Veel voorlezen en veel tegen ze praten.ook gewoon vertellen wat ik deed, waarom, wat we straks gaan doen. Als ze gingen brabbelen herhaalde ik vaak wat ze probeerden te zeggen. Dus kind zei: brah grr bvvv en dan zei ik: Ja laten we een appel gaan eten. De jongste was de lastigste. Die kwam makkelijk weg met wijzen en gebrabbel want iedereen begreep hem toch wel. Van hem hebben we ook de meeste gezinswoordjes overgehouden, van die grappige versprekingen die we erin hebben gehouden omdat ze té leuk waren om te verbeteren.
Ja precies! Dat wijzen is zo makkelijk want hij krijgt toch wel zijn zin. Iedereen snapt het toch wel dus waarom zou hij moeite doen haha
Onze zoon begon ook later dan gemiddeld te praten, en ook veel later dan zijn zussen. Met 3,5 had ie bijna een jaar spraakachterstand, toen hebben we logopedist ingeschakeld, met 4,5 had ie zijn achterstand volledig ingehaald.
Wij kregen van de logopedist toch de tip om minder te reageren op het wijzen. Vooral met dingen waarvan we zeker wisten dat ie de woorden van kende. Dus toen ie eerste keer 'bal' had gezegd, daarna geen bal geven als hij wijst, maar als ie het woord zegt.
Hoe oud is je peuter? Om toch even een tegengeluid te laten horen van "het komt goed", dus niet altijd vanzelf. En hoe vroeger je bent, hoe kleiner een eventuele achterstand is. Vraagje, heeft je peuter gebabbeld? En als je twijfelt Google even op filmpjes erop. Gebrek hieraan kan een belangrijk signaal zijn dat er wat is. Mijn dochter heeft een tos/taalachterstand (wat zijn ze nog niet uit ivm combi gehoorverlies) en achteraf heeft ze nauwelijks gebabbeld, een belangrijk signaal. Dit had ik pas echt door toen de tweede kwam en helemaal los ging in de brabbelfase. Daarvoor altijd gedacht dat ze het wel had gedaan. Er was een beperkt gehoorverlies bekend, ze liep bij de audioloog onder controle hiervoor, maar toch zijn ook wij te laat geweest achteraf. Nu na een traject van een jaar gaat ze na de zomer naar school, regulier met een arrangement voor extra ondersteuning. Wellicht had de achterstand flink beperkt kunnen worden als we een jaar eerder gestart waren met logopedie bijvoorbeeld.
Hoi! Hij is 2,5 jaar en hij babbelt eigenlijk de hele dag.... dezelfde woorden en zinnen.... al ongeveer een jaar. Heel soms komt er iets bij (soms eenmalig). Ik zit er wel over te denken om naar een audiologisch centrum te gaan. Bepaalde letters kan hij niet zeggen (melk is meh en worst is wos) en hij wil ook vaak niets zeggen. Soms denk ik dat hij lui of koppig is, soms denk ik dat hij het niet durft te zeggen of het gewoon niet kan. Tja, wat is het he. Toch eens beginnen met de oortjes denk ik.
Brabbelen bedoel ik vooral voordat hij ongeveer 1 jaar was, niet nu. Dan leren ze de mondmotoriek die ze later nodig hebben om te leren praten. Heeft hij als baby gebabbeld? Google hier anders eens op. Ze moeten nu geloof ik iets van 50 woordjes kennen, moet je even kijken wat normaal is. En zinnen van 2 / 3 woordjes geloof ik. Bij twijfel ga eens langs de huisarts of een logopedist, die kunnen beoordelen wat normaal is. Nog niet goed uitspreken is normaal, doet mijn zoon van toevallig ook 2,5 ook. Daar kan ik inmiddels wel hele gesprekken mee voeren, maar die is gewoon vlot. Zij kunnen je doorverwijzen naar een audiologisch centrum bij twijfel. Nu zitten ze in de taalgevoelige periode, het is zonde dit niet te benutten. Beter een keer voor niets dan te lang wachten.
Audiologisch centrum zou ik zeker doen! Ze kunnen professioneel en uitgebreid naar hem kijken, als er geen zorgen zijn hoor je het ook van de professionals. Dat was ook onze eerste stap en daarvandaan zijn we doorgestuurd naar de logopedie. En de logopedist heeft een uitgebreid verslag gekregen van de onderzoeken zodat ze een gerichte plan van aanpak kon opstellen.
Veel praten ken ik wel, ik zei veel maar ben me ook bewuster bezig gaan houden met het rustiger praten. Vanaf baby af zijn lezen we al voor, eerst hij in de wipstoel en daarna op schoot. Zodra hij trok aan de boekjes gingen we wat anders doen. Hij vond het voorlezen fantastisch en nu nog steeds.(4 en is ondertussen zelf maar vast begonnen met lezen) Eerst begon hij ook veel met wijzen maar van de woorden wat we wisten wat hij kende pakte we dan niet maar vroegen dan wat wil je. Dat was kort frustratie maar kwam er snel genoeg achter dat woorden sneller ging. Hij kon al snel praten maar voor het echt verstaanbaar was voor een ander duurde wat langer. Nu kletst hij nog steeds van smorgens vroeg tot bedtijd.
