Het begon toen ik 14 was. Ik vertelde voor het eerst aan iemand van school dat ik mishandeld werd. Dit omdat ik nu ook geïsoleerd en gevangen gehouden werd door mijn vader. De reactie van deze persoon was mij te achtervolgen met "wanneer ga jij nou eens positief doen." Ik ben iemand die echt heel veel heeft meegemaakt en heb het daar echt niet graag over. Daardoor heb ik ook psychische problemen ontwikkeld, met name herbelevingen, psychoses en sociale angst. Ik praat helemaal niet graag over problemen maar mocht ik ook maar iets zeggen tegen iemand die mij minder goed kent, dan is er altijd wel 1 idioot die tegen mij moet komen opscheppen over zijn levenservaring en positiviteit. Ik heb daar echt totaal geen behoefte aan. Soms kan ik dingen niet "gewoon" van me af zetten. Ik heb ook behoefte aan troost en relativerende woorden. Ik heb ook weleens liefdesverdriet (en geen wanhoop). Ik vind het echt zo laag en egoïstisch hoe tegen mensen met psychische problemen wordt aangekeken, alsof ze niet beter willen. Soms gaat het een dag niet zo lekker. Dan ben ik stil en zo min mogelijk belastend. Moet ik dan belaagd worden met de succesverhalen van anderen, hun winnaarschap en mijn slachtofferschap? Gatver. Zelfs ernstig zieke mensen (denk: lyme, kanker) lijken spandoeken uit te hangen met "kijk mij eens positief zijn" maar s Avonds als het licht uit is? Huilen zij ook als ze pijn hebben.
Heel eerlijk weet ik niet zo goed wat ik moet zeggen want ik begrijp het punt wat je wil maken niet zo goed???
Dit wilde ik ook eigenlijk typen...Je wilt je ei kwijt, maar we mogen niet meeleven, want dan voel je je slachtoffer, maar we mogen je ook niet opbeuren want dan doen we positief....Niet rot bedoeld, maar ik vraag me ook af wat je van ons verwacht?
Ik vind dit oprecht erg vervelend voor je maar hoe wil je dan dat mensen tegen je reageren? Ik denk eigenlijk dat je voornamelijk een luisterend oor wil. Iemand die geen mening geeft of advies maar puur naar jou luistert.
In het leven bepaald iedereen voor zichzelf hoe hij wil omgaan met tegenslagen, moeilijkheden en ervaringen. Als het iemand met met bijvoorbeeld kanker helpt om positief te doen, wie ben jij of ik dan om daarover te oordelen. Wij hebben de ervaringen met deze ziekte en de andere levenservaring van deze persoon niet, dus waarom oordelen. Natuurlijk heb je gelijk dat het niet erg empathisch is dat als jij zegt dat je mishandeld wordt diegene tegen jou zegt dat je positief moet doen, maar dat lijkt mij eerder een uitzondering dan de regel. Wat betreft psychiatrische ziektebeelden, ik denk dat je gelijk hebt en dat het begrip in de samenleving nog wel wat verbeterd kan worden.
Helemaal eens met @Iouan. Ik begrijp niet waar je naartoe wil. In je persoonlijke gegevens zie ik dat je beroep psycholoog is dus wellicht zou jij het beter moeten weren dan de gemiddelde ZP leek. Maar even serieus: [/QUOTE] Moet ik dan belaagd worden met de succesverhalen van anderen, hun winnaarschap en mijn slachtofferschap? Gatver. Zelfs ernstig zieke mensen (denk: lyme, kanker) lijken spandoeken uit te hangen met "kijk mij eens positief zijn" maar s Avonds als het licht uit is? Huilen zij ook als ze pijn hebben.[/QUOTE] Insinueer je hiermee geintimideerd te zijn door ernstig zieke mensen (zelfs diegenen met kanker)? Gatver.
Het overkwam me zelfs toen ik eens huilde uit ontroering omdat ik iets mooi vond. Ik kon het nog zo vaak uitleggen, die persoon hield gewoon niet op met zijn "positief doen." Ik vind ook echt dat als je zo met mensen omgaat dat je dan de plicht hebt om happy single, happy in between jobs te zijn en niet te gaan uithuilen om dingen bij een partner of vrienden, en jezelf al helemaal niet een sterke overlever te noemen. Want zo zijn ze dan weer wel.
Ik oordeel helemaal niet over ernstig zieken maar vraag me af hoe harde druk van buitenaf hier in meespeelt dat je zelfs dan nog zo de nadruk daar op moet leggen. Integendeel, bij ernstig zieke oordeel ik er juist niet over dat ze zo doen en dan ga ik ook niet hun aandacht opeisen met mijn eigen problemen.
Misschien proberen die mensen je op te beuren? Misschien proberen die ernstig zieke mensen zichzelf middels een positieve instelling op de been te houden? En wellicht zitten niet veel mensen te wachten op negativiteit? Je laat je niet heel positief uit over je medemens in je OP. 'Idioot', 'laag', 'egoïstisch'. Wat verwacht jij bijvoorbeeld van een ernstig ziek persoon? Dat zij hun positieve instelling laten varen om jouw negativiteit op te zuigen? Persoonlijk zou ik wel iets beters te doen hebben met mijn kostbare tijd.
Ik snap je punt ook niet zo. Ik vind dat als je mishandeld bent in je leven je hier oprecht heel boos over mag zijn. Tieren, wanhoop, verdriet, woede etc mag voelen. Hierin blijven hangen is echter zo zonde van je leven! Niet omdat jij niet boos mag zijn, maar omdat je dan meerdere keren in je leven gebukt blijft gaan onder hetgene wat je is overkomen. Mensen willen je niet kwetsen (hoewel een luisterend oor zeker in het begin goud waard is) maar willen je ook niet in de negativiteit laten zitten. Er is ooit iemand heel hardhandig naar mij toe geweest en dat heeft me zeker getekend! Kan ook soms momenten er nog door worden geraakt, echter heeft het me ook mede gevormd tot degene die ik nu ben en hoe ik in het leven (wil) staan.
Ik vind het juist enorm knap van mensen om zo positief te zijn en blijven na tig klappen te hebben gehad. Dat maakt je juist een sterk persoon. Die ook gewoon zijn/haar verdriet heeft en mag uiten.
Gaat het wel goed met je? Je andere posts zijn gewoon normaal leesbaar, maar ik kan het nu niet goed volgen. Is er iets gebeurt waardoor je dit vandaag op deze manier neerschrijft?
Jeetje ik ben behoorlijk ziek (lichamelijk en hersenletsel na ongeval) en ik voel me door dit bericht echt aangesproken / aangevallen. Want ondanks al mijn beperkingen ben ik echt heel positief. Tuurlijk huil ik wel eens om de pijn maar nooit lang. Wat brengt het me? Niets! Wat brengt positief zijn me? Een lach, gezelligheid en een mooier leven. Dan is de keuze echt snel gemaakt hoor!!!
Ik ken nog iemand hier op het forum en volgens mij zullen jullie samen perfecte maatjes zijn om samen te kletsen over al het leed in jullie leven zonder dat ze jou zielig zal vinden (want dat vind ze haarzelf namelijk het meest!)
ik vraag me dit ook af eigenlijk. Normaal snap ik je posts wel maiasaurus, maar hier kan zelfs ik geen touw aan vastknopen....