Vanmorgen om 9.22 is onze tweede kleine man geboren. Ik had al sinds 16.15 (+/_) de dag ervoor rugweeën (dat denk ik in ieder geval - had dat nog niet eerder ervaren), die weliswaar niet heel regelmatig waren.Ook 's avonds in bed bleef het wat aanhouden. Tussen 02.30 en 02.45 (heel precies weet ik t niet meer) voelde ik ineens 2 "ploppen" van onderen. Op dat moment wist ik niet wat het was en er gebeurde ook niet gelijk iets. Tot zo'n 2 minuten later. Een liter vruchtwater kwam eruit. Ik had van de gyn geleerd dat, mocht het uitkomen van het vruchtwater zo gaan, ik via de ambulance naar het ziekenhuis zou gaan. Dus mijn vriend rond 3.00 het zh gebeld en ze waren er vrij vlot. Daarna de opa even gebeld, want onze oudste zoon zou daar naartoe. Om een lang verhaal verder kort te maken: In het zh gingen de eerste 4 à 5 cm ontsluiting vrij de. De rest iets langzamer. Toen ik mocht gaan persen hadden ze verwacht (omdat dit het 2e kindje was) dat het wel een redelijk vlotte bevalling zou gaan worden. Helaas viel dat (weer) tegen. Meneer was gelukkig geen sterrenkijker en lag niet klem met zijn handje, maar na een klein uurtje persen (waarbij de weeën niet consequent in sterkte waren) moest ik toch nog aan de weeënversterkers. En ook dat deed bijna niet genoeg voor de kleine man om geboren te worden. De vacuümpomp en zelfs een spoed keizersnede werden besproken / stonden om de hoek. Maar het was gelukkig net niet nodig. Ineens "schoof" hij naar beneden en werd hij geboren. Om 9.22 uur. Sorry btw voor t lange verhaal...