Ik denk dat het als ouder gewoon je taak is om voordat je het überhaupt vraagt, goed in te schatten of het haalbaar en leuk voor de grootouders is. Mijn moeder is eind 50 en past soms een paar uurtjes, niet structureel, op mijn zoontje van 15 maanden. Ook al vindt ze het heel erg leuk, merk ik wel dat het best vermoeiend voor haar is soms. Heeft ook wat last van artrose en haar rug. Ik heb dus zelf al besloten wanneer alles goed gaat en over ongeveer een half jaar onze tweede er is, ik haar dat gewoon niet meer aan moet doen om te vragen. In ieder geval niet twee tegelijk. Ze zal het toch wel doen als ik het vraag, omdat ze het leuk vindt maar ik wil haar daar zelf gewoon niet mee belasten. Mijn kind, mijn verantwoordelijkheid. Zij hoeft absoluut niet het probleem van dure opvang op te lossen!
Omdat ze op vrijdag al op onze dochter past. Dan is de vraag: lukt t met een baby en dreumes nog wel? Heel logisch lijkt mij. Bedoel; wil haar ook niet passeren door alvast kdv te regelen etc weet hoe ze is namelijk. Was meer een beleefheidsvraag.
Toen wij ons eerste kind kregen zeiden schoonouders ook direct niet structureel een vaste dag te willen oppassen. Die mensen hadden het bedrijf verkocht en wilden eindelijk eens gaan genieten. Wel gaven ze direct aan om altijd te willen helpen wanneer de nood hoog is, ziekte etc en dit heeft altijd prima gewerkt. Mijn eigen moeder heeft wel een poosje een dag op de oudste gepast maar toen de tweede werd geboren heb ik ze allebei naar de creche gedaan omdat ik haar niet met twee kinderen wilde opzadelen en zij springt ook bij wanneer nodig. Ik zie echt weleens grootouders om me heen die gewoon al voorbij de 60 ( of nog ouder) zijn met kleinkinderen sjouwen. 's morgens naar school brengen, om 12 uur uit school en 13 uur weer terug en om half 4 weer ophalen en dan weer een kind naar een sport of zwemles moeten brengen. Ze doen het allemaal maar of ze het werkelijk nu zo leuk vinden daar twijfel ik weleens over. Een collega van mij die al voorbij de 60 is en best wat lichamelijke ongemakken heeft en als ik weleens hoor en zie hoe makkelijk de kleinkinderen bij haar worden gedumpt dan mogen die kinderen zich ook de kop uit hun ogen schamen. Het toppunt was nog wel: collega is aan het werk en haar zoon belt haar op het werk want de school van zijn dochter (haar kleindochter) belde dat dochter niet zo lekker is en of oma dan even het kind wil ophalen terwijl ze aan het werk is?? Zoon kon zich niet vrij maken van het werk dus moest oma dat maar doen, wtf. Nu zijn wij (de collega's ) ook niet de meest nare mensen dus hebben we oma maar toestemming gegeven om een paar uur verlof op te nemen maar wel met de mededeling dat dit éénmalig is omdat haar kinderen het zelf maar beter moeten organiseren. En zo kan ik nog wel vele voorbeelden opnoemen, kleinkinderen die moeten komen logeren want ouders moeten naar een feest terwijl het kind niet wil logeren en opa/oma een hele nacht slaap missen omdat ze met een kind zitten wat stikt van de heimwee en niet kan slapen. Ik vraag me weleens af of mensen die aan kinderen beginnen zich weleens bedacht hebben dat je leven gewoon verandert wanneer je een kind krijgt en je niet alles meer vrijblijvend kan blijven doen zonder ergens rekening mee te hoeven houden? Ik hoop toch niet dat onze kinderen ons ook later zo gaan inzetten onder het mom van lekker makkelijk en lekker goedkoop.
