heey lieve allemaal! ik loop de laatste dagen tegen de muren op! ik weet niet goed hoe ik moet beginnen met dit verhaal dus mischien dat het wat rommelig is eigenlijk had ik als klein meisje al stemmen in me hoofd.. ik weet niet goed hoe ik het uit moet leggen maar het is altijd druk in me hoofd.. vroeger moest ik van die stemmen ook leugens vertellen en raare dingen doen die stemmen zijn gelukkig weg! maar sinds ik van mijn kleine prinses ben bevallen.. (in die tijd behoorlijk de weg kwijt geweest kwa emoties) weet ik soms niet meer wat ik nou wil.. huilen lachen gillen ik maak me heel druk om anderen om maar mijn eigen gevoel te kunnen onderdrukken! maar als het aan mij ligt kom ik nooit meer me bed uit. vind niks meer leuk en over alles moet ik heel veel nadenken!en het word maar nooit rustig in me hoofd vanmiddag stond ik onder de douche en toen was de druppen.. ik wilde zo graag even ontspannend maar het lukt gewoon niet meer.. altijd maar die drukte en emoties in me hoofd.. echt als ik dit zo lees ben ik volgens mij echt gek! maar wie weet herkent iemand dit verhaal teminste dat hoop ik maar! groetjess mandy
Ik zou zeggen, ga hulp zoeken. Ga naar je huisarts en laat je doorverwijzen naar een goede psycholoog die je verder kan begleiden. Veel sterkte en succes!
Ja idd, dit klinkt niet als iets wat vanzelf overgaat. En het leven is te kort om er niet van te genieten. Heel veel succes!
Ik zeg ook: Ga praten met de huisarts Je hoeft je nergens voor te schamen. Vind het heel knap dat je het zelf inziet dat het niet "normaal" is dat je nooit rust kan krijgen. Het woord "gek" neem ik zeker niet in mijn mtond! Want dat ben je echt niet!!
dat moet wel heftig vopor je voelen zeg. Weten mensen om je heen dat je je nu zo voelt? Ik herken het helemaalniet maar het lijkt me wel belangrijk dat je er iets mee doet en dat is nu hulp vragen. Misschien dat je met medicijnen / therapie/ gesprekken of weet ik veel wat heel makkelijk van dit gevoel af kan komen en dat lijkt me het proberen waard
Meid je bent niet gek!! Ik zou idd naar je huisarts gaan en het met hem bespreken! Hier wel verder in voorzien hoor, want anders gaat het ben ik bang de verkeerde kant op. Veel sterkte een dikke knuf
Ik denk idd dat je er verstandig aan doet een doorverwijzing voor een psycholoog/psychiater te vragen. Ik denk zeker niet dat je gek bent, maar ik denk wel dat je er nu bepaald niet gelukkiger op wordt en om in je eentje het uit te zoeken is bijna niet te doen. Een paar gesprekken en handvaten kunnen je een heel eind opweg helpen. Het is niet leuk om het leven niet leuk te vinden en bang te zijn dat je je verstand gaat verliezen. Er zijn oplossingen voor, je zal daarvoor wel eerst zelf aan de bel moeten trekken! zet 'm op hoor!
nee lieverd je bent echt niet gek maar zou idd wel naar je dokter gaan en om hulp vragen hij kan je rustgevende medicatie voorschrijven en je misschien doorsturen tegenwoordig kunnen ze een hoop sterkte ermee meid
Meiss wat vervelend moet dat zijn zeg! Probeer de stap naar de huisarts gewoon zo snel mogelijk te zetten! Waarschijnlijk zal het deels al opluchten om daar je verhaal te doen en dan te kunnen ervaren dat je er niet alleen voor staat en dat er echt wel iets aan te doen is! Zet hem op meiss, gewoon de stap zetten!!
