Onvolkomen stuitligging; keizersnede of natuurlijke bevalling?

Discussie in 'De bevalling' gestart door Framboosje24, 27 apr 2018.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Allerliefste1

    Allerliefste1 Bekend lid

    12 jul 2016
    533
    590
    93
    Mijn eerste lag ook in een onvolkomen stuit. Ik heb vol overtuiging gekozen voor een natuurlijke bevalling.

    Ik ben uiteindelijk ingeleid en heb een lange balling gehad maar hij is uiteindelijk wel vaginaal ter wereld gekomen. Ik zou achteraf weer dezelfde keuze hebben gemaakt.

    Ik denk dat je vooral zelf voor 100% achter je keuze moet staan. Dat is het belangrijkste.

    Mijn dochter lag met 36 weken ook in stuit maar is uit zichzelf nog gedraaid.

    Succes met het maken van de keuze!
     
    Framboosje24 vindt dit leuk.
  2. Framboosje24

    Framboosje24 Actief lid

    27 dec 2017
    191
    87
    28
    Vrouw
    Nog een positief verhaal, altijd fijn!
    Met hoeveel weken ben je uiteindelijk bevallen? Ik heb gister in het ziekenhuis gevraagd of ze je ook inleiden als je zwanger bent van een kindje in stuit. Maar dit ziekenhuis doet dat niet, omdat inleiden vaak langer duurt en ze toch een bepaalde vaart willen zien in ontsluiting en weeen enzo. Ik heb ook aangegeven dat ik graag natuurlijk wil bevallen tot 40,5 week. Als ik 3 dagen over tijd ben ofzo dan wil ik toch wel een keizersnee. Kindje word ook steeds groter en dat vind ik een minder prettig idee. Hopelijk meld de kleine zich op tijd
     
  3. tasha

    tasha Actief lid

    21 jul 2012
    355
    114
    43
    NULL
    NULL
    ik zou zelf kijken of ik een afspraak kan maken dat je het eerst zelf probeerd. gaat het moeilijk of lukt het niet dat je dan kan kiezen voor die keizersneede, ik heb na mijn keizersneede die afspraak kunnen maken met de gyn, mijn dochter lag niet in stuit maar was een sterre kijker, er zijn tijdens de bevalling echt wat dingen niet goed gegaan,,,zal jullie de horror besparen, (en heb dus ook daarom bij de bevalling van mijn zoon hele duidelijke afspraken gemaakt) Ik heb na veel paniek en angst een gezonde dochter via een spoedkeizersneede gekregen maar dat dus nooit meer, toen ik zwanger was van onze zoon zag ik natuurlijk tegen de bevalling op (zwak uit gedrukt) maar juist door de afspraak als ik aangeef ik kan het niet ik wil het niet dan dat er dan direct een keizersneede gedaan zou worden gaf mij echt veel rust en ja tijdens de bevalling heb ik geroepen geef me die keizersneede nu!!!! hahahaha had een weeen storm waar op de verloskundige zei dat kunnen we proberen maar voor dat jij op de ok bent heb jij je kindje al op je borst dus persen nu. binnen 5 min was hij er :D

    mijn advies is dus echt praat met je gyn/verloskundige bespreek je angste en twijfels kijk wat jullie kunnen afspreken en vertrouw ook op je eigen kracht!
     
    Framboosje24 vindt dit leuk.
  4. joepy

    joepy Fanatiek lid

    12 okt 2017
    1.443
    952
    113
    Vrouw
    Een keizersnede zou ik kiezen omdat ik tijdens het persen etc vast denk dat het allemaal moeilijker is in stuit en gevaarlijker en daardoor het vanzelf al lastig word.
     
  5. Framboosje24

    Framboosje24 Actief lid

    27 dec 2017
    191
    87
    28
    Vrouw
    Ik had dat gister ook aangegeven dat als ik het zelf probeer en allemaal niet vlot genoeg verloopt hun op tijd ingrijpen. Daar zijn ze ook heel streng in. Mijn enige “angst” is als ik over tijd ga lopen en het kindje steeds groter word. Mijn vriend gaf aan dat het misschien verstandig is om vanaf een bepaalde dag te zeggen, oke vanaf nu ga ik liever voor een keizersnede. Ik ben zelf ook best klein, nog geen 1,60. Dus een heel groot kindje zal ik denk ik ook minder goed aankunnen
     
  6. Framboosje24

    Framboosje24 Actief lid

    27 dec 2017
    191
    87
    28
    Vrouw
    Een bevalling is als je naar de percentages gaat kijken ook wel iets gevaarlijker dan een keizersnede, heeft wat meer risico’s. Voornamelijk ook als het hoofdje eruit moet. Daarom zetten ze voor de zekerheid ook een knip bij de vrouw. Als ik met veel angst er naar toe zou kijken zou ik het ook niet doen. Hoe banger je bent, hoe meer je de bevalling tegen houdt. Ik hoop gewoon dat hij op tijd komt want ik kijk juist op tegen een keizersnede.
     
  7. Sunshine007

    29 mei 2015
    82
    11
    8
    Mee eens!
    Ik ben trouwens bevallen met 40+5 (ruim 3500 gram)
     
    Framboosje24 vindt dit leuk.
  8. Allerliefste1

    Allerliefste1 Bekend lid

    12 jul 2016
    533
    590
    93
    Ik ben met 40+5 bevallen. Bij mij hebben ze in eerste instantie ook gezegd dat ze niet zouden inleiden en ook geen ruggenprik zou krijgen. Uiteindelijk is dat dus allemaal wel gebeurd
    Ik wilde het heel graag en mijn zoontje deed het goed en ik had geluk met de gynaecoloog die dienst had.
     