Zelf duidelijk praten. Open vragen stellen, waar je niet met ja of nee op kan antwoorden. Heel soms was mijn zoon ook aan t wijzen, ik zei dan: gebruik je woorden maar,dan begrijp ik je beter. Bij mijn zoon in de klas zijn een paar kinderen die wat minder praten, maar dat heeft met het gehoor te maken.
Mijn zoon kon het wel maar het was makkelijker om die of dat te zeggen, zijn zus deed alles voor hem hahaha Dus toen hebben we net gedaan of we hem niet begrepen, wat bedoel je precies? En toen ging het heel rap!!
Ja dit hebben wij ook eens geprobeerd met als resultaat een zeer gefrustreerd vervelend jochie qua gedrag. Toen ermee gestopt. Want stel nou dat hij het echt niet kan zeggen? Ik ben wel voor deze methode, absoluut, maar ik durf het niet zo goed meer
Ik zou volgende week een afspraak maken met de huisarts. Als je nu aan de bel trekt, kun je er rustig vanuit gaan dat het een half jaar kan duren voordat je passende hulp krijgt. Als je geluk hebt eerder, maar als je pech hebt kun je alleen al 3 maanden wachten op de eerste afspraak bij een audiologisch centrum. Voordat een behandeling begint aan te slaan, ben je ook weer 8 sessies verder. En dan heb je nog 10 maanden voordat je kind naar school gaat. Als je nu nog een half jaar wacht nog maar 4 en begint je kind met een achterstand aan groep 1. Natuurlijk kan het ook vanzelf goed komen, maar mocht het niet vanzelf gaan, dan ben je nu nog op tijd voor de start van groep 1.
Ik benoemde ook alles wat ik deed. Verder voorlezen, vraagjes stellen (wat voor dier/kleur/voorwerp is dat?) verder voel het me op dat ze echt binnen een week ineens heel veel ging praten. Ik zou me niet druk maken hoor, ze gaan vanzelf wel praten!
Bij ons begon het ook pas echt na 2,5/3 jaar bij de oudste. En toen ging het snel. Ik zou nog even rustig afwachten.
Hier moest ff de knop om bij mijn zoon, shit ze gaan me echt niet helpen!! Dan moet ik wel...Dat ging niet op de een op andere dag. Was het gedrag wel te wijzen aan de manier waarop je hem behandelde? Hij is geen baby meer
Als je twijfels hebt zeker een verwijzing voor het audiologisch centrum vragen. Als er niks erg afwijkende is vertellen ze dit en kun je bijvoorbeeld logopedie krijgen voor je kind. Wijkt het teveel af dan kan er eventueel gestart worden met vroegbehandeling. Wij kregen bij de oudste ook te horen, komt wel goed, wacht maar af van D omgeving. Uiteindelijk toch via de logopedist naar het audiologisch centrum gegaan en wat had ik gewild dat ik daar eerder naartoe was gegaan. Hij heeft de vroegbehandeling doorlopen en zot nu op een cluster 2 school omdat hij waarschijnlijk een TOS heeft. Mijn jongste liep ook achter en gelijk een verwijzing aangevraagd ondanks dat ik weer te horen kreeg, komt wel goed, wacht maar af van de omgeving. Haar taalbegrip loopt ver achter en zij zit nu op vroegbehandeling, ze is de jongste in de groep maar ik heb geleerd door de mijn oudste dat je er niet te vroeg bij kunt zijn. Van de andere ouders krijg ik te horen dat zij wouden dat ze eerder waren gekomen zoals wij ook hadden bij mijn oudste. Mijn advies is dus trek aan de bel als je twijfels hebt of ongerust bent.
Nou ik vraag t mr ook af. Oudtste bijna 5 begint sinds aantal maanden beter te praten wel zinsbouw zwak. Ik lees vanaf baby benoem alles en al 2.5 jaar logopedie. Nu de jongste 19 maanden weer hetzelfde begrijpt weinig qua taal.. zegt weinig tot niks alleen hele dag mama oma papa en dan gebrabbel als je ja zegt.. Ik doe alles maar bij mij lukt t dus gewoon niet!?
Ik zag dat ik veel typefouten had gemaakt in mijn vorige bericht, snel typen werkt niet zo goed op mijn mobiel. Allereerst ligt het niet aan de ouders wanneer de spraaktaal achter loopt! Ongeacht wat iemand daar ook over zegt met ‘mijn kinderen praten goed maar ik las ook al vanaf baby voor/ik benoemde alles vandaar dat ze goed praten.’ Achterstand in de spraaktaal komt tijdens de zwangerschap, niet pas vanaf de geboorte. Je hoeft je daar dus echt niet schuldig over te voelen. Ik heb dat sterk gedaan bij mijn oudste door mijn omgeving maar kreeg te horen bij een cursus praten doe je met z’n tweeen dat het nooit de schuld van de ouders is. Dit is trouwens een echte aanrader voor elke ouder, het wordt ook wel de Hanen principe genoemd. Als je bij je jongste twijfels hebt trek aan de bel voor logopedist, gaat dat te langzaam/stagneert het ga dan een verwijzing vragen voor het audiologisch centrum.
Als je oudste traag is zou ik zeker heel alert zijn. Het is vaak erfelijk. Gewoon een afspraak maken bij huisarts. Logopedie eventueel, weet niet vanaf hoe oud dat kan. Wacht niet af. Vaak komt het goed, maar niet altijd.