Misschien een andere baan zoeken dan in plaats van klanten zo aan te spreken bij binnenkomst? Alsnog heeft jou man dan nog niet het 'recht' om klanten bij binnenkomst zo aan te spreken. Dat is in mijn ogen echt meer dan onbeschoft en dan vraag je gewoon om een rotopmerking terug. Die had hij, als ik of mijn man voor hem stond, ook zeker gekregen en niet mild ook.
Hier wel eens een onbeschofte autoverkoper meegemaakt. Wij hadden een auto gezien, wat vragen erover en wilde een proefrit maken, waren serieus geïnteresseerd. Die verkoper kon met een chagrijnig hoofd nog geen hele zinnen formuleren om onze vragen te beantwoorden. Een proefrit, ja dan moesten we maar een andere keer komen want dat kwam toen niet uit. Opmerkingen kon hij overigens genoeg maken. Hij vroeg nog net niet letterlijk of we eerst even wilden laten zien dat we de auto wel konden betalen, maar daar kwam het wel op neer. We zijn maar weggegaan en ergens anders een auto gekocht. Als hij niet wilt verkopen, prima dan niet. Waar ik me wel regelmatig aan erger zijn van die jonge meisjes achter de kassa die je boodschappen de band op smijten. Afschuwelijk!
Ik was vandaag sandalen aan het kopen. Zeg ik tegen de verkoopster: ik vind deze erg leuk maar het lijkt dat mijn voeten een beetje te breed zijn voor dit model. Verkoopster: Nou dat is echt al het allerbreedste model wat we hebben. En bedankt Ben een paar winkels verder zelfs voor twee paar geslaagd
Kassières die tegenover elkaar een persoonlijk gesprek voeren of als ze een gesprek voeren terwijl ze elkaar aflossen voor de pauze en de klanten aan het helpen zijn.
Serieus ?? Want die mensen zijn er alleen om te werken en praten doen ze zeker maar buiten werktijd ??
Maar even heel eerlijk, wat is daar raar aan dan? Het is toch juist eerlijk dat ze het zegt in plaats van dat ze jou andere modellen probeert aan te smeren die toch niet passen? Of doel je meer op de manier hoe het werd gezegd en begrijp ik het bericht verkeerd?
Over persoonlijke dingen zeker weten wel ja, daar heb je pauzes voor. Ik sta af te rekenen en zij hebben een praatje over wat ze het weekend hebben gedaan en hoeveel ze hebben gezopen. Dat is net zo asociaal als de klant staat te bellen met betalen. Zeker een kassière?
In een keukenzaak. Verkoper: kan ik u ergens mee helpen? Wij: nog niet. We kijken even rond maar weten u te vinden. Verkoper: JA DAT ZEGGEN ZE ALLEMAAL. MAAR KOPEN, HO MAAR!!!!! Wij: ok, doei
Ik vind de titel fout, het moet zijn ‘onbeschofte klant’. Je kreeg excuus en je geld terug. Waarom ga je het dan nog zo persoonlijk maken? Dit soort fratsen maakt dat ik absoluut niet meer in een winkel wil werken. Mensen behandelen je als stront, verwachten dat je altijd vrolijk bent en dat je nooit een woord tegen je collega zegt buiten de pauzes om.
Nee geen kassière Maar vind dat je echt overdreven reageert. Ze zullen vast niet een half uur praten over wat ze gedaan hebben. En dan nog snap ik gewoon niet dat je je zoiets kunt ergeren.
Autoverkoper die, als jij als vrouw komt om een nieuwe auto te kopen, steeds tegen je man blijft praten en dan vraagt welke kleur jij leuk vind
Die laatste zin doelt op mij neem ik aan? Dat collega's onderling met elkaar praten is geen probleem...een persoonlijk gesprek voeren is heel wat anders. Zou wat zijn als ik met mijn collega het ga hebben over mijn vakantie terwijl ik een overdracht moet doen omdat jij je kind naar het kdv komt brengen en jij moet wachten.
