dit schreef ik op de eerste pagina van je topic. Had dus idd een jaarcontract en mijn verlenging al binnen. Reken er niet op dat het altijd zo loopt, maar tot nu toe heb ik alleen maar op scholen gewerkt waar niet iemand eruit werd gewerkt door een zwangerschap, zelfs niet met een tijdelijk contract! We kunnen allemaal immers het kunstje van lesgeven en er zijn vervangers zat! Ik wil mijn verlof verlengen met ouderschapsverlof tot de zomervakantie, dus er is een half jaar werk voor een invaller. Is toch een leuk klusje als je net van de opleiding komt. Ik maakte me er ook heel erg druk om hoor, maar in het VO is vrij veel werk. Ligt natuurlijk aan je vak en je regio, maar ik heb altijd snel een nieuwe baan kunnen vinden!
Ik heb niet alle reacties gelezen. Maar ik heb in dezelfde situatie gezeten. Ik had per 1 augustus 2006 een jaarcontract met uitzicht op een vaste benoeming. Dit is mijn 8e of 9e baan. En ondanks dat ik steeds wegbezuinigd werd (of de vervanging ophield) heb ik geen dag zonder werk gezeten in de afgelopen 4 jaar. Dus ik heb voor mezelf gekozen. Ik heb niet verteld dat ik bezig was zwanger te worden. Wel heb ik het heel snel verteld toen ik zwanger was. Dat was begin april, terwijl ik eind april pas het gesprek had over een vaste benoeming (dit moet officieel 3 maanden voor het verlopen van het contract). en ik heb het contract gewoon gekregen. Ja, je gaat ook niet in het onderwijs werken omdat je zo'n hekel aan kinderen hebt toch? En je hebt een leeftijd waarop ze dat gewoon op hun klompen aanvoelen. Daar maken ze echt geen probleem van. Linda
@muffie: ik heb er dan ook alles behalve spijt van kijk nog steeds uit naar mijn verlof.. en de baby natuurlijk en wat er na komt.. tja dat komt wel goed ik heb tijd zat om wat te vinden.. dat scheelt ook een hoop en je kan altijd nog een of ander baantje nemen dat wat minder is en van daaruit verder zoeken uiteindelijk. dus goedkomen doet het toch wel en een beebje is toch belangrijker vind ik stiekum eerste 2 dagen was ik nogal down.. moet ik eerlijk toegeven en nu denk ik "zoek het lekker uit en ik ga lekker genieten" werk tenslotte uiteindelijk.. voor mezelf en niet voord e baas
Hier nog een. Sinds augustus 2005 voor het echie bezig. Ik had het op een gegeven moment gehad op mijn werk, was toe aan iets niets, maar ja, wat als ik zwanger zou raken. In het najaar 2006 ben ik toch eens om me heen gaan kijken en ben ik begonnen met solliciteren. 1 april ben ik met een nieuwe baan begonnen (dus al meer dan 1,5 jaar aan het oefenen) en begin mei raakte ik zwanger. Best vervelend om te vertellen, aan de andere kant, zulke dingen zijn gewoon niet te plannen. Gelukkig had mijn baas alle begrip, hij had met zijn vrouw zelf de hele medische molen doorlopen en snapte ook wel dat dit niet voorbedachte rade was. Of mijn contract verlengd wordt weet ik nu nog niet, maar ik kan me er niet druk om maken. Volgend jaar april ben ik nog met verlof als het goed is. Willen ze niet verlengen, dan zoek ik tegen die tijd wel wat anders, werk zat!
hmm tja toch apart dat het dan ineens wel lukt he kennelijk doet verandering van baan je misschien toch meer goed dan je vantevoren verwachtt. ik vond het in ieder geval net even iets te toevallig lekker dat het in ieder geval toch nog gelukt is en inderdaad.. werk zat dat komt ongetwijfeld helemaal goed
Hey meiden wat een boel reacties nog ineens Ik merk dat bij de meesten toch het idee van er gewoon voor gaan overheerst. Ik vind het heel leuk om al jullie verhalen te lezen en ben blij dat er meer mensen zijn die in deze situatie zitten of hebben gezeten... het is en blijft toch een heel persoonlijke keus. Voor mij is het inmiddels duidelijk dat ik in ieder geval de aankomende maanden de tijd wil nemen om mijn draai te vinden op mn nieuwe werk. Ik ga werken in een functie waarin ik nog weinig ervaring heb en wil hier gewoon honderd procent voor gaan. toch heb ik veel aan jullie reacties gehad en het heeft me doen inzien dat het inderdaad ook goed komt als je er voor kiest je wens voor een kindje voor alles te laten gaan! jullie hebben daarin helemaal gelijk! nogmaals thankzz voor alle reacties! x Muf
Hey Guppie81 wat je daar schrijft is denk ik waar...een half jaar werk is best aantrekkelijk... mag ik vragen welk vak je geeft? ik geef beeldende vorming en ckv...Ben bang dat het vacatureaanbod in mijn gebied niet zo immens is...en er zijn veel leraren die nog een baan zoeken...
