Ik durf te beweren dat we ze al allemaal wel hebben. En ben benieuwd naar die van jullie. Omdat ik dit topic start ga ik zelf meteen met de billen bloot. Kan maar op 2 dingen komen, maar er zullen vast meer volgen.... -Veel insecten mogen van mij uitsterven. Totaal kortzichtig, onrealistisch en onterecht. Zonder vele soorten insecten komt onze sameneving in hele grote problemen en die gevolgen wil ik nou net niet. -Stiekem vind ik de ruim voldoende voor lezen van mijn dochter (6) niet goed genoeg. Ja ik vind het goed en heb haar laten weten dat ik hartstikke trots ben, ben ik ook. Maar stiekem had ik verwacht dat ze een goed/zeer goed zou scoren. Bah vreselijke Discussies naar aanleiding van iemands "foute" gedachte kan ik niet voorkomen, maar ik wil wel onderstrepen dat iedereen die hier reageert zich bewust is dat de gedachte "fout" zijn. Iemand daar een vervelend gevoel over geven is mijn inziens dan ook niet nodig
ik heb echt een hele waslijst eigenlijk Maar de ergste vind ik eigenlijk Dat ik me vaak echt kapot erger aan mijn oudste. Hij is volwassen, maar gedraagt zich als een klein kind. Slaat zijn armen dan om me heen, of wil me optillen. Verder moet ik alles 100X zeggen en nog doet ie dan niet wat ik zeg/verwacht of vraag..... Het ergste is dat ik me dus erger, maar omdat hij autistisch is kan hij er eigenlijk niet zo heel veel aan doen. Hij vergeet het en ik weet dat ik het dus moet herhalen, herhalen, herhalen. Maar soms wordt ik er zo moe van en denk ik: verdikkie, ik heb je dit nu al zó vaak gezegd, weet je het nu nog niet??
@sleutelbloem wat stoer dat je dit deelt! Ondanks dat ik geen kinderen met autisme heb(zover ik weet), kan ik me best kan indenken dat je je gaat ergeren. Ik erger me ook best eens aan bepaalde dingen van mijn kinderen
Vriendin heeft een miskraam gehad met 12 weken en ik kon een week of 5 na mijn bevalling alleen maar denken dat ze daar blij mee moest zijn omdat ik moeder zijn haatte en kinderen je leven verziekten. Inmiddels gaat het gelukkig met mij 17.000 keer beter en geniet ik nu enorm van mijn kleine meid! Maar die gedachte was best heftig, heb hem ook nooit uitgesproken uiteraard..
nou ja, stoer. eigenlijk is het best sneu... Ik wordt boos terwijl ik ook weet dat hij er niet aan gedacht heeft, een paar voorbeelden: als hij gepoept heeft vergeet hij de wc borstel te gebruiken, na het douchen de haren uit het putje te halen...En hoe vaak mijn man en ik daar dan ook wat van zeggen (want wij vinden dat gewoon heel vies) de dag erna is het weer hetzelfde. Meestal kijk ik er naar voor mijn man thuis komt, en ruim ik het nog even op, zodat hij hem niet op de kop geeft en zeg ik het zelf (ik ben wat rustiger dan man) wel tegen hem. Maar als je dat meerdere keren pw moet zeggen wordt je er echt wel eens een beetje zat van. En nog wel meer van dit soort dingen, bovenstaande is nog niet de helft maar omdat ik ook weet dat hij het vergeet vind ik het ook wel eens heel zielig omdat ik weer op hem sta te mopperen. Maar als ik niks zeg, komt er helemaal niks van terecht.
Nog 3 -Mijn vader leeft niet meer en ik kan me(met uitzonderingen) niet zo vinden in het gemis waar ik altijd over lees. Ik betrap mezelf erop dat er zo heel wat dagen voorbij kunnen gaan zonder dat ik aan hem denk. Soms voel ik me echt een enorm slechte dochter.... -Het is toch belachelijk dat mijn man geen voelsprieten heeft, waardoor hij mijn gedachte kan lezen! -Mijn zoon had laatst een flinke driftbui...het idee dat dit bij zijn peuterpubertijd zou kunnen horen, maakte dat ik hem meteen even helemaal niet zo leuk meer vond(maar dan ook echt niet leuk).
Haha die insecten. Die gore 5 cm spinnen in mijn huis muggen en wespen mogen van mij ook dood neervallen. Verder zou sommige mensen een ontiegelijke schop onder de kont willen geven die simpel weg te lui zijn om te werken.
@sleutelbloem ja ik vind het echt stoer dat je dit deelt. Juist omdat er een verklaring voor zijn gedrag is en jouw gedachten dan al snel als heel fout gezien worden. Mijn inziens onterecht, omdat je ook maar een mens bent en dingen je soms gewoon enorm kunnen irriteren ondanks dat er een verklaring voor is waar je alle begrip voor hebt.
Sowieso de gedachte dat alle spinnen dood moeten. De natuur komt vanzelf wel met wat anders. En dan graag iets zonder 8 poten die afzonderlijk van elkaar kunnen bewegen en 100 ogen. Dank u.