Mijn moeder pastte bij mijn zus structureel 1 hele dag op. Toen ze zwanger was van de 2e heeft mijn moeder meteen gezegd dat ze het dan niet meer zou willen. En dat was prima. Toen ik zwanger was van de 1e pastte ze ook op. Ze wilde tegen mij geen nee zeggen omdat ze bij mijn zus ook had opgepast. Toen ik zwanger raakte van de 2e zei ik zelf al dat ik niet meer wilde dat ze structureel op zou passen. Ze is 67 en er zit niet veel leeftijdsverschil tussen mijn kinderen. Dus her zou volledig opvang worden (Emma ging al gedeeltelijk naar de opvang). Uiteindelijk ben ik ook minder gaan werken. Ze past nog wel op in noodsituaties, maar niet meer structureel.
Zolang een grootouder nog fit genoeg is zou ik het niet raar vinden als oppassen normaal is. Maar voor wat hoort ook wat: het zorgen voor de grootouder naarmate die slechter voor zichzelf kan zorgen. Hier hoeven wij incidenteel ook geen oppassende grootouder te verwachten. Maar die hoeft op haar oude dag ook niet op mij te rekenen. Niet om deze reden, er is wel meer aan vooraf gegaan.
Ik zie het hier ook wel veel gebeuren. Altijd maar oppassen, niet alleen voor het werk maar ook om een feestje of gewone verjaardagen. Ik snap dat je kind(eren) niet altijd mee kan/kunnen, maar om voor elk ding een oppas te hebben vind ik ook zo wat.. Mijn vader is er duidelijk in geweest, hij wil best oppassen maar niet structureel. In noodgevallen kon het wel meestal. De andere opa en oma wonen niet in de buurt dus dat gaat sowieso niet. Ik denk dat de meeste opa en oma's geen nee durven te zeggen. Als ze het voor hun ene kind gedaan hebben kunnen ze het niet maken om bij de ander niet op te passen, vermoed ik. Terwijl ze die druk in mijn ogen niet horen te voelen. Als je met pensioen bent moet je lekker kunnen genieten.
Bij ons passen opa en oma wel opaar niet zo extreem als hier voorbij komt. Mijn ouders hebben altijd gezegd 1 dag passen we op en dan op alle kleinkinderen in hun eigen huis. Dus mijn dochter en haar neefje komen op dezelfde dag bij opa en oma. Mijn oudste is 5 en vanaf dat ze naar school gaat komt zij alleen nog in de vakanties bij opa en oma. Mochten wij een derde krijgen hebben mijn ouders al aangegeven daar niet meer op te willen passen. Ze doen heel veel voor ons en bij hoge nood springen ze altijd bij maar ze gaan wel gewoon op vakantie als ze dat willen dus dan moet ik schuiven met dagen of vrij nemen. Maar ze doen geen boodschappen, niet onze tuin en ook niet onze ramen... Ga het maar is bespreken met ze haha! Ik vind het super zo, 1 dag is denk ik ook precies goed om het nog leuk te houden, ze kunnen de kinderen dan lekker verwennen, hele huis op de kop zetten en dan is het weer klaar voor een week .
