Vandaag de dag hoor je bijna niks anders dan dat mensen gaan scheiden. In mijn omgeving vooral onder collega's denk zeker 5 in 2 jaar tijd. En dan hoor je vooral dat hun man niet deugt. Is natuurlijk maar 1 kant van het verhaal. Zelf ben ik ruim 12 jaar samen en sluit niet uit dat wij ooit nog eens zouden gaan trouwen. Maar de cijfers liegen er niet om. Wat is het tegenwoordig nog waard? Ben gewoon benieuwd, wil hiermee niemand kwetsen. Vraag mij het gewoon af.
Gescheiden omdat mijn vent vreemdging, maar was misschien ook wel mijn eigen schuld hing teveel boven de plee.... Kreeg daardoor te weinig aandacht denk ik. Als het aan mij had gelegen zouden we samen oud en verrimpeld worden...
Ik denk dat iedereen die trouwt dit doet met de bedoeling om voor altijd samen te blijven. Jij/jullie ook natuurlijk. Maar dan komt het leven om de hoek kijken en gebeuren er blijkbaar dingen waartegen het huwelijk niet op kan. Ik ben ruim 8 jaar samen met mijn vriend, ik kan me geen leven zonder hem voorstellen maar ik ben realistisch en weet dat scheiden/uit elkaar gaan kan gebeuren. 1 op de 3 koppels dacht ik?
Ik heb ook een keer willen scheiden van mijn man. Ik had al een huisje geregeld alles... wij zijn hier uitgekomen en zijn nu bijna 10 jaar getrouwd. Ik hoop dat wij altijd samen blijven, maar zou mijn gevoel voor hem weg zijn of als hij vreemd zou gaan oid. Of als je veel tevaak ruzie hebt en daardoor niet meer gelukkig bent samen? Nee hoor ik zou niet koste wat het kost samen blijven. Dus wat is het waard? Ik hou zielsveel van mijn man, hij is mijn beste vriend en we hebben het echt goed samen. Maar ik zou wel scheiden als dit niet meee het geval zou zijn en we er niet samen uit komen.
Ik vind het schrikbarend. Al jaren en het wordt alleen maar erger. Voor mijn gevoel is het huwelijk een wegwerp artikel geworden en wordt er veel te snel gescheiden. Voor mezelf, kan ik oprecht niet zeggen wat ik het "waard" vind om mn hele gezin te ontwrichten. Ik denk dat er wel iets heeeeeel dols moet gebeuren. Maargoed, zeg nooit nooit. Ik weet alleen wel dat ik vaak het gevoel heb dat mensen er niet eens moeite voor doen en maar gewoon gaan scheiden. Volgens mii hoort dit bericht eigenlijk bij de onpopulaire meningen
Ik ben 11 jaar samen met mijn partner maar nog niet getrouwd. Wij zouden dit graag willen als de kinderen wat groter zijn en het bewuster mee kunnen maken. Ook wij hebben hele goede maar ook hele slechte tijden gekend. Maar als je voor elkaar vecht kom je er samen wel uit. Vreemdgaan is voor mij wel echt een no go! Tenzij je als vrouw je huwelijk en liefdes relatie zodanig hebt verwaarloosd dat het eigenlijk logisch is dat je partner liefde bij een ander zoekt. Maar ik v8nd zodra er dingen spelen die niet lekker lopen moet je dit met elkaar communiceren. Want communicatie is echt de key van een relatie. Momenteel om mij heen staan ook meerdere stellen op punt van scheiden en zie daar vaak wel een patroon in dat 1 van de 2 de handdoek in ring heeft gegooid. Maar goed ieder huisje heeft altijd zijn kruisje.
Ons huwelijk is ons alles Als er ooit problemen zijn zullen we er alles aan doen om er wat aan doen. Ik vind dat mensen veel te snel scheiden, als of een huwelijk niks is. Het zelfde als samen wonen waarom dan niet direct trouwen als je bij elkaar wilt blijven?....
