Hai, Ik ben erg benieuwd waar jullie het meest tegenop zien met betrekking tot de bevalling... onsluitingsweeen? persen? hechten? En dames die bevallen zijn: hoe hebben jullie het ervaren? wat viel het meest tegen? en mee? (a.u.b geen horrorverhalen, anders zie ik straks tegen alles op ) Ik zie het meest tegen de onsluitingweeen op, ben echt bang de pijn niet aan te kunnen en in paniek te raken. Het persen daarintegen lijkt me veel minder erg! Ben benieuwd
Ik vond het hechten het vervelendst. NIet dat het pijn deed maar gewoon nadat je je kindje al hebt er daarna nog vanalles gedaan moet worden down under vond ik minder.
het hechten vond ik het ergst maar dat komt denk ik ook omdat ik op dat moment niet wist hoe het met mijn dochter ging.
het hechten was het vervelendst... het bevallen en dan met name het persen.. ik vond het heerlijk.. alsof je eindelijk na weken een keer goed naar de wc kon
waar ik het meeste tegen op zie, is het niet weten hoe erg de pijn de zal zijn en hoe deze pijn is. Gewoon die onwetendheid. Het persen lijkt me een opluchting na al die weeen wegzuchten en ik hoop dat ik het hechten mag overslaan haha
misschien ben ik een appart geval maar tegen de bevalling zie ik helemaal niet op .. t is meer de tijd erna miss moet je wel een paar dagen in bed blijven of heb ik te weinig voorraad in huis gehaald voor de kraamvisite enzo.. (ik heb echt nachtmerries dat de koffie op is enzo ik heb nu 6 pakken senseo in de kast ). ik ga toch nog maar wat bijhalen ik vergeet iedere keer de beschuiten mee te nemen :S
De ontsluitingsweeën, de laatste centimeters! Verschrikkelijk pijnlijk. Je vergeet het wel meteen als je mag persen en je de kleine in je armen mag houden! Het hechten vond ik niet vervelend, alleen duurde het de laatste keer erg lang (stagiaire oefende, nu kies ik voor de ervaren VK)). Ik wilde de kleine vasthouden en knuffelen. Ach, dit wordt mijn derde bevalling en ik leef nog steeds. Laat je niet bang maken maar onderschat het ook niet, dan kan het alleen maar meevallen!!
Ik zag van te voren het meest op tegen het laatste stukje geboorte. De uitdrijving (stom woord). Maar in praktijk was dat heel wat anders.. Ik weet niet wat ik echt erg vond.. Mijn bevalling was verre van ideaal, maar toch heb ik er geen negatieve gevoelens mij.. De periode daarna was wel minder. Ik moest nog een paar dagen met de kleine in het ziekenhuis blijven (voor het beeld: ik een totaalruptuur, direct na de bevalling gehecht op de OK, dus kindje 2 uur niet gezien. Hij uitdrogingsverschijnselen door slecht drinken, wat weer door de vacuumpomp kwam, waardoor hij van dag 4-6 is opgenomen). Maar thuis werd het echt naar. Ik had een ontsteking aan mijn hechting, en dat deed zo'n ontzettende pijn. Tijdens de bevalling zweef je een beetje op hormonen, dat herinner je je later ook niet zo heftig. Maar die ontstekingspijn was echt pure pijn, niks afgevlakt. Ik kon echt niks meer. Niet lopen, zitten, liggen. naar de wc gaan was een drama etc.. Gelukkig was na 2a3 daagjes het ergste voorbij, en kon ik weer beter voor mijn zoontje zorgen..
Ik ben bang dat ik weer ingeleid moet worden daar zie ik erg tegenop die weeen achter elkaar waren geen pretje
waar ik bang voor ben is voor een weeenstorm, had bij mijn eerste direct al om de 2 minuten weeen, en vond dat geen pretje
Ik ben bang om weer een uur te moeten persen zonder persweeën en dat ik opnieuw geen pijnstilling krijg. Van het hechten heb ik niets gevoeld.
de weeën die meteen om de 2-3 minuten kwamen, na 8 uur had ik 2 cm... het feit dat ik naar het zkh moest Het hechten maar toch het aller-allermeest de aambeien naderhand vre-se-lijk. daar zal ik een hopelijk volgende keer enorm tegenop zien!!!
Ik zie het meest tegen de kraamvisite op vlak na de bevalling (families die meteen langs willen komen)... Ben bang dat ik in een zeer vermoeide/slechte staat zal zijn na de bevalling. En verder zie ik op tegen het onbekende... Je hoort zoveel over de pijn, maar je kunt het alleen zelf ervaren hoe het echt voelt.
nou ik heb mezelf bij mijn eerste gewoon voorgenomen ja het doet zeer en ik zie het wel. het enige wat ik een beetje vond tegenvallen was de laatste weeen voordat je mag persen maar gewoon proberen rustig te blijven en de weeen wegpuffen heeft bij mij ontzettend geholpen. het is mij 100% meegevallen
persen, hopelijk heb ik nu persweën dit had ik bij Jelle niet hechten, dit deed echt veel pijn, ben ook nog eens verkeerd gehecht zodat ik nu een halve lip heb in het einde van deze zwangerschap zul;len ze zien wat ze er nog van kunnen maken en word dan zeker weer ingeknipt en opgelapt
Ik zie (als het weer een ks wordt) heel erg op tegen de pijn de eerste dagen na de bevalling. En ik zie op tegen het bezoek van mijn schoonfamilie, maar die mogen dit keer pas na 3 dagen ofzo komen, dus misschien dat het dan meevalt.
Ontsluitingsweeen vond ik heel heftig, maar dit komt omdat ik een acute (rug)weeenstorm had. Ik heb dus de opstartfase niet meegemaakt zeg maar, ik kon niet wennen en had direct al persdrang. Had dan ook binnen een uur volledige ontsluiting, dat dan weer wel... Persen zag ik niet tegenop, ik dacht dat doe ik ff. Maar dat viel me vies tegen, mn weeen namen toen ineens af en ik moest het op eigen kracht doen. Maar ook dat is gelukt Wel 5 kwartier over gedaan. En dan het hechten, man o man, wat zag ik daar tegenop! Ik was flink gescheurd (subtotaal) en ben als de dood voor naalden en prikken, een ideale combinatie dus, haha.. Maar eerlijk is eerlijk het is me 100% meegevallen. De vk heeft het plaatselijk verdoofd en heeft daarna de tijd genomen om te hechten. Ik voelde er amper wat van. Meiden die binnenkort moeten bevallen, heel veel succes en heel veel geluk met jullie wondertjes!