Wauw staffie, mooi gezinnetje! Hier ook heel druk en weinig meer op zp. Verder gaat het hier lekker zijn gangetje.
Staffie, wat geweldig! 😍 wat een prachtige meiden en wat een mooie naam. Vooral de tweede naam van je jongste 😜. Ik hoop dat jullie een derde kindje ook gegund is! Hier nog niet zwanger, maar we hebben geduld Hoe is het verder met iedereen?
Bailief, hoe is het met jullie meisje? Weten jullie iets meer over haar gedrag/ haar Spraak? Staffie, lekker aan het van jullie Gezinnetje? Saar, hoe is het bij Jullie? Zigzag, hoe is het bij Jullie? Hier, L is helemaal zindelijk. Wat fijn dat die luiers de deur uit kunnen zeg. ook gaat hij sinds januari twee ochtenden naar de psz. Dat is hier van half negen tot half twee. Zo fijn dat hij het daar naar zijn zin heeft. En we hebben een groeisport gehad. In twee maanden 5cm gegroeid en 2 schoenmaten erbij. Kostelijk grapje. Maar hij zit zo goed in zijn vel nu heerlijk. en de oudste heeft gisteren zijn a zwemdiploma gehaald.
Wat een mooie meiden Staffie! Hoop dat jullie wens in vervulling mag gaan Prutske ik hoop dat dat groeispurtje er hier ook aan zit te komen.. Z is nog steeds klein haha. Laatst bij het CB constateerden ze dat hij zelfs van zijn eigen lijntje afwijkt nu. Hij eet normaal heel goed, alles wat los en vast zit bij wijze van dus daar ligt het niet aan. Zelfs spruitjes gaan erin zonder problemen Nu is hij ziek sinds zondag, kon niks binnenhouden tot vanochtend. Hij heeft nog verhoging maar hij spuugt niet meer en wou zonet zelfs een hapje van een crackertje met jam. Hopelijk is hij snel weer op de been, zo naar om die kleintjes zo ziek te zien. En gefeliciteerd met de oudste! Fijn om zo'n A diploma op zak te hebben! Bailief hoe is het met jullie?
Mooie meiden Staffie Leuk een derde. Hier is de wens er ook zeker, hoop er in de toekomst nog 1 of 2 kindjes bij te mogen krijgen. Prutske: Heerlijk dat hij zindelijk is. Hier lukt het nog niet. Jens gunt zichzelf geen tijd om te gaan plassen, hij vindt die luier wel prima. Zonder luier kan ik hem om de 45 minuten op het potje zetten anders is het dweilen. Van de zomer gaan we het weer proberen. Zigzag: wat sneu dat hij zo ziek is, Beterschap! Het is deze winter volgens mij wel extreem met zieken. Wat fijn dat hij normaal zo goed eet. Hier zitten we weer in de fase van geen groente eten. Alleen komkommer, tomaatjes en rauwe wortel gaat er wel in. Hier hebben we nog steeds problemen met de kleine meid. Ze heeft een kma, maar daarnaast eet ze heel slecht, geen stukjes groente en brood. Ze is veels te licht en valt af en toe ook af. Momenteel zijn ze bezig met een dna onderzoek om te kijken of ze een chromosoom afwijking heeft (3 artsen hebben het vermoeden van een bepaald syndroom). Daarnaast lijkt het of ze al 7 maanden enorme verlatingsangst heeft, als ik haar niet til huilt ze de hele dag. Dit is (naast zijn karakter met sterkte eigen wil) denk wel een reden dat Jens heel veel negatieve aandacht vraagt. Hij kan super lief zelf spelen, maar dit kan zo om slaan in driftbuien. Ik probeer daarom veel met hem samen te doen en hoop hem zo toch ook genoeg aandacht te kunnen geven.
