Ik ben al een hele poos ontevreden over mijn huidige werk. Ik ben daarom om me heen aan het kijken en solliciteer af en toe. Het probleem is dat ik al een hele poos oververmoeid ben. Mijn zoon was een extreem slechte slaper en zijn zusje houdt ons nu ook al een jaar wakker. Ook zij is een hele slechte slaper. Wij hebben inmiddels drie jaar gebroken nachten en dan bedoel ik niet af en toe er uit maar echt vaak, soms elk uur. Ik doe alle dingen die ik moet doen overdag maar voel me vaak wel echt een zombie. Mijn huidige werk vind ik niks aan maar het is vlakbij huis en hoewel het erg druk is op mijn afdeling doe ik het werk zelf inmiddels met twee vingers in mn neus. Het is erg dubbel en een luxeprobleem; ik zou graag een nieuwe uitdaging willen maar heb geen idee waar ik de energie vandaan moet halen om me te bewijzen in een nieuwe functie. Ook zie ik erg op tegen de eerste weken. Het slaapgebrek zorgt bij mij zo nu en dan voor paniekklachten. Is er iemand die dit dilemma herkend?
Zoals de situatie nu is zou ik niet gaan zoeken naar een nieuwe baan, je huidige werk is dicht bij huis en het kost je weinig moeite om bij te benen op je werk. Bij een nieuwe baan moet je waarschijnlijk weer een hoop leren wat extra energie kost en misschien werk je dan verder van huis. Ik zou eerst zorgen dat je voldoende nachtrust krijgen en niet meer oververmoeid ben waardoor je met frisse moed aan een nieuwe uitdaging kunt beginnen. Ik herken de klachten trouwens niet maar hoe oud zijn de kinderen en heb je een idee waardoor ze zovaak wakker zijn in de nacht?
Nieuwe baan kost je bakken met energie in het begin en je zit altijd met een proeftijd. Vallen je prestaties in die proeftijd periode tegen heb je t risico om helemaal geen werk meer te hebben. Het hangt er vanaf in hoeverre je dat risico wil en kan nemen. Daarnaast is reistijd voor mij persoonlijk in elk geval echt wel een ding, het reizen op zichzelf niet maar puur 1 specifiek punt. Ik kom geregeld om of na 19:00 thuis, de kleine (nog geen 5 maanden) gaat om 19:00 naar bed, late voeding doet mn man, dus ik heb haar dan alleen om 06:00 gezien dan. Ik heb er echt heel erg de balen van als zij naar bed gaat voor de nacht en ik nog niet thuis ben. Nu komen we er meestal nog wel mee weg maar er zijn al momenten bij dat ze t op een krijsen zet als ze me nog niet gezien heeft. Papa kan al 10x heen en weer gelopen zijn maar ze moet mij dan echt hebben. Korte knuffel, kus en speentje en alles is weer goed (gelukkig), maar dat is nu. Ik wil er alles aan doen om te zorgen dat ik ruim op tijd (op zn minst een half uurtje) thuis ben voordat zij naar bed gaat zodat ze weet dat papa en mama thuis zijn, alles goed is en ze rustig kan gaan slapen. In plaats van de onrust van: he ik mis er 1! Dus ik zou zeggen, neem het in elk geval in gedachten mee. Ik heb nu 3 uur reistijd op een dag en zit nog geen 17km van mn werk. OV planner ziet er gunstig uit maar reken ook even bussen mee die uitvallen als je daar van afhankelijk raakt. De mijne is schering en inslag uitgevallen rond de spits en dan sta je weer een half uur te wachten...
Ik ben altijd voorstander van een baan zoeken die je graag doet, maar dit zou ik toch niet aanraden. Je bewijzen op een nieuwe plek is moeilijk zonder energie. En je kan dan waarschijnlijk ook niet op zoveel goodwill rekenen als op een vertrouwde plek en met collega's die je situatie kennen. Maar waarom worden de kinderen zo vaak wakker? Speelt er iets medisch? Kunnen we meedenken over oplossingen?