Ik vertrouw mijn ex niet meer

Discussie in 'Alleen en zwanger' gestart door StasyMae, 23 jul 2017.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. StasyMae

    StasyMae Lid

    16 jun 2017
    21
    11
    3
    Hallo (bijna)mama's.

    Na een maand met mijn (nu) ex samen geweest te zijn ben ik zwanger geworden.
    Zo blijkt maar, hoe goed je ook beschermd bent, het werkt niet altijd.
    Ik ben nu 16 weken ver en het is vorige week uitgegaan.
    Waarom?
    Omdat hij mij niet liet zijn wie ik ben en mij probeerde te veranderen in iemand die ik niet wilde zijn, maar het voornaamste was nog wel dat hij zijn vorige ex stalkte en er een aanklacht tegen cyberstalken tegen hem is ingediend (zij stuurde mij een HELP bericht).
    Ik had hem hiernaar gevraagd en hij heeft hier recht in mijn gezicht over staan liegen en dit pas toegegeven nadat ik met hem gebroken had.
    Op het moment van de breuk zelf nam hij het goed op, was het niet dat ik nog wel bij hem aan zou mogen kloppen als ik nog "iets" van hem wilde en hij nog met me in bed wilde "praten" voordat ik weg zou gaan.

    Daarna begon het hele euvel.
    Hij heeft mij voor leugenaar uitgemaakt omdat ik contact had met zijn ex en hem dit niet gezegd zou hebben, ik zou een slechte moeder gaan zijn omdat ik het met hem afgebroken had want een kind heeft 2 ouders nodig en nog wat meer dingen die ik hier niet openbaar ga zeggen omdat dat niet geschikt is om te herhalen. Eigenlijk kreeg ik op alles wat ik zei, van mijn gevoelens en hoe ik de relatie ervaren heb, van hem een en hetzelfde antwoord: en ik dan? Niets over ik snap het of hoe komt dat dan, nee alleen en ik dan. Dit is een hele verhitte discussie geworden die mij op een gegeven moment gebroken heeft.

    Heb ik hem ook gezegd.
    Ik heb 's avonds huilend op de bank gezeten omdat ik het niet meer trok en gezegd dat ik even niets meer van hem wilde horen en wel een berichtje zou sturen als ik er klaar voor was enz.
    Hij zei dat hij zou stoppen, maar is vervolgens weer verder gegaan met het sturen van berichtjes zodat ik helemaal gek werd. En op het moment dat ik zei ging hij ineens poeslief doen en 1000x zijn excuses aanbieden. Maar... hij heeft mijn vader geappt om hem naar zijn kant over te halen (moest mijn vader maar niet tegen mij zeggen, wat hij dus wel doet want die staat aan mijn kant) en hij heeft zijn ouders niet het volledige verhaal verteld waardoor zij het niet snapten. Ik heb ze het hele verhaal moeten vertellen.

    Tijdens de ruzie heeft hij ook gezegd dat hij niets met mij of het kind te maken wil hebben.
    Hij zou geen alimentatie willen betalen, maar ik moest maar wel een dna test laten doen voor zijn ouders.
    Hij gelooft mij tenslotte, zegt hij.
    En ik moet hem ook maar toelaten om hem het kind te laten accepteren.

    En nu zegt hij ineens dat hij een goede vader voor het kind wil zijn en dat hij ineens wel geld heeft om voor het kind alimentatie te kunnen betalen.

    Ik weet niet meer wat ik moet geloven?!
    Hij is zo schizofreen in zijn stemming dat ik niet meer weet wat te geloven en hoe ik hiermee verder moet gaan.
    Iemand die zo iets gelijks mee heeft gemaakt of weet hoe ik hiermee om kan gaan, want ik zie door de bomen het bos niet meer.

    Sorry voor het lange bericht, maar ik moest het ook even kwijt.

    Groetjes Stasy
     
    vrouwvan vindt dit leuk.
  2. jupke

    jupke Niet meer actief

    Wat naar voor je dat dit zo loopt.

    Hoe lang heb je een relatie met hem gehad?

    Ik denk dat je goed na moet denken over wat je zelf wil.
    In dit hele verhaal komt je kind eerst. Dus ga bedenken hoe je het voor je kind wil regelen.

    Het hele verhaal over stalken can zijn ex en het verhaal maar je schoonfamilie toe doet er eigenlijk niet meer toe.

    Laat doe oelewapper weten dat het over is. Klaar. Geen discussie meer over. Hij mag je contacten als het om de baby gaat. Verder niet.

    Ik heb hier zelf helaas ook ervaring mee. Als je wil mag je een pb sturen.
     
