Oma's overbelast door oppassen op kleinkinderen

Ik kan het me haast niet voorstellen, zou het echt .
Ik denk dat dat mensen zijn die op allerlei gebied hun eigen grenzen niet kunnen bewaken en daardoor te veel hooi op hun vork nemen.
Jammer dat toch communicatie vaak een probleem lijkt te zijn. Aangeven dat je iets graag doet maar er bijv. grenzen zijn. Duidelijk zijn naar elkaar.
Je zou toch hopen dat opa's en oma's het vooral leuk vinden om op te passen en anders aangeven dat niet te willen.

 

Ik snap best dat als je oma bent van meedere kleinkinderen bent, en je meerdere dagen aan het oppassen bent dat zwaar is en misschien wel te zwaar.
Hier passen de oma's beide 1 dag op en ze genieten zo van die dag, zelfs mijn oma past nog regelmatig even op mijn dochter en geniet daar zo van op haar oude dag.

 

Hier past oma 2 middagen op. Gelukkig hoeft ze niet voor dag en dauw op en ook niet een aantal uren ervoor te rijden. Op 10-15 autominuten van ons

 

Ik zie dit om me heen wel gebeuren. Het begint met 1 babietje als oma nog fit is... en het eindigt met een hele berg kleinkinderen als oma al flink aan het aftakelen is .. want als je eenmaal 3 kinderen bij oma hebt zitten is de stap naar betaalde opvang wel heel groot (en duur). Ik hoorde van de week een verhaal van een oma die terminaal ziek is en nog maar een paar maanden te leven had, maar ze bleef oppassen omdat haar kleinkinderen nog op de wachtlijst van de bso stonden....
Op school ook een oma die niet eens zelf meer naar het schoolplein kan lopen, maar nog wel middagen moet oppassen.

Er zitten 2 kanten aan het verhaal natuurlijk. Oma moet nee kunnen zeggen, maar ze kan zich ook echt wel onderdruk gezet voelen denk ik. Aan de andere kant moet je in het geval van een aftakelende oma op tijd signaleren dat ze niet meer verantwoord kan oppassen, ookal wil ze dit misschien nog wel.

 

Ik zag het hier ook bij mijn moeder. Begon met mijn oudste dochter, dat ging goed. Toen die 3,5 was werd onze 2e geboren, dat ging al wat minder. Maar na een tijdje zag ik echt dat ze het zo niet meer zou redden.
We hebben het oppassen toen in overleg teruggeschroefd naar een paar uurtjes per keer. Maar ze vond het zo moeilijk om dat te zeggen, omdat ze het zo leuk vond

 

Ik sta er ook wel eens van te kijken in mijn omgeving. Hier in de straat ook 2 huishoudens waar ik grootouders zie oppassen, tuinen snoeien, ramen lappen en met boodschappen zeulen.

Persoonlijk denk ik dan, kun je dat niet zelf, of zelf organiseren ( betaalde hulp).

Ik vind dat dus ongezond, zowel voor je onderlinge verhouding als je ouders die als pensionado eens lekker alle tijd aan zichzelf mogen hebben. Oppassen prima, niet structureel.

 

Ik zie het bij mijn moeder ook, eerst de dochter van m'n zus, dat ging nog wel, nu de zoon van mijn broer erbij (ze durft dan geen nee te zeggen) en nu is m'n zusje bevallen van nummer 2 en toen dacht m'n moeder ineens, hoe moet ik dit gaan doen? de oudste gaat nu 3 dagen naar de bso, dus is oppassen daarvan maar 2 dagen, maar hoe het nu met de 2 baby's gaat straks weet ik ook niet

 

Helaas gebeurt het inderdaad. Ik zie het in mijn omgeving ook wel.

Mijn ouders zijn gestopt met oppassen toen ze met pensioen gingen. Dat vond ik in eerste instantie helemaal niet leuk, ik had het ook niet zien aankomen, maar later begreep ik het wel. Ze zijn nu nog redelijk gezond en fit en eindelijk vrij. Ik snap wel dat ze geen zin hebben om zich dan weer te verbinden met een vaste oppasafspraak. Ik had ook altijd problemen als ze op vakantie gingen en nu ze met pensioen zijn, zijn ze vaker weg dan thuis. En dat gun ik ze van harte, ik zou zelf ook wel zo vaak op vakantie willen!

Dus uiteindelijk is het maar goed ook dat ze gestopt zijn. De opvang is nu goed geregeld zonder gaten in de vakanties, ik kan een beroep op opa en oma doen in noodgevallen en soms vragen ze zelf de kinderen gewoon voor de lol. Iedereen blij (behalve mijn portemonnee, in de hoogtijdagen betaalde ik ruim 14000 euro per jaar aan opvangkosten, haha).

 

wij hebben geen oma's en opa's in de buurt wonen. De een woont in het buitenland en de ander 100 km verder op. Dus wij hebben nooit de luxe dat we onze kinderen even naar oma kunnen brengen. Maar zelf zou ik dat ook absoluut niet willen. Het is wel fijn als je geen opvangkosten hebt, maar ze hebben zelf ook een leven en mijn moeder werkt zelf fulltime.
Ze vind het heel leuk om de kinderen te zien en houd niet minder van ze doordat ze niet oppast.
Zo blijft het ook echt oma en niet een 2e opvoeder.

