Nog meer die voor een 3e kindje gaan?

Ach toch, lieve @MamaSaartje, het is toch ook een nachtmerrie als ineens zo je bevalling begint terwijl je nog geen 28 weken zwanger bent. Alles wat je vertelt over hoe je je voelt lijkt me heel normaal en echt iets dat je moet verwerken. Hebben jullie op dat gebied wel begeleiding in/van het ziekenhuis? Dat lijkt me heel belangrijk.

Wat eng dat Harun (zeg je haa-ROEN?) ineens stopte met ademen!
Wel heel fijn dat je hebt mogen buidelen. Eindelijk je kleintje dicht bij je.

Wat voor voeding krijgen ze nu? Kolf je of krijgen ze kunstvoeding? Ik heb nog heel veel melk in de vriezer, maar helaas niet afgekolfd volgens de regels voor premature kindjes, anders had je zo alles mogen hebben.

Ik denk veel aan je en aan jullie kleintjes en ik vind het heel fijn om updates te lezen.

Dikke kus en knuffel!

 

Och jeetje @MamaSaartje
Wat heftig allemaal zeg, dat ze te vroeg geboren zijn en dat jij daar zo’n klap van hebt gehad

Wel fijn dat je ze beide hebt mogen buidelen.

Heel veel sterkte gewenst.
Dikke knuffel

 

Hey dames, ook ik was dit topic uit het oog verloren. Het is momenteel druk thuis met 3 kleintjes en daarnaast nog werken. Wel heel gezellig hoor, maar heb weinig tijd voor mijzelf en laat staan om even achter de pc te kruipen.

Lieve Saartje, van harte gefeliciteerd met jullie prachtige mannetjes. Wat een schrik dat ze zo vroeg gekomen zijn. En zo onverwachts. Gelukkig gaat het naar omstandigheden goed met ze. Zo te horen zijn ze sterk! Houd je ons op de hoogte? Heel veel sterkte samen. Ik denk aan je. Liefs

En Melian, ook al een tijdje geleden bevallen zag ik! Van harte gefeliciteerd! Hoe bevalt het thuis met drie kids?

Brondy wat een goed nieuws! Van harte gefeliciteerd. Super fijn voor jullie. Hopelijk kun je genieten van de zwangerschap! Voel je je goed? Een buikje had ik ook heel snel hoor. Maar denk dat het voor je eigen gevoel meer zichtbaar is dan voor een ander.

 

Dankje
Ik voel me best goed, af en toe misselijk, vooral als ik bepaalde dingen gegeten heb.
Vanmiddag de eerste echo gehad
Kloppend hartje dus dat is een super mooi begin.
Over ruim 2 weken afspraak bij de verloskundige en waarschijnlijk daar ook een echo.

 

Hey meiden,

Sorry dat ik zo lang niets van me heb laten horen. Lief dat jullie naar me vragen. In het ziekenhuis is ZP niet zo makkelijk te gebruiken op de mobiel, en ik ben natuurlijk maar heel weinig thuis.

Hier inmiddels dag 9. Musa en Harun hebben beiden een rustige nacht gehad. Altijd fijn om dat over de telefoon te horen.

Harun (de oudste) doet het eigenlijk best wel goed. Hij heeft de CPAP (zuurstof ondersteuning) steeds minder nodig en ligt bij het verzorgen nu ook soms zonder zijn maskertje op. Heeft dus al die tijd gewoon zelf geademd ook. Ik ben echt super trots op hem. Het enige dat hij af en toe heeft is dat hij vergeet adem te halen waardoor opeens zijn hartslag heel erg omlaag gaat. De eerste keer dat ik dat zag schrok ik me echt dood. Hij ligt er dan super doods bij. Door hem te prikkelen door bijvoorbeeld onder zijn voetje te kriebelen komt hij dan weer bij. Dit gebeurt echter steeds minder, dus dat is echt heel fijn. Ook komt hij nu beetje bij beetje weer aan, gisteren woog hij 1086 gram (geboren met 1157 gram). De hoop is dat hij over een week op zijn geboortegewicht zit. Hij krijgt nu 12 ml aan melk, en de rest wordt gegeven via zijn navellijn. Dat gaat goed. Hij had de eerste dagen/week heel veel problemen met poepen, een aantal klysmas verder heeft hij gisteren en eergisteren eindelijk goed gepoept en zijn poep wordt ook steeds geler. Klinkt raar om daar blij om te zijn maar het is bij die kleintjes oh zo moeilijk om die darmen en maag goed op gang te krijgen omdat het allemaal nog zo onderontwikkeld is. En ook een van de meest voorkomende problemen bij prematuren. Ik ben er dus ontzettend tevreden mee. Ook hoeft hij voorlopig niet meer onder de lamp voor het geel zien. Hij wordt wel steeds gecheckt dus het kan dat hij er nog wel een keer onder moet, maar ik zeg maar, als dat het ergste is dan teken ik daarvoor. Ook heb ik gisteren 2x zelf de verzorging mogen doen. Dat was echt heel erg fijn en geeft me meer het gevoel moeder te zijn.

