Beste dames. 4 maart zijn wij ouders geworden van een prachtige zoon. Helaas anders dan verwacht. Ik werd met 41 weken ingeleid en alles ging voorspoedig. Met 4 cm werden de vliezen gebroken en bleef de verloskundige merk haar hand in mij zitten en ik zag haar schrikken. Ze keek naar het ctg. Ze zei niet schrikken maar ik voel iets wat niet goed is en ik ga nu bellen en binnen 1 minuut staat de kamer helemaal vol. Ze voelde de navelstreng en bleef met haar hand in me zitten om zijn hoofdje terug te duwen. Zijn hartslag viel steeds bijna weg als ze hem niet terugduwde. De navelstreng zat klem tussen mijn bekken en zijn hoofd en bij elke wee werd deze afgeklemt. 12 man kwam de kamer ingerend en ik weer binnen no time klaar gemaakt voor een spoeskeizersnede. Ondertussen ook vol in de weeën wat een ellende en ik was zo bang! Hoofd werd naar beneden gezet, blaas gevuld met een katheter, infuus, man werd snel beetje geïnstrueerd en het was rennen naar de ok. Ik werd meteen onder algehele narcose gebracht. Mijn zoon en wij hebben veelgeluk gehad door het adequate optreden van de verloskundige in het ziekenhuis. We hebben een gezonde zoon met een score van een 9 en een 10. Het was erg eng omdat we niet wisten of onze zoon nog zou leven en als hij zou leven waren we voorbereid op een zuurstoftekort. Gelukkig was dit niet het geval en heeft hij er voor zover bekend geen schade van gehad. Zijn er hier meiden die hetzelfde be ben meegemaakt? Het schijnt zo weinig voor te komen naar Zou graag kletsen met meiden die het ook hebben meegemaakt. Eerder weken heeft ons zoontje veel gehuild en waren we steeds bang dat hij er iets aan over had gehouden. Hebben echt vertrouwen moeten krijgen.
Jeetje, heftig meid. Ik heb het één keertje meegemaakt van aan de andere kant (toen was ik diegene die het hoofdje opduwde) en dat vond ik al mega spannend, laat staan hoe jij dat ervaren hebt. Het komt inderdaad maar heel weinig voor; iedereen met een niet ingedaalde baby krijgt te horen dat ze moet gaan liggen als de vliezen breken en dit is waarom. Goed dat er adequaat gehandeld is en dat alles goed gekomen is.
Een vriendin van me heeft het ook gehad, haar vliezen braken spontaan en toen zakte de navelstreng dus voor het hoofdje. Bij een ctg zagen ze de hartslag van de baby toen al dippen en is het meteen een spoedkeizersnede geworden. Kindje ook kerngezond gelukkig Is nu een vrolijke peuter van 3 jaar, hij heeft er echt niks aan overgehouden.
Ja snapte inderdaad ineens waarom de verloskundige altijd zei dat ik moest gaan liggen als de vliezen zouden breken. Was zo blij dat ik al in het ziekenhuis was. Anders was het misschien heel anders afgelopen. Zoontje is nu 8 weken en begint heerlijk te lachen. Eerste 7 weken wel veel gehuild
Poeh... heftig zeg. Hier waren ze bij mij ook heel bang voor tijdens het breken van de vliezen. Navelstreng en handjes lagen steeds in de weg (dus voor het hoofdje). Ik mocht zelfs na het breken van de vliezen niet bewegen omdat ze nog zoveel ruimte had. Gelukkig hier alles goed gekomen maar wat was ik bang...
Heftig! Ik kan me voorstellen dat dit de nodige impact op je heeft... Zelf geen ervaring, maar wel voor veiligheid uren platte bedrust gehad bij mijn niet ingedaalde derde juist vanwege deze zeldzame complicatie... Toch weer extra blij dat VK daar zorgvuldig mee is omgegaan. Ik wens je veel sterkte en succes, zulke intense gebeurtenissen zetten je wereld op zijn kop, zelfs als het objectief gezien toch allemaal goed afgelopen is...
