Mijn dochter kan heel moeilijk dingen weg doen en wil alles bewaren. Vanmiddag belde ze op of ik haar op kon halen van school want ze kreeg niet al haar spullen mee op de fiets. Er werd flink opgeruimd en mijn dochter wilde allerlei knutselprojecten meenemen die ze niet zelf gemaakt had (die ter decoratie hadden gestaan). Waren ook echt mooie dingen hoor maar hé, mijn huis is geen pakhuis . Ze mocht van mij alleen meenemen wat ze zelf had gemaakt. Toen heeft ze zeker een half uur lopen huilen (lees haar ellende uitschreeuwen )omdat het zó ontzettend zonde is. Ze wil dus praktisch niks wegdoen, alles moet bewaard worden. Ik gooi vaak dingen weg als ze er niet is en dat heeft ze dan niet eens in de gaten. Als ik twijfel of ze het gaat opmerken zet ik soms dingen nog een tijd weg in de schuur voordat ik ze weggooi. Maar eigenlijk wil ik haar zelf afscheid leren nemen van dingen die we niet gebruiken/ knutsels die gewoon te veel worden. Een tekening mag nog wel eens met tegenzin weg als we er een foto van maken. Zijn er mensen die dit herkennen? En hoe gaan jullie er mee om?
Ik herken het niet maar foto's maken en jn een digitaa fotoalbum bewaren is misschien een goed idee. Daarnaast zou ik bepaalde momenten plannen waarbij je samen met haar opruimt. Voor elk dom wat ze wil bewaren moet ze bijv. Ook een ding weggooien. Misschien dat het dan ook gied is samen met haar door jouw spullen te gaan zodat ze ziet hoe jij ook spullen van jezelf weggooit.
Ik herken het alleen van mijzelf, kon als kind nog geen oude tandenborstel weggooien! Alles moest bewaard! Maar die fase ging ook vanzelf weer voorbij en als ik nu niet oppas knikker ik alles in de prullenbak ik denk dat het bij jouw dochter vanzelf weer anders wordt.
Hier (dochter van 5) hebben we 1 grote 'frutselbak' waar ze kleine dingen in kan bewaren, dat zijn vooral dingetjes die ze vindt of krijgt. Verder heeft ze op haar kamer 3 plekken om knutsels etc tentoon te stellen, vol = vol, dan moet er dus iets weg. Het liefst zou ze alles volbouwen, maar door specifiek aan te wijzen waar iets mag (en waar dus ook niet) blijft het netjes zonder strijd.
Hier heeft de oudste die fase ook gehad en dan gooide ik eens in de zoveel tijd stiekem wat weg. Nu heeft hij het totaal niet meer en gooit hij het zelf weg.
Hilarisch (sorry) Ik herken het een beetje van toen dl net naar de peuterschool ging ; die kwam ook thuis met andermans knutsels of met de Puk & co thema-knutsels vd juf. Dat duurde gelukkig heel kort. Ik heb alles opgehangen in haar kamer/kast. Vol=vol en dan dingen weggooien. Dat laatste werkte niet, dus kreeg ze zo'n klein houten ladekastje van Ikea. En dat is nog niet vol, maar sinds het daar in gaat lijkt het minder interessant; er komt bijna niks meer bij.
Mijn zoon neemt onderweg van wandelen vaak wat mee. Steentjes, stokjes, blaadjes, vogelveren. Ik zeg tegen hem maar hetzelfde als ik tegen de hond altijd zei; stokken niet mee naar binnen, ze blijven in de voortuin waar ze je later weer kan ophalen. Het is dat hij de kans niet krijgt, anders ging hij er ook vandoor met de knutsels van andere kinderen denk ik.
Mijn kinderen hebben alle 3 een (redelijk kleine) bak in de woonkamer waar ze mogen bewaren wat ze willen bewaren. Als de bak vol is dan zal er opgeruimd moeten worden en als ze dat niet zelf doen, dan doe ik het (en dat wordt niet gewaardeerd ). Ik leg daarbij ook telkens uit dat niet alles bewaard kan blijven, we een klein huis hebben etc. Qua tekeningen en knutsels zijn er een paar plekken waar deze mogen hangen/staan en ook hier geldt vol=vol. Willen ze een nieuwe tekening ophangen, dan moeten ze dus aanwijzen welke oude tekening weg kan. Er gaat ook af en toe speelgoed weg naar andere kinderen, waarbij ik ook regelmatig de kinderen zelf laat kiezen wat weg mag. Maar er moet iets weg want ze hebben veel (en bijvoorbeeld bij verjaardag weer boel nieuwe dingen erbij gekregen) en het wordt te vol in huis. En er zijn arme kindjes die niets hebben. Door regelmatig dingen weg te doen, duidelijke regels omtrent te hebben en te beargumenteren waarom, merk ik wel dat ze zich beter neerleggen bij feit dat gebeurt. Maar leuk vinden ze het nooit. Als het aan hen lag, werd alles bewaard (mijn oudste dochter heeft er een handje van om spullen naar haar kamer te verplaatsen. Ben bang dat ze dit van haar vader heeft, die verschuift ook veel troep naar zolder of schuur... en klaagt dan vervolgens dat het zo 'vol' is in huis ). Ik maak wel vaak foto's van knutsels/tekeningen voor ze weg gaan, die meestal in een fotoboek belanden en dus door hun weer bekeken kunnen worden. Maar ik kan me voorstellen dat er verschillende mates van 'bewaarzucht' zijn en dat het bij intensere behoefte wellicht niet zo 'makkelijk' uit pakt.