Prutske, Wat goed dat L zindelijk is en dat hij het zo naar zijn zin heeft op de psz! En gefeliciteerd met het zwemdiploma van jullie oudste! Zigzag, beterschap met Z. Dat is altijd zo sneu, ziek zijn. Maar hij eet wel heel goed zo te lezen . I. eet alleen goed bij anderen of als ze een Happy Meal krijgt... Me88, Wat een leuke foto! Maar wat heftig dat jullie ook in een molen zitten met jullie dochter.. mag ik vragen welk syndroom ze vermoeden? Het lijkt me een hele pittige situatie bij jullie thuis. Hier.. Wij zijn nog steeds zoekende. I. Is deze week begonnen aan haar tweede week bij Kentalis. Ze praat nog steeds helemaal niet en na heel veel moeite hebben we haar van het mkd over kunnen plaatsen naar Kentalis. Dit kostte zoveel moeite omdat een IQ test nodig is voor de toelating bij Kentalis. Helaas bleek I niet te testen te zijn, op wat voor manier dan ook. Ze loopt op verschillende gebieden achter in haar ontwikkeling, van zeer ernstig (spraak) tot mild (grove motoriek) en alles er tussen in. Niks echt op niveau eigenlijk. Het ziekenhuis hier heeft op mijn verzoek een genetisch onderzoek ingezet. Hier is niks uitgekomen maar dit ziekenhuis kan ook niet heel diep onderzoeken. Daarom zijn wij verwezen naar de Koala poli in Nijmegen. Op 4 april hebben we daar een afspraak. Daar gaan een neuroloog, klinisch geneticus, kinderarts en een metabolen arts samen alles in kaart brengen en kijken wat de volgende stap is. Ik heb al heel lang het vermoeden dat er iets in haar aanleg niet goed is. Maar dat is nergens op gebaseerd hoor, gewoon een gevoel. Dus ik hoop dat we in ieder geval het hele uitgebreide klinisch genetische onderzoek krijgen. Ook hoop ik op een mri scan. Wie weet komt er wel helemaal niks uit, dat is goed, en wie weet komt er wel iets uit. Dat is ook goed. Voor nu ben ik in ieder geval heel benieuwd of ze überhaupt kan praten. I is gelukkig nog altijd een hartstikke vrolijk en leuk kind. Nu wel met steeds meer frustratie in haar omdat ze steeds meer lijkt te beseffen dat ze niet kan praten. Maar in gebarentaal gaat ze wel echt vooruit en dat helpt haar zeker
Staffie: wauw wat een mooie meiden zeg. En wat leuk dat jullie nog een derde willen proberen. Gewoon een verschil van 3 pond tussen de kinderen. Dat zal ook wel even anders zijn geweest of niet?! Prutske: Knap hoor helemaal zindelijk! 's Nachts ook al? Wat een lange dagen op de psz. Hier van kwart voor 9 tot kwart voor 12... Oeps zo hard groeien... dure in de kost. Gelukkig houden ze rond hun 18e wel op met groeien Heerlijk zijn zwemdiploma. Dat is al weer makkelijker met zwemmen. Zigzag: he vervelend zo ziek. Hopelijk knapt hij snel op. Ik zou me niet gelijk druk maken. Ze groeien in spurtjes, dus het kan zo maar zijn dan hij de volgende keer wel prima zijn lijntje groeit. Ik heb hier ook een kleintje, lengte op de -1 lijn en gewicht +1. Ik krijg steeds commentaar, maar goed mijn man groeide ook pas vanaf groep 6 een beetje normaal. Dus het komt vanzelf goed. Misschien even vergelijken met jezelf? Me88: Wat pittig zeg met je jongste. Als het dat syndroom is, is het dan ook te behandelen oid? Sowieso kan het voor een oudste pittig zijn om te moeten delen. Ik heb dat ook gehad met mijn oudste dochter. Nu ze naar school gaat, gaat het samen ook veel beter. Bailief: Wat pittig joh. En wat sneu voor haar zelf dat ze zich zo moeilijk laat testen (tenminste zo lees ik het). Lijkt me zwaar voor jullie! Zou je nu wel zwanger willen worden of liever even wachten?! Hier zit de oudste nu al een tijdje op school. Het gaat steeds beter, maar ze is nog wel erg moe. Met J gaat het allemaal best. De terrible threes zijn wel echt begonnen, maar goed het komt en gaat. Hij blijft nog wel erg moe (had pfeiffer vorig jaar juni). Hij slaapt ook nog elke middag min. 1,5 uur. Hij gaat 1 ochtend naar de psz en dan kan ik fijn sporten. Met mij gaat het helaas niet vooruit. Ik blijf maar moemoemoe. Dat is soms erg vervelend, want alles moet erg geplant worden en ik kan vaak niet zeggen ik ga even dit of dat doen. Ik sport 2 keer in de week en dat kost me al heel veel. Verder help ik regelmatig mee op school. Wel een gek idee dat dit het laatste jaar is dat ik er 1 thuis heb. Al zal ik het ook wel weer lekker vinden. Een derde zit er hier door mijn gezondheid helaas niet in. Ik kan me er gelukkig wel redelijk bij neerleggen.