Musa (de jongste) is ook een vechter. Hij heeft meer opstartproblemen gehad dan zijn broer, maar hij lijkt zich er goed doorheen te worstelen. Op dag 7 was hij na het buidelen erg koud en kregen ze hem niet meer goed op temperatuur. Er werd vastgesteld dat hij waarschijnlijk een infectie had. Zijn buikje was ook strak, en dus zijn ze meteen met een kuur antibiotica gestart. Deze duurt 7 dagen. Bloed om te checken wat hij heeft is zaterdag afgenomen en vandaag komen de resultaten daarvan terug. Hopelijk niets ernstigs. Gelukkig lijkt hij goed te reageren op de AB want gisteren was hij super alert en zag hij er eigenlijk heel goed uit. Mooi roze geworden, niet meer dat rode/paarse waar ze beiden mee geboren zijn. Hij ligt wel al sinds dag 4 geloof ik aan de beademing. Dit hebben ze gedaan omdat hij veel te veel energie moest steken in het ademhalen. Er is gelukkig niets met zijn longen aan de hand verder, maar hierdoor kon hij zijn energie elders gebruiken, bijvoorbeeld voor het ontwikkelen van zijn maagje/darmen en een klein beetje vet kweken waardoor zijn kleur dus nu veel beter is. Ook hij klimt mooi omhoog weer met zijn gewicht, hij woog gisteren 1050 gram. Met andere woorden, hij is zijn broertje zelfs aan het inhalen! Al lijkt hij nog steeds heel veel kleiner dan Harun. Hij is zo mini. Ook hij gisteren goed gepoept eindelijk na veel klysmas (zijn het broers soms? lol). Heel erg blij mee.

Nadat ik op de dag van de bevalling heel stellig was dat ik als ik ze niet gewoon aan de borst kon leggen, ik niet wilde kolven, had ik daar de volgende ochtend heel veel spijt van. Gelukkig kwam vroeg in de ochtend de lactatiekundige langs en vroeg het me weer. Zo blij was ik, want ik was van gedachten veranderd. Meteen begonnen met kolven. Man, wat een frustratie. Er komt nog steeds nauwelijks melk uit. Gisteren heb ik kunnen zien wat er uit 3 kolfbeurten is gekomen (waaronder 1 cluster kolfbeurt) en dat was een hele 7 ml. Maar goed, het is voor mij vloeibaar goud en alle beetjes helpen, blijven ze me op het hart drukken. Kun je nagaan, die 7 ml waren voor mij zelfs vooruitgang. Vandaag komt de LK weer langs en mag ik beginnen aan domperidom denk ik. Ik hoop zo dat het me gaat helpen. Vind dat we al lang genoeg hebben gewacht. Vind het kolven echt verschrikkelijk om te doen en dan ook nog met zo weinig resultaat.. Als ik straks normale hoeveelheden kan afkolven dan is het veel minder erg om te doen. Fingers crossed dus.

Verder gaat het met mij wel goed. Hoeveel (vaak bezorgde) complimentjes ik wel niet heb gehad van mensen in het ziekenhuis en mensen om me heen dat ik zo snel weer op de been ben. Dat klopt ook, maar ik ben doodmoe. Bloeddruk was een aantal dagen erg hoog, dus daar wordt goed op gelet. Wie weet zijn die kleintjes wel zo vroeg geboren omdat ik zwangerschapsvergiftiging had gehad anders. Daar houd ik me maar aan vast.

