beste meiden, ik voel me vandaag verdrietig omdat ik naar mijn partner heb uitgesproken dat ik vind dat ons intieme leven heeft te lijden onder onze kinderwens. we zitten in ronde 16, zijn 1 keer zwanger geweest (ronde 1, MK) en gaan volgende week naar het ziekenhuis. ons liefdesleven lijdt onder deze ontwikkelingen en het maakt me intens verdrietig. Ik heb mijn lief gekozen omdat ik van hem houd en het besluit om voor kinderen te gaan was echt zo'n geweldig moment. Dat het niet spontaan wil lukken tot nu toe vind ik nog wel aanvaardbaar omdat ik het leven niet maakbaar wil maken, maar dat het zo'n invloed heeft op ons vind ik afschuwelijk. Dat was absoluut niet hetgeen we samen voor ogen hadden toen we elkaar ontmoetten. we spraken vandaag tegen elkaar uit dat het vrijen al een lange tijd de functie van kinderen krijgen heeft overgenomen, en niet meer dient om samen te zijn. En we zijn nog maar net begonnen met het medsiche traject: om precies te zijn zijn we nog niet eens begonnen... ik zou graag willen weten hoe andere stellen daarmee om gaan. Behalve praten zou ik zo graag tips willen om onze kinderwens niet tussen onze relatie te laten komen... Dat vind ik echt vreselijk belangrijk. alvast dank
Ik zou zeggen maak het gezellig op "de" plek! Kaarsjes aan, muziekje aan. En laat vooral de agenda in de tas, en de ovu testen in de kast. En ga het weer doen wanneer je zin hebt. De kinderwens word nu door het ziekenhuis "overgenomen". Misschien even zo proberen te denken (is makkelijker gezegd dan gedaan ik weet het!) Wij hebben zonder MMM 36+ maanden er over gedaan voordat ik zwanger werd van mijn zoontje, dus er is ECHT nog hoop! Probeer de sex niet meer zoveel inhoud te geven, gewoon LOL! Misschien een filmpje erbij Totaal niet mijn ding trouwens, maarja in het kader van lol Succes!
Hey gnoetje, Kan me voorstellen dat het niet leuk is, ik had er destijds ook moeite mee. Is heel normaal denk ik. Wat wij deden, was zorgen dat je toch lol blijft hebben, ondertussen naar de film gaan, dagjes uit, we geinde bijvoorbeeld ook over de medische dingen (zoals hij met zijn potje) om het toch wat makkelijker te maken. En nadat ik een operatie had gehad, een lang weekend even lekker weg. Gewoon helemaal weg van alles en plezier maken met zijn twee. Geen druk om het te doen of te voelen wat er allemaal gebeurde etc etc, gewoon de boel de boel laten thuis en doen en laten wat we wilde. Heerlijk was het. Nu geinen we nog veel met elkaar, over de supplementen, of wanneer er een "ei valt" (voel het elke maand). Op die manier houden we de lol er toch in. Natuurlijk ook momenten dat je het helemaal niet leuk vind, maar dat hoort erbij. Op z'n zachst gezegd is door dat medisch circus moeten gewoon niet leuk. Maar helaas moeten sommige van ons er toch door (in het begin voelt het idd alsof je naar beneden kijkt vanaf de top van een enorme berg), maar als je er eenmaal doorheen gaat heb je ook momenten dat je blij bent dat je eindelijk eens weet wat er allemaal gebeurt daar binnen. Succes!
wij hebben afgelopen maand bewust een maand overgeslagen om ff tot 'rust' te komen en alleen te vrijen wanneer wij er echt zin in hadden!! dat heeft ons heel erg opgelucht...en heeft ons kracht gegeven zodat we de komende maand er weer flink tegenaan kunnen gaan!! in dit stadium is vrijen wanneer je zin hebt voorbij...en zou je echt moeten klussen..dus moeten jullie t voor jullie zelf zo mooi mogelijk maken...door het spannend te houden, hulpmiddelen te gebruiken..of een film te kijken!! wij weten ook dat het sperma van mijn lief zwak is...drm is het voor ons belangrijk om op goede tijden te vrijen..ik ben deze maand weer begonnen met tempen en ga ook weer ovulatietesten gebruiken..miss een idee voor jullie?? iig een hele dikke knuffel voor deze moeilijke periode!!
