Ik ben bij de 1ste 7 maanden thuisgebleven, was wel blij dat ik terug kon gaan werken.. Maar heb zeker genoten van 7 maanden bij mijn dochter te zijn. Ze ging toen ze bijna 7 maanden was de 1ste keer naar KDV en dat ging meteen heel goed Na 3 maanden of eerder al terug gaan werken, ik mag er niet aan denken, niks voor mij Als er ooit een 2de komt ben ik zowiezo minimum 5 maanden na de geboorte thuis, misschien plak ik er nog verlof aan. Het zal eraan liggen in welke periode ik uitgeteld ga zijn
Bij de eerste twee 5 en 4 maanden ongeveer thuis geweest. Bij de derde een jaar bijna. Heerlijk! Maar daarna ook weer fijn om aan t werk te gaan. Ik hoop dat het jou net zo goed bevalt
Lees je bericht nu pas. Ik houd gewoon mijn vaste contract, maar blijf een ruime tijd thuis dmv vakantieuren en fulltime ouderschapsverlof.
bij de oudste was ik een jaar thuis (in zwangerschap ontslagen en tot dan toe niks kunnen vinden) Toen de jongste geboren is was ik al een jaar thuis (ontslag genomen). Dus na zijn geboorte ben ik helemaal niet meer buitenshuis gaan werken. Ik vind het nog steeds heerlijk. Niet dat gesjees en gehaast, tijd voor de baby destijds en ook voor de schoolgaande kleuter.
Fijn hoor! Bij mijn eerste ben ik na een half jaar weer aan de slag gegaan, maar zat na een halfjaar werken vervolgens weer thuis omdat er geen vaste contracten gegeven werden. Inmiddels wel een vast contract, maar straks wel lekker lang thuis. Ik verheug me ook enorm om niet te hoeven haasten en vliegen. En dan bedenk ik in mijn verlof ook maar eens rustig over hoe verder te gaan met mijn werkende leventje.
Ik vond na tien weken weer beginnen wel erg vroeg, voelde me net weet een beetje lekker. Tot zes maanden ben ik thuisgeweest en dat was lang genoeg. Zoontje gaat naar de go en vermaakt zich prima, ik heb even wat anders te doen dan huisvrouw zijn. Niets voor mij dat thuiszitten
Met 7 weken voor t eerst naar de kdv om te zien of dat goed ging twee dagen, met 8 weken mama weer aan de bak voor 32 uur (8 uur per week bevallingsverlof). Had eerder gewild maar dat ging op dat moment niet met de kleine, die was nog niet stabiel met dr voeding/krampjes en reflux. Dat veranderde gelukkig in de 6e week. Werd thuis helemaal gek van mezelf, mn conversatie niveau was gedegradeerd naar: luiers, flesjes, powernapjes en repeat. Eenmaal weer aan de bak was ik een stuk gezelliger thuis! (aldus mn man)
Ik ben bij de eerste 9 maanden thuis geweest, dit was meer noodzakelijk dan vrijwillig, ik kon namelijk geen baan vinden. Nu bij de tweede ben ik 8 weken na de geboorte weer aan het werk, hij is 4 dagen thuis bij mijn man, en 1 dag gaat hij mee met mij naar het werk. (Kinderopvang)
Bij de eerste na 10 weken, tweede na 12 weken, derde na 17 weken en nu ben ik maar gestopt met werken Al moet ik zeggen dat het wel weer kriebelt om 'iets' te gaan doen, studeren oid. We zullen zien, prioriteit is dat het gezin straks lekker loopt en dan zie ik wel.
Bij de oudste na 4 weken weer. De middelste ben ik vanaf 7 weken zwangerschap thuisgeweest tot 3 dagen voor haar eerste verjaardag. Nu bij de jongste zal ik weer beginnen als ze net 6 maand is.
Bij de eerste tot 6 maanden thuis geweest en bij de tweede tot 5 maanden. Bij m'n derde lekker een jaar thuis geweest! Heerlijk vond ik het. Maar toen was ik ook blij dat ik weer ging werken. Af en toe denk ik wel 'ik stop ermee' maar ik zou gillend gek worden, van alleen maar thuis zijn. Word ik nu al af en toe
Bij mijn eerste na 10 weken weer gaan werken. Ik vond het verschrikkelijk en voelde me ontzettend schuldig dat ik hem naar een GO bracht, waar hij vervolgens uiteraard voor de eerste keer omrolde, de eerste stapjes zette etc.... Toen ik zwanger was van de 2e heb ik alles op alles gezet om met verlof, vakantiedagen en ouderschapsverlof in elk geval 6 mnd thuis te zijn na de bevalling. Helaas overleed onze dochter na de bevalling en ben ik na 10 weken zwangerschapsverlof weer gaan re-integreren. Een jaar later bleek onze oudste zo te hebben geleden onder alle gebeurtenissen dat we besloten dat er geen opvang meer aan te pas zou gaan komen en er steeds een van ons thuis zou zijn. Dus heb ik mijn vaste uren om laten zetten naar een 0-urencontract, is ML 4x9 uur gaan werken. Als ik werk is ML thuis en andersom. Beste beslissing ooit! Toen onze 3e werd geboren ben ik dus wel gaan werken na het aflopen van mijn verlof maar bleven de jongens bij ML thuis. Ik werk 1-2 dagen in de week, geniet er op deze manier met volle teugen van en met de jongens wordt niet gesleept. Voor ons was dit DE oplossing.
Wat een heftig verhaal, vreselijk dat jullie een kindje hebben verloren. Goed dat jullie nu in elk geval een passende oplossing hebben qua werk en opvang. Fijn dat er thuis een rustige basis is. En hoe gaat het met jullie zelf?
Wat een lieve reactie, dank je! Met ons gaat het nu best goed. Het leven gaat verder en na een jaar of 2 werden de dagen minder zwart. Toen we ons regenboogje verwachten kwam er weer veel terug en was er veel spanning, ook bij onze oudste. Gelukkig bleek het kindje gezond te zijn en verzacht zijn aanwezigheid veel gemis en pijn. Nu we weer een kindje verwachten komt er weer wel veel spanning terug, zeker omdat er pas met 20 weken met zekerheid iets gezegd kan worden over de erfelijke afwijking waar onze dochter aan overleed. We proberen er open in te staan en wachten af wat er nog op ons pad gaat komen.
Zo heftig en verdrietig. Wat dapper zijn jullie zeg!!! Heel veel geluk met jullie baby die onderweg is ende andere kindjes natuurlijk
Maar mis je het contact met je collega's niet? Ik ben ook GO geweest en ik werd gek van alleen maar "baby en dreumes" taal..