Dag dames, Mijn zoontje is ondertussen ruim 1,5 jr en ik ben in april gestopt met de pil. Ik wil het liefst nog even ontpillen en ik hoop in het najaar zwanger te zijn van een 2e! Wie gaan er nog meer voor een 2e en vinden dit ook best wel spannend? 2 is toch weer heel anders dan 1!! Liefs
Ja, hier ook! Leuk, was op zoek naar zo'n groepje Ons dochtertje is nu bijna 15 maanden en het begint toch wel weer aardig te kriebelen. Ik ben na de vorige niet meer aan de pil gegaan, de vorige keer moest ik bijna een jaar ontpillen :-S Dus dat wilde ik niet nog een keer! Als ik nu denk aan 2 kids krijg ik t soms wel benauwd (hoe ga ik dat in vredesnaam doen?!), máár ik merk dat een 2e zwangerschap mij wel trekt (terwijl mijn 1e x helemaal niet zo relaxed was). Ik denk dat die 9 maanden zwangerschap je ook echt klaar maken voor de volgende
Mag ik me bij jullie aansluiten? Ik heb een zoontje van ruim 2,5 jaar en ik ben vorige week gestopt met de pil! Van onze kleine man was ik in ronde 2 na het stoppen zwanger, hoop stiekem dat t nu weer zo vlot mag gaan! Kan niet wachten weer zo'n heerlijk hummeltje in m'n armen te mogen houden!
Och jeetje! Dat is ook lang! Maar dat kan inderdaad zomaar gebeuren. Ik zit het liefst ook niet aan anticonceptie, dus ben ook helemaal blij dat mijn lichaam dat voorlopig even niet te verduren heeft hihi. Ik ben er helemaal klaar voor om voor een tweede te gaan maar ik snap precies wat je zegt! Het is nu al zo druk en ik heb een beweeglijk mannetje die geen minuut kan stil zitten. Dat doen die 9 maanden zeker! Al zal een 2e zwangerschap ook weer anders zijn met een dreumes/peuter aan je zijde. Toch denk ik dat ook wel veel dingen vanzelf zullen gaan ook met een 2e maar het wordt denk ik nòg meer plannen!! Vervelend dat je zo'n rot zwangerschap hebt gehad, gelukkig is elke zwangerschap en bevalling anders ;-P
Jaaaa, leuk! Wat heerlijk zo vlot! Ik hoop ook voor je dat het deze keer ook lukt. Bij mij duurde het helaas wat langer, mijn 4e zwangerschap heb ik eindelijk uitgedragen en dat gebeurde na ruim een jaar. Nu hoop ik natuurlijk dat het een stuk vlotter en beter gaat!
Jeetje! Dat klinkt alsof je echt een flinke voorgeschiedenis hebt zeg! Ik hoop heel erg voor je dat een volgende zwangerschap zo verloopt als mijn eerste (vlot, niks te klagen gehad en eigenlijk bij iedere controle positieve geluiden, dat gun ik je!). Waarom willen jullie er 'pas' in het najaar weer voor gaan?
Ik wil het nu ook hoor! Dacht er meer een beetje aan om 3 maanden dus nu nog 2 te ontpillen en dan er voor gaan! Met als uitzicht dat het dan in het najaar ook echt zo ver is Haha!!! Ik hoop het oooook
Super leuk! Nu al een groepje van 3 Spannend he, deze periode! Wauw, wat was je snel zwanger zeg! Ik hoop stiekem ook dat ik zo snel zwanger word.. Vorige keer duurde t dus n tijdje en werd ik aan het einde he-le-maal gek.. En dat wil ik echt niet meer :O Dus probeer er zo relaxed mogelijk in te staan, maar dat is lastig als je eenmaal beslist dat je klaar bent voor de tweede
Ja dat was echt een beetje balen.. Ik kreeg dus na een jaar weer een soort van cyclus (ben altijd onregelmatig geweest) en daarna nog een half jaar voor ik zwanger werd. Dus de eerste keer zwanger wel uitgedragen en alles goed gegaan, maar duurde voor mn geval wel heeeeeeel lang voor ik zwanger was! Haha ja grappig he! Inderdaad nog meer plannen.. En mijn dochtertje is nog net iets jonger dan die van jullie, weet niet of dat scheelt. Qua zelfstandigheid van je eerste kindje? Ja ik denk dat veel dingen idd vanzelf gaan, je hebt veel dingen toch ook al een keer mee gemaakt ook al zal het wel een beetje spannend zijn. De tijd gaat denk ik ook wat vlugger Ja het was allemaal niet geweldig, erg vermoeiend.. Maar toch heel positief op terug gekeken hor! Nu heb ik stuk minder fysiek-zwaar werk, dus dat helpt denk ik ook. Alleen werk ik wel via een uitzendbureau-contract en dat stelt helaaas niet zo heel veel voor..