Hey Linda Gefeliciteerd met je zwangerschap en je vaste contract! ik denk dat je gelijk hebt en dat mijn werkgever ook niet het probleem is. onderhand ben ik er achter dat ikzelf het probleem ben en dat ik gewoon graag heel goed mijn werk wil doen...en het voelt voor mij niet goed om eerst een nieuwe baan te accepteren en daarna onder invloed van hormonen en afwezigheid me niet in staat te voelen dit voor 100 procent te doen... thanx voor je reactie... x
Ik ben docent AVO, op het praktijkonderwijs dus. Daar is helemaal niet veel werk in te vinden. Jouw vakken zijn gewoon verplichte kost in de onderbouw, ik zou me er niet te druk om maken!
heb niet alle reacties gelezen ...maar zelf zat ik ook in dezelfde situatie... ik werd aangenomen ter vervanging van een zwangerschapsverlof , ik werkte nog maar een maandje toen kwamen er 2 vacatures vrij op de polikliniek een was voor een jaarfunctie en de andere voor een vaste aanstelling , ik solliciteerde op advies van de unitcoordinator op de vaste aanstelling en werd aangenomen want iedereen was tevreden over mij en had het harstikke naar me zin...ik was begonnen met werken in september , eind oktober werd ik aangenomen voor mijn vaste aanstelling maar mijn contract datum van de vaste aanstelling ging in per februari met 2 maanden proeftijd...We waren toen al 2 jaar getrouwd en wouden heel graag een baby , maar moesten nog een eigen huis hebben , mijn man moest zijn school afmaken etc ..in die tussentijd hebben we maar besloten om te beginnen met actief klussen als we de boel een beetje op orde kregen ...gelukkig kwam alles in orde eind mei hadden we een huis gekocht , mijn man was in juli klaar met zijn opleiding en naast zijn school werkte hij ook en werd ergens anders aangenomen waar hij meer verdiende , ik had een vaste aanstelling en was tevreden over mijn baan..dus wat je nog meer ..we zijn in juli op vakantie geweest en in augustus heb ik mijn spiraal laten verwijderen ,en raakte eind oktober zwanger...in de eerste maanden voelde ik e niet goed was enorm misselijk , uitgeput en had last van onrustige benen , dus had ik het na 6 weken al op mijn werk verteld zodat ze rekening met me konden houden , want ik had met iedereeen een goede band , maar nadat ik het heb verteld is iedereen opeens veranderd , werd voor alles gecontroleerd of ik wel precies op tijd kwam en of ik niks vergat er werd gevraagd om te overwerken of voor andere collegas in te vallen terwijl ik vrij had , kon geen vrij meer krijgen , in het kort ze maakten mij het leven zuur omdat mijn unitcoordinator bang was dat hij nog iemand moest aannnemen , want de vacature van een jaar was nog niet gevuld dus deed ik het werk van 2 personen eigenlijk zonder klagen maar nu ik zwanger was trekte ik het niet mee...op een gegeven moment ben ik door een andere collega beschuldigd dat ik haar heb uitgescholden tijdens een discussie (zij was de beste vrienden van de unitcoordinator) dus kon ook niet duidelijk maken dat ik dat niet had gedaan , heb daarna veel gesprekken gehad met de personeelszaken ben overgeplaatst naar een andere afdeling omdat ik dat zelf wou , en daar wouden ze weer iemand hebben die na de zwangerschap fulltime wou werken en ik wou juist parttime werken dus ben uiteindelijk daar ook weggestuurd naar een andere afdeling , ik kon het niet meer aan en heb me uiteindelijk ziek gemeld ..en ben in beahdnling gekomen bij de CAP(centrum voor arbeid en psyche)maar toch verklaarde de bedrijfsarts mij arbeidgeschikt( dat deed die zo want het was nog een nieuwe en had veel contact met de personeelszaken dus op advies van de personeelszaken heeft die dat gedaan) ik ging naar het uwv voor een deskundigenoordeel ,uit het oordeel kwam dat ik ziek was maar dat het beter was om niet daar te werken , dus dat ik wel zou kunnen functioneren in een andere bedrijf maar niet daar. Uiteindelijk heb ik een ontslagbrief gekregen omdat de bedrijfsarts bij zijn mening bleef , heb de vakbond ingeschakeld ...maar mijn werkgever was sterker ze hebben heel veel leugens over mij verzonnen ook natuurlijk omdat de unitcoordinator heel veel vrienden had op de poli , en ben ik uiteindelijk ontslagen zonder een toeslag zelfs .Ik heb er nog steeds spijt van want de vakbond deed niet veel voor me , en kon geen advocaat inschakelen omdat zij de zaak al hadden , maar het was een neiuwe advocaat die niks begreep.....daarna heb ik een nieuwe baan gevonden voor een maandje met mijn zwangere buik was toen al 8 maanden zwanger , fulltime omdat de ww moeilijk deed, maar nog steeds heb ik niks gehoord vn het uwv voor de WAZO uitkering...dus even in het kort denk altijd eerst aan jezelf als je een baby wil stel het niet uit , ik heb dat wel gedaan omdat ik rekening wou houden met mijn werk , omdat ik alles perfect wou doen maar uiteindelijk was ik toch diegene die pijn leed en niemand anders ...ik kan het nog steeds niet aan wat ze me hebben aangedaan ...nu heb ik zoiets van waren we maar eerder begonnen met klussen , want ga bijna bevallen en heb me nooit zo happy gevoeld ik zowel mijn man als mijn familie, iedereeen zegt ook dat ik er veel beter uitzie en veel vrolijker ben ...dus meid stel niks uit ...je hebt nooit 100% garantie
