10 jaar geleden. Grotere combi klas ook trouwens met een aantal behoorlijke zorgleerlingen. Maar de werkdruk beaam ik ook zeker, dat staat er volgens mij ook. Mijn post ging over het rechtvaardigen van een structurele loonsverhoging als je het totaal plaatje van alle arbeidsvoorwaarden bekijkt.
Kinderen leren trouwens ook veel van elkaar, en uit boeken, en door zelf te onderzoeken. De rol van de leerkracht is eigenlijk beperkt.
Ik denk dat leraren sowieso hun rol als kennisautoriteit verliezen, of al voor een deel verloren zijn. Uiteraard is het belangrijk dat zij over bepaalde basiskennis beschikken, maar hun rol zal verlegd worden. In 2009 deed ik mijn scriptie hierover en ik heb ook een klein artikeltje geschreven voor de Gelderlander, dus de tijd heeft mij hier al behoorlijk ingehaald. Vergeef me als ik open deuren intrap... maar ik schreef destijds dus dat de aandacht binnen het onderwijs verlegd zou moeten worden naar: - Kritisch denken: lerend onderzoeken/ onderzoekend leren, beredeneren, mediawijsheid, onderscheid leren maken tussen de verschillende bronnen; - Creativiteit: in een tijd waarin eenvoudige werkzaamheden gerobotiseerd kunnen worden (programmeren zal ook onderdeel van de basisvorming moeten worden!!) is een creatief denkvermogen steeds belangrijker om vindingrijke oplossingen te bedenken, maar ook omdat er meer ruimte komt voor kunst en cultuur (denk ook aan entertainment, wat nu al een enorme rol inneemt in ons dagelijks leven) en bovendien zal vormgeving een belangrijkere en grotere rol gaat spelen in onze omgeving; - Communicatieve vaardigheden: begrijpend lezen en schrijven met oog op uiteenlopende media, retoriek; - Enthousiasme: bronnen zijn overvloedig, de leraar is niet de meest voor de hand liggende bron van kennis en zijn kennis is bovendien razendsnel achterhaald. Maar om niet te vervallen in de apathie van het passieve consumeren (van entertainment bijvoorbeeld), maar nieuwsgierig te blijven om zelf op onderzoek uit te gaan en een leven lang te blijven leren én creëren, moet deze nieuwsgierigheid aangewakkerd worden. Ook daarin is een essentiële rol weggelegd voor de leerkracht. Er wordt over deze zaken inhoudelijk veel gepraat op verschillende docenten- en onderwijsplatformen door mensen die werkzaam zijn in het veld of op een andere manier geëngageerd zijn. Er wordt inhoudelijk veel nagedacht over onderwijsverbetering en worden ook met regelmaat, op verschillende scholen, pilots gedraaid.
Ja, ik heb onze school o.a. uitgekozen omdat ze veel leuke dingen doen met de kinderen (theaterprojecten in de klas, naar voorstellingen, kunstenaars die komen knutselen met de kinderen, samenwerkign met muziekschool etc.), het is een groot feest voor dl. Als ze ziek is wil ze nog naar school.
Aanvulling: daar waar kunde, creativiteit en vormgeving elkaar overlappen komen we bij ambacht. Het klinkt a-modern, maar ambachtelijkheid is m.i. ook iets waar meer aandacht voor zou moeten komen.
Laat ik een voorbeeld geven: op de school van de kinderen van mijn vriendin zat een directeur die totaal niet functioneerde. Uiteindelijk is de school onder toezicht gesteld ivm het belabbere niveau van de kinderen bij meerdere vakken. Ouders haalden (incl mijn vriendin) massaal hun kinderen van school toen dit in de krant kwam. Al die tijd is het onder de pet gehouden en klachten van ouders werden door die arrogante directeur allemaal weggewimpeld. Pas toen de school leeg begon te lopen is de directeur op non actief gezet. Dat staat hij nu al bijna 2 jaar maar krijgt nog steeds elke maand zijn volledige salaris op zijn bankrekening gestort. Dat vind ik pas onbeschoft, Als je aantoonbaar niet functioneert, zou je ontslagen moeten worden. Net als in (bijna) elk ander beroep.
