ook meer "alleen"! Ik vond het ook heel eng, elke keer iets nieuws en ik kreeg er gewoon de kriebels van...! Het gaat gewoon onwijs snel dat ze leren, dus voor je het weet heeft ze het al door
Het gekke ervan is, dat het nu voor het eerst is dat ze zichzelf pijn kan doen. Voorheen kon ik haar in de box zetten als ik iets moest doen, dat vond ze dan soms niet zo leuk, maar zich pijn doen kon niet. En nu dus wel. En eerst kon ik haar nog wel op de grond neerleggen en dan kroop ze wat, dat is ook veilig, maar opeens zat ze op haar knietjes aan de salontafel (en viel toen ik binnenkwam, ze was iets te enthousiast ). Hopelijk leert ze het ook snel om goed terecht te komen als ze valt! En ze zal toch een paar keer moeten vallen om dat te leren... (maar dan liever als ik erachter sta ).
hier is het ook gelukkig altijd goed gegaan. wij hebben ook plavuizen. ik had 2 van die foampuzzels over de grond liggen, mocht ie vallen dat hij redelijk zacht terecht kwam, maar na een week heb ik dat allemaal opgeruimd, kon 3x daags al die dingen weer in elkaar zetten :-?
Haha, die foampuzzels is ook een goeie! Maar dan zou ik hier de hele woonkamer moeten 'betegelen' . Wij hebben een box, een salontafel, een tv meubel, de kist waar de caviakooi op staat en de openhaard ombouw (helemaal rondom) waar Eva zich aan kan optrekken .
ik had m ook rond door de hele voorkamer verspreid, maar de paden waren hier ong 2 of 3 puzzelstukken breed en ik had er 20 :-D
Zou laminaat echt net zo hard zijn? die grintvloer ziet er zooo hard uit...ik hou nu al mijn hart vast voor de dag dat ie inderdaad gaat kruipen en zich optrekken!
Hier precies hetzelfde 'probleem'. Finn trekt zich overal aan op maar heeft nog totaal geen idee van hoe je moet vallen. Als hij staat en hij hoort iets achter hem laat ie zich gewoon vallen. Ik vind het doodeng en loop dus eigenlijk de hele dag achter hem aan. Finn kan kruipen en staan maar zitten heeft hij even nog niet geleerd. Niet zo handig haha. Finn houdt trouwens niet zn hoofje omhoog als hij valt, hij laat zich gewoon achter over vallen. Ik oefen een paar keer per dag hoe hij weer moet gaan zitten vanuit staan maar het maakt nog geen verschil. Komt snel hoop ik! (vindt hij een leuk spelletje trouwens) Ik laat hem nooit op zn hoofdje vallen.Af en toe ben ik er niet snel genoeg bij en dan valt hij toch. Dat vind ik al vaak genoeg.
tja de ondervloer is meestal gewoon beton, en die laminaatplankjes zijn niet zo heel dik.... maar ik zou me daar nog niet al te druk om maken lars had zijn eerste dikke blauwe bult ook pas met 1,5
Zit dus nu met precies zelfde probleem was net aan het zoeken voor een topic hierover en zie dat Evaatje hetzelfde doet haha. Ik vind het dus ook erg moeilijk, vanavond liet Jesse zich in bed zo vallen nadat hij was gaan staan en gelukkig kwam hij op het matras maar iets verder naar links en hij was met zijn hoofd tegen de spijlen aangevallen...