Hoi allemaal. Op het moment ben ik 11 weken zwanger en ik ben al weken zoooo moe. Het lijkt wel alleen maar erger te worden. Thuis wil ik alleen maar liggen en bankhangen. Er komt echt niks uit m’n handen en heb nergens puf voor. Werken gaat ook heel lastig. Ik kan echt met de grootst mogelijke moeite een werkdag volhouden om vervolgens thuis helemaal in te storten. Ik heb me van de week zelfs ziek moeten melden, omdat ik zo oververmoeid was en er barstende hoofdpijn van had gekregen. Ik heb al bloed geprikt en bloeddruk gemeten, maar daar kwam niks bijzonders uit. Hebben jullie hier ervaring mee? Hoe krijg je weer een beetje energie?
Herkenbaar! In zowel de eerste zwangerschap als deze. Uiteindelijk wordt het wel beter, deze zwangerschap duurde dat te lang naar mijn zin, maar ergens in het 2e trimester knapt het vaak wel op. Ik heb nu nog steeds dagen dat ik heel vermoeid ben, maar niet meer zo erg als het was. Aan het einde van de zwangerschap verwacht ik het weer, dat was de eerste zwangerschap ook zo. Omdat het dan allemaal zwaarder wordt. Hier ook alles in orde qua bloedwaarden en bloeddruk. Is dus iets wat je uit moet zitten vrees ik. En als je je echt ernstig zorgen maakt, kun je altijd overleggen met de verloskundige/gynaecoloog. Sterkte ermee, het is niet leuk. Pak vooral je rust zoveel het kan!
Helaas herkenbaar. Heb nergens zin, puf of energie voor maar mijn lichaam werkt ook niet echt mee. Veel last van rugpijn en bekken. Vrees dat het ook niet beter gaat worden eigenlijk. Enige tip die ik kan geven is probeer er waar kan aan toe te geven en misschien even tijdelijk minder uren gaan werken? Wellicht is het over een paar weken beter.
Zeker herkenbaar. Hier vooral sinds derde trimester extreem moe en futloos. Eerste en tweede trimester had ik nog wel energie maar nu is die echt ver te zoeken. Liefst lig ik de hele dag op de bank...
Gelukkig dat meerderen het herkennen. Dit is mijn eerste zwangerschap en ik had het gewoon zo anders verwacht. Om mij heen hoor ik alleen zwangeren die zich prima voelen. Op het werk voel ik me ook niet echt serieus genomen. Ik kan er gewoon echt niks aan doen. Ik heb echt 0,0 energie en ben ook nog veel misselijk. Gelukkig hoef ik niet over te geven, maar tot nog toe ervaar ik zwanger zijn als best wel beroerd. Eigenlijk durf ik al amper te klagen, omdat we zwanger zijn na een traject van 6 jaar ziekenhuizen en meerdere icsi behandelingen. Nu is het zover en zijn we natuurlijk heel blij, alleen ik voel me echt niet goed.
Zwanger is zwanger, ongeacht hoe lang het heeft geduurd en hoeveel moeite ervoor is gedaan. Je mag je klachten gewoon serieus nemen! Hier duurde het 12 jaar voor de eerste, en de klachten waren er gewoon. Probeer zoveel mogelijk je rust te pakken hoor! Gun dat jezelf.
Ik was tot ongeveer 12 weken ook heel moe bij de oudste. Thuis deed ik niet veel meer dan slapen, en op het werk ging ik soms even 5 minuten op de wc een soort powernap doen; even helemaal ontspannen, ogen dicht. Voor de zekerheid de wekker van mij telefoon gezet . En ik nam af en toe een paar uurtjes vrij, ik had nog genoeg uren en in je verlof bouw je ook op, dus aan het einde van het jaar heb je er dan altijd wel genoeg over. Ik voelde me niet ziek genoeg zeg maar om me ziek te melden.
Hier ging het vanaf het tweede trimester weer wat beter qua energie, en richting het einde weer een stuk vermoeider. Geen oorzaak voor anders dan ‘gewoon’ een zwangerschaps gerelateerde kwaal.