hoe gaan jullie om met...

Ik denk dat het gewoon het moederinstinct is dat je je kindje niet kunt laten huilen. Louise is echt supermakkelijk, huilt alleen als ze krampjes heeft, maar zelfs dan breekt mijn hart als ik dat hoor. Ik probeer haar dan de hele tijd te troosten en haar buikje te masseren.

Hopelijk zal Merel snel wat minder huilen.

 

In het begin heeft Mick ook heel erg veel gehuild. Ook wij zijn gaan inbakeren en dat hielp heel goed. Nachtenlang waren we al in de weer geweest, liedjes zingen, speentje, knuffelen, alles om hem maar te troosten. In het begin wisten we ook niet zo goed waarom hij huilde. Krampjes? Honger? Vieze luier? Pijn? Zomaar?
Achteraf denk ik dat het zowel pijn was, aan zijn hoofdje vanwege de zware bevalling maar ook dat hij en wij erg moesten wennen aan de nieuwe situatie.

Het is gewoon superzwaar als je kindje zoveel huilt. Zoveel als Merel huilde heeft Mick niet gedaan, maar hij huilde zo'n 4-5 uren op een dag.
Op een gegeven moment kon ik er geen geduld meer voor opbrengen en dan was mijn man daar om het over te nemen. Rustig blijven is ook erg belangrijk en het is ook heel logisch dat je het op een gegeven moment niet echt meer trekt. En je wilt hem/haar zo graag troosten!
Bij ons is het op een gegeven moment vanzelf overgegaan.

Ik kan alleen maar zeggen, probeer ten alle tijden rustig te blijven hoe moeilijk dat ook is en praat erover. Op een gegeven moment was het inbakeren van Mick niet meer nodig. Hopelijk komt er straks voor jullie vanzelf ook wat verandering in.

Veel sterkte, Emma

 

hai,

o meid ik vond het ook super moelijk hoor ik ging ook aan mezelf twijfelen etc

ik dacht toen, ik kan nu bij de pakken neer gaan zitten of mezelf bij elkaar pakken en wat er aan gaan doen! ik ben toen de R`s gaan volgen, rust relgelmaat reinheid etc. en dat werkte heeeel goed! ik bakerde Evi ook in! als ze uit bed kwam iedere keer dezelfde handelingen!
de box was bij mij bijna leeg op 2 speeltjes en een mobieltje na en ik had er een witte handoek inliggen om het rustig te houden!
ook in bed geen drukke speel dingetjes en bij naar bed gaan ook iedere keer hetzelfde! inbakeren kusje geven muziekje aan etc.
uitstapjes deed ik in t begin ook niet zo veel... soms wandelen met de hond maar probeerde s`avonds als m vriend thuis was de boodschapjes te doen!

je zal echt zien dat als je in jezlef gelooft en de rust gaat vinden, je kleintje dit ook doet!

sux6 meid!
x

 

Ik werd de eerste weken zelf ook heel erg verdrietig als Sofie huilde. Toen ben ik de rust en regelmaat gaan toepassen en liet ik haar max 15 minuten achter elkaar huilen, als ze in de tussentijd stil was geweest gingen de 15 minuten opnieuw in. Wel een klok erbij want het leek altijd veeeeeeel langer. Omdat ik wist dat ik het goede deed om haar te laten wennen aan alleen slapen kon ik het volhouden. Alleen als mijn vriend uit zijn werk kwam moest ik vaak ook even uithuilen.

Nu gaat Sofie lachend en bijna altijd zonder huilen naar haar bedje toe, en slaapt door van 8 tot 8 ongeveer!

Succes met alles
knuffel van Lisette

 

wat fijn om dit te lezen... wat een herkenning en idd het is zo moeilijk om zelf te ontspannen als je baby veel huilt. Finn huilt zo'n uur of 6 per dag, dus ook erg veel en ik ben druk bezig met de R's...

helaas voel ik me soms zelf ook moedeloos, op, wanhopig en verdrietig en dan baal ik zo van mezelf, maarja het is niet makkelijk.