Hier in de omgeving precies het zelfde. Smorgens naar school brengen smiddags uitschool halen terug naar school brengen en dan weer uit school halen en oppassen als er een gaat sporten of zwemmen. Oma en opa die op hun tandvlees lopen. Ze zegen zelf geen nee maar vind het de verantwoordelijkheid van de ouders als zij zien dat de groot ouders het niet meer aankunnen! Ze kunnen evt de kindjes ook laten overblijven scheelde al twee keer op en neer
Toen ik zwanger was van mijn dochter hebben we aan beide oma's en opa's gevraagd of ze het leuk zouden vinden om op te passen. De voorwaarde zou zijn dat ze het zouden doen omdat ze het leuk vinden, niet omdat het moet. Ze stemden er meteen mee in; wij hadden voorgesteld om elk om de week een dag op te passen; dus de ene donderdag mijn ouders en de andere donderdag mijn vriend zijn ouders. Onze dochter zou ook 3 dagen naar de opvang gaan, dus als er problemen waren ivm vakantie of iets anders konden we een extra dag afnemen bij de opvang, of een dagje met elkaar ruilen. Naar t einde van de zwangerschap krabbelden mijn schoonouders terug; schoonpapa heeft tot 70 gewerkt en zou met pensioen gaan, en ze vonden het geen fijn idee om dan "vast te zitten" door structureel op te moeten passen. Uiteraard geen probleem voor ons; mijn ouders stonden te springen om elke week op te mogen passen. Toen onze dochter 6 maanden was stelden mijn schoonouders voor om toch wekelijks een dag op te gaan passen, wat ze sindsdien doen. Ze genieten er allemaal met volle teugen van. Mijn schoonouders stelden zelfs voor om haar al de avond van tevoren te brengen zodat ze elke week ook een nachtje kon blijven slapen. Wij vinden het heel fijn; het financiele voordeel is mooi meegenomen maar ik vind het vooral prachtig om te zien wat een goede band er ontstaat tussen mijn (schoon) ouders en onze dochter. Met vakanties etc zijn er geen problemen, dat lossen we zelf op of ze passen een keer voor elkaar op. Ik zou het eerlijk gezegd jammer vinden om het niet te vragen uit angst dat ze misschien geen nee durven te zeggen. Ik denk dat je het ook op een manier moet brengen dat het echt is omdat het leuk moet zijn voor hun, en niet zozeer omdat het moet omdat je de opvang niet wil betalen. Sommige reacties vind ik wel een beetje kort door de bocht; alsof je nooit een keertje beroep mag doen op ouders/oppas om even wat samen te kunnen doen of om naar een feest te gaan waar het veel te laat wordt voor je kind of waar je kind simpelweg niets aan heeft.
Zo was het niet bedoeld, maar ik ken mensen, oma past bijna elk weekend op omdat er een feestje is. Zo af en toe snap ik best, dat gebeurd ook. Maar als het bijna elk weekend is.. Mijn vader die ziet me aankomen haha Maar ieder moet het ook zelf weten, ik veroordeel niemand. Het zou alleen mijn ding niet zijn.
Ja ik ken ook mensen waarvan de vrouw niet werkt, maar hun zoon wel 3 dagen in de week naar de opvang gaat, de andere 2 dagen naar oma en opa, op beide adressen ook nog een nacht blijft slapen en hij is in het weekend ook regelmatig nog bij oma en opa te vinden. Ja daar snap ik niets van, neem dan geen kinderen...
Ken je haar goed genoeg om te weten hoe haar persoonlijke situatie is? Zo ja, dan kan je dit zeggen. Als ze gezond is en alles verder normaal is, dan vraag je je wel af waarom dit zo geregeld is. Dat snap ik dan wel. Maar voor het zelfde geld kan het zomaar zijn dat zijn dat ze depressief is, de ziekte van Lyme heeft, ME, MS, een heftige psychische stoornis, geen partner, trauma's. Of whatever what.
Nee hoor, ik ken ze goed en er zijn geen lichamelijke problemen, chronisch vermoeidheidssyndroom, depressie oid
Ik heb er nooit letterlijk naar gevraagd; maar opvang vinden ze goed voor het kind (is ook wel zo) en het kost hun maar enkele tientjes per maand. En zo is er meer tijd voor "eigen dingen"... Vader woont gewoon thuis en werkt wel fulltime.
