In maart heb ik de diagnose maagkanker te horen gekregen. Ik heb inmiddels al 3 maanden chemo achter mijn rug en verleden maand is mijn hele maag verwijderd en een stuk slokdarm want daar zat ook kanker in. Gelukkig was de prognose goed maar ik moet nog wel aan de chemo's binnenkort. Ik zoek nu moeders die ook kanker hebben of het hebben gehad om mee te mailen, om dingen te delen zoals bv hoe hun het deden met de chemo's en de kinderen en hoe de kinderen er mee omgaan. Het verdriet maar ook vreugde dingentjes in het leven. Ik zelf zit wel bij een soort email groep voor kanker patienten maar zijn toch vaak ouderen en van kanker forums word ik niet echt vrolijk. Ik snap als je niet je hele verhaal hier op het forum wil schrijven maar pm kan ook en dan kunnen we emailadres delen liefs Morgaine
Nee, gelukkig niet, zou ik zeggen. Maar wil jou heel, heel veel sterkte wensen in de komende periode! Met veel gezondheid als gevolg! Liefss, Taliaa
Lieve meid ik heb er geen ''érvaring'' mee maar wil je wel heel erg veel sterkte wensen. Idd zoals Taliaa al zei met veel gezondheid als gevolg
Jemig Morgaine, Ik heb dat nooit meegekregen, of misschien heb je het niet eerder verteld. Iniedergeval wil ik je even heel veel succes wensen. Groetjes Elvira
Ik heb alleen ervaring met de andere kant. Mijn moeder heeft (toen ik nog heel jong was) kanker gehad.
Jeetje meid wat een verhaal, mijn schoonmoeder heeft 3 maal kanker gehad, en heb het van een afstandje mee kunnen maken. Wat een gemene ziekte is dat, onvoorstelbaar. Kan me voorstellen dat het fijn is om met lotgenoten te praten. Wens je veel gezondheid toe in de toekomst.
hoi morgaine, ik zit in een heel andere situatie dan jij, maar heb wel die overeenkomst van de kanker. Alleen was ik toen dus nog geen moeder. Voor mij is het inmiddels 7 jaar geleden en ons meisje is net 6 weken oud. Ik had zelf een kankersoort die wel veel bij jongeren voorkwam, dus dat was inmijn voordeel bij het zoeken naar lotgenoten indertijd. En onder hen waren ook enkele moeders en voor hen was het dus iets gemakkelijker dan voor jou om lotgenoten in dezelfde situatie te vinden. Hopelijk waren de chemo's voor de operatie een beetje te doen voor je en ben je er niet al te ziek van geweest, want anders lijkt het me erg zwaar om nog eens aan de chemo's te moeten. Dat is voor mij namelijk wel een tijdje een angst geweest, natuurlijk de angst dat ik weer ziek werd, maar dat ik dan weer aan de chemo's moest... pfff. Nu heb ik er zelf 8 gehad, die ik dan weer in 2 delen kreeg en ze werden pas echt zwaar vanaf kuur 4 / 5 en ook toen viel er wel eens (een deel) van een kuur lichter, maar ja, die laatste zware loodjes blijven toch achter in je herinneringen. Bij mij tenminste wel. Maar oke. Ik hoop dat je voldoende ondersteuning hebt verder van je omgeving, maar misschien ook van maatschappelijk werk, juist omdat je een gezinnetje hebt met nog zo'n klein mannetje! sterkte athina
Ikzelf gelukkig niet! Goddank had je meer geluk dan mijn pa. Die is helaas 7 jaar geleden aan maagkanker overleden! Wens je heel veel sterkte toe!
@Morgaine - Ik lees dit en ik ben er enorm van geschrokken... Ik wist niet dat je zo ziek was meid... Ik moest er meteen weer aan denken dat je de kaarten eens voor me gelegd hebt en hoe zo een fijn gesprek dat was aan de telefoon.. Kan je het he herinneren? Zelf heb ik gelukkig geen kanker of gehad... Maar ik wil jou graag heeel veel sterkte toewensen, kracht en gezondheid!
ik heb het zelf niet ondergaan, maar ben dochter van een moeder die 2x kanker gehad heeft. de 1e keer was ik een jaar of 10, de 2e keer in de 20. ik ken je natuurlijk helemaal niet, maar las dat je 3 kinderen hebt. ik weet niet welke leeftijden ze hebben en hoe jullie ermee omgaan, maar ik heb zelf ervaren hoe het als kind zijnde is als je moeder kanker heeft (was kantjeboord beide keren, heel spannend dus), en er binnen een gezin heel weinig over gepraat word. mijn moeder heeft er heel weinig over gedeeld, ik merk op de langere termijn dat het echt wel wat met je doet, ookal was ik 'pas' 10 jaar, en de vorige keer begin 20. op de meeste vreemde momenten vliegt het me opeens aan en moet ik echt de tranen tegenhouden, en het is nog altijd niet bespreekbaar met mijn moeder omdat ze er zelf niet mee om kan gaan (waar ik natuurlijk begrip voor heb!). ik hoop dat jullie een manier hebben om het als gezin samen door te maken, en wens je heeeeel veel kracht en moed toe!
Bedankt allemaal, ja het is een kl*te ziekte, mijn moeder is er aan overleden toen ze 49 was en mijn oma toen ze is 41 was. Gelukkig was ik er op tijd bij en nu maar hopen en bidden dat het nooooooit meer terug komt. @Athina fijn de je niet ontvruchtbaar bent geworden door de chemo's, de laatste chemo;'s lijken mij ook heel zwaar zie er ook erg tegen op maar is dan wel als het goed is het laatste en ben ik aan het eind van het jaar klaar mee, nieuw jaar en een nieuw begin
ik wil jullie heel veel stertke wensen, en dat het maar mooi weg mag blijven. rot ziekte, ben er altijd wel bang voor om het te krijgen. je hoort tegenwoordig niet anders meer en dan zo jong! vreselijk!