Hoi Mijn zoon van 6 moest vandaag voor straf in groep 6 zitten. Hij heeft tos en zit op een cluster 2 onderwijs. Lijkt mij best heftig voor een 6 jarige om bij die grote kinderen geplaatst te worden. Zal best indruk maken maar vraag mij af of het passend is. Nu vertelde hij in de auto onderweg naar huis dat de grote kinderen tegen hem zeiden dat hij niet luisterd. Schrok daar een beetje van. Kreeg er een schandpaal gevoel bij of iets. Het zit mij totaal niet lekker. Wat vinden jullie? Misschien stel ik mij aan.
Heb je aan de leerkracht gevraag wat de reden was? dat lijkt me de eerste stap. Ik kan ook niet zeggen of de straf wel of niet juist was.
Ligt helemaal aan de context, het klinkt zo niet passend, maar ik zou echt navragen wat er is gebeurd.
Hij had een brief verfrommeld van zijn klasgenootje. Maar maakt het uit dan wat hij gedaan heeft? Ik bedoel meer leeftijdsgebonden.
Ik zou er helemaal niet blij mee zijn. Als straf kinderen uit hun veilige omgeving halen lijkt me niet nuttig, wat leert hij daar van? Lijkt meer op een soort intimidatie.
heb je het aan de leerkracht gevraagd? Overigens vind ik het vernielen van persoonlijke bezittingen wel een groot ding. Dat valt in mijn boek onder "pesten" Maar zo zonder enige vorm context zeg ik ja, maar wellicht is er gewoon iets waardoor het wel een geoorloofde beslissing was.
Persoonlijk ken ik deze manier van straf geven helemaal niet, zeker niet op een cluster 2 school. Mijn zoon zit ook op een cluster 2 school maar zij hanteren (gelukkig) een ander beleid. Ik vind de straf erg vreemd om te geven ongeacht de reden. Daarnaast kan een kind dat tos heeft moeilijk praten en iets duidelijk maken. Ik zou zeker een gesprek aan gaan met de leerkracht om te vragen waarom ze voor deze manier van straf heeft gekozen en vragen wat het beleid van school hierin is.
Ik vind uit de situatie halen en even onder toezicht van een ander zetten niet zo gek. Dat klinkt ook al anders dan voor straf in een andere klas zetten. Misschien dat bij een directeur of conciërge een betere keus was geweest, maar misschien was er niemand anders beschikbaar. Ik zou even uitleg vragen en erbij vertellen dat je zoon er erg van onder de indruk was.
Ik vind het ook echt niet oke wat hij gedaan heeft en daar mag hij ook echt wel voor gestraft worden. Maar had hier wel mijn vraagtekens bij. In groep 6 zijn de kinderen een stuk groter en als ze dan tegen hem zeggen jij luisterd niet, maken ze hem nog soort van belachelijk. De juf vertelde wat hij had gedaan.
Tja uit de situatie halen kan helpen maar aangezien we de reden van de juf niet weten kan ik er in ieder geval niet over oordelen.
Inderdaad op school in gesprek gaan. Maar daarnaast zal het per kind enorm verschillend zijn hoe ze zo iets oppakken/ervaren. Mijn oudste dochter vindt het prachtig om in een andere/hogere klas te zitten, bij haar zou een dergelijke straf averechts werken.
Snap best dat hij "straf" verdiende, maar vind dit persoonlijk een belachelijke straf. Je gaat toch niet op sociale angsten kapitaliseren (veel kinderen vinden zulke oude kinderen spannend) bij het straffen van een kind!?! Lekker pedagogisch verantwoord . Valt een beetje in de categorie een kind dat bang is voor spinnen voor straf in een schuurtje zetten. Ik zou verhaal gaan halen bij de juf in kwestie. Van een juf mag je wel iets meer kennis en gezond verstand verwachten...