Een maandje 'rust' doet wonderen, althans bij ons. Eerst wilde ik dat niet omdat ik dat zonde vond, hihi... weer een maand weggegooit dacht ik dan. Maar afgelopen maand mochten we geen onbeschermde sex ivm het hsg onderzoek. Ik moet eerlijk toegeven dat de 'rust' super is bevallen. Eigenlijk hadden we dat eerder moeten doen. Even er niet over nadenken, even er niet mee bezig zijn. Verder veel leuke dingen doen, samen uit, lekker eten. Misschien is het een idee om elkaar een beetje uit te dagen bijvoorbeeld via de sms als je aan het werk bent, kaarsjes aan, romantisch muziekje op. Wij hebben ook soms moeite met het leuk en spannend houden. We proberen er veel over te praten en er op een luchtige manier mee om te gaan door er inderdaad soms grapjes over te maken. Succes en probeer in ieder geval van elkaar te genieten.
Bekend probleem hoor! Het wordt zo'n verplichting op een gegeven moment. En dan ook nog een die je precies moet plannen. Praten is goed. Dat moet je ook zeker blijven doe! Maar het zou ook weleens goed kunnen zijn om hem eens buiten je vruchtbare periode te verleiden. Dan zit er niet zo'n druk op. En verder ook regelmatig blijven knuffelen of aanraken zonder dat er meteen gepresteerd moet worden. Maandje rust was voor mij geen optie. Ik heb dat 1 keer gehad (noodgedwongen want we waren allemaal ziek in de juiste periode en dat helpt niet echt als je wilt vrijen) Precies die maand was ik 4 dagen over tijd! Oei wat liep ik te balen zeg. succes! Ik hoop dat je snel spontaan zwanger wordt en de mmm niet nodig zult hebben.
Hey Gnoetje, Logisch dat het niet meer zo spontaan en leuk is als wanneer je net de anticonceptie hebt weggedaan. In het begin romatiseer je het heel erg en denk je na elke keer dat het raak is (dat had natuurlijk ook gekund!) Na anderhalfjaar denk je er toch een beetje anders over en was het bij ons ook af en toe een opgave. Inmiddels zitten wij ook in de mmm en doordat we weten dat mijn vriend verminderd vruchtbaar is en dat het nu "uit onze handen" is kunnen wij er weer opnieuw van genieten. Ik vind het fijn om niet meer in de weer te zijn met ovutesten en weer spontaan te vrijen wanneer we zin hebben. Ga leuke dingen doen en geniet van elkaar! Succes meid! Liefs, RooDje
dank jullie wel voor al jullie reacties. het leuk maken, dat gebeurt op zich wel. ik merk bij mzelf dat de lol van vrijen an sich een beetje verdwijnt. het gaat niet zozeer om het tijdstip of de manier waarop: ik vrij gewoon niet meer ongedwongen. en dat maakt me onzeker omdat ik dan denk: dat kan toch geen goede ontwikkeling zijn? maar we praten er in ieder geval over. dat vind ik er wel bijzonder aan. we zijn beiden gevoelig voor 'de norm', hoevaak, hoeveel, hoe sexy etc en daar moeten we maar eerst eens mee beginnen denk ik. dank voor jullie tips en openhartige verhalen!