tja sowieso is zeggen "gewoon er voor gaan!" makkelijker als JIJ niet degene bent die in die situatie zit he maar persoonlijk heb ik er in ieder geval geen spijt van maarja.. echt practisch.... dat moet de tijd nog even uitwijzen geluk bij een ongeluk is dat ik hiervoor uit de IT kom en dat daar enkel maar meer banen bij lijken te komen op het moment. dat scheelt een hoop daarentegen was mijn nieuwe baan echt DE baan die ik leuk vond dus ik had hem zeker niet laten schieten en mijn vertrouwen op korte termijn zwanger te raken.. tja dat was ook eventjes kwijt. dsu per saldo.. ook als dat niet het geval was.. tja dan denk ik dat ik het alsnog zo had gedaan.
Hey Muffie, Heb niet meer op t forum gekeken sinds ik reactie op je verhaal heb geplaatst, komt ook omdat ik er niet te veel mee bezig wil zijn. Maar je hebt inderdaad goed begrepen dat ik er straks toch voor wil gaan ondanks mijn jaar contract. Ik heb gedaan wat jij nu ook gaat doen, je eerst een paar maanden bewijzen. Ik ga er ook niet van uit dat ik gelijk zwanger ben, gezien we voor april een half jaar actief bezig zijn geweest voor een wondertje. Vind jouw insteek dus wel goed, eerst laten zien wat je kan. Weet je het is nooit zeker in het leven, bij m'n vorige baan dacht ik dat alles rozegeur en maneschijn was en ineens blijkt t bedrijf te stoppen! Stel dat ik al zwanger was geweest, denkende dat ik met m'n vaste contract en goeie baan alles goed voor elkaar heb. Dit beseffende gaan we er straks weer helemaal voor en stel dat ik ontslagen wordt ik heb hele lieve mensen om me heen die gaan me vast steunen. Maar zoals je zegt het is een persoonlijke keuze. Hoe ik me nu voel. Niet altijd even best. Daardoor weten wij ook dat we echt helemaal voor een kindje willen gaan. M'n zus is nu net zwanger en dit doet best zeer, ondanks dat ik reuze blij voor haar ben, onze gevoelens komen weer zo naar boven, maar onze tijd komt ook en dan genieten we er meer dan ooit van. Ik werk trouwens als makelaar en moeilijke baan om parttime uit te gaan voeren, we zien het wel. Succes met alles, sorry beetje lang verhaal geworden. Groetjes Irene
Hai meiden! bedankt nog voor het reageren... ik heb voor mezelf zo´n beetje de knoop doorgehakt, nog even een paar maanden wachten vandaar dat ik hier niet veel meer heb gelezen, maar vind het super dat jullie nog gereageerd hebben en wilde toch wel even terug schrijven Erdtub: Meissie wat jou is overkomen vind ik echt schandelijk...Van alle rotscenario´s die ik de afgelopen weken ben tegen gekomen is jouw verhaal toch wel het ergst... ik kan me gewoon niet voorstellen dat je als collega op zo´n k%t manier met iemand om kan gaan...waar zit dan je hart vraag ik me af... Hoe is het nu met je? ben je al bevallen inmiddels? ben reuze benieuwd naar je kleintje...hij of zij is wel heel erg welkom op de wereld na alles wat je voor hem/haar heb doorstaan. Goed hoor, van je... en bedankt voor je verhaal! Saskia, ik vind dat je een knappe keuze hebt gemaakt en ben benieuwd hoe het verder met je gaat... tuurlijk vind je wel werk na je zwangerschap maar hoe ga je dat dan doen met zwangerschapsverlof? is er nu niemand die dat voor je betaald? of hebben jullie genoeg aan 1 salaris? Irene.. ik snap dat je nu niet langer wil wachten gezien de onmogelijke situatie waaruit je komt!...en ik herken ook wat je schrijft. Dat je gewoon zooo graag een kindje wil dat het haast pijn doet! vooral als iemand in je omgeving dan ineens zwanger blijkt te zijn...dan valt even alles weg en lijkt zwanger worden ineens veel belangrijker dan al het andere in je leven... meis ik wens je veel succes toe met zwanger worden en hoop echt dat het snel mag lukken! thanx iedereen x Muff
zwangerschapsverlof wordt betaalt door het uwv niet door je werkgever dus ondanks dat ik geen contract heb de komende tijd.. krijg ik gewoon hetzelfde bedrag op mijn rekening alleen dan van het uwv dus
Saskia, meest werkgevers betalen gewoon je salaris door tijdens je zwangerschap en regelen dat zelf met het UWV. Ik krijg gewoon mijn salaris ( gelukkig maar want dat is meer dan het max dagloon van het UWV) Als je geen werkgever meer hebt, wordt eea inderdaad door et UWV overgenomen.