  3. xDelicious

    xDelicious Actief lid

    5 jan 2017
    439
    207
    43
    Vrouw
    Het belangrijkste wat ik je mee wil geven is om het rustig aan te doen. Stress is niet goed voor je kindje!
    Ik snap dat het verschrikkelijk moeilijk is, maar ik denk dat je hem voor nu beter kan blokkeren overal en alleen contact opneemt zodra je hem wat te vertellen hebt over de zwangerschap. Over een echo, gezondheid van je kindje of geslacht uiteindelijk (als je dat zelf ook wilt weten)
    Maar ook dat het duidelijk naar hem toe is dat je alleen daarvoor contact op wilt nemen en dat hij dat andersom niet kan doen. Als het toch alleen nare berichtjes zijn en op discussies eindigt kan je het beter vermijden.

    En wat betreft zijn ouders, die hebben er niks mee te maken. Het is jouw kind en van je ex. Als je ex een dna test wilt geeft hij dat zelf aan. Dat de ouders twijfelen wie de vader is, is lekker hun probleem. Dat moeten ze oplossen met je ex.

    Wat wil jij doen? Als het kindje geboren is kan je ex hem/haar erkennen. Dat betekent dat hij alimentatie moet betalen. En dan kunnen jullie zo afstemmen wanneer hij jullie kindje mag zien. Als hij je kindje niet erkent heeft hij eigenlijk nog geen rechten. Hij hoeft dan ook geen alimentatie te betalen maar heeft dan eigenlijk ook nog geen recht om zijn kindje te zien.

    En echt, doe het alsjeblieft rustig aan en vermijd nare berichtjes. Ik weet in wat voor rot situatie je zit.

    En als laatst, ik denk dat je het eerlijk aan je ouders moet vertellen, aangezien hij in de fout zit. Jij hebt niks verkeerds gedaan en ik denk dat je ouders je wel moeten begrijpen dat het zwaar voor je is dat het pas uit is én dat je ook nog zwanger bent!!
     
  4. StasyMae

    StasyMae Lid

    16 jun 2017
    21
    11
    3
    @jupke, ik ben iets meer dan 4 maanden samen met hem geweest. Vandaar dat ik ook erg geschrokken was dat ik zwanger was. Sterker nog, hij is de eerste met wie ik het bed gedeeld heb en het is waarschijnlijk nog de eerste keer gebeurd ook.

    Ik heb hem afgelopen week inderdaad geblokkeerd gehad, maar hem even gedeblokkeerd om te vragen waarom hij zijn ouders niet verteld had hoe de vork in de steel zat. Ik werd namelijk door zijn moeder benaderd dat ze helemaal niets snapte van de break. Mijn ouders zijn wel helemaal op de hoogte, ik heb nooit geheimen voor ze gehad en dit is dus ook geen geheim. Ze staan ook helemaal achter me.

    Er valt op dit moment op zich wel redelijk met hem te praten gelukkig. Was het niet dat hij verwacht dat ik hem een week op de bank laat slapen als de kleine geboren is, want een hotel oid vind hij te duur. En dat is dan 33 jaar oud. En hij verwachtte ook dat hij tijdens de bevalling in de verloskamer mag zijn om zijn kind geboren te zien worden. Hij was helemaal boos omdat ik daar nee tegen zei. Ik wil hem niet bij de bevalling en niet op mijn bank. Zijn woorden: dat kon ik nu nog niet weten. Ik snap gewoon niet dat hij niet begrijpt dat dat voor mij inbreuk van mijn privacy is.
     
  5. caat

    caat Fanatiek lid

    5 sep 2012
    1.195
    1
    36
    Heel naar is dit voor je. Ik heb zo een ex en je moet echt heel duidelijk je grenzen aanhouden..... ik laat mij door de omstandigheden nog wel eens meevaren met zijn eisen, maar als ik vanuit mijn kindjes denk, dan is mijn eigen grens gewoon de beste. Wij waren nog getrouwd tijdens de bevalling van de jongste en we hebben heel veel jaar samen een leven gehad en daarom was hij er bij toen de keizersnede gedaan is. Had het voor mij meerwaarde? totaal niet! Onze jongste is met 31 week geboren dus werd meteen in folie gewikkeld, in leven gehouden en naar de IC gebracht, dus hij had haar daar ook op kunnen vangen. Dus doe dat alsjeblieft niet als je dat niet wil en laat je vooral niet ompraten! Zet op papier wat JIJ graag wil tijdens de zwangerschap, bevalling en de periode erna en deel dat met hem en met iemand anders als het je even niet lukt om je grenzen aan te houden in stressvolle situaties. Sommige mensen hebben gewoon een eigen werkelijkheid en de waarheid moet je daar niet willen zoeken (zeg ik na dat ik het licht heb gezien na een zeer gewelddadig huwelijk waar ik dacht dat het maar een fase was), verandering hoef je ook niet te verwachten. Het is misschien nu een hele vervelende situatie, maar doe wat je het beste voor jou en je baby vind! Kindjes hebben recht op beiden ouders vind ik, maar het hoeft niet allemaal onder 1 dak als dat niet gaat. Kies vooral voor jezelf!
     

Deel Deze Pagina