Veel sterkte allemaal! en Merel...ik deel je berichtje

 

Oh dames wat moeilijk he als je kindje huilt... Weet helemaal hoe jullie je voelen en leef dan ook erg met jullie mee. Tja, hoe ga je hier mee om.. Terwijl m'n dochter boven lag te huilen zat ik beneden op de bank te janken, zo ging ik er mee om . Nee even serieus ik denk dat het vreselijk blijft, heb zelf ook regelmaat en rust toegepast en vond het laten huilen enorm moeilijk. Kan alleen maar zeggen: hou vol! M'n dochter is van een gefrustreerd slapeloos meisje veranderd in een vrolijk en uitgerust kindje nou ze na elke voeding zeker een uur slaapt (als we geen last hebben van regeldagen). Meestal slaapt ze langer. Heel veel succes voor de dames die er mee bezig zijn, en weet dat het beter wordt. Dikke kus voor jullie!

 

Als Kim tevreden is huilt ze niet.
Dus als ze huilt is er ook iets aan de hand.

In tegenstelling tot alle goedbedoelde adviezen laat ik Kim niet huilen. Ik kan dat niet over m'n hart verkrijgen!
Dan maar een verwend kind. Maakt me niks uit. Maar als er iets is, wil ik er voor haar zijn...

 

Het gaat hier volgens mij ook niet om kindjes die bijna niet huilen en alleen huilen als er iets aan de hand is, maar om kindjes die niet kunnen slapen en bijna de hele dag huilen.

En wat bedoel je met die drie puntjes achter je laatste zin? Misschien ben ik een beetje overgevoelig wat dit onderwerp betreft, daar bied ik bij voorbaat mijn excuses al voor aan, maar het schiet mij toch een beetje in het verkeerde keelgat. Of begrijp ik je nou verkeerd?

 

Ik denk dat je me verkeerd begrijpt hoor. Ik bedoel er echt helemaal niks mee...

Maar ik wordt thuis doodgegooid met kritiek over dit onderwerp, dus ik heb inmiddels voor mezelf besloten dat als mijn daden gevolgen hebben, ik die maar draag.
(snap je?)
Overigens ben ik wel van mening dat als een kind verdriet heeft dat het getroost moet worden.

Sorry, als ik niet helemaal goed op dit onderwerp reageer... (weer die puntjes, sorry)

 

o wacht, ik lees mijn verhaaltje over en ik dnek dat ik weet waar het m zit!

Je valt over mn zinnetje:
Ondanks de goedbedoelde adviezen.
Denk ik?

Daar bedoel ik jullie niet mee hoor, maar mijn omgeving thuis!

 

Okidoki Mama Mo ! Tuurlijk moet iedereen doen waar die zich prettig bij voelt, dast spreekt voor zich. En ik voelde mij eerlijk gezegd helemaal niet prettig als ik mijn dochter liet huilen, maar al na twee dagen sliep ze per dag al meer als normaal in drie dagen. Mijn meisje moest echt leren hoe ze zelf in slaap moest komen, was oververmoeid en at daardoor ook slecht, kreeg op een gegeven moment zelfs verhoging omdat het gewoon slecht ging met haar. Ik ben dus achteraf heel erg blij dat ik het gedaan heb. Als mijn dochter nu huilt, weet ik ook dat er wat aan de hand is en ga ik vaak meteen even bij haar kijken. Maar eerst huilde ze heel de dag, en kon ik ook niet horen of ze pijn had, moe was o.i.d. want ze huilde 24/7.

 

Dan zou ik een slecht moederinstinct hebben want mijn dochter huilt zich ook in slaap duurt van 1 minuut tot soms wel 15 min...
Ik moet haar echt laten huilen want als ik haar oppak blijft ze wakker en word ze steeds moeier wat nog meer huilen word.
Als ze ophoud met huilen ga ik altijd ff kijken en dan slaapt ze.

 

Ook voor mij heel erg herkenbaar! Kleine Devano Kon ook erg vreselijk huilen...HUILEN? KRIJSEN bedoel je! Wij zaten soms ook met tranen in de ogen omdat we niet wisten wat er aan de hand was.. troosten, aanleggen bladiebladiebla niks hielp..

Wijkverpleegkundige kwam langs en zij stuurde ons door naar de fysio..Zij heeft hem ingebakerd, maar dat vond hij 3x niks. En ook zij vertelde me dat het een''fase'' was :x

Jonassen hielp wel goed! Devano was gelijk stil en viel in slaap! maar ja hoe doe je dat thuis, en zo'n schommelstoel is ook niet al te goedkoop..
Dus hebhem nog 1x ingebakerd in een hydrofiel ( lang leve de juni-mama's) En wat denk je !
Hij viel als een blok in slaap! Wel na wat jammeren maar hij heeft het gewoon nodig om zichzelf in slaap te huilen.