Dat lijkt me ook echt slopend, zo lang wachten. Die onzekerheid kan je echt geobserdeerd maken... Ik wist dat ik zwanger kon worden maar zwanger blijven leek een probleem. Mijn eerste zwangerschap was 2 maanden na het stoppen van de pil, na 9 weken kwam ik er tijdens de echo achter dat het hartje was gestopt met kloppen. Een week daarvoor wel een kloppend hartje gezien, toch zei mijn gevoel dat er iets niet helemaal goed was... helaas was dat ook zo. Toen duurde het voor mijn gevoel alweer eeuwen! Helaas volgde 2 vroege miskramen. Geeft ook angst mee voor deze wens... Ik weet niet of het zo is natuurlijk, maar ik denk dat als de eerste 2 dichter op elkaar zitten het wat makkelijker zal zijn. Maar misschien is het ook wel weer persoonsgebonden! Mijn zoontje is nu 19 maanden (als ik goed tel ha ha) dus het scheelt niet heel erg veel. Hij doet veel zelfstandig maar wil ook regelmatig aandacht! Is gewoon een heel ondernemend mannetje, morgen zijn wen ochtend bij de kinderopvang dus ik ben benieuwd wat dat gaat doen! Ben stiekem erg zenuwachtig Hahah. Om Mn verhaal nog langer te maken: wel beter dat je minder fysiek werk nu verricht! Mijn zwangerschap heb ik positief ervaren omdat ik waarschijnlijk voor 50%
Ja ik werd er echt wel een beetje gek van hor.. Letterlijk álles was BABYS! Nu ook wel lichtelijk op een roze wolk en merk dat baby/zwangerschap me weer wat meer intereseert ofzo, maar echt nog lang niet zo erg als toen! Het lijkt me trouwens echt heel zwaar om een miskraam te hebben, kan me er niks bij voorstellen.. Ja misschien is het ook wel zo.. De overgang is denk ik een stuk minder groot dan dat je een kindje van 4 hebt ofzo.. Maar goed, alles heeft inderdaad z'n voor en nadelen. We kunnen gewoon niet meer wachten haha! Wow! Ik heb idd ook 50 procent gewerkt. Drie ochtenden in de week en dan naar huis om te slapen Het was allemaal wel goed te doen hor.. Maar ik had gewoon heel veel tijd die ik niet nuttig kon invullen (voor mijn gevoel) en voelde me daarom soms echt volkomen nutteloos en niet mezelf. Desondanks heb ik ook ontzettend kunnen genieten. Zo'n kleintje in je buik, HEERLIJK!
Klinkt herkenbaar, dat alles ineens 'babies' was bij de eerste. Ik merk dat dat nu wel iets minder is, en dat ik er iets relaxter in sta dan de eerste keer. Maar ik weet ook dat als ik mezelf de kans geef, ik me zo weer helemaal kan laten meeslepen! Wat naar, die miskramen! Lijkt me heel moeilijk om dan hoop te houden... datzelfde geldt overigens voor als het heel lag duurt. Qua werk: ik heb tijdens mijn eerste zwangerschap fulltime kunnen werken, maar ik sta voor de klas in het voortgezet onderwijs en kan dus voor een groot deel mijn tijd zelf indelen, en ik kon ook makkelijk gaan zitten voor de klas als dat nodig was. Fysiek dus niet heel uitdagend. Ik ben toen nog wel mee geweest naar twee buitenland reizen met de vierde klasse , en dat was.... tja, op zn zachtst gezegd, best pittig! Dus daar zou ik een tweede keer voor passen.
Hoi meiden, Mag ik mij toevoegen aan jullie groepje? Onze dochter (bijna 3) vraagt de laatste tijd om een zusje wat uit mama's buik moet komen. dus hebben wij besloten dat de spiraal er binnenkort uit mag voor een 2e. Al hoewel ik een 2e kindje erg leuk vind, lijkt het mij ook enorm spannend aangezien ik ook met mijn depressie en ander gedoe bezig ben (zie mijn topic voor meer duidelijkheid). Ook ml vindt een 2e erg spannend aangezien onze dochter in haar eentje al zoveel energie kan vreten Maar het begint hier duidelijk bij ons beide te kriebelen of moet ik beter zeggen bij ons drieën Wachten heeft in onze ogen geen zin. We worden er niet jonger op. Ik ben 31 en ml 34. Nu alleen nog samen beslissen wanneer de spiraal eruit gaat. Ik dacht nooit dat ik dit weer zou zeggen, maar kan niet wachten om weer met een zwangere buik rond te kunnen lopen tot paar maanden gelenden moest ik er niet eens aan denken! Iets met hormonen en rammelende eierstokken?
Hahaha, Heel herkenbaar ook! Het is en blijft ook allemaal zo magisch. Vervelend toch wel dat gevoel, vermoeidheid kan je heel erg gaan tegenstaan en je kan je er gemakkelijk 'depri' door voelen. Gelukkig maakt zo'n wondertje in je buik dan toch wel weer veel goed! Eigenlijk alles
Dat had ik kunnen schrijven! Sta er nu ook zo in, toch voel ik het op de achtergrond - 1 tricker en het komt naar voren denk ik. Het was een moeilijke periode maar ik heb ook veel geleerd, ook over mezelf en mijn relatie, wat super positief is. Haha, best pittig!! Hoe lang was je toen zwanger? Wat leuk zeg voor de klas!!! Lijkt me ook zo leuk
Ja ik heb dat ook wel hor! Maar toch een beetje bang-ig dat het weer hetzelfde gaat en dat wil ik gewoon niet Dus probeer zo lang mogelijk dat hele die-hard baby gevoel weg te stoppen Het is volgens mij zó verschillend die zwangerschappen, sommige hebben meer energie dan daarvoor en andere zijn helemaal kapot
Wat doen jullie eigenlijk qua werk dames? Vind ik altijd leuk om te weten! En hebben jullie al originele ideeën om straks het tweede-baby-nieuws te vertellen? Heb stiekem al een beetje zitten pinteresten..
Ik denk het wel ;-P Haha!! Maar ik denk dat zo'n gevoel gewoon ineens kan opzetten omdat de tijd dan rijp is. Ik ga straks, of morgen, je topic even lezen. Kan ik dat op je pagina zien? Ik ben een tijd van zp afgeweest en nu met de nieuwe Lay out voel ik me echt een groentje. Super leuk, toch? Dat je dochter daar mee komt! Geweldig... mijn zoontje praat nog niet veel maar ik heb het hem wel gevraagd, hij wil geen broertje, wel een zusje Hahahaha!