Bailief: wat heftig bij jullie. Gelukkig is I. wel vrolijk. Wat fijn dat ze zich kan uiten met gebarentaal. Vind je het erg frustrerend dat je niet weet waar het vandaan komt? Diagnose of niet... het zou fijn zijn als ze haar kunnen helpen! De artsen hebben een vermoeden van het Silver Russel syndroom. Behandeling voor het syndroom zelf is er niet. Wel zullen alle symptomen/gevolgen van het syndroom worden behandeld/begeidt / in de gaten gehouden worden. Dit syndroom is niet erfelijk dus gelukkig hoeven we ons daar geen zorgen om te maken als er hier nog kindjes komen. Saar: ja nog een klein jaar en dan gaan ze alweer naar school. Ik las laatst in een ander topic dat je chronisch ziek bent, wat heb je precies?
@Bailief: schrale troost - ook al eet hij goed thuis, hij vindt eten leuker bij opa en oma. Ik merk dat hij een stukje gezelligheid mist soms.. En hoe ik ook mijn best doe, met zijn tweetjes is/blijft gewoon anders als met een man (of 2 of 3) meer. Klinkt intensief met I, wel fijn dat het al beter gaat met de gebaren. Ik hoop dat de onderzoeken allemaal soepel zullen verlopen op 4 april en dat jullie daarna meer weten. @Me88: pittig hoor, hoop dat jullie snel meer zekerheid hebben. Wél fijn dat het als het inderdaad dat betreffende syndroom blijkt te zijn het niet erfelijk is. @Saar: ikzelf was altijd een groot kind en nu normaal met ong 1.67m Maar zijn vader is ook geen reus (1.74m) en ik heb geen idee hoe hij groeide als kind zijnde. Ik maak me vooralsnog ook niet echt zorgen. Wat jammer dat de moeheid niet verbeterd is. Ik ben even kwijt of je precies weet waar de extreme moeheid vandaan komt? Ik sukkel ook nog steeds, maar in tegenstelling tot jou heb ik nog altijd een heel sterke wens voor nog een kindje en heb ik me er nog niet bij neergelegd dat het er vanwege mijn gezondheid wellicht nooit in zal zitten. Vind het een moeilijk iets om mee om te gaan als ik eerlijk ben. Ik heb inmiddels een abbo op het ziekenhuis en ze zijn nog altijd aan't zoeken naar wat de precieze oorzaak is van al mijn klachten die alleen maar grilliger van aard zijn geworden. Wat betreft driftbuien/ terrible 3s - nou Z kan er ook wat van de laatste tijd. Hij lijkt soms verveeld en wil het liefst vermaakt worden. Alles met mij samen doen. Wel leuk natuurlijk, alleen soms kan dat even niet en dan is het mis. Lijkt me moeilijk voor je Me88 als je nog een kleintje erbij hebt dat ook extra aandacht nodig heeft. Z zit sinds een paar maanden op peuterdans en hij vindt het geweldig, echt een uitlaatklep voor hem. Ik zit te denken om hem ipv 1x per week 2x per week te laten gaan. Voor mij is het ook even een rustmomentje, er is een glazen wand dus ik kan precies zien wat er gebeurt in de danszaal en ondertussen wordt er wat gekletst met de andere ouders.