Ik word natuurlijk ontzettend geleefd en het is elke keer weer heel erg moeilijk om de kamer uit te lopen en richting huis te gaan. Het voelt zo onnatuurlijk. Ik kan elke keer wel janken, ook al weet ik dat ze zo in de allerbeste handen zijn, in een van de beste ziekenhuizen in de wereld voor deze situatie, met de hulp van God. Ben voor mezelf heel blij dat ik mijn geloof heb. Anders was het nog moeilijker voor me geweest. Ik hoop dat ik het zelf allemaal vol kan houden, want ik slaap ontzettend slecht en voel me eigenlijk continue verdrietig.

Wil graag ook een blog/dagboek gaan starten, iemand tips voor me? Ik denk dat het me erg gaat helpen bij de verwerking.. Heb wel 1 site gevonden maar ben benieuwd of er nog andere opties zijn.

 

Inderdaad, je spreekt Harun uit als Ha-ROEN en Musa als MOE-sa. Het zijn de Arabische versies van Aaron en Mozes, die ook broers waren.

 

Wat fijn om weer van je te horen @MamaSaartje en dan ook nog met zulk goed nieuws!

Wat goed van je dat je met kolven begonnen bent. Ik kan me voorstellen dat fulltime kolven echt geen pretje is en heel frustrerend als je het idee hebt dat het maar niet op gang komt. Drink je al borstvoedingsthee? Ik drink die van Weleda en dat helpt mij goed. Boezemvriendjes (kruidencapsules) schijnt ook goed te helpen.

Hoe vinden je andere kinderen het allemaal. Ik kan me voorstellen dat zij ook best geschrokken zijn. En hebben ze hun broertjes al gezien?

 

Lieve Saar. Ik was even benieuwd hoe het met je gaat en zag dat je weer een berichtje gepost hebt. Ik ben heel blij om te horen dat het naar omstandigheden best goed gaat met jullie zoontjes. Het zijn twee sterke mannetjes. En elke dag worden ze een beetje sterker.
Wat fijn dat je ze laatst zelf mocht verzorgen, zodat je je even 'echt' moeder mocht zijn. Hopelijk volgen deze momentjes straks steeds vaker.

Knap dat je bent gaan kolven. Alle kleine beetjes melk helpen. Je weet waar je het voor doet, dat helpt je vast om door te gaan.
Jullie gaan door een heftige periode. Dapper hoe je je er doorheen slaat. Ik weet het, je kunt niet anders, het is op dit moment vooral overleven. Hoe is je man onder de situatie? En de andere kinderen? Ik heb zelf geen tips voor een blog helaas.

 

Ohh Saartje! Gefeliciteerd met Harun en Musa! Wat is dat snel gegaan opeens. Heel veel sterkte de komende periode met herstellen en veel kracht voor de kleine jongetjes. Ze zijn in goede handen!

 

Ik snap dat je wordt geleefd! Een dagboek of blog is echt een goed idee. Ik zou het voor jezelf doen en dus niet online, dan kun je veel persoonlijker alles kwijt. Als het online zou doen, dan ga je toch filteren in emoties en wat je wel en niet wilt schrijven. Ik zou een groot opschrijfboek kopen en daar per dag alles in schrijven. Je man kan ook meedoen. Je kunt er ook foto's bij plakken. Voor jou zelf is dit goed en voor de verwerking, maar ook voor Harun en Musa later om terug te lezen hoe het de eerste weken van hun leven is gegaan.

Hoe reageren je andere kinderen op hun broertjes?

 

Hey meiden, korte update. Hier inmiddels alweer 14 van Harun en Musa sinds hun geboorte. Musa is van de beademing naar de CPAP gegaan, en Harun van de CPAP naar een neusbrilletje. Ze gaan dus steeds zelfstandiger ademen gelukkig. Ook is Musa alweer over geboortegewicht. Echt mooi nieuws. Harun is er nog niet helemaal maar wel bijna. Het gekke is dat het verschil tussen de twee nog geen 20 gram is, terwijl dat echt op het oog heel anders is. Musa lijkt veel kleiner en zwakker. Maar dat kan ook zo zijn omdat hij qua ontwikkeling door de beademing wat achter loopt op zijn broer. De artsen maken zich geen zorgen.