Poeh...met dat ongeluk van vorige week word je wel weer keihard met je neus op de feiten gedrukt en ben ik heel blij met 2 gezonde kinderen die ik elke avond in slaap kan knuffelen. Maar mij bekruipt wel eens het gevoel dat ik beter niet zo jong moeder had moeten worden. Ik weet 100% zeker dat ik zelfs niet meer bij mijn man was geweest als ik nu nog geen kinderen had gehad met hem (ik was 23 toen we kinderen kregen en ik ben nu begin 30). Hij heeft hechtingsproblemen en ik zie dat nu pas een jaar in. Het is een verklaring voor al dat respectloze gedrag van hem, maar ik zit nu wel in een depressie waarbij zijn gedrag de grootste rol heeft gespeeld. Ik ben op dit moment doodongelukkig en ik droom soms weg bij het idee van het vrijgezelle leven, waar ik goed in mijn vel zit en een man ontmoet met andere normen en waarden Sorry, iets te zwaar antwoord wellicht voor dit topic. Het gaat hier met ups en downs en dit is even een downmoment.
Foto's en filmpjes van slangen moeten verboden worden......oké 1 foto dan, maar wel in het boek over uitgestorven reptielen
Ik ben een kind van gescheiden ouders (ik was 3 maanden toen het uitgesproken werd) en mensen geloven niet dat ik nog nooit een pa heb gemist. Ik begrijp dat wel maar wat ik allemaal naar mijn hoofd geslingerd krijg van je kan toch niet zeggen dat je hem nooit mist en later als die dood is ... en dan denk ik maar een ding was die maar ... dan hoefde ik me niet meer zo schuldig te voelen dat ik nooit iets voel!
Ik heel veel van mijn Puber houd, ....vooral als ze niet thuis is XD Die grote, ondankbare, betweterige, sjaggo, irritante muil die ze altijd trekt nadat we elkaar 5 min gezien hebben.....zucht.
Wespen en huisspinnen mogen van mij vernietigd worden. Wil in een milieu en diervriendelijke wereld leven. Maar dan wel zonder wespen en huisspinnen . Iedereen zonder inzicht in het verkeer mag verbannen worden op straat. Ow Dan gaat het lekker rustig worden op straat.
Zometeen komen mijn gedachten, maar ik wil hier wel even op inhaken. Is het een idee om geheugensteuntjes te plaatsen in de wc en bij de douche? Zodat hij kan zien met plaatjes of lezen wat er van hem (en ieder ander) verwacht wordt na wc bezoek of douchen? Ja t klinkt misschien heel kinderachtig, maar zoals t nu gaat gaat t ook niet toch
Goed wat mij betreft mogen alle insecten acuut dood neervallen. Jak! Kan me niet schelen dat ze een functie schijnen te hebben... Ik betrap me er soms op de gedachte te hebben ‘als deze zwangerschap mis gaat hoef ik niet nog een x zwanger te raken....’ komt toch wel weer een hoop bij kijken en dochter is straks 6 als deze geboren zal worden....weten we t nou wel zeker weer terug in de luiers en slapeloze nachten enzo. T gaat eindelijk juist zo goed Tot aan soms zelfs de gedachte ‘ik hoef t niet, ik trek t niet straks al dat gedoe weer’ Gelukkig zijn dat soms maar korte vlagen, maar toch schaam ik me er wel voor
Ik kan me onwijs ergeren aan kinderen tegenwoordig. Dat ik dan in de supermarkt 2 van die kereltjes van 9 of 10 zie die een grote mond hebben tegen een volwassene. De brutale blik die ze allemaal lijken te hebben. Als ze op de fiets zitten en een beetje lopen te schreeuwen. Ik schaam me er diep voor maar de meeste jongetjes van die leeftijd vind ik blagen en de meeste meisjes van die trutjes respect is soms ver te zoeken. En soms denk ik echt: was ik vroeger ook zo? En: hopelijk word die van mij niet zo Oh en 1 die ik echt heel erg vind van mezelf. Maar soms zou ik willen dat de vader van A gewoon op zou rotten. Gewoon van de aarde af zou vallen en niks neer van zich zou laten horen. Maar dat vind ik dan weer niet leuk/eerlijk voor A
Dat het me niks zou verbazen als straks als mijn jongste op school zit er een juf naar me toe komt om te vragen of ze ergens op getest mag worden Ze is gewoon zo enorm druk, er beweegt altijd wel wat en allemaal andere kleinvee dingetjes. Als ik er met een nuchter verstand naar kijk weet ik wel dat ze gewoon een wat drukker kindje is met haar eigenaardigheden. Maar toch, schiet dat af en toe door m'n hoofd.
Ik vind de vrouw van een goede vriend echt een takketrut en van mij mogen ze snel gaan scheiden. Alleen vervelend dat die vriend zelf nog niet realiseert wat iedereen al lang weet. Nav het sporttopic: Ik vind een vorm van zelfverdediging leren minstens zo belangrijk als zwemles en ik snap niet waarom iemand er de voorkeur aan zou geven om zijn of haar kind in plaats daarvan op een (in mijn ogen) nutteloze sport als ballet of turnen te doen. Ik zou het niet erg vinden als mijn moeder en mijn ex in een ravijn zouden donderen.
"Als het een miskraam wordt vind ik dat niet erg"... ik ken hem gelukkig was dat na de 2e echo over en ben ik nu net zo dol op hem als op de andere 3 (of meer, hij geeft nog geen grote mond ) En om bij de zwangerschappen te blijven.... "ik zorg voor nog een foutje zodat ik toch nog een kind krijg" GEDACHTE he dames, geen daad (en ja, man weet dat ik voor mijn gevoel niet klaar ben. En ik weet dat hij 2 genoeg vond)