Saar, Wat naar zeg dat jouw vermoeidheid helemaal niks beter wordt. Er is geen verklaring voor toch? Of heb ik daar een keer overheen gelezen? Lijkt me erg pittig met twee kinderen. Begrijpelijk dat er bij jullie geen derde komt. Goed om te horen dat je daar vrede mee hebt. Lekker zeg dat J nog zo lang slaapt tussen de middag! We weten niet of I zich niet laat testen of dat ze er het vermogen gewoon niet voor heeft. Ze lijkt bijvoorbeeld wel bijna alles te begrijpen wat er tegen haar gezegd wordt maar de simpelste puzzel kan ze niet maken. Dat maakt het erg lastig te beoordelen. Wat betreft een tweede: ik heb echt veel getwijfeld. Maar het is nu in ieder geval duidelijk dat wat I ook heeft, iets is wat zeker niet vaak voorkomt. Daarnaast hebben wij zelf natuurlijk de wens voor een tweede omdat het nu nog niet compleet voelt, maar ook denken we dat het zo'n verrijking kan zijn voor I en uiteraard andersom. Sterker nog, ik heb zo'n 2 weken geleden een vroege miskraam gehad. Op de dag dat ik een vrij duidelijk streepje had op de test begon ik in de middag langzaam wat bloed te verliezen. We houden de komende 2 maanden wel een pauze en mocht er in Nijmegen een reden aan het licht komen waardoor we beter nog even kunnen wachten (mri onder narcose bijvoorbeeld, ik mag niet bij haar blijven tot aan de narcose als ik zwanger ben) dan wachten we nog wat langer. Me88, Gelukkig is het geen erfelijk syndroom. Maar wel heftig dat er niks aan gedaan/geholpen kan worden. Gelukkig blijven ze jullie wel in de gaten houden. Ik wist niet dat er iets speelde bij je dochter, ben ook een flinke tijd niet actief geweest hier. Maar zijn jullie al lang bezig met onderzoeken en dergelijke? En weet je iets over de verwachtingen qua wat ze zal kunnen? Soms is het wel frustrerend dat we niet weten wat er aan de hand is met I. Vooral omdat we niet weten wat we mogen verwachten van haar. Wekelijks zijn er verschillende mensen met haar bezig om zoveel mogelijk uit haar te halen, maar wie weet zit het er wel helemaal niet in, snap je? Maar tegelijkertijd vergeet ik het geregeld ook hoor. We doen alles net als andere gezinnen, naar de winkel, zwemmen, de speeltuin, dierentuin etc. We begeleiden I alleen meer als andere kinderen van haar leeftijd. Waar ik soms wel moeite mee heb is dat ik zo'n olifantenhuid moet hebben. Het valt mensen (vreemden) niet op dat er iets met I is. Aan de buitenkant is ze gewoon een driejarige. Daardoor krijg ik opmerkingen of vreemde gezichten. Op sommige dagen trek ik dat minder goed als op andere dagen
Zigzag, Ik was mijn boekwerk nog aan het typen en toen had jij je reactie al geplaatst Ach.. Dat is ook wel te begrijpen dat Z de gezelligheid soms mist. Lastig want dat kun je ook niet anders maken. Wat rot dat jouw klachten steeds grilliger worden en dat het ziekenhuis het niet weet. Maar wat misschien nog wel erger is: je wens voor een tweede die je niet waar kunt maken vanwege je gezondheid. Wat lijkt me dat moeilijk om je bij neer te leggen Leuk dat Z de peuterdans zo leuk vindt! Dan zou ik het gewoon twee keer per week doen hoor als ik jou was, zo te lezen is het voor jullie allebei even een uitje . Zeker als hij zo verveeld lijkt
Zigzag: klinkt leuk, peuterdans! Hier inderdaad ook als het niet gaat zoals meneer het wilt komt er een driftbui. In de hoek of op de trap helpt niet, dus zet ik hem nu op zijn kamer. Vooral omdat zijn zusje op zulke momenten de pineut is en omver geduwd wordt of geslagen wordt. Het lijkt soms alsof hij zo gefrustreerd is dat hij niet weet wat hij met zichzelf aanmoet. Herkennen jullie dat ook? Bailief: wat kl*te van je miskraam. Heeft best even geduurd toch voordat je zwanger was? Wel fijn dat jullie dagelijks leven doorgaat. Lijkt me heel vervelend als vreemden zich met je gaan bemoeien. Wij lopen in het ziekenhuis met Mila sinds ze 9 weken is. In eerste instantie voor de kma, daarna kwamen het slecht tot niet drinken, geen stukjes eten, afvallen en slecht groeien erbij. Ze is nu 75 cm en 7485 gram. Bij de geboorte zat ze met beide op de 0 lijn en nu qua gewicht op de -2,5 en dit blijft zakken. Tot nu toe ontwikkelt Mila normaal. Ook begint ze al woordjes te zeggen. Symptomen van dit syndroom zijn o.a. langzame ontwikkeling en laat praten (wat hier niet zo lijkt te zijn), reflux, geen stukjes willen eten en laag gewicht (heeft ze wel). Verder nog verhoogde kans op nierfalen, tumoren in nieren en hersenen, al heel vroeg gaan menstrueren (en dan stopt je vaak met groeien). Helaas duurt een dna onderzoek wel even, maar omdat Mila heel veel symptomen niet heeft denken wij dat de kans klein is dat ze dit syndroom heeft.