@Fluss1984 ik ben heel blij om jouw post te lezen . Hier gaan ouders en schoonouders inderdaad ook om de week op woensdag oppassen. In goed overleg en omdat ze het leuk vinden niet omdat het nodig is. We hebben duidelijk aangegeven dat als ze niet willen of zich bedenken het extra opvang wordt (ze zal nu 1,5 dag pw naar de opvang gaan). Opa's en oma's kiezen of het bij hen of bij ons thuis is en duidelijk gezegd dat van alle kanten terug gekomen mag en kan worden op gemaakte afspraken. Schoonouders vonden het in eerste instantie jammer dat het "maar" 1 x in de 2 weken is maar hebben gezegd dat dat ook een stukje zelfbescherming is en dat ze dan gewoon echt lekker opa en oma kunnen zijn. Ook eventueel een week wisselen ed is besproken. Wij hadden hier een heel goed gevoel over maar begon door dit bericht en het topic toch twijfelen haha. Jouw post maakt dat ik weer denk dat het helemaal goed gaat komen .
In belgie worden de kosten van kinderopvang berekend obv je inkomen van de 2 jaar ervoor. Zij hebben die periode toevallig heel weinig verdiend ivm lang reizen etc, dus het kost hun (momenteel) bijna niets. Maar dat zal wel gaan veranderen aangezien vader nu een normaal inkomen heeft.
Ja ik vind het echt heel fijn, onze ouders zijn letterlijk verliefd, en onze dochter is ook dol op de oma's en opa's. Doordat ze wekelijks een dag bij hun is is het voor haar ook heel normaal. Ze huilt nooit als ik haar wegbreng, ze is altijd heel blij om hun te zien. En als er dan noodgevallen zijn waardoor ze opeens naar oma en opa moet geeft dat geen problemen, langs beide kanten niet want ze weten hoe het is om voor haar te zorgen, en onze dochter is er ook een soort van "thuis". Ik kan me wel voorstellen dat als er meerdere kleinkinderen komen dat het dan meer een probleem wordt hoor. Meer dan 2 kinderen wordt denk ik al moeilijk te behappen, en ook als het vele jaren gaat duren. Maar mijn vriend is enig kind, en mijn broer is nog niet aan kinderen toe. Wat dat betreft hebben wij wel een ideale situatie.
Nou, ik heb er 3 met weinig leeftijdsverschil en mijn beide ouders draaien vanaf begin af aan hun hand er niet voor om. Zo komt mijn vader vaker alleen oppassen en mijn moeder ook wel eens. Mijn schoonouders vinden het ook prima om op te passen, maar dan gewoon een korte tijd (max. 2 uur) of 1 tegelijk langer (hele dag en zelfs logeren erbij). Hier doen mijn ouders vaak wel van alles in huis en tuin. Maar echt uit eigen beweging. Ze hebben liever iets om handen en vinden het erg leuk om de kinderen dingen te leren bijv. over tuinieren. Zolang het zo gaat is het helemaal prima en naar ieders wens. En ja, ze sjouwen ook wel eens boodschappen, die ze dan vaak uit eigen beweging meenemen, want dit was daar in de aanbieding en dat daar. Mijn moeder heeft hier ook wel eens de ramen gewassen. Dus waarschijnlijk kijken anderen ons 'scheef' aan omdat de opa's en oma's zulke dingen hier doen. Ik lees in de posts hier ook erg veel oordelen en aannames, waarbij ik me afvraag of men echt weet of dit al dan niet vrijwillig en met plezier zo geregeld is door alle betrokkenen. En in een post wordt een opa en oma met 60 jaar al oud genoemd. Jeetjemina.... We moeten tegenwoordig steeds langer doorwerken dus als je met 60 jaar al oud bent en bijna niks meer kunt doen, hoe moet dat dan? Mijn schoonouders en ouders zijn echt een stuk ouder en die zijn echt beledigd als je ze oud noemt. En natuurlijk zijn er situaties waarin opa's en oma's teveel doen, geen nee durven zeggen, er misbruik van ze gemaakt wordt. En dat dat anders moet, helemaal mee eens. Maar laten we aub per geval kijken en op maat en alle oordelen achterwege laten.