Mn man en ik gingen "shoppen" voor een nieuwe mobiel voor hem. We stapten apart de winkel in, mn man eerst. Die stopte bij de vitrine met telefoons. Ik paar tellen later, want propte nog even laatste hapje broodje naar binnen hihi. Er stonden bij de balie twee medewerkers en ik denk serieus 10 klanten in de rij. Op het moment dat ik binnen stap, snelt 1 van de medewerkers vanachter de balie naar mn man. En vraagt of hij kan helpen (op een niet vriendelijke manier). De mensen in de rij werden beetje boos en er werd geroepen dat hun eerder aan de beurt waren aangezien mijn man later binnen kwam. Dat zal wel, zegt de medewerker. En kijkt mn man aan terwijl hij zegt, maar eerst wil ik deze meneer helpen. Mn man is Marokkaan en heeft wel eens eerder van zulke momenten verteld aan me. Maar ik vond toen altijd dat hij het zich inbeeldde. Maar dit was een eye opener voor mij. Vond het zo genant! En in de loop der jaren heb ik veel van dit soort momenten gezien als we niet direct naast elkaar lopen of tegelijk binnen komen.
Het is in mijn ogen niet netjes om je persoonlijke dingen in de lucht te gooien wanneer er 3 mensen in de rij staan. Ze zeggen nog geen hoi, ze scannen en pleuren die boodschappen maar aan de kant en er kan nog net een bedrag vanaf. Ze zitten dan tegen over elkaar en dus gaat het gesprek over 2 mensen heen die aan het betalen zijn. Gesprekken over t werk tel ik hier zeker niet bij. Zoals ik al zei net zo asociaal als je als klant belt want die kan ook nog geen hoi zeggen en dankjewel.
En zelfs al is dat zo? Het is zijn werk om bezoekers te woord te staan en tot klant te maken. Als hij dit niet op een fatsoenlijke manier kan, is hij ongeschikt voor zijn baan en kan hij beter ander werk zoeken. Mensen adviseren die vervolgens niks kopen hoort er nou eenmaal ook bij.
Een heel goede ervaring heb ik bij de Bijenkorf. Ik had een dkny horloge in Amerika gekocht en er waren een paar steentjes uit gevallen. Bij de Bijenkorf hebben ze het horloge kosteloos gemaakt terwijl ik gemeld had dat hij niet bij hun vandaan kwam.
Tja, als je zelf aardig doet tegen het winkelpersoneel dan wordt je ook zo terug behandeld. Dus ook lekker goedemorgen zeggen. Als er een foutje is gemaakt bij de kassa. Kan je natuurlijk ook zeggen. Ik denk dat de prijs in de kassa staat niet goed staat. (Gebeurt vaker dan je denkt) Als het personeel niet persoonlijk aanvalt, zijn ze meegaander. Horeca: als je als gast goed gedraagt wordt je ook leuker bediend. Ik heb zowel in de horeca als in de winkel gewerkt. Bijna altijd met een glimlach, maar ook ik heb weleens baaldagen of flinke hoofdpijn en in die sectoren kan je niet zomaar een dagje vrij krijgen. Dan hoop je maar dat je zo dag alleen maar leuke gasten en klanten krijgt.
Ik heb een keer wat meegemaakt bij de scooter garage. Ik ging de scooter ophalen van mijn vriend. De scooter had daar 3 weken!! gestaan om 1 ding te repareren. Terwijl ze hadden gezegd het binnen 3 dagen te fixen. Mijn vriend had geregeld dat we de rekening zouden overmaken. Dus ik kom binnen en geef aan de scooter te komen ophalen. Oja zegt die gozer, dat zei K al. En jullie zouden de rekening overmaken he? Ik: Ja dat heeft K met jou afgesproken Hij: K zei dat jij die app op je telefoon hebt van je bank dus je kan de rekening ook gelijk overmaken. Ik: Huh? Hij: Ja dat zei die Ik: geef die rekening nou maar, K maakt em over daar bemoei ik me niet mee Stond echt paf van de onbeschoftheid. Mijn vriend had dat ook nooit gezegd behalve dat we de rekening zouden overmaken. Vond het zo onbeschoft dat ie een week heeft mogen wachten op zijn geld.
