hallo, ik ben 25 en moeder van 3 dochters [5,3,1] en ben misschien zwanger voor de 4e keer!!! [moet nog testen, maar alle verschijnselen zijn er en ik kan het onderhand wel weten] wie heeft ervaring met een 4e kind? en hoe vertel je het iedereen? en hoe vertel ik het mijn man?, hij is net begonnen met een avondstudie naast zijn werk en heeft het al zo druk! [vorige keer was echt een drama, ouders overstuur enzo, ze zien me aan komen krijg de kriebels als ik er aan denk] krijg wel al weer helemaal babykriebels het is jammer als je voor familie en anderen moet doen alsof het een naar iets is ok het was een ongelukje, maar dan mag je toch wel blij zijn? wie heeft hier ervaring mee? hoe heb jij het aan iedereen vertelt? hoe ga je om met nare reacties? 4 kids!! mijn hoofd tolt er van
ten eerste, zeker als het niet gepland was, moet jij je niet zo druk over maken. zowel jij als je man hebben er iets mee te maken. omdat het in jou groeit, wil het niet zeggen dat het alleen jou zorgen zijn. ik kan geloven dat je man het druk heeft, maar pik een avond en praat erover met hem. zo hebben jullie er ook steun aan elkaar, en problemen gaan er gemakkelijker opgelost worden als je er met z'n tweeën bent. dan kan je mss weten hoe je het aan anderen kan verkondigen. tenslotte ze zeggen toch 'hoe meer zielen, hoe meer vreugde' xxxxxxx baby girl
Tjeempie, tja vier kids is niet nix!!!!! Maar als jullie het graag willen wie houd jullie dan tegen??? Probeer er samen uit te komen en de rest die moet het maar accepteren het is jullie keus!!! Maar heb je al een test gedaan zodat je het zeker weet???
Nee ik zelf heb daar geen ervaring mee. Volgens mij is er een site voor 'grotegezinnen.nl' . Misschien vind je daar wat tips. Misschien is dit vierde kindje(?) niet helemaal gepland maar daarentegen toch heel gewenst? Zorg dat jullie er met zijn tweeën op één lijn zitten dan kun je de rest ook aan! Ben wel benieuwd naar de uitslag!
nog niet, het is misschien nog te vroeg om een test te doen en we weten ook nog niet of we het willen houden ik wel, ben zeer tegen abortus ik zou niet mijn eigen kind kunnen vermoorden het idee alleen al, ik zou mijn andere kinderen nooit meer recht in de ogen kunnen aankijken mijn man neigt er wel erg naar niet omdat hij wil maar omdat we anders zo in de problemen komen niet alleen met familie maar ook financieel hoe betalen we de midelbare school van iedereen? er zal een nieuwe auto moeten komen, waar halen we dat geld vandaan? en ons huis is nu al te klein, drie op een kamer gaat toch niet?! dit is echt zo'n geval waar mijn hoofd nee zegt het kan echt niet maar mijn hart roept al schattige baby teentjes!!! en misschien word het dit keer een jongen, dat zou leuk zijn na drie dochters! meisje zou ik ook leuk vinden hoor!! maar de drukte, geld en moeilijkheden met mijn ouders daar zie ik tegen op mijn vader barstte de vorige keer dat ik vertelde dat ik zwanger was al in huilen uit en heeft heel lang niet tegen mij heeft gesproken ik moet er niet aan denken hoe hij dit keer zou reageren en mijn man is net begonnen aan een 4 jarige avondstudie naast zijn fulltime baan, dus een baby komt niet echt uit wie heeft hier ervaring mee en heeft tips wat te doen en hoe met 4 kids?
je vader zou toch juist trots moeten zijn als hij een kleinkind krijgt, het is een wonder en zeker als alles goed gaat. Ik heb zoiets van: vroeger redde ze het ook, soms wel met tien kinderen (mijn opa en zijn broers), waarom nu niet, je kunt er toch na leven, je zal alleen wat minder kunnen doen.
hoi iedereen had een simpele vraag. ik heb dian haar raad opgevolgd om ervan uit te gaan dat ik niet in verwachting ben.en tot nu toe lukt het me. maar heb soms krampen in mijn baarmoeder. precies zoals menstruatiekrampen. maar het is nog niet lang geleden dat mijn menstruatie gedaan is. wat zou dat kunnen zijn? een vroege maandstonden mss? xxxxxxxxxxx baby girl
nog een vraag? de innesteldag?kan het zijn dat je ook pijn hebt?krampen of bloeding? xxxxxxx baby girl
Tjeempie jes< dat zijn een hoop afwegingen die je/jullie zelf moeten maken daar kan eigenlijk niemand jullie bij helpen!!! Maar ja eerst even afwachten voordat je je misschien wel te veel zorgen maakt!!! enne vanaf wanneer zou je kunnen testen?
