Onze zoon Arno is geboren!

Hallo dames,

Hierbij wil ik laten weten dat onze zoon Arno Dylan is geboren op 24-12-2016 om 21:02. Hij weegt 2920 gram en is 50 cm lang.

Maandag, donderdag en vrijdag had ik delen van de slijmprop veloren en had ik ontzettend veel last van mijn liezen.
Zaterdag begonnen om half zeven de weeën in de ochtend na dat ik naar de wc ben geweest. Ik dacht huh zijn dit nou weeën of is het weer loos alarm? (Ik had namelijk vaker last van voorweeën). Na 5/6 min een half uur lang dacht ik volgensmij zijn dit wel echt weeën. Met de weeën timer alles bij gehouden en om acht uur naar benden gegaan. Mijn vriend gezegd dat het begonnen was daarna heeft hij gelijk de verloskundige gebeld. Verloskundige zei dat lijken nog geen stevige weeën te zijn. Neem maar paracetamol en een hete douche en probeer nog wat te slapen. Ik heb paracetamol genomen en ik ben onder de douche gegaan. De weeën kwamen steeds vaker en werden pijnlijker. Ik probeerde alles weg te puffen bij elke wee. Na het douchen weer de timer er bij gepakt en ik zag dat de weeën om de 2/3 minuten kwamen een uur lang. Toen ben ik weer naar benden gegaan en heeft mijn vriend de verloskundige gebeld en is ze rond 2 uur langs gekomen. Ze heeft inwendig gevoeld en ik had twee vingertoppen ontsluiting. Ze vroeg wat willen jullie? Strippen of afwachten. Dat vondt ik een moeiijke keuze en uiteindelijk gevraagd wat de meeste vrouwen deden en zei zij strippen. Uiteindelijk voor het strippen gekozen. Ik vondt het zelf mee vallen. Daarna gaf ze weer als advies om te douchen, paracetamol te nemen en proberen te slapen. Ik ben weer naar boven gegaan en probeerde te slapen met een pittenzak in mijn rug en ik had weer paracetamol genomen. Ik lag in bed en de weeën kwamen weer om de 5/6 minuten. Elke keer als ik bijna in slaap viel kwamen de weeën weer op zetten. Na een uur ben ik maar weer onder de douche gegaan. De weeën waren nog sterker geworden dan in de ochtend. Ik ging naar benden en ik zei tegen mijn vriend ik kan niet meer ik heb zoveel pijn. (Ik had ook alleen maar rugweeën). Verloskundige weer gebeld rond vier uur en ze zei ik kom er aan. Rond kwart voor vijf was ze bij ons en heeft ze weer gekeken toen had ik 5/6 cm ontsluiting. Toen was het tijd om naar het ziekenhuis te gaan. Rond half zes kwamen we daar aan. Om kwart voor zes weer gekeken toen had ik 10 cm ontsluiting en was het tijd om te persen maar persweeën had ik bijna niet. Ik ben van kwart voor zes tot 2 minuten over 9 bezig geweest met persen. Ik werd bijna overgedragen aan de gynecoloog en had bijna aan de weeënopwekkers gezeten. Maar uiteindelijk op eigen kracht onze zoon op de wereld gezet!! Het was een heftig bevallling en twee dagen later een flinke terug slag gekregen. Heel erg duizelig en lage onderdruk. Nu aan de floradix en ijzer tabletten. Ook heb ik 10 dagen kraamzorg gehad. Het gaat gelukkig al een stuk beter maar ik doe rustig aan. Het gevoel om moeder te zijn en de oerkracht die je hebt als vrouw bij een bevalling is onbeschrijfelijk en de liefde voor je kind!!

Ik hoop voor alle vrouwen die bezig zijn om zwanger te raken dat jullie dit ook mee mogen maken!