Me88, Wat je schrijft over de driftbuien herken ik wel. En I schijnt wat dit betreft juist wel weer leeftijdsadequaat te reageren 😅. Ze kan dan vooral erg gaan gooien met spullen als ze niet weer wat ze met zichzelf aan moet. Soms helpt afleiding maar soms laat ik haar ook gewoon even gaan zolang het niet met breekbaar spul is en veilig blijft. Dan is haar frustratie eruit en kunnen we weer verder. Ik kan me voorstellen dat dat lastiger is als M het moet ontgelden. Misschien kun je hem leren op een kussen of de bank ofzo te slaan? Het heeft inderdaad weer even geduurd voordat ik zwanger was. 6 rondes met weer wat langere cycli (38 dagen). Maar dit was wel ons record 😂. Tot mijn eerste miskraam duurde het 7 rondes en tot de zwangerschap van I ook 7 rondes. Duidelijk van M. Dat syndroom heeft nogal wat nare symptomen zeg. Ik hoop voor jullie dat zij dit niet heeft. Ik denk dat je als ouder best goed kunt weten wat er wel en niet speelt bij je kind. In ieder geval heel fijn dat ze zich normaal ontwikkeld! Maar dat afvallen lijkt me wel heel frustrerend. Ze is echt nog een kleintje inderdaad..
Zigzag: oei dus het verslechterd bij jou ook nog?! Leuk dat Z peuterdans zo leuk zeg. Me88: Lijkt me erg pittig zeg. Ik hoop dat jullie er snel achter komen. Dan kun je het in ieder geval een naam geven, ook al is er geen directe behandeling. Wat je omschrijft leest wel heel heftig met jullie kleintje. Ik hoop dat dat het niet is. Bailief: Oké wat gecompliceerd zeg. Ik snap je wens goed hoor. Ik hoop dat het jullie gegeven is een broertje of zusje voor I. Echt rot joh je miskraam. Wat ziekte betreft kan je kind 'beter' iets hebben wat goed te zien is. Dan krijg je inderdaad geen goedbedoelde vragen. Ik kan me voorstellen dat je er niet altijd op zit te wachten. Haha die driftbuien zijn hilarisch.. tenminste... ik moet er meestal achteraf heel hard om lachen samen met mijn man. Ik zie het meestal wel aankomen en probeer het dan te voorkomen door hem even uit de situatie te halen, maar goed dat lukt niet altijd. Kijken jullie dat programma ook: het geheime leven van vierjarigen? Daar werd ik ook even bevestigd in dat dit heel normaal is, dat is toch fijn. Onze 4-jarige heeft het ook nog weleens hoor, dan is ze heel erg moe! Mijn vermoeidheid.... ja ze hebben nu vorig jaar januari CVS (chronisch vermoeidheid syndroom) gediagnostiseerd. Je hebt er niet zo veel aan. Naar mijn idee kunnen het 2 dingen zijn: toch de schildklier of chronische pfeiffer door 2 pittige zwangerschappen en bevallingen. Ik wil als J naar school gaat mezelf nog een keer helemaal laten testen. Uiteindelijk als dit het is, is het ook goed. Ik heb mijn leven aardig aangepast aan mijn energieniveau, al zou ik meer willen. Werken zit er op deze manier namelijk niet in, dus dat zou best wel jammer zijn.
Bailief: He wat rot zeg een mk, dikke knuffel voor jou. Je klinkt ondanks alles heel rustig (als in: down to earth) en positief ingesteld, petje af voor jou! Saar: Ah jij hebt dus toch een diagnose. Niet dat je daar veel mee op schiet als er niks aan gedaan kan worden, maar er is in ieder geval een naam aan gehangen en je word niet aangekeken alsof het tussen je oren zit. Ik word van het kastje naar de muur gestuurd voor mijn gevoel, ze hebben tot nu toe nog nergens in 't lichaam echt iets gevonden (muv immuunsysteem dat een heel erg wisselend beeld geeft, soms veel te weinig witte bloedlichaampjes). Ben nog altijd heel moe en op sommige dagen heb ik zodanige zeemansbenen dat ik Z niet kan optillen omdat ik dan door m'n benen zak. In januari ben ik 2x heel misselijk geweest en flauwgevallen op twee op elkaar volgende dagen - zonder verdere aanleiding - en een week erop had ik uitval aan mijn hele linkerkant incl gezicht. Ik kon 3 dagen later pas terecht in het ziekenhuis bij de neurologie - toen was mijn kracht al weer terug en voelde ik me verder ook okay. Dus ik verwachtte er al niks van en er was inderdaad op de MRI scans etc niks te zien. Ik kom nog steeds niet aan in gewicht maar inmiddels is mijn metabolisme zodanig traag dat ik niet meer naar het toilet kan, tenzij ik een paar koppen smerig smakende kruidenthee drink die bedoeld is om de spijsvertering te bevorderen. Al met al één groot mysterie en ik weet zelf ook niet meer wat ik moet denken. Ik wil zó graag en niks gaat.. voel me soms echt gevangen in mijn eigen lichaam. Ik ben ook voor komend jaar weer volledig afgekeurd in afwachting van verdere onderzoeken etc. Gelukkig gaat met Z verder alles wel goed Psz vindt hij leuk en als hij volgende week volledig opgeknapt is van de griep kan hij daar ook weer heen. Saar ik ga eens zoeken naar dat programma; ik ken het niet maar het klinkt wel interessant!