 

Herkenbaar. Schoonouders lopen tegen de 70 en 7e klein kind is op komst. Oudste is nu 18 jaar en ze passen al die tijd al op.
Op maandag en woensdag zijn ze geen oppas. Nu heeft schoonmoeder reuma en nog iets aan haar rug.
Ik heb haar eerlijk gevraagd of t straks in januari lukt om op onze dochter en dan haar baby zusje te passen.

Ze denkt dat t te zwaar word en ik snap dat. Helaas snappen schoonzus/broer dat minder.

Ja ik moet nu 2 dagen x 2 kinderen kdv regelen, betalen etc. Ben blij dat ze in ieder geval 1 jaar heeft kunnen oppassen.

Maar inderdaad nee zeggen is t probleem denk ik....

 

Ik vraag me dan echt oprecht af (zonder je aan te vallen) waarom je het dan eigenlijk vraagt.
Ik denk nl dat dat gewoon heel vaak gebeurt en oma's geen nee durven te zeggen.

 

Ik merk in mijn omgeving wel hoe vanzelfsprekend sommigen het vinden dat ze hun ouders (structureel) als oppas in kunnen zetten. En ook dat er na de geboorte van een tweede of derde kind vanuit wordt gegaan dat de ouders dat kindje ook prima erbij kunnen verzorgen. Ik kan me best voorstellen dat dit te zwaar is.

 

Mijn ouders hebben altijd gezegd niet structureel te gaan oppassen omdat ik zou blijven werken. Goed geen probleem, wat ik dan wel heel gek vind dat toen mijn broer/schoonzus ouders werden ze wel gingen oppassen want zij had geen moeder meer.
Wij hadden altijd een buurvrouw en later gingen ze naar de PSZ en we hebben de werktijden van mij verzet. Nu hebben wij alleen in de vakantie's opvang nodig en gaan ze naar de BSO.
Voor een avond wil mijn oma (75) wel oppassen, ik breng de kinderen naar bed en zij zit beneden tv te kijken etc. ze zijn ook wel eens op een korte werkochtend bij oma geweest maar daar reden ze zich wel.
Bij mijn schoonouders zou het niet kunnen qua leeftijd en hun gezondheid.

 

Het lijkt tegenwoordig wel een beetje normaal om direct grootouders te vragen om op te passen. Ik zou het zelf niet vragen en alleen doen als grootouders het zelf aanbieden. Ik ken 3 vrouwen die wekelijks op hun kleinkind passen maar dit eigenlijk niet willen maar geen nee durven te zeggen, en natuurlijk is dit hun eigen probleem dat ze over hun eigen grenzen gaan maar ze zullen vast niet de enige zijn die niet eerlijk durven te zeggen dat structureel oppassen teveel is. En dat is voor beide partijen niks, ouder van kind denkt dat grootouder het leuk vind terwijl grootouder het te zwaar vind.

 

Ik ben van mening dat je als je kinderen het huis uit zijn, je 'opvoed/zorg'-taak voldaan is. Dan kun je in mijn ogen best in nood nog eens oppassen of als je kinderen financieel aan de grond zitten een dag opvang bieden. Maar toch niet weer aan een stuk of 4 kleinkinderen opvang bieden voor 4 jaar of langer?
Veel jonge ouders vinden het nu wel makkelijk/goedkoop dat grootouders oppassen en gaan dan zelf met het vliegtuig twee weken in de zomer op vakantie en regelmatig uit eten etc. Ik kan en wil dit niet begrijpen......

 

Wij hebben het ook nooit aan onze ouders gevraagd, mijn schoonouders zijn al erg op leeftijd en wonen niet in de buurt en mijn ouders gaven van te voren het dat niet te doen. (toen 46 jr)

 

Idem!

Mijn schoonmoeder past op ons neefje en daar komt binnenkort ook weer wentje bij. Ze had in eerste instantie ook wel graag op onze kinderen willen passen, maar ik heb dat altijd afgehouden. 4 kinderen onder de 4 had ze sowieso nooit geregeld gekregen.

Mijn ouders willen niet structureel oppassen (en ik wil het zelf ook niet.) Maar mijn moeder heeft zich echt bij sommige bijna moeten verantwoorden voor het feit dat ze geen omadag had.

Ik ben gewoon heel blij met grootouders die grootouders mogen zijn,en zich amper/niet bemoeien met de opvoeding van mijn kinderen.

 

Er zijn ook genoeg situaties waar opa en oma met plezier oppassen en het juist erg leuk vinden om een groter deel uit te maken van het leven van hun kinderen en kleinkinderen. Als alle partijen tevreden zijn dan is het goed. Alles valt of staa t met er samen open over praten.

 

Ik zie het ook best veel om me heen met eerder genoemde redenen. ik vind ook dat opa's en oma's vrij moeten zijn om eigen keuzes te maken. Voor (meer dan een) kinderen zorgen is nou eenmaal soms best zwaar!