    Framboosje24 vindt dit leuk.
  9. beebielove

    beebielove Bekend lid

    18 jan 2012
    957
    33
    28
    Vriendin van mij is van haar eerste bevallen op deze manier, is heel voorspoedig gegaan. Kindje woog ruim 8 pond ... ik hoop
    Uiteraard voor je dat hij alsnog draait! En dat je vol vertrouwen een keuze kan maken, heel veel succes.
     
    Lara123 en Framboosje24 vinden dit leuk.
  10. Framboosje24

    Framboosje24 Actief lid

    27 dec 2017
    191
    87
    28
    Vrouw
    Dankjewel!:)
    Was wel moeilijk, maar wij zijn eruit. Nu hopen dat meneertje niet te laat komt, anders word het alsnog een keizersnede. Denk dat ik ruim 8 pond niet aan kan met mijn kleine lijf
     
    beebielove vindt dit leuk.
  11. Love1987

    Love1987 Niet meer actief

    Het is te hopen dat het vanzelf draait, je zou ook nog een homeopaat kunnen raadplegen, die hebben wel middelen om het kindje te laten draaien!
     
    Framboosje24 vindt dit leuk.
  12. marb

    marb VIP lid

    21 okt 2007
    11.070
    4.729
    113
    Wat fijn dat je een beslissing hebt genomen, lijkt me ook wel weer veel meer rust geven!
    Ik hoop dat jullie zoontje gewoon lekker op tijd ter wereld komt en dat dat bevalling gaat zoals gehoopt!

    Ik hoor heel graag hoe het is afgelopen, veel succes!
     
    Framboosje24 vindt dit leuk.
  13. Framboosje24

    Framboosje24 Actief lid

    27 dec 2017
    191
    87
    28
    Vrouw
    Ja zeker weten, geen stress meer van wat moeten we nu.
    Dankjewel! Als de kleine er is laat ik hier nog even weten hoe het ging
     
    marb vindt dit leuk.
  14. Jenneke88

    Jenneke88 Fanatiek lid

    9 jul 2016
    1.754
    785
    113
    Mijn zoon lag ook in stuit. Ik zei al een tijdje tegen de verloskundige dat als we niet zouden draaien, ik het gevoel had dat dit niet meer zou lukken. Ik kwam met 35 weken op de praktijk, ze keken weer, de andere verloskundige had ditmaal dienst en zij gaf ook aan, we gaan nu al proberen te draaien. Dit was mislukt. Ik kwam vervolgens onder controle van een gyn te staan, en nogmaals een draaipoging laten inplannen met 37 weken. De gyn die dit zou doen maakte van te voren een echo. Alles was goed, maar hij wilde niet aan een draai poging beginnen, "Het had toch geen zin". Ik kreeg geen duidelijk antwoord op het waarom, maar ik kon het al raden. ZL lag al weken aan mijn rechterzijde en verplaatste zich niet meer in mijn buik. Die gyn gaf ook aan dat hij een keizersnede adviseerde, in tegenstelling tot zijn collega's die allemaal vonden dat ik het eerst gewoon moest proberen. Ik mocht het proberen maar ik moest er rekening mee houden dat het "waarschijnlijk" in een keizersnede zou eindigen.

    Een andere gyn deed bij mij de keizersnede. Hier had ik voor gekozen omdat ik gewoon een slecht gevoel had bij een stuitbevalling. Wat ik ook deed, iets voelde gewoon niet juist. Mijn gevoel klopte. ZL konden ze niet draaien omdat hij klem zat tussen mijn ribben en mijn bekken. Tja....

    Achteraf ben ik dus blij dat ik uitgerust mijn keizersnede heb gehad, een gentle sectio. Ik vond het toch een hele mooie ervaring en ik heb er zeker geen spijt van. Ik ben de artsen dankbaar dat ze ZL veilig en gezond de wereld in geholpen hebben. Ik geen gevoel gehad dat ik iets gemist heb. Het herstel ging heel snel. Na 2,5 week stond ik alweer te stofzuigen. Alleen de eerste twee dagen waren zwaar. De eerste dag had ik die katheter in, en moest dus in bed blijven. Ik was ook niet erg mobiel (was ff vergeten dat ik een ziekenhuis lag en gewoon kon vragen om pijnstilling, heb ik 's avonds rond 20.00 uur wel gedaan). De tweede dag ging die katheter eruit en heb me meteen gaan douchen. Op dag drie ging ik naar huis. Ik ben twee nachtjes in het ziekenhuis geweest.

    ZL wordt maandag 6 maanden en heeft nog steeds een kleine afdruk van mijn ribben op zijn hoofdje staan. Het is veel erger geweest, maar is nu mooi aan t wegtrekken. Soms denk ik dat hij toch hoofdpijn gehad moet hebben...

    Wat ik met dit verhaal wil zeggen is, volg je gevoel. En maak je twijfels angsten etc bespreekbaar.
     
    Framboosje24 vindt dit leuk.
  15. Framboosje24

    Framboosje24 Actief lid

    27 dec 2017
    191
    87
    28
    Vrouw
    Dat maakt het ook lastig voor vrouwen dat elke arts weer een andere mening heeft. Wat goed dat je naar je gevoel hebt geluisterd. Als ik dat zou hebben zou ik er ook zeker niet aan beginnen. Ik heb eigenlijk geen angst ervoor. Ik heb zoiets ik laat het gewoon op mij afkomen. Mocht het niet lukken dan vertrouw ik ook op de artsen dat ze op tijd ingrijpen.
    Uiteindelijk gaat de gezondheid van je kindje voor. Als een natuurlijke bevalling er echt niet in zou zitten voor mij dan had ik mij ee gewoon bij neergelegd.
     

Deel Deze Pagina