ik heb ook al tegen mijn man gezegd dat er wel meer grote gezinnen zijn en dat je je uitgave patroon moet aanpassen we kopen nu vaak een hoop nutteloze dingen die we eigenlijk niet nodig hebben mijn vader zegt dat je dan de kansen ontneemt van de andere kinderen het zal moeilijk worden vooral met schoolgeld straks maar ik denk dat als ik voor een abortus zou kiezen mijn kinderen iets veel ergers ontneem; een broertje of een zusje!! en als we die beslissing eerder hadden genomen was onze laatste dochter er misschien ook niet geweest en ik moet er niet aan denken dat ze er niet geweest zou zijn het zal wel lost lopen hoop ik ik heb testen bestelt via zwangerschapstest.nu [heel goedkoop trouwens, 3 testen voor 3,99!] en morgen zal ik ze waarschijnlijk met de post krijgen dan doe ik er meteen een, zal wel te vroeg zijn maar toch en daarna wacht ik een week en doe er nog een ben zo benieuwd, kan aan niks anders meer denken en er niet van slapen meteen weer last van stress uitslag in mijn gezicht en word totaal verscheurt door tegenstrijdige gevoelens aan de ene kant maak ik mij zorgen over de toekomst en aan andere kant een verheugd gevoel, er groet weer een babytje in mij en straks dat kleine hoopje mens met die schattige teentjes in mijn armen! poeh moeilijk....
Ik wens je veel sterkte met de beslissing die je gaat nemen. De testen komen trouwens heel snel binnen, meetsal al binnen een dag. Succes, groetjes
kan weer niet slapen, dan maar wat internetten mijn buik rommelt verschrikkelijk, een beetje bij het pijnlijke af en ik heb een beetje last van heel licht bloedverlies, niet eens genoeg om vlekken op maandverband te maken innestelingsbloeding?? bij een miskraam komt denk ik veel meer bloed en pijn kijken [?] heb bij de vorige zwangerschappen ook bloedverlies gehad, aan het begin en later ook nog meerdere keren dus zal wel niks zijn.... weet nog steeds niet precies wat ik er van moet vinden of ik blij moet zijn of niet mijn man begint in ieder geval iets zachter te worden over dit alles eerst riep hij dat ik maar een abortus moest hebben en dat het echt niet kan nu ziet ie ook wel andere opties [denk ik] zal ik me hierna laten steraliseren? of hij? en wil ik dit wel? ben pas 25 en heb nog zoveel vruchtbare jaren voor me, er kan ook nog van alles gebeuren iemand raad? of een mening?
Hoi, je zei dat je denkt dat bij een miskraam meer bloed en pijn komt kijken, maar dat hoeft niet hor. Ik heb een miskraam gehad zonder pijn en maar met een paar druppeltjes bloedverlies...
Stel dat je inderdaad weer zwanger bent... Ik wou zelf vroeger altijd een groot gezin (minstens 5 kids) maar om gezondheidsredenen gaat dat helaas niet. Natuurlijk moet ieder voor zich het beslissen, maar ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om abortus te doen. Ik weet niet of je er wat aan hebt maar de VBOK (www.vbok.nl) is voor de vereniging van het ongeboren kind. Zij zijn tegen abortus. Maar waar het om gaat, is dat zij volgens mij ook meedenken met je naar oplossingen. Dus hoe kan ik toch straks voor dat extra kindje zorgen of wat zijn de andere opties? Ik vind het wel erg dat je vader zo hard oordeelt!!!! Maar hij moet de kindjes niet opvoeden dus hij heeft er feitelijk ook niets over te zeggen het is jullie beslissing!!! Ik kan me wel voorstellen dat je man inzit over het geld en zo. Maar je zou ook eens kunnen afwegen wat het allemaal kost en hoe je bijv nog zuiniger kunt doen. Ook kan de baby straks weer kleertjes aan van de anderen bijvoorbeeld. Maar ja eten en later school en zo dat moet wel betaald worden natuurlijk.