Misschien ben ik een uitzondering, maar na 8 weken kon ik nog steeds niet heen en terug lopen naar het cb. (Is 20 min lopen) Ik kon zelfs de eerste twee weken geen eens mijn zoontje optillen en ermee rond lopen, want ik kon gewoon niet zelfstandig op mijn benen staan. Ik ben absoluut geen aansteller, mijn pijngrens is ontzettend hoog, maar mijn lichaam wilde gewoon echt niet. Nu nog steeds kan ik niet 2 uur buiten lopen terwijl mijn zoon al 16 weken oud is. De bevalling was horror en ontiegelijk zwaar, blijkbaar zegt mijn lichaam tot hier en niet verder het gaat wel steeds beter dus ik maak mij geen zorgen.
Ik heb het rustig aangedaan, vooral om later niet met klachten te komen zitten. Meer dan een beetje rommelen in en om huis heb ik niet gedaan de eerste weken. Bewust. Heerlijk, raad het iedereen aan
Bij mij duurde het herstel ontzettend lang. Mijn hechting na de inknip is niet goed gegaan waardoor er na de kraamweek nog een hechting bij in is gezet. Ik weet nog dat toen ons zoontje al ruim 2 weken oud was en een vriendin op kraamvisite kwam, ik er een kwartier huilend over heb gedaan om buiten in een tuinstoel te gaan zitten. Dat terwijl mijn pijngrens best hoog is. Na 6/7 weken hebben we geprobeerd een stukje te wandelen (een kwartiertje totaal) maar de terug weg moest ik flink tegen m’n tranen vechten. Het ging echt nog niet. Uiteindelijk heeft het een half jaar geduurd voordat ik weer naar bed kon met mijn vriend, fatsoenlijk kon fietsen en er echt weer dagjes op uit kon. Toevallig vanochtend nog besproken met de verloskundige en ze beloofde dat ze er alles aan zouden doen het deze keer niet zo te laten lopen. Ben benieuwd hoe lang mijn herstel nu gaat zijn
Gezien de laatste reacties toch ook 'gelukkig' langer herstel (niet gelukkig voor jullie, maar dan voel ik me niet zo'n beetje de enige uitzondering). Zl is nu 4 weken en heb zojuist voor het eerst boodschappen gedaan; gevolg erg last van alles en moeilijk lopen Doe echt mn best om rustig aan te doen! Maar ik kan er niet tegen dingen niet te kunnen en vooral niet om zelf 'normaal' voor de oudste te zorgen en dingen met haar te ondernemen
Bij mij 1e bevalling liep ik met 6 dagen weer buiten maar wel gelijk te gek gedaan, 4 km gelopen was niet zo aan te raden Nu 33 weken zwanger en wegens bekkeninstabiliteit is me aangeraden de 1e 4 dagen echt bedrust te houden. Lijkt me lastig met nog een peuter maar wel de moeite waard als het herstel dan sneller is.
Ik had een erge complicatie na de bevalling (een vulva hematoom) en moest 3 dagen in het ziekenhuis blijven met een katheter enzo. Ik heb toevallig van de week tegen man gezegd dat ik me nu pas echt weer lekker begin te voelen (dochter is nu 4 maanden). Heb ook van het weekend pas weer voor het eerst gefietst bijvoorbeeld.
De eerste twee dagen lag ik in het ziekenhuis omdat mijn zoontje moest blijven, maar heb daar bijna niet in bed gelegen. Toen we naar huis gingen ben ik wat gaan rommelen in huis en op de zesde dag mochten we naar buiten. Dat kwam omdat het winter was, slecht weer en mijn zoontje was prematuur, dus we moesten wachten tot enigszins goed weer was. Ben toen gelijk 20 minuutjes gaan lopen. Ben bevallen binnen drie uur, 72min persen en uiteindelijk een vacuümverlossing waar ik 1 scheurtje aan over heb gehouden. Geen zware bevalling dus en van onder was het ook nog behoorlijk heel...daarom ging het herstellen misschien ook wat vlotter.
Eerste bevalling stond ik na een week draaiend in de supermarkt. Na een week of 2 a 3 weer een beetje ok. Na tweede bevalling wilde ik een uur later de bevalkamer schoonmaken. De volgende dag deed ik boodschappen en deed ik alles overnieuw wat de kraamzorg deed.
Na 1 week weer helemaal op de been, en doe ik alles wat ik voorheen deed! Heb ook helemaal niet plat gelegen eindelijk terwijl de bevalling heftig was en 2.7 liter bloed verloren dus echt mega veel!! Dus met spoed na ok. Was wel later op de dag wat moe Verloskundige en kraamhulp snapte er niks van hihi!
Bij de eerste een zware bevalling en nasleep en ik voelde me na 7 weken weer een beetje mezelf en na een jaar pas weer terug op niveau van voor de zwangerschap. Bij de tweede moest ik ivm bekkenproblemen een week bedrust nemen maar voelde ik me echt zo veel beter, na die week kon ik alles weer.
Ik heb een zware en super makkelijke bevalling gehad, maar was beide keren gelijk fit. Maar heb de laatste keer er wel op gelet om pas na zes weken weer rustig het bewegen op te bouwen omdat je lichaam echt de tijd nodig heeft om te herstellen en ik vond het ook erg moeilijk! Jouw lichaam geeft ook aan dat je toch rustiger aan moet doen! Ik lees trouwens ook dat je een flinke diastase hebt. Hier hetzelfde na mijn laatste zwangerschap! Mijn gat was 14 bij 5 cm en zal ook nooit vanzelf herstellen. Maar juist bij een flinke diastase moet je die eerste weken echt rustig aan doen om te voorkomen dat je het erger maakt!
Na beide bevallingen was ik binnen een paar uur weer zo fit als een hoentje. Ik vond het een verademing al dat gewicht eraf en ook direct na de geboortes geen maagzuur meer. Meestal zijn mensen moe door de eerste nachten met een pasgeboren baby. Ik vond het een verademing want op het eind van de zwangerschappen sliep ik max. 2 uur van de 24 door het maagzuur. Dus 2 a 3 x een half uurtje wakker in de nacht voor de voeding stelde niets voor.
In bed liggen heb ik niet een dag gedaan. Niets voor mij en is gelukkig ook niet nodig geweest. In huis dus vanaf dag 1 weer op de been geweest. Heb me goed laten verwennen door de kraamverzorgster maar ook rustig zelf de vaatwasser uitgeruimd, schone was in de kasten gedaan, eten gekookt, etc. Wat lichte huishoudelijke dingen dus Op dag 5 voor het eerst weer buiten geweest: de hele 50m naar m’n ouders gelopen voor een kopje koffie. Op dag 8 voor het eerst een stuk (ong 30min) gewandeld. Had graag eerder gewild, maar onze kleine mocht nog niet naar buiten door een klein opstartprobleem. Sinds dag 9 maken we elke dag een wandeling van een uur of meer. Even een lekker rondje wandelen, wat boodschapjes doen, etc. Het huishouden pak ik ook weer helemaal zelf op.