Tja, even zitten twijfelen of ik dit topic wilde openen, maar ik zit er toch wel mee. Het komt er in het kort op neer dat mijn vriend, naar aanleiding van een rotervaring met de tandarts vroeger, doodsbang is geworden en al jaren niet naar de tandarts is geweest. Nou prima, moet hij zelf weten, maar ik heb het idee dat het nu toch wel een keer tijd begint te worden. Hij ruikt namelijk niet altijd even lekker uit zijn mond, zelfs niet als hij net zijn tanden heeft gepoetst en ik heb het idee dat er iets aan het rotten is in zijn mond. Ook ziet zijn gebit er gewoon niet fris meer uit... Maar ik durf er niet echt over te beginnen, ten eerste omdat ik hem niet wil kwetsen en ten tweede omdat ik een beetje bang ben dat het tot een welles/nietes discussie gaat leiden over of hij wel of niet naar de tandarts moet gaan. Hoe moet ik dit nou een beetje op een nette manier aanpakken? Ik vind het niet waard om hier ruzie over te gaan maken, maar toch wil ik dat hij eens naar de tandarts gaat. Ondertussen ben ik zover dat ik hem liever geen kus meer geef, laat staan een tongzoen...
Moelijk hoor, maar proberen toch bespreekbaar te maken. Misschien vindt je vriend dat juist wel erg fijn? Het is inderdaad geen ruzie waard maar denk je niet dat als je -subtiel- eerlijk bent dat hij dat misschien juist blij mee is?
hoi hoi. ik zou als ik jou was het wel bespreekbaar maken waarschijnlijk merkt hij het nu al doordat je hem niet meer kust. en dan heb je de kans dat hij andere dingen in zijn hoofd gaat halen. zelf ben ik ook altijd zeer bang voor de tandarts geweestnu nog steeds. en ben juist blij dat dit bespreekbaar is met mijn man. hij heeft na ong. 3 jaar niet na de tandarts te zijn geweest zijn tandarts voor mij gebeld en een afspraak gemaakt. ook heeft hij de tandarts laten weten dat ik ontzettend bang ben. nu gaat het gelukkig een stukken beter. heel veel sterkte en sccs ermee.
Weet je zeker dat dit geen ruzie waard is? Je hoeft hem natuurlijk niet aan te vallen, maar als hij hier boos om word: So be it. Ik weet namelijk uit ervaring ( niet bij mezelf ) dat wanneer je er niks van zegt, of je vriend doet er niks op uit.. Jij je alleen maar gaat ergeren. Want ik vind het persoonlijk SUPER irritant als je met iemand praat die uit zijn mond stinkt. En dan is het ook nog degene met wie je zoent en naar bed gaat... Dat wil je toch niet? Ik zou het gewoon bespreken en toch eens verzoeken om naar de tandarts te gaan. Ik vind de tandarts ook verschrikkelijk!!! Maar ik moet de komende 3 dinsdagen, word mn hele smoel verbouwt.. Maarja, het moet gebeuren, dus ik heb geen keus als ik nog met een fatsoenlijk gebit én adem door het leven wil. Succes!
wow dit kon ik zo wel hebben geschreven! heel maf om dit te lezen, maar het is hetzelfde als het verhaal hier en toevallig heb ik een afspraak bij de tandarts gemaakt (nieuwe tandarts) en daar zou ik vanmiddag heen met met zoon en nou gaat hij toch mee (na een FLINKE ruzie gister)
Mijn man was ook bang voor de tandarts. Ik heb een afspraak gemaakt bij een tandarts die gespecialiseerd was in angst. Een paar uur voor de afspraak heb ik het hem pas verteld en uitgelegd wat ze zouden gaan doen. Het was alleen maar praten en foto's maken. Als ik het eerder had verteld was hij zich al weken aan het opnaaien geweest, waardoor de angst alleen maar groter was geworden. In eerste instantie was hij er niet blij mee, maar inmiddels wel. Hij bleek al jaren behoorlijk veel pijn te hebben en had echt iemand nodig die hem de laatste schop onder zijn hol gaf. Een goed vriend van mij was ook vreselijk bang en is uiteindelijk in het ziekenhuis beland met een bloedvergiftging als gevolg van een verwaarloosde ontsteking in zijn mond. Ik wil mijn man absoluut niet kwijt en vandaar uiteindelijk deze actie. Dan maar even ruzie .
Tja misschien hebben jullie gelijk en is het 't wel 'waard' om er ruzie over te maken... Het gaat uiteindelijk ook om zijn gezondheid natuurlijk en de kwaliteit van onze relatie, want dat wordt er ook niet beter op als er niet gezoend wordt. Ik hoef het woord 'tandarts' alleen maar uit te spreken en hij zit al in paniek op de bank bij wijze van spreken. Maar goed, ik zal het toch eens voorzichtig ter sprake brengen idd.