Wij zijn 23 jaar samen en 16 jaar getrouwd. En we hebben echt ook dalen gehad zowel tussen ons twee maar ook in de naaste familie veel ellende wat ook zijn weerslag heeft. Maar mijn man en ons huwelijk betekent alles voor me. Ik zou niet weten wat ik zonder hem moest.
In mijn ogen ga je trouwen omdat je voor altijd gebonden wil blijven aan je partner. Ik vind dat scheiden tegenwoordig wel een hype lijkt en veel stellen gewoon er geen moeite voor willen doen om het te laten werken, maar bij de eerste grote tegenslag er niet uitkomen en dan maar "ff makkelijk" gaat scheiden. Ik ben dan ook al bijna 20 jaar getrouwd dit jaar en we hebben al enorm veel grote tegenslagen gehad in het getrouwde leven, maar we zijn er alleen maar sterker uitgekomen Iets wat niet veel meer voorkomt
Inderdaad. Wij hebben een kind samen. Dit verbind ons veel meer dan een handtekening op een stuk papier. Of is dat tegenwoordig digitaal? Wij gaan niet trouwen. Zijn al 10 jaar samen en we zullen er alles aan doen om samen te blijven. Soms grappen we wel eens van 'nja dan gaan we scheiden he' 'nee dat gaat niet, pfft jammer dan blijven we maar met elkaar opgescheept zitten'
Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn die dit ervaren, maar ik heb ook het idee dat het uitmaakt hoe je bent opgegroeid en met wie je omgaat. Zo hoor ik van sommigen dat iedereen in hun omgeving gaat scheiden en zelf ken ik juist bijna niemand. We hebben best een grote vriendengroep met allemaal getrouwde stellen en iedereen heeft ook ouders die al lang getrouwd zijn, hier hoor je eigenlijk nooit over scheidingen. Niet om er een waardeoordeel over te vellen, misschien zitten er stiekem wel stellen tussen die eigenlijk helemaal niet gelukkig zijn, maar scheiden gewoon "not done" vinden, maar ik heb wel het idee dat het deels van je omgeving en opvoeding afhangt hoe je tegen het huwelijk aankijkt, wat het voor je betekent en hoever je gaat om samen weer over dieptepunten heen te komen. Interessant topic dus!
Ons huwelijk is mij en mijn man heel veel waard. We zouden er ook alles aan doen om bij elkaar te blijven. We zijn nu ruim 8 jaar samen en bijna 5 jaar getrouwd. En ik hoop dat er nog heel veel jaren bij komen
Ik vind het huwelijk enorm waardevol. Wij zouden ook nooit een kind hebben gewild buiten het huwelijk, omdat we vinden dat je eerst aan elkaar moet kunnen beloven eeuwig trouw te zijn, voordat je een gezin begint. Wij zijn een team en elkaars grote steun. Ik geniet er elke dag van om dezelfde naam te dragen en hem mijn man te kunnen noemen. En ik zou dat niet zo snel kunnen verbreken, behalve als er mishandeling plaatsvindt, dat is voor mij echt de grens. Ik geloof dat je door veel problemen heen kunt werken.
Wij zijn al 10 jaar samen, niet getrouwd. Ook onze ups en downs gehad, maar ik weet ook dat hij degene is met wie ik samen oud wil worden. En tuurlijk weet je niet wat de toekomst brengt, maar ik zie mijzelf nu in ieder geval niet met een ander. Ik kan me ook niet voorstellen dat ik me bij iemand anders zo mezelf zou kunnen voelen en zo veel lol kan hebben. En onze relatie is echt niet perfect, zijn we zelf ook bij lange na niet , maar samen hebben we iets heel moois opgebouwd wat het waard is om voor te vechten. Los van het feit dat we samen straks 2 kinderen hebben. Maar of je in een relatie moet blijven voor de kinderen als een of beide ongelukkig is en waar het gevoel weg is en waar alles al geprobeerd is om de relatie te redden? Nee, want ik vind niet dat dat een goeie situatie is voor een kind om in op te groeien (en dan bedoel ik ouders die eigenlijk niet meer met elkaar door 1 deur kunnen, ruzies etc.)