De bevalling van Toon (lang en toch ingekort verhaal)

Discussie in 'De bevalling' gestart door Harmless, 26 jul 2007.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Harmless

    Harmless Fanatiek lid

    14 okt 2006
    1.986
    0
    0
    Zuid-Holland
    Op 31 Mei besloot onze kleine schat zijn vertrouwde huis te verlaten. Om 2 uur 's nachts kon ik niet meer slapen van de pijn (lees wee-activiteit). Ik ben op de bank gaan draaien en ademen. Soms op de bank, op de vloer, op de therapeutische bal. Vanaf 2.45 ben ik de tijd gaan bijhouden. Ze kwamen echt regelmatig. Om de 2 a 3 minuten en sterk een minuut lang. Om 3.45 waren ze al zo sterk dat ik mijn man ben gaan wakker maken. Hij heeft ook nog even geteld maar al snel besloten we te bellen. Om 4.00 de verloskundige gebeld. We belde haar wakker maar ze had dienst en kwam na ons verhaal zeker even kijken. Een kwartier later was ze er al. De weeen hadden al effect. 2cm ontsluiting. Keurig. Ik had opgegeven poliklinisch te willen bevallen dus ik mog al gaan. Maar het ging zo netjes dat we nog even besloten thuis te blijven. Ik ging in bad en om iets over 6.00 uur stond de VK weer aan de deur. Ze controleert en ik had dus 4cm ontsluiting. 7.10 worden mijn vliezen gebroken en we kleden ons aan en gaan naar het ziekenhuis. Daar worden we met open armen ontvangen. Om 9.50 kijkt de vk en hebben we tussen de 7 en 8 cm ontsluiting, dat gaat echt mooi volgens het boekje bijna acht. Hoopvol kijken we naar de klok als dit doorgaat zijn we voor de middag klaar en kunnen we vandaag nog naar huis! Om 11.00 kijkt ze nog eens, joh daar zit geen verandering in. Toch zijn de weeen erg krachtig! 12.00 nog geen verandering. Dat is raar, maar vorige week was er een vrouw die na een uur douchen toch die laatste paar cm bij elkaar geraapt heeft. Dus ik ga onder de douche. Iets wat ik NIET fijn vond, ik kon me geen houding geven, maar toch een uur gestaan/gelegen/gezeten. Hoopvol kijken we nog eens, NIETS! Nog een uur aankijken NIETS. Ik raak uitgeput, val in slaap tussen weeen terwijl deze dus maar max. 1 minuut weg blijven. Ik vang de weeen niet lekker liggend op en dus val ik continu om. Hier MOET iets aan gebeuren. De gynacoloog wil nog een extra weeend stimulerend middeltje toedienen, met pijnstiller om de baarmoedermond te laten ontspannen. De weeen worden niet heftiger maar waarschijnlijk effectiever, de kleine moet in principe meewerken voor de laatste cm te halen door met zijn hoofdje te duwen maar hij zit te ver weg en niet goed gedraaid en ze kunnen er niet bij om hem goed te leggen. De pijnstiller is eigenlijk meer om mij moed te geven en adrenaline om wakker te blijven. Het zal al met al voor mijn gevoel niets doen. Wanhopig stem ik toe want het enige alternatief is keizersnee. om 15.45 wordt er nog eens gekeken. Je bent nu 8 dus er is iets bij, maar niet veel. Ik ga weer bespreken, de gynacoloog ziet toch vooruitgang dus wil nog ongeveer een uur wachten, om 16.38 blijken we nog niets opgeschoten. De verpleegster geeft me een aai over mijn bol, je hebt je best gedaan hoor. Met tranen in mijn ogen kijk ik naar mijn man, al dat werk en dan toch een keizersnee.... Wat een domper. De gynacoloog komt binnen. Er is 1 alternatief, die is verre van prettig en vergt enorm veel toewijding en doorzettingsvermogen. Ik vraag wat het inhoud. Hij duwt de wel (ring van de) losliggende baarmoederwand letterlijk opzij en verder naar binnen, hij (t)rekt daarbinnen alles uit waardoor we proberen te gaan persen door de 8 cm heen. In de hoop dat het hoofd genoeg kan indeuken. Je krijgt dan geen persweeen want die komen pas in de laatste paar cm. (Normaliter) Je weet dus niet waar je naartoe moet persen en je voelt ook 0,0% vooruitgang. Ik stem gelijk toe, zonder twijfel ALLES om die keizersnee alsnog te voorkomen. En dan persen. Na 45 min. persen komt Toon ter wereld. De VK, gynacoloog en mijn man stimuleren me zo goed dat ik alleen maar denk doorzetten doorzetten niet opgeven! Ik kan niet huilen ik ben alleen maar blij. Hij is zo blauw als wat en van de kaart dat hij ter wereld is gekomen, kijkt zijn ogen uit maar geeft geen kik. De navelstreng zat om zijn nekje en hij heeft zich door een enorm kleine opening moeten wurmen. Ik kijk angstig naar de VK is alles goed? Hij wordt meegenomen, hij komt terug met een longactiviteit (lees: brullen)! Ondertussen wordt ik gehecht, 2 hechtingen, NIET slecht! Zo wen maar aan elkaar. En iedereen vertrekt, we blijven met zijn drieen over en gaan gelijk ook iedereen bellen!
     
  2. chantalk

    chantalk Fanatiek lid

    pffff wat een verhaal.
    Je hebt het goed gedaan hoor :thumup:
     
  3. Chrisje79

    Chrisje79 Fanatiek lid

    10 okt 2006
    1.193
    0
    0
    Meid, wat ontzettend knap van je! Je bent een echte doorzetter!
    Geniet er van!

    Groetjes Chris
     
  4. Lintje

    Lintje VIP lid

    9 okt 2006
    6.215
    1.422
    113
    Nederland
    Wat stoer zeg! Ik bewonder je! Goed gedaan!

    En Toon vind ik een mooie naam, nog gefeliciteerd! :D
     

Deel Deze Pagina