Ik denk dat er weinig mensen zijn die dat met je oneens zijn. Uiteraard moeten leerkrachten die niet functioneren berispt worden. Maar er zit een verschil tussen mensen compleet hun gang laten gaan zonder consequenties en de prestaties van een leerkracht meten n.a.v. het prestatieniveau van leerlingen. Ik denk dat Tuc dat ook probeert te zeggen, dat de kwaliteit van onderwijs niet middels een prestatiesysteem geborgd moet worden (@tuc , corrigeer me maar als ik het mis heb). En in jouw voorbeeld heb je het ook over een trend van slecht functioneren van de gehele school door wanbeleid. Dat is ook iets anders dan een consequentie hangen aan het prestatieniveau van een enkele leerling.
Ik denk dat er heel veel scholen in Nederland zijn waar leerkrachten werken die niet (meer) functioneren. Toch is het in het onderwijs heel moeilijk om van niet functionerend personeel af te komen. Dat zou mi moeten veranderen.
Eens. Mijn oudste heeft twee juffen... ik zeg maar even niets. Overal op school schreeuwen ze ‘21 eeuwse vaardigheden!!!’, maar deze dames weten amper het knopje van de beebot te vinden. Kinderen die ‘anders’ zijn dan gemiddeld worden weggezet als ‘vervelend’ of ‘verwend’. Uitspraken als ‘als je nu niet stopt met huilen dan help ik je helemaal niet meer!’ (Stond er naast. Jongetje was oprecht heel verdrietig). Helaas kwam ik hier pas echt achter nu mijn andere dochter in een andere klas zit en ik nu dus zie dat het ook heel anders kan (tot dan toe gedacht dat de tegenzin van mijn dochter door haar zelf als persoon kwam). In december gaat mijn jongste naar school. Ik wil hier een gesprek over aan. Ik wil hem niet in de klas hebben van mijn oudste. Want mijn zoon is ‘anders’ en ik wil hem geen (bijna) 3 jaar ellende aandoen (gemengde groep 1/2). Deze leerkrachten mogen van mij heel snel ontslagen of met vervroegd pensioen .
Ook daarin kan ik me wel vinden, ik denk ook dat er aardig wat leerkrachten zijn die niet met hun tijd meegaan of op een andere manier niet goed functioneren. Maar ik ben benieuwd waar dat precies aan ligt en of verplichte bijscholing (maatwerk) dan niet een beter idee is.
Montessori onderwijs, zeg ik dan Ambachten zijn wel hip volgens mij, ik kom de museumpjes waar je de schoenlapper en de bakker kan zien werken tenminste overal tegen.
Ik denk serieus dat het deels komt omdat leerkrachten (doktoren, dominees) van oorsprong heilig waren. Het gewone gepeupel durfde daar nooit tegenin. School was een instituut waar iedereen met de middenmoot mee moest (en anders naar het sbo) en anders de figuurlijke lineaal. De oude garde is niet flexibel genoeg meer om mee te buigen met het onderwijs van tegenwoordig. De oude garde (in ieder geval bij ons) geeft, zoals eerder normaal, les aan een groep. Niet aan individuele kinderen. Ik geloof niet dat het onwil is, maar een oude aap leer je gewoon niet zo snel meer nieuwe kunstjes. Dat zie ik bij ons op het werk ook op ander vlak. Bij ons wordt heel veel geautomatiseerd. De oude garde kan nog zo gemotiveerd en oorspronkelijk goed zijn (geweest) in zijn/haar werk, maar ze pikken het gewoon niet meer op.
Dit vind ik wel een beetje eng eerlijk gezegd... bij mijn dochter in de klas worden er wel eens Cito's aan kinderen teruggegeven: "kijk nog eens naar die en die vraag". (ik ben er natuurlijk niet bij maar volgens mijn dochter gaat het dan om kinderen die het allemaal waar moeilijk vinden....). Volgens mij werk je dit soort zaken dmv prestatiegericht werken dmv cito scores in de hand....
Ik haak even in op het vetgedrukte stukje Ik denk namelijk ook dat dit momenteel in ieder vakgebied wel speelt; de technologische ontwikkelingen en automatisering gaan zo snel op dit moment dat het inderdaad voor een deel van de oudere garde niet meer bij te benen is. Maar wat moet je dan? Allemaal de laan uitsturen is geen optie natuurlijk....
Klopt. Dat schets ik ook in het stukje daaronder. Misschien moet je gaan kijken waar zo’n leerkracht nog wel goed in is. Een beetje op de manier als het vo. Dus niet 1 leerkracht voor alle lesstof, maar een juf die leesonderwijs en rekenen geeft en een juf die automatisering geeft bv.