Saar, Haha ze zijn vaak inderdaad hilarisch. Soms sta ik op een afstandje toe te kijken omdat het hele drama weer eens om niks is en het dan gewoon grappig is Goh wat lastig zeg. Naar ook dat je niet kunt werken. Je had het vast allemaal heel anders bedacht. Ik denk dat het goed is dat je je nog eens helemaal wil laten onderzoeken tzt. Je hebt dan toch meer duidelijk, of er nou wel of niet iets anders uit komt. Ik heb het programma nog niet bekeken, wel gehoord dat het erg leuk is Zigzag, Pfoe bij jou klinkt het ook heel naar. Wat moet je geschrokken zijn van de uitval. Het lijkt me frustrerend dat er niks gevonden wordt bij jou maar dat je klachten blijven toenemen. Het flauwvallen lijkt me ook best gevaarlijk als je alleen met Z bent? Gelukkig gaat het met Z wel heel goed! Bedankt! Ik vind het een compliment dat ik zo rustig klink . Niet dat ik daar nou ontzettend mijn best voor doe ofzo hoor maar met stressen schiet ik toch niks op. En ik heb ook echt wel een slechtere periode gehad hoor. Een tijd waarin ik er geregeld niet tegen kon als ik van vriendinnen hoorde hoe goed het met hun kind ging en wat ze allemaal konden etc. Maar dat stadium ben ik inmiddels ver voorbij. Is trouwens ook een reden geweest waarom ik heel lang niet in dit topic gegeven heb . Ik vind het wel heel leuk dat we nu met een paar ineens actief zijn!
Ben ik weer even, me, Jeetje wat een verhaal ook. Hopelijk snel duidelijkheid, al is er nog niet echt een behandeling. Je weet dan in ieder geval waar de klachten vandaan komen. Zigzag, wat vervelend dat ze niks kunnen vinden zeg. Zeker omdat je er in je eentje voor staat. peuterdans wat ontzettend leuk. Ze zijn ook nog zo lekker vrij trekken zich van niemand iets aan. peuterspeelzaal vind L ook helemaal geweldig. Saar, ook al zo'n verhaal Jeetje. Echt heftig om zo vermoeid te zijn met twee kleintjes. Jij zult wel blij zijn als ze straks beide op school zitten. Of kan je het goed aan Thuis? Bailief, ik snap heel goed dat je het vervelend vind/ vond om al de positieve verhalen te lezen/ horen. Ik heb je van de achtergrond wel wat gevolgd en gelezen in andere topic. Echt heel zwaar voor jullie. Lijkt me ook zwaar voor jullie relatie samen. Maar dat zit volgens mij wel goed. Ik hoop echt dat jullie snel duidelijkheid krijgen. Blijf wel genieten van de mooie momenten met jullie meisje. En natuurlijk te hopen dat jullie snel weer zwanger mogen worden. Hopelijk niemand vergeten. Hier, ik durf het bijna niet te vertellen tegen jullie meiden. Het gaat hier echt van een leien dakje. We zitten in een lekker ritme. en ja ook hier regelmatig een woedeuitbarsting van L maar die wil wel erg graag zijn zin hebben. Hij bekijkt dus regelmatig de mat van dichtbij. zelf op het moment iets minder aan het werk omdat het wat rustiger is. Van de zomer werk ik dan wat meer uren.
Ach Prutske, heerlijk toch! Ik ben blij voor je dat het zo goed gaat bij jullie! Ik moet wel lachen om de mat van dichtbij bekijken Bedankt voor je lieve berichtje! Ik heb er nu geen moeite meer mee hoor. I is een geweldig kind die ik voor geen goud anders zou willen zien. Natuurlijk gun ik het haar om te kunnen praten enzo, maar ze leert nu ook zoveel en wij leren zoveel van haar. Alles gaat hier ook eigenlijk heel goed als je het gedoe buiten beschouwing laat