Weet je ook wat er is gebeurd? Was je erbij? Heb je de juf gesproken? Ik vind dit soort opmerkingen zo bijzonder. Op basis van wat TS heeft verteld (wat uitermate summier is) kan je gewoon niet weten of het een "belachelijke" straf is. Misschien moest hij even uit de situatie gehaald worden en onder toezicht van iemand anders worden gezet. Misschien was er iets anders aan de hand, misschien is het dus wel een geoorloofde situatie geweest. Ik zou dus ook zeer zeker niet adviseren "om verhaal te halen" bij de juf. Een gewoon doodnormaal volwassen gesprek zal veel meer uithalen.
Precies dit. Misschien was de leerkrwcht van groep 6 de enige leerkracht die op dat moment even op hem kon letten. Even uit de situatie en onder ander toezicht kan best. Ik ben wel benieuwd naar wat er nou precies gebeurd is
Tja, mijn dochter (zit op een cluster 3 school, ZMLK) is tijdens het buitenspeelmoment wel eens naar binnen gestuurd omdat ze erg vervelend was met buitenspelen en niet luisterde en moest toen bij een klas lager gaan zitten. Ik heb me daar eerlijk gezegd niet druk om gemaakt. Je zou het als een “vernedering” kunnen zien dat ze even in een lagere klas werd geplaatst, maar ik heb het zo helemaal niet bekeken. Ze was op dat moment op het plein niet te hanteren en koos ervoor niet te luisteren. Ze mocht dus niet meer buiten spelen, maar kan niet in haar eentje in de klas wachten en er kan ook geen juf mee, want dan is er te weinig begeleiding en toezicht op het plein. De oplossing was dus om haar in een andere klas te plaatsen tot haar eigen klas weer naar binnen ging. Misschien is zoiets ook wel aan de hand geweest in het geval van de zoon van TS. Dus alvorens conclusies te trekken lijkt het me wijs dit gewoon eerst eens rustig aan de juf te vragen.
Ik kan over deze situatie niks zeggen, behalve dan het advies om toch nog even bij de juf na te vragen hoe en wat. Maar dat was je al van plan. Ik werk op een reguliere school voor basisonderwijs. Wij hebben wel een aantal leerlingen die soms dusdanig veel onrust veroorzaken in hun eigen klas, dat ze even uit hun groep geplaatst worden. Niet optimaal voor het kind in kwestie, maar soms dupeer je te veel andere leerlingen door een toch maar in de groep te laten. Dus dat is dan elke keer weer een afweging; voor wie kies je? Soms valt dat in het nadeel van de ene uit en de andere keer in het nadeel van de ander. Wij hebben hierover veel met elkaar gesproken en ook advies ingewonnen van een orthopedagoge die bij ons een aantal keer nascholing heeft verzorgd. Haar advies was om in die situatie een kind nooit in een klas te plaatsen met leeftijdsgenootjes. Dus niet hetzelfde leerjaar of één klas hoger / lager. De leerling die tijdelijk uit een klas moet, kan bij kinderen met eenzelfde leeftijdsniveau te snel weer aansluiting vinden en zal dan ook daar kunnen proberen de clown uit te hangen of kinderen mee te krijgen in bepaald gedrag. Die kans is alweer veel kleiner als je zorgt dat je minimaal 2 groepen hoger of lager gaat zitten. Kinderen gaan minder snel mee in gedrag van een kind dat qua leeftijd wat verder van ze af staat. Wij merken dat vooral jongere kinderen uitstekend in staat zijn een ouder schoolgenootje in principe staal te negeren. (Niet negatief, maar in de zin van gewoon doorgaan met hun eigen werk en niet geïnteresseerd zijn in de tijdelijke 'gast'). Het verschil 6 jaar of 10 jaar is wel groot. En uit jouw verhaal merk ik ook niet meteen dat jouw zoontje niet in de klas had kunnen blijven. Maar er is voor gekozen hem even uit de klas te halen. En dan snap ik wel waarom ze jouw zoontje niet in een