Het is misschien niet in een winkel, maar toch een soort verkoper. De uitvaartondernemer die ik had bij het overlijden van mijn vader was zoooo vreselijk onbeschoft. Ik, mijn zusje en mijn man zaten met hem aan tafel. Mijn vader had een uitvaartverzekering, maar niet heel hoog, net genoeg voor een nette uitvaart zeg maar, dus voor die kosten moesten we het doen. De directrice van het verpleeghuis was heel goed bevriend met mijn vader en zij had, ondanks dat ze dat dus nooit deed, op ons verzoek mijn vader afgelegd, wat de uitvaartondernemer niet blij maakte, want dat scheelde hem 500 euro. Ik wilde graag een witte kiste, maar deze was 500 euro duurder dan de blanke (belachelijk die van mijn schoonmoeder was even duur en daar zat dus serieus 500 euro verschil in). Maar wij vonden deze niet zo mooi, of hij een andere had rond deze prijsklasse (niet te duur dus)...nee die had hij niet. Nou zat ik hem ook te stangen, want hij had nog een map met showmodellen kisten, dus ik heel enthousiast: goh! u heeft ook kisten in de aanbieding??? wij dus bladeren door die catalogus, zegt mijn man op een gegeven moment: kijk deze is wel mooi en kost maar 25 euro duurder.... Ja zegt die man, maar het moest toch op zijn goedkoopst? Dus mijn man pakt zijn portemonnee en zegt: nou, het hoeft natuurlijk niet op een geeltje vast te zitten he??? Hij bleef doordrammen dat wij de uitvaart op dinsdag "moesten" doen, maar dat vond ik te kort dag ivm de kaarten. toen gaf hij aan, dat het beter zou zijn die per mail te doen, ipv kaarten. Nou, sorry, ik wilde gewoon een rouwkaart per post. Nou, de woensdag dan? Nee, want dat was de verjaardag van mijn moeder, dus het moest donderdag, of vrijdag, whatever...En maar drammen over die dinsdag. ging hij toch nog overleggen met het crematorium over die dinsdag....Maar die zat toch al vol.... en alles was zóoooo duur, veel duurder dan de uitvaart van mijn schoonmoeder een jaar eerder, dus mijn man werd pissig door dat gezeur en zei dat hij mijn vader wel in de dakkoffer zou gooien en dat we de uitvaart dan wel in Overijssel zouden doen.....Die is vervolgens nijdig van tafel gelopen en zat ik daar met mijn zusje. Hij negeerde haar compleet en deed alleen "zaken met u, als oudste....", ik ben 19 jaar ouder als mijn zusje, maar het ging net zo goed om háár vader als de mijne natuurlijk. Wat een vervelende vent zeg! Ik heb echt op het punt gestaan hem eruit te gooien,maar ja, je moet toch die uitvaart regelen. toen alles geregeld was (uuuuuren later op een bloedhete dag) ging mijn vader in de kist en in de auto. De directrice gaf aan, dat ze rustig over het terrein moesten rijden, zodat we met zijn allen hem van het terrein af konden begeleiden, al lopend achter de rouwauto...Dat was goed, dus wij leggen hem in de auto, ze sluiten de deuren, stappen in en geven GAS!!! Wij al rennend achter de rouwauto aan..... En ik was er zó klaar mee, de uitvaartleider was gewoon zo onbeschoft, wilde het nauwelijks met mij regelen, dus ik heb alles in handen van mijn zwager ( mijn man zijn broer dus, dus geen familie) gedrukt. Hij deed de mail, de muziek heeft hij allemaal doorgestuurd etc. en tegen mijn zwager deed hij heel beleefd en vriendelijk. Ik wilde zo min mogelijk met die man van doen hebben, bah! Half jaar later kreeg ik bericht of ik mee wilde doen aan een enquete...nou, nee dank u, mijn antwoorden willen jullie écht niet horen. Sorry voor het lange verhaal trouwens.