Met mij gaat het. Emotioneel is het elke dag weer moeilijk om ze achter te laten. Verstandelijk weet ik dat ze in goede handen zijn. Lichamelijk ben ik alweer bijna de oude en onder startgewicht. Dus dat is mooi.

BV gaat nog steeds erg moeizaam, het kolven dan. Het blijven ienie miene beetjes. Maar alle beetjes helpen. Op dit moment krijgt Musa alles, omdat hij toch meer last heeft van zijn buikje en natuurlijk die infectie had (wat nu de goede kant op lijkt te gaan). Met alles bedoel ik dus alle 14 ml die ik kolf over de hele dag Maar goed, het is voor hem een hele voeding dus beter iets dan niets. Ik neem nu domperidon en drink bv thee, morgen dag 4, hopelijk gaat het helpen.

Mijn andere kids zijn er vrij nuchter onder gelukkig, ze hebben ze 2x gezien. Ze zijn nu uit logeren bij mijn zwager, zo hebben zij een leuke tijd en kunnen Mo en ik ons concentreren op de kleintjes.

En qua steun is er gelukkig genoeg, en vanuit het ziekenhuis en vanuit mijn omgeving. Ik ben me zelf ook heel bewust van alles. Dus als ik het niet red denk ik dat ik wel aan de bel trek.


Knuf voor iedereen. Jullie zijn een grote steun.

 

Ik denk veel aan je, Saartje en aan die twee kleine vechtertjes van je! Wat fijn dat je familie om je heen hebt om jullie te kunnen helpen. En wat een doorzetter ben je met dat kolven!! Echt dapper en goed van je. Dat je emotioneel bent is heel begrijpelijk, het is ook allemaal zo snel gegaan en zo heftig. Maar je wondertjes zijn bij je en ze leven. En je hebt een man aan je zijde om je bij te staan. Dikke knuffel!

 

Even kort, want wordt nog steeds ontzettend geleefd. Met Harun gaat het best goed, hij weegt nu 1353 gram. Hij begint al een beetje spekkies te krijgen. Met Musa blijft het kwakkelen. Hij is helaas het zorgenkindje op het moment. Hij weegt nog maar 1120 gram en heeft veel diarree. Na verzorgen/buidelen oogt hij vaak erg grauw en vermoeid en komen al zijn aderen tevoorschijn. Voor mijn gevoel is het vooral een kwestie van aankomen.. Ik hoop dus dat hij de komende dagen snel in gewicht aankomt zodat ook hij wat vetjes kan kweken, zodat hij daar minder energie in hoeft te steken.

 

Wat een mooie mannetjes @MamaSaartje!

Is de onderste foto van Harun? Hij krijgt echt al van die lekkere spekarmpjes. Nu hopen dat Musa ook snel goed aan gaat komen.

Houd je goed lieverd, jullie zijn veel in mijn gedachten.

 

Harun ziet er idd al goed uit zeg.
Hopelijk sterkt Musa ook snel aan.

Heel veel sterkte!!

 

Geen goed nieuws hier. Musa was al een paar dagen wat ziek en kreeg opeens een darm aandoening (NEC) en is gisteren overgeplaatst naar het sophia kinderziekenhuis. Vanochtend acuut geopereerd, hij heeft de operatie overleefd maar 2/3e van zijn darmen was dood. Dat betekent dat hij nog maar max 35 cm over heeft. In het beste geval heeft hij dan voor altijd een te korte dunne darm en zal dus altijd ziek zijn. Ook zal hij maanden zo niet jaren in het ziekenhuis moeten blijven en/of via infuus worden gevoed. In het slechtste geval overlijd hij binnenkort.

Het is hier nog niet geland denk ik.. we verblijven de komende tijd in het ronald mcdonalds huis om snel bij hem te kunnen zijn op elk moment.

 

Wat een vreselijk nieuws .