hey meiden! Ik ben nu 35+2 weken zwanger en heb gisteren een draaipoging gehad, omdat de kleine in een onvolkomen stuit ligt met de billetjes al wat ingedaald. Ondanks de pijn is het mij gelukt om rustig door de buik te blijven ademen. Met genoeg ruimte en een ontspannen buik is het na 3 pogingen toch niet gelukt. Meneertje bleef maar terug trappen, hij ligt blijkbaar erg lekker zo. Nu zitten wij dus met het dilemma, waar gaan we voor? Een keizersnee of eerst toch proberen het op de natuurlijke manier te doen. Dit word onze eerste kindje. Heeft er iemand ervaring met een natuurlijke stuit bevalling? Ik vind het behoorlijk lastig! Alvast bedankt!
Wat lastig dat jullie met zo een dilemma zitten. Ik zou zelf kiezen voor de keizersnede ivm de risico’s van een stuit bevalling. De risico’s van de keizersnede wegen daar voor mij niet tegen op. Succes met het maken van een keuze!
Ja echt super lastig! Waar doe je nou goed aan. Ik heb gelezen dat een stuitbevalling 1% meer risico heeft vergeleken met een keizersnee. Het heeft allemaal voor en nadelen. Dankjewel voor je antwoord!
Wat een lastige beslissing!! Ik heb altijd gezegd dat ik geen stuitbevalling ging doen, dan maar een keizersnee. Maar wat ik zou beslissen op dat moment zelf, weet ik niet. Kan zomaar weer anders zijn. Succes met je beslissing in ieder geval!
Cijfermatig vallen de risico’s inderdaad mee (wist eerlijk gezegd niet dat er zo een klein verschil in zat)! Zou dat zijn op basis van geplande of spoed keizersneden of allebei? Voor mij zit het er in dat het hoofdje dan als laatste moet komen, met eventuele risico’s van dien. Keizersnede is overigens ook geen lolletje, maar wel wat meer gecontroleerder (heb ik het idee).
Wij hebben met onze zoon ook voor deze lastige keuze gestaan. Uiteindelijk hebben we toch voor een keizersnede gekozen. Ik vond het doodeng om mijn kind in stuit geboren te laten worden (dus met het hoofdje als laatste), en ik ben persoonlijk van mening dat, als je er zo in staat, het ook niet gaat lukken en je lijf op de een of andere manier gaat blokkeren. We hebben dus een gentle sectio gehad. Veel succes met beslissen! Wat je ook kiest, kies iets wat voor JOU goed voelt. Jij moet het doen!
Ik zou gaan voor de keizersnede, een stuitbevalling lijkt me echt heel heftig. In mijn hoofd is het verschil ook veel groter dan 1%, zo voelt het voor mij.
Ik denk geplande keizersnede. Ze hebben gisteren verteld dat er weinig echte spoed keizersnedes zijn. Meestal als je bijvoorbeeld geen goeie ontsluiting krijgt besluiten ze een keizersnede uit te voeren maar dan is het niet echt spoed spoed. Dan krijg je nog steeds een ruggenprik. Inplaats van met spoed meteen haast en narcose bijvoorbeeld. Ja het hoofdje vind ik ook spannend. Ik moet woensdag terug om door te geven wat ik wil. Heb expres een afspraak daarvoor gemaakt, dat ze op de echo gaan kijken hoe groot het kindje is.
Dat denk ik dus ook. Op je eigen gevoel af gaan, maar op dit moment is het nog een groot vraagteken wat ik nou echt wil. Lastig!
Er zit natuurlijk enorm verschil tussen spoed en spoed. Bij onze dochter kreeg ik uiteindelijk een keizersnede, maar inderdaad vanwege niet vorderende uitsluiting (door weer andere oorzaken). Dus dat was niet gepland (en dus spoed), maar niets om zenuwachtig over te zijn. Als de hartslag dipt of het kindje klem zit met persen of iets dergelijks, dan wordt het spoed spoed spoed en dat is inderdaad een heel ander verhaal
En de helft van de stuitbevallingen eindigt alsnog een keizersnede, dat vond ik toen ook nog wel veel.
