Hoi pimpelmeesje, Je hebt gelijk we hebben het allemaal hier al moeilijk zat met dit slechte nieuws en traject en dan komt dit op werk vlak ook nog op je bord is niet erg fijn. Ik ga ook voor mijn rechten opkomen.
Goedemorgen Fennec, Ah kijk eens aan dit is zo goed nieuws! Bedankt voor de info. Hoe gaat het met je zwangerschap? Vind het erg prettig dat ik hier mijn ei kwijt kan!
Zelf geen ervaring mee wel met collega. Hoewel der liever niet wil missen hoop ik zo erg dat ze met big smile kan vertellen dat gelukt is. Denk dat al mijn collega's het voor haar hopen trouwens Zij heeft ondanks werkgever het wist tegen haar verwachting in vast contract gekregen. Door vertellen dat ze in traject zit hou ik bewust rekening met haar agenda (zh bezoeken in de ochtend) neem ik even voor haar waar. En snappen we ook dat kraamvisite bij andere confronterend kan zijn. Heb veel bewondering voor hoe open ze er over is. En fijn om te zien dat omgeving daar ook zo begripvol op reageert.
Ja, ik ben ook heel blij met ZP. Veel van mogen leren! Met mijn zwangerschap gaat het goed. Maak me veel zorgen over of alles met de kleine wel goed gaat, maar dat hoort erbij
Dat is fijn! Ik werk ook in het onderwijs. Maar mijn uren zijn niet verplaatsbaar. Ik geef praktijklessen techniek en dat zijn altijd clusters van twee niveaus. Het zit dus ramvast. De enige optie is verlof. Het moet ook tegenwoordig hoor, de werkgever is verplicht je vrij te geven. Maar ik krijg er zelf zo vreselijk veel stress van. Heb het gevoel dat ik de leerling en collega’s erg tot last ben. En eigenlijk is dat ook zo want ben al even bezig em krijg veel controle echo’s i.v.m niet groeiende follikels. Daarnaast zit ik met een fikse reisafstand. Nu met de arboarts overlegd. Er spelen nog wat meer dingen en ik houd dit zo niet lang meer vol... Sta nu voor de keuze: me langdurig(er) ziekmelden of aansukkelen...
Is minder werken geen optie ipv helemaal ziekmelden? Het is mega belastend zo'n traject, dus ik snap het als je de keuze maakt voor ziekmelden, maar het kan juist ook fijn zijn om te werken en toch daar iets nuttigs te kunnen doen en niet helemaal thuis te zitten wachten de hele tijd. Wel binnen wat voor jou kan en haalbaar is uiteraard.
@Chitje maandag weer een gesprek over hoe verder. Het grote probleem is het type lessen en het soort klassen. Ik geef les aan basis/kader leerlingen die gebaad zijn bij duidelijkheid en structuur...Het helpt dus niet als ik last minute en om de haverklap uitval. En praktijklessen mogen i.v.m. de veiligheid niet zomaar door collega’s worden overgenomen. Dus zelfs als ik minder ga werken blijft het probleem bestaan. Neem ik bijvoorbeeld op maandag een extra vrije dag, zal je altijd zien valt de echo op dinsdag. Dat is het stomme, je kunt je lijf niet plannen...
Mijn arboarts heeft na een periode van behandelingen, en de daarmee gepaard onrust, voorgesteld dat ik voor de komende behandeling een wat langere tijd er uit ga. Zodat ik vervangen kan worden en het onderwijs gewoon door kan gaan. Moet wel zeggen dat ik naast de ziekenhuisbezoeken ook extreem last heb van de hormonen, na pregnyl lag ik er 2 weken uit. Ben benieuwd wat jouw school oppert maandag, mss is het n idee om ipv lessen vervangend werk te gaan doen? Hoewel vervangers voor praktijkvakken vaak moeilijk te vinden zijn, maar dat is aan school.. Maar zo kan je toch nog op je goede dagen wat betekenen voor school, zonder tot last te zijn. Ik herken je gevoel heel goed hoor, maar ik denk dat behandelingen heel erg gebaad zijn bij een zo laag mogelijk stressniveau.
@Pimpelmeesje jup, en de school is ook niet altijd blij met de vervangers. Vaak echte vaklui, maar pedagogisch niet zo sterk... Maar er moet toch iets gebeuren, want zo gaat het niet langer.
Maar heel bot gezegd, is dat niet jou probleem. Tuurlijk kan je welwillend zijn en met de werkgever mee denken, maar dat is geen reden om jezelf voorbij te hoeven lopen. Ga vanuit die gedachte ook in gesprek.
Ik snap het probleem hoor. Onderwijs is lastig met dit soort dingen. Weet er alles van... Wellicht is er wel meer mogelijk dan je denkt, b.v. ochtenden vrij als je vaak s ochtends naar het ziekenhuis moet o.i.d. ik noem maar wat. Succes in ieder geval!
Er zullen zeker opties zijn... En nee! Thuis zou ik helemaal gek worden. Dat is ook absoluut mijn intentie niet. We gaan het morgen ook vooral hebben over wat wel kan... Het lastige voor nu is een beetje dat ik over 15/16 weken pas bij een (wat betere) psycholoog terecht kan. Naast het hele traject blijk ik toch wat dingen uit mijn jeugd niet helemaal goed verwerkt te hebben. De dokter heeft me met het labeltje PTSS doorgestuurd naar een gespecialiseerde psycholoog... Allemaal leuk en aardig, haha maar heb blijkbaar gewoon veel te lang mooi weer gespeeld. Kan erg veel hebben normaal, maar loop nu gewoon op meerdere vlakken vast. Nu door alle vermoeidheid en de teleurstellingen is ook dat rugzakje opengeritst. Komt vast wel weer goed, maar voor nu is het erg moeilijk te zoeken naar de balans tussen afleiding en rust.
Opgelucht. Net een goed gesprek gehad op mijn werk. Er wordt hoe dan ook een vervanger gezocht. Deze week blijf ik nog thuis, schrijf alleen een PTA opnieuw, omdat ik de enige ben van de afdeling die dat fatsoenlijk kan. Vanaf volgende week gaan we kijken wat ik administratief verder kan betekenen...Maar om de rust er voor mezelf en de kids meer in te krijgen voorlopig geen lessen en mentortaken...
Fijn dat je een goed gesprek had en fijn dat het zo opgelost kan worden! Geeft vast ook weer broodnodige rust.