Als ik zo wel eens de verhalen hier op t forum lees blijkt dat ook vaak niet het geval te zijn ofzo... Dat als je ergens bent je best nog wel naar Huis kan en dan daar gaan liggen... Ik begrijp daar serieus niets van en begrijp ook niet dat er mensen zijn die dat risico nemen... Ik ben gelijk gaan liggen en er was zelfs twijfel of ik wel zelf de trap af mocht lopen... Ben toen overigens ook opgehaald met de ambulance om naar t zkh te gaan..
Ik snap je reactie helemaal en ben het ook echt met je eens, maar ik heb wel gemerkt dat hulpverleners (VK en gyn) hier niet altijd even duidelijk en strikt in zijn! Dus tja als je gyn je vertelt dat je nog even naar huis mag lopen...? Kan dat een vrouw niet kwalijk nemen dat ze daar naar luistert. Ik heb 3 niet-ingedaalde baby's gehad. De adviezen (verschillende gynaecologen en verschillende VK's) varieerden van 'als het in winkel gebeurt mag je nog even naar huis lopen en dan liggen en bellen' tot 'midden in gangpad plat gaan liggen en meteen ambulance bellen'. En tja? Wat moet je dan? Wie moet je geloven? Was hoe dan ook opgelucht dat mij vliezen thuis braken op de eerste verdieping en ik binnen 10 seconden op mijn eigen bed plat kon liggen en de telefoon van mijn nachtkastje kon pakken om VK te bellen, die toen ook 5-6 minuten later arriveerde om conditie van baby te beoordelen ...
Nja dat is toch gek dat ze allemaal wat anders zeggen?! Ik vind dat echt achterlijk... Hier ook vanuit bed naar de badkamer gegaan en daar gaan liggen haha
Ik ben ingeleid ivm geen leven voelen de ctg's waren goed een minimale hartslag maar binnen de norm. Maar omdat ik bleef aandringen en bij de echo mijn kindje niet bewoog toch ingeleid. Ik had na het breken van mijn vliezen binnen 3 uur volledige ontsluiting en mocht gaan persen. Toen het hoofdje bijna geboren was dachten ze elke keer dat ik terug trok. Maar het bleek de navelstreng te zijn en ze kon niet verder! Het is ze gelukt deze door de knippen maar moest haar er ook nog uitpersen. Ze werd helemaal slaap geboren met een agpar van 2 en 2, overal witte vlekken op der lijfje ivm met slechte doorbloeding en een hele lage bloeddruk en kon de eerste twee dagen niet zelfstandig ademen. Pas de volgende dag hadden ze haar bloeddruk onder controle. En ze heeft 5 dagen op de nicu gelegen hierdoor. Ze heeft maandenlang een te hoge spierspanning gehad en was een huilbaby. Ze is nu bijna 1 jaar en ze lijkt goed te ontwikkelen. Ze heeft alleen heel veel problemen gehad met drinken en slikken, en veel ziek geweest. De spierspanning is wel een stuk afgenomen maar is er nog wel een beetje. Ik hoop dat mijn meisje er verder niks aan over heeft gehouden. De kinderarts zij waarschijnlijk zat navelstreng al strak in de buiken en hierdoor voelde ik twee weken weinig tot geen leven in me buik. Mijn moeder gevoel klopte dus! En ookal vielen al die ctg's twee weken lang binnen de norm en dus goed. Betekend nog niet dat het goed is. Gelukkig is er bij jou goed gehandeld.
Ik moest ook gelijk gaan liggen. Navelstreng bleek verzakt te zijn. Ik ben ook met de ambulance naar t zkh vervoerd. In t ziekenhuis hebben Ze de baby uitwendig kunnen draaien waardoor de navelstreng ook verplaatste en toen de baby zover naar onderen geduwd zodat t hoofdje vast lag in mn bekken. Toen de bevalling opgewekt. Mijn vk is er altijd heel duidelijk in geweest. Overal gelijk gaan liggen ook al is het in een winkel. Ik ben blij dat ik naar haar geluisterd heb, met die navelstreng had t ook heel anders af kunnen lopen.