Ik zou persoonlijk een stuitbevalling proberen. De bevalling zal in het zh plaatsvinden waar de baby heel goed in de gaten gehouden wordt. Een keizersnede is een zware operatie en zou dus als de baby gunstig ligt(met de billetjes) gaan voor de vaginale weg. In je achterhoofd houdend dat een keizersnede een reële optie is tijdens die bevalling, maar ook dat er heel veel kinderen in stuit geboren worden zonder problemen.
Oh en ik zou nog even kijken voor moxa therapie. Hier schijnen heel veel baby's nog bij te draaien. Met een speciaal staafje bij je voeten is het. Klinkt zweverig, maar het heeft echt een grote kans.
Wat een vervelende situatie is dat toch. Ik heb destijds er voor gekozen het op de natuurlijke manier te proberen, daarbij wel goede afspraken gemaakt met de gyn. Helaas kwam de ontsluiting niet goed op gang door onvoldoende druk van de billetjes op de bmm, waardoor ik op 4 cm bleef steken en het uiteindelijk alsnog een ks is geworden. Toch zou ik het zo weer op deze manier doen. In mijn ziekenhuis beredeneren ze dat hoe voorspoediger de ontsluitingsfase verloopt, hoe meer kans op een voorspoedige uitdrijving (wel met knip was ik zover gekomen). In mijn geval verliep deel 1 niet ook voorspoedig dus is ervoor gekozen dat risico niet te nemen. Ik voelde me daar toen ook echt goed bij.
Daar heb ik ook over na zitten denken, de baby ligt in de beste positie qua stuit om te bevallen. En ik had ook gehoord dat een groot percentage alsnog een keizersnede krijgt, maar dan heb ik het wel een kans gegeven. Ik kijk heel erg op tegen de nasleep van een keizersnede. Uiteindelijk weet je pas achteraf waar je goed aan doet. Voordeel is inderdaad dat ze het goed in de gaten houden. Ik ga maandag nog even met mijn oude verloskundige praktijk praten, maar neig wel steeds meer naar een poging voor de natuurlijke manier.
Daar had ik paar weken geleden ook over gehoord. Had toen ook zoiets van “het zal wel”. Maar na de mislukte poging gister toch maar wat staafjes gehaald haha! Ben benieuwd
Fijn om te lezen dat je het op de natuurlijke manier hebt geprobeerd. Ik lees merendeel dat vrouwen toch voor een keizersnede gaan. Daardoor word je toch een beetje angstig en heb je de neiging je daardoor te laten leiden. Maar inderdaad ze houden alles goed in de gaten, merken ze dat het echt niet werkt zijn ze ook wel verstandig op tijd toch in te grijpen. Ik heb ook gelezen dat als je voor een keizersnede gaat de borstvoeding moeilijker op gang komt. Of dit echt zo is weet ik niet. Hoe is je herstel verlopen na de keizersnede? Duurde het lang voor je je weer helemaal goed voelde en alles aan kon?
Dat is ook zeker veel. Daardoor kreeg ik ook mijn twijfels. Stiekem hoop ik dat hij gewoon nog gaat draaien. Al heb ik daar mijn twijfels over, hij ligt al zolang in deze houding.
Qua pijn viel het me reuze mee, de vermoeidheid van de bevalling icm met de ks vond ik wel heel heftig. Herstel van de tweede ging me beter af (natuurlijke bevalling). Bij een geplande ks zal dat beter zijn gok ik.. Bv kwam moeizaam op gang maar dat was bij nr 2 ook, al was ik daar beter op ingespeeld waardoor dat wel goed gekomen is, bij nr 1 helaas niet
Ik ga er nog eens goed over nadenken, ik ga er van uit dat ze in het ziekenhuis ook goed checken of je breed genoeg bent en het geen heel groot kindje is. De gynocoloog zei gister wel dat ze het als een normaal kindje aan vond voelen. Maar ik moet nog wel bijna 5 weken, hopelijk loop ik niet over tijd. Dankjewel voor je reactie!