Mijn man was ook bang voor de tandarts, is 'ie nog steeds. Heeft meerdere vervelende dingen meegemaakt bij de tandarts (verschillende).. Toen we kort samen waren heb ik hem meegenomen naar mijn tandarts en ja hij heeft veel te restaureren maar goed, hij moet wel. er is niets ergers dan bang zijn voor tandarts volgens mij.. Er zijn angst tandartsen, is dat niet een optie? Eerst gesprekje enz aangaan, en je vriend gewoon zeggen wat je er van vind, hoe je er over denkt.. Lijkt mij de beste optie!
Mijn vriend is ook bang voor de tandarts. Hierboven had ik al gezet, ik lees even mee. Hij is op google gaan zoeken naar speciale Angst-tandartsen, en in Alphen aan de Rijn zit een ontzettend goede kliniek. Daar kan je zelfs een klein medicijn krijgen voor je behandeling zodat je tot rust kan komen. En mocht de behandeling echt groot zijn, dan kan zelfs een kleine korte narcose plaatsvinden. Hij heeft er goede ervaringen, wordt ook vergoed door verzekering en ze nemen daar echt alle tijd voor je.
Bij de angsttandarts van mijn man kan je ook kiezen voor bijv. lachgas. Schijnt erg ontspannend te zijn
mijn vriend is ook scheits benouwd niet om de pijn maar om de geluiden hij is al sinds zijn 17e niet meet naar de tandarts geweest en hij is nu 26 dus al bijna 9 jaar niet ik krijg voor geen mogelijkheid hem naar de tandarts terwijl hij nodig heen moet
Heel herkenbaar, mijn man is als de dood voor de tandarts en inmiddels al zon 5 jaar niet meer geweest. Het wordt nu echt hoog tijd... Hij heeft zelfs in het ziekenhuis met een psycholoog erover gepraat en was aan het kijken naar een narcosetandarts. Maar toch durft ie de stap echt niet te zitten. Een paar weken geleden is er tijdens een stoeipartij met onze dochter een stuk tand afgebroken waar ie nu best wel last van heeft. Hij heeft nu wel zelf een afspraak gemaakt, dus het moet wel erg zijn Nu maar afwachten of ie gaat... Maar ik zou het zeker bespreekbaar maken, zeker als het allemaal niet meer al te fris is. Ik zou het in ieder geval wel een ruzie waard vinden. Wij hebben er nooit ruzie over gemaakt, maar wel veel over gepraat. Hij zal toch een keer moeten. En dan kan hij beter nu een behandelplan maken met een (angst)tandarts dan dan hij straks met spoed aan iets geholpen moet worden. Ik zou hem toch een beetje gaan pushen, anders gaat ie nooit!
of je komt naar ons, want wij zijn zo leuk dat je eer dat je klaar bent met het huilen van het lachen je vulling er al 3 keer opnieuw is ingezet, er 2 kiezen zijn getrokken en je complete gebit tandsteen vrij is gemaakt, en we zitten in Flevoland.
Ik wil wel eens met hem praten hoor , als je het woord tandarts liet vallen in mijn bijzijn ging ik vlug iets anders doen omdat ik het al warm kreeg als mensen over de tandarts spraken, laat staan ernaartoe gaan... Het ergste is nog dat mijn zus preventie assistente is (een soort tandarts assistente) en het nooit maar dan ook NOOIT heeft geweten.... Ik ben dus in totaal 10 jaar!!!!!! Niet naar de tandarts geweest. Afgelopen zomer heb ik het heft in eigen hand genomen, gebeld en een afspraak gemaakt. Ik stond erop dat ALLES wat ze zouden doen onder verdoving zou gaan, nou, ik scheet 40 kleuren in die stoel en gleed er bijna uit, maar; morgen is de laatste keer van 4 tandartsbezoeken in 1 maand tijd (tandsteen verwijderen en ja, dat gaat bij mij stukje bij beetje omdat ik zo'n vreselijk angsthaas ben) en ik ben ZO trots op mezelf (en de tandarts ook) dat ik ben gegaan. Dus, zoals ik al zei; ik ben ook een enorme schijthaas voor de tandarts en ze zal nooit mijn grootste vriend worden, maar ik ben zo blij dat ik gegaan ben (enneh, ik stink ook niet meer ).
ow wat het herkenbaar... hier was het alleen andersom! ik ben pas 23 maar was al 7 jaar niet meer naar de tandarts geweest door een rot ervaring.. mijn man had al een paar keer gezegd of ik niet naar ijn tandarts wilde, nou met geen mogelijkheid. toen ben ik 1x met hem mee geweest naar zijn tandarts (niet voor mij, maar voor hem!) en toen heeft de tandarts mij ervan overtuigd om ook te komen... ben nu super blij dat ik het gedaan heb want heb inmiddels weer een prodent smile! als ik jou was zou ik er voorzichtig over beginnen als jij weer eens naar de tandarts moet en hem vragen om mee te gaan met jou. (niet voor hem maar voor jou) en dan kijken of hij ook over te halen is door de tandarts??