Zit keihard te lachen hier! Ik zeg,ongelogen,vorige week nog tegen mijn man dat we een hoarder in huis hebben Hahaha! Hier doe ik nu ook dingen samen met haar opruimen (onder protest dat wel) en dus leren afscheid te nemen van spullen. Maarrr ook een hoop weggooien als ze op school is hoor! Anders wordt het echt te gek
Het topic was ook bedoeld met een knipoog hoor Ik herken het stokken, stenen en veren mee naar huis nemen ook erg! (tegenwoordig nog van de jongste) Stokken moeten buiten blijven, stenen neemt ze vaak ongemerkt mee en om de een of andere reden gooien ze die vaak op het aanrecht . Die gooi ik altijd direct in de vuilnisbak. Een album maken vind ik een goed idee! Nu bewaar ik die foto's niet bij elkaar, maar met een eigen knutselalbum wordt het overzichtelijker bewaard voor haar. Maar heel vaak zijn het ook dingen die ze nog wil 'gebruiken'. Vaak laat ik het haar maar even bewaren en doe het weg als ze het niet meer in de gaten heeft. Ik hoop verder maar dat deze fase vanzelf over gaat dan.
Aiden heeft dat ook. Heeft een "schatkist" op zijn nachtkastje staan (kleine Curverbak) voor prullaria wat hij niet weg kan doen. Soms zeurt hij om nieuwe dingen, maar dan moet hij eerst wat van zijn prullaria weg doen. En dat doet hij dan ook keurig.
Een bakje prullaria zou ik niet zo'n moeite mee hebben. Hier zijn het zelfgebouwde poppenhuizen en knikkerbanen die en halve tafel in beslag nemen die bewaard moeten blijven
Herkenbaar hoor. Inderdaad, wij maken er foto's van voor iets weggaat, niet dat hij die ooit nog wil bekijken later, maar het is meer het idee. En dan hebben we nog een soort tussenoplossing, een grote plastic bak waar alles in mag wat hij wil bewaren, maar de deksel moet dicht kunnen. Dan gaat hij keuzes maken en gooit dingen waar hij na een paar weken niet zoveel meer mee heeft weg om toch dat te bewaren wat hij op dat moment belangrijk vindt. Gelukkig mikt hij schoolschriften enzo allemaal wel zonder problemen weg. Met grote bouwwerken enzo doen we het net zo, bijv. max. 2 in de slaapkamer en je moet er eerst eentje afbreken of weggooien voor er weer eentje bijkomt. Mijn dochter heeft er minder last van.
Hier moesten zelfs de schoolschriften bewaard blijven *zucht*. Ik laat het hem even bewaren en gooi het ongemerkt weg. Ik vergeet nooit weer die ene keer dat ik een knutsel blijkbaar niet ongemerkt genoeg had weg gegooid. Ik vond mijn zoon huilend naast de prullenbak met zijn verfrommelde knutsel. Man wat voelde ik me schuldig toen. Ik heb toen maar heel snel gezegd dat ik het niet had gezien en per ongeluk had weg gegooid... domme domme mama! We hebben toen samen het knutselwerkje opgehangen en ik heb wel een miljoen keer gezegd hoe mooi het was! Ik heb mijn lesje wel geleerd en gooi de overtollige knutsels nu echt heel stiekem weg wanneer hij niet thuis is
Hahaha herkenbaar! Mn meiden gingen gisteravond logeren.... doen ze weinig dus ik zag mn kans schoon... twee vuilniszakken rotzooi! Alles van 2,5 jaar kleuteren uitgezocht, doe ik elke zomervakantie maar nu weet ik precies wat ik wil bewaren, rommeltjes uitgezocht enz. Heerlijk! En ze hebben t niet eens door alleen dat t extra netjes is gahaha