En wat Manuela zegt het is instinct dat je je kindje niet kunt laten huilen, ik denk dat ze eerder bedoelt dat het moeilijk is om dat aan te horen. Ik zelf vond het verschrikkelijk! Maar hij huilt zichzelf wel in slaap nu.. Tenzij hij echt doorhaalt dan pak ik hem even en knuffel hem, en leg he dan weer terug!

Gister was ik bij mijn vriendin en die heeft een schommelstoel.. Daar heb ik Devano ingelegd en lekker laten schommelen.. Man O man O man wat vond hij dat heerlijk! heeft er een hele tijd in gezeten en is zelfs in slaap gevallen..

Dus hubs en ik gaan er toch maar eentje aanschaffen!
En eerlijk waar door dat inbakeren heb ik echt een heel ander kindje! Hij heeft tuurlijk zijn huilbuien nog, maar niet meer zo verschrikkelijk als toen..

(misschien had de fysio wel gelijk )

 

Goede morgen,
Ik voel meestal aan of het een echt verdrietig huiltje is of een ´zeur´huiltje Bij een ´zeur´huiltje gaan bij mij de 15. min in en bij een echt huiltje kan ik haar wel eens oppakken, maar meestal als ik dat net wil gaan doen is ze stil hihihi. Ik had ook een kind die 10 uur per dag huilde, maar dat bleek achteraf een werfeltje te zijn die was verschoven Was er gelukkig snel bij dus na 6 weken had ik al een heel ander kind...... En met 7 weken sliep ze door van 19.00 tot 07.00. Moet zeggen dat Laura eigenlijk nooit huilt als ze naar bed gaat, ze is echt vrolijk Maar ik begrijp het wel hoor dat sommige moeders gewoon echt heel sterk die gevoelens hebben en daar moet je gewoon aan toegeven, al moet je er volgens mij wel een bepaalde rust en regelmaat in houden

liefs Es

 

Inge veranderde op een gegeven moment ook van een kind dat altijd sliep (gewoon omdat ze de kracht niet had, omdat ze niet genoeg binnenkreeg en het drinken al haar energie al opslokte) in een kindje dat moeite had om in slaap te komen. Met een week of 6 ben ik toen ook de 3 r`en nog strikter toe gaan passen en gaan inbakeren. dat inbakeren vond ze echt drie keer niets. Heb het een tijdje volgehouden, omdat ze zeggen dat een kindje moet wennen, maar ze werd er zo boos van en draaide zich spontaan bijna op haar buik, zo boos was ze. Dat vond ik eng, ze kon nog niet rollen en ingebakerd kon ze natuurlijk helemaal niet terugrollen en was het ook lastiger om haar hoofdje te draaien of omhoog te doen. Dus toen maar weer gewoon laten slapen en elke keer even (soms wel 20 tot 30 min, maar dan keek ik tussendoor wel om een hoekje en trooste haar even als het nodig was) laten huilen tot ze sliep. `s Ochtends ging ik vaak uitgebreid douchen, dan hoorde ik haar niet zo hard huilen. Klinkt misschien hard, maar het werkte wel, want daarna sliep ze heerlijk rustig en soms zelfs wel 2 uur. Verder luisterde ik naar het huiltje en zorgde ik dat ik zelf bezig was bijvoorbeeld met de was of even forummen of wat dan ook. Want als ik op de bank ging zitten dan hield ik het echt niet vol. Maar ze had het gewoon nodig om in slaap te komen. Ik kon haar ook wel inslaap krijgen door haar in mijn armen te houden, maar dan werd ze wakker als ik haar neerlegde en sliep ze dus maar heel kort. En als ze zichzelf in slaap huilde sliep ze soms nog maar 30 min, maar soms ook zo 2 uur. Meestal zo tussen 45 min en 1,5 uur. En dat had ze echt wel nodig. Nadeel was wel dat haar nachten toen minder lang werden.
Maar het is heel moeilijk om je kindje te horen huilen. Ik zorgde dus meestal voor wat afleiding voor mezelf.