een vriendin van mij weet ervan.. en mijn man merkt heel goed dat het niet goed gaat ik ga zomaar uit het niets huilen.. of word opeens heel sacherijnig merk ook dat als ik heel veel dingen op een dag plan ik het gewoon niet aankan er zoveel druk op me komt te staan maar hoe kan het opeens zo erg worden? het is sinds de kraamtraanen er ooit waaren nooit meer wegegaan! heb een behoorlijk zwaare bevalling en zwangerschap achter de rug maar dat voor mezelf wel goed kunnen afsluiten ben blij dat jullie zeggen dat ik niet gek ben.. zo voel ik me namelijk soms wel
Mandy, misschien kun je inderdaad eens gaan praten met een psycholoog. Zij kan een steun in de rug voor je zijn en je bepaalde inzichten geven in je leven. Ook bij mij is het vaak druk in mijn hoofd. Hoe drukker de dag, hoe drukker mijn hoofd en kan ik ook niet meer slapen. Mijn gedachtes nemen een loopje met me en worden door het slaapgebrek steeds erger. Ik krijg dan ook niet meer op een rij. Probeer eens ontspanningsoefeningen te doen. Iedere dag, al is het maar een paar minuten. Dat helpt mij heel erg. Ook ademhalingsoefeningen kunnen je helpen. Je adem heb je altijd voor handen om te ontspannen, ook wanneer je niet thuis bent. Google ook maar eens op Mindfulness, yoga. Deze link vond ik laatst hier op zp: GGZ Drenthe - Ontspanningsoefeningen MP3 Wat ik ook fijn vind is gewoon eens de pc, radio en tv uit! Luister maar eens naar de stilte, wie weet kom je een beetje tot rust. Sterkte!
Maar hoe sta je zelf tegenover hulp? Dat alles nu te veel wordt en op je afkomt, kan komen omdat je heel erg gestrest bent misschien en misschien ook wel depressief. Dan kun je ook niet goed tegen prikkels en is alles wat iemand doet al te veel. Het huilen van je baby, je man die een pan laat vallen... En je denkt dat je alles hebt afgesloten, maar misschien is dat diep van binnen niet zo? Niemand kan in jouw hoofd kijken, dus je zal toch met iemand moeten praten. Dit gaat niet vanzelf over. Ik denk niet dat je gek bent, maar denk wel dat je hulp moet zoeken. Of iig met je huisarts moet gaan praten, misschien samen met je man? Als je het eng vindt.
Ik heb maar 1 advies, hulp zoeken. Je hoeft je niet te schamen, maar je moet wel hulp zoeken. Erover praten zal je goed doen.
hey.. er is al een hoop gezegd..' maar ik wilde toch even het volgende kwijt Ik vind het knap dat je bij jezelf onderkent dat het in je hoofd drukker is dan het hoort te zijn.. Erkenning is de eerste stap meis! Ik hoop dat het snel stil wordt in je..
Ten eerste ben je niet gek hoor. Meer mensen hebben last van dit. Ik denk wel dat het belangrijk is om met je huisarts te gaan praten, wie weet kan hij je doorsturen of medicatie voorschrijven. Je hebt medicatie die die stemmen kan onderdrukken, maar ook de stemmingswisselingen. Meid, doe er wel iets mee, dan kan je misschien gaan genieten van je gezinnetje.
Her ken het zeker. En je hoeft je niet te schamen, Als je er voor open staat morgen meteen al je ha bellen en laten door verwijzen hij kan er echt niks mee. Je kunt idd het beste naar een psygoloog en psygiater. En dat is niet om je er voor te schamen zo voel ik me naamlijk ook als ik heel slecht in mijn vel zit. Probeer dan de rust te zoeken die je dan niet vind, Te veel over na te denken problemen ect. Stemmenhoren heb ik nooit gedaan maar wel de andere dingen die je opnoemt en die stemmingswisselingen. Hoop niet dat je het zelfde hebt als ik. Ik ga niet zeggen wat ik heb want ik ben geen psygoloog hun zijn er voor om een diognose te stellen. Wel zo snel mogelijk hulp zoeken het heel zwaar om dat alleen te moeten dragen. Een tip die ik zelf gekregen heb is schrijf de dingen op die je voelt op dat moment, Dat leegt al iets je hoofd. Sterkt er mee in elk geval.
ik heb dit ook gehad en heb dit nog wel. Heb heel veel uurtjes bij psychologen en psyciaters doorgebracht. Ben nu ook aan de medicijnen en nu gaat het best goed. dus mijn advies is, ga naar je huisarts en laat je doorverwijzen. Heel veel sterkte, het is niet makkelijk, niet voor jou maar ook niet voor je man.
ff een kleine toevoeging: je hoeft niet eerst naar een ha om naar een psych te kunnen. Je kunt ook gewoon een psych bellen. Je komt dan terecht bij een 1e lijnspsych,dar heb je een par gesprekken en wanneer nodig zet dit door in 2e lijns. Tenminste, zo heb ik dat gedaan. Maar probeer idd ook de prikkels van tv, geluid, pc wat te vermijden.. Sterkte!!
Klopt wel idd maar het ligt wel aan je verzekering in hoeverre dat allemaal vergoed wordt En via je huisarts hoef je godzijdank niet alleen maar terecht te komen bij Riagg of GGZ