gelukkig wel.. anders hadden we serieus een heel groot probleem! hebben nu dubbele hypotheek helaas dus het is wel belangrijk dat er gewoon geld binnen komt. (mocht eimand nog een leuk 2kamer appartement met grote tuin 10-15minuten van r'dam centrum zoeken.. let me know )
Ook ik zit in dezelfde situatie. Ben per 1 mei bij een nieuwe werkgever begonnen. Een enorm mannenbedrijf, ben de 1e vrouw die er werkt, buiten de receptionistes om. Nu ben ik zwanger. Ik zou dus per 1 maart een vast contract krijgen, en ga dan gelijk met zwangerschapsverlof. Toch had ik het achteraf niet anders gedaan. Ik heb afgelopen jaar 2 nieuwe werkgevers gehad en ben er wel achter dat een bedrijf echt geen rekening houd met jou(dat heb ik echt wel geleerd), dus waarom zal jij dat wel bij een bedrijf doen? Voor mij is de keuze nu of nooit(anders "wordt ik te oud" vind ik zelf) Dus ik zie wel hoe het straks loopt. En anders wordt het een tijdelijke uitkering en zal ik daarna weer een nieuwe baan gaan zoeken. Werk zat!
ok..ok Dus als ik het goed begrijp krijg ik ook al zou ik idd zonder werk komen per 1 juli 2008 toch zwangerschapsverlof betaald? is dat dan hetzelfde als mijn loon bij mijn vorige werkgever? @frumpje! Gefeliciteerd met je zwangerschap! ik zie dat je al een paar maanden aan het proberen bent dus fijn dat het nu raak is =D> hoe verwacht jij dat je werkgever er op gaat reageren? Ik kan me goed voorstellen dat je omwille van je leeftijd niet langer zou willen wachten, (weet niet hoe oud je bent) Maar ik ben 23 jaar en vind van mezelf dat ik wel de discipline moet kunnen opbrengen om te wachten aangezien ik dus nog best jong ben... Aan de andere kant heb ik wel last van ´rammelende eierstokken´ hahahaha vind ik altijd zo´n grappige uitdrukking, maar zo voelt het wel! bedankt voor het reageren enn wie schreef er ook alweer dat ze meer verdient dan het maximale dagloon volgens uwv? WÁAR kan ik zo´n baan krijgen? xx Muf
En het kan nog anders... Ik heb twee banen van 20 uur. Een vaste baan, waarin ik geen problemen voorzie en een baan op basis van een jaarcontract. Dit contract loopt tot 1 september a.s. Ze hebben me toegezegd om dit contract nog niet om te zetten in een vast contract (tijdje ziek geweest), maar het wordt wel verlengd. Dus dat zit ook wel goed. Maar nu weet ik zelf eigenlijk niet zo goed wat ik moet doen. Ik merk namelijk dat het toch wel zwaar is om twee banen te hebben en ik vraag me af hoe dat dat straks gaat als de kleine er is. Misschien is het beter voor me om "maar" één baan te hebben van 30 uur ofzo. Luxeprobleem... Voor mijn gevoel zou ik dat jaarcontract gewoon moeten laten eindigen, maar ik heb het zo naar mijn zin met mijn collega's... En mijn afdelingshoofd is volgende week maandag pas terug van vakantie, dus dan wordt het ook wel erg kort dag. Zeker omdat ze al aangegeven hebben dat mijn contract verlengd gaat worden. Maar van de andere kant staat er nog niks op papier...
mijn contract loopt per 1december af ook een jaarcontract maar ik heb zoiets van als ze je eruit willen hebben doen ze dat toch wel ik maak me daar niet druk om ga liever voor kindje werk genoeg