andere kleuterklas of groep 3 hebben gezet. Twee groepen naar beneden is geen optie als een kind in groep 2 zit. Misschien was groep 4 of 5 een betere keuze geweest. Maar goed, soms is er gewoon een bepaalde klas dichter bij. Of in die groepen was er iets anders aan de hand (gym of project of toets o.i.d.) waardoor het even niet uit kwam om er een kindje bij te krijgen. Even navragen dus. En navragen of de andere juf heeft gemerkt dat deze dingen zijn gezegd. Soms ervaren kinderen dat ook zo, zonder dat het daadwerkelijk is gezegd. (Bijvoorbeeld dat ze naar hem keken en hij dacht dat ze dat dachten. Of een kind die van de wc terugkwam en aan een klasgenootje vroeg waarom er een extra kindje zat. "Oh, die luisterde even niet naar z'n juf." Dat is dan heel anders dan een schandpaal. Het is dan alsnog erg vervelend dat jouw zoontje dat zo heeft ervaren. Ik denk dus wel dat het goed is om dat tegen de juf te zeggen. Ook juffen zijn mensen. We nemen soms 'in the heat of the moment' een beslissing waarvan je achteraf zegt, tja... dat had beter anders gekund. Alleen maar fijn als je daarover dan een goed gesprek kunt hebben. Toch een laatste advies, als ik dat mag geven: ook al vind je misschien ook na het gesprek nog dat de juf een verkeerde beslissing heeft genomen, laat dit dan niet merken aan je zoontje. Je kunt het oneens zijn met de straf, maar zoals je zelf al aangeeft: hij heeft iets gedaan wat niet mag en hij mag daar straf voor krijgen. Ook al is het moeilijk, probeer die gedachte van "en niet meer doen" wel vooral erin te krijgen bij hem. Zodra kinderen het gevoel krijgen leerkracht en ouders het oneens zijn en tegenover elkaar staan, gaat het gedrag van het kind vrijwel altijd achteruit.
Ik zeg heel bewust dat het belachelijk is, omdat het maakt niet uit wat er aan vooraf ging. Er zijn veel straffen die nooit gepast zijn, wat een kind ook heeft gedaan en dit is er 1 van. Als een jong kind uit een situatie gehaald moet worden is het laatste wat je moet doen het kind doelbewust in een arousal verhogende situatie plaatsen. Dan zet je het kind even 1 op 1 of desnoods in een parallelklas, maar niet in een heel spannende situatie met veel oudere kinderen die het niet of nauwelijks kent. Spanning en arousal maken voor een jong kind bijna alle situaties alleen maar erger. Ik vind het als ouder een heel ongepaste straf en vind dat je de docent en school er zeker wel op mag aanspreken.
Je hebt het over een parallelklas... die zijn niet overal he. Wat als groep 6 de enige/snelste klas was waar het kind op dat moment terecht kon? De juf heeft ook een groep die ze niet te lang alleen kan laten terwijl zij dit kind wegbrengt. Ik snap de bezorgdheid ook wel, teveel spanning is nooit goed.
Dan moet er een andere oplossing gevonden worden, die wenselijker is voor het kind. Er is vast wel een andere volwassene in het gebouw, die even met het kind alleen kan zijn om het te kalmeren. Aangezien dit soort situaties niet extreem uitzonderlijk is, kan een school van te voren hierover nadenken. Ik denk dat genoeg kinderen het doodeng vinden om een groep grote kinderen gezet te worden (mijn oudste dochter zou dit ook heel naar vinden), zeker wanneer het gebeurt in een dergelijke situatie wanneer het kind al overstuur is. De boodschap die hier potentieel vanuit kan gaan (als jij jezelf niet onder controle krijgt, gebeurt er iets engs), kan maken dat het kind in de toekomst alleen maar meer problemen kan krijgen met zelf-regulatie. Voor menig volwassene kan zelf regulatie al lastig genoeg zijn, wanneer we zenuwachtig of bang zijn, laat staan voor een klein kind.