Heel herkenbaar en zo vervelend. Ik zou ook zeggen niet meer vrijen met dat doel. Wij zijn er op een bepaald moment ook mee gestopt. Moeder natuur heeft ons iets heel moois meegegeven. Vrouwen zijn namelijk extra opgewonden tijdens vruchtbare dagen, en mannen die ruiken het (haha gelukkig zonder ze het weten) Dus je gaat echt wel op de goede momenten het juiste doen..! Op het moment dat wij besloten niet meer te sexen op de klok hebben we zelfs meer dan een maand helemaal geen sex meer gehad. Daar schrokken we wel van, maar we wilden het niet meer doen omdat het moest en waren er zo klaar mee.. De associatie was zo naar geworden. Nu gaat het weer beter. Het blijft een teer punt! Je doet het denk ik nooit zoveel als je zou willen. Maar als we het doen is het wel weer zoals we het ons voorgesteld hadden. En vergeet niet dat het sowieso harder werken word hoe langer je samen bent. En dat dat ook wel normaal is. Hoop dat het jullie snel gegund is!!
Wat een herkenbaar verhaal! Precies wat je beschrijft hebben wij ook last van. Het is al een paar keer genoemd, maar wij lassen ook af en toe een pauzemaand in. Dan probeer ik geen dagen te tellen (moeilijk af te leren...) en blijven de ovutesten ook in de kast. We vrijen dan alleen als we zin hebben, en niet omdat het moet. Maar mijn ervaring is dat we in die maanden juist alleen maar meer zin hebben, gewoon, omdat het niet per se hoeft! Hoeven dus helemaal niet per se weggegooide maanden te zijn Ook al weet ik niet helemaal zeker of we het exact op het juiste momeny doen.. ik hou dan ook altijd maar in mijn achterhoofd dat de natuur ons wel een handje helpt met het aangeven van de juiste tijden... Maar eerlijk is eerlijk, ik kijk nog steeds wel enorm uit naar de tijd dat we er uberhaupt niet meer mee bezig hoeven zijn, als het eindelijk een keer gelukt is..
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben! Mijn lief moet zijn zaad laten testen en dat was niet goed gegaan dus nu moet hij opnieuw op de fiets met een pOtje onder zijn oksels... Hij mag dan 2x 24 uur geen zaadlozing hebben gehad maar heeft uit frustratie nu al twee keer de hand aan zuchzelf geslagen waardoor het niet echt opschiet. Ik wilde eerst boos worden maar dat haalt ook zo weinig uit. Ik realiseer me goed dat dit de mannelijke trots nogal in de weg staat. Wij namen ook al maanden voor het te doen wanneer we zin hadden en als dat dan in mijn vruchtbare dagen was dan hield ik toch hoop. Soms was het weer ongedwongen opwindend zoals vroeger maar er is toch geen zwangerschap ontstaan. Je leest zo vaak dat loslaten helpt... Nou bij ons niet dus.
Beste Gnoetje, hier hebben wij ook dat probleem gehad. Ik loop bij een fertiliteits poli, en ook dan moeten wij op commando vrijen. Vorige maand was echt vresenlijk. Op vrijdag kregen wij te horen dat mijn eitje 18mm was, dus moesten wij het weekend flink aan de bak.Maandag had ik een fm (kijken of het eitje is gesprongen)maar nee hoor....eitje zat er nog 23.5mm. Toch maar weer savonds aan de slag....en ja hoor mijn man kreeg het niet voor elkaar. Ik kon wel janken, en heb dat ook gedaan.Eerst hebben we gelachen,daarna verdrietig,en toen werdt ik vresenlijk boos op hem :x.Ik moet elke maand onderzoeken laten doen,hormonen slikken en hij aleen maar.....! Dinsdag ik voelde me helemaal niet lekker, het zweet brak me echt uit.Nu werk ik in een ziekenhuis, en ben toen toch even bij de gyn.poli geweest om te kijken of hij gesprongen was. Zat ie er nog !!!!!!!! 25mm wat een joekel. Smiddags heb ik mijn ei voelen springen, en savond heb ik alles uit de kasr gehaald om hem te verleiden. Duurde even...maar het was gelukt. 2 weken later een positieve test in mijn handen. Helaas met 5 weken een miskraam. Ik kan je niet anders adviseren om ook alles uit de kast te halen op jou vruchtbare dagen en mondje dicht tegen je man rond die tijd. Succes !