Sinds een goede week heb ik last van oorsuizen, het is ontstaan na uitspuiten van mijn oren, dit moest nog een keer, er is veel uitgekomen maar het bleef, na een dag of 2 naar de huisarts geweest, die gaf aan dat er vocht achter mijn trommelvlies zat, links vooral, nu een paar dagen bezig met neusspray en stomen, het is een dag of 2 beter geweest, maar inmiddels is het er best weer, niet zo heftig als de eerste dagen, zo ervaar ik het iig niet, maar weg is het zeker niet, vandaag voor controle geweest, links zit nog wat vocht, niet superveel maar wel wat, rechts ook een beetje, na zoeken zag ik dat er hier meer zijn die er last van hebben, wat zijn jullie ervaringen? Is dit over gegaan? Of hoe ga je er nu mee om? Ik heb de eerste dagen er wat tranen om gelaten, het gaat de laatste 2/3 dagen beter wat dat betreft, moet ook wel want het had best een weerslag op het gezin, maar hoewel ik echt probeer mijn zinnen te verzetten, bezig te zijn, te ontspannen, de ruis is er nog, en ergens heb ik het gevoel dat het niet helemaal weg zal gaan... De huisarts zegt afwachten, mja... Ik hoor graag ervaringen!
Ik heb er al een aantal jaren last van, het wordt ook steeds erger. Ik kan niet precies een moment aanwijzen waarop het begonnen is. Het was in de periode dat onze jongste heel veel huilde en 's nachts naast mij in bed lag. Sinds die tijd heb ik ook gehoorverlies in het oor aan de kant waar hij lag. Hij huilde echt heel hard en heel veel. En hij had zoveel behoefte aan lichamelijk contact, dat hij soms uren tegen mij aan lag en in mijn linkeroor lag te gillen. Ik denk dat ik daar gewoon een gehoorbeschadiging aan heb opgelopen. Ik probeer er niet teveel aandacht aan te schenken, want hoe meer ik er over nadenk, hoe harder het wordt en hoe erger ik het vind. Het is er wel altijd. Het ergste vind ik dat het nooit meer stil is en ik hou juist zo van stilte. Maar juist als het stil is om mij heen, wordt de herrie in mijn oren opvallender. Soms klinkt het als een koor cicaden, zo hard. Soms als zo'n fluittoon die je kunt gebruiken om katten te verjagen, net op de rand van wat je als mens kunt horen. Of als geruis van een radiozender zonder ontvangst. Of alles tegelijk, haha. Ik heb me er al wel bij neergelegd dat het nooit meer over zal gaan en ik hoop gewoon dat het niet veel erger wordt dan dit. Je kunt er niet zoveel aan doen. Ik hoop dat het bij jou wel weer overgaat, omdat er gewoon een aanwijsbare oorzaak is
Mijn man heeft last van oorsuizen (tinnitis). Bij hem is het echt ontstaan door geluidsoverlast. Hij heeft een hele harde piep. Al 7 jaar lang. Elke dag. Elke seconde. Van de 1 op de andere dag. De eerste weken was er sprake van complete paniek bij mijn man (en bij mij ook daardoor). Hij werd soms huilend wakker in de nacht. Schijnend, echt. Vooral omdat er niets aan te doen is. Ik kan hem niet helpen. Godzijdank heeft mijn man ermee leren leven. Hij zegt dat je je draai er, op een gegeven moment, wel in vindt. Het hoort inmiddels bij hem. Hij weet niet meer beter. Net als een tikkende klok die je op een gegeven moment niet meer hoort tikken. Alleen in slaap vallen is soms nog een issue. Maar er is geen paniek meer, gelukkig. Aangezien het bij jou ten gevolge is van uitspuiten/vocht zou ik echt nog wel de hoop hebben op verbetering. Probeer er in ieder geval rustig onder te blijven. Te negeren. En laat je anders doorverwijzen naar een KNO.
Ik heb oorsuizen sinds 2 jaar. Dafne was een huilbaby, en toen dat stopte, kwam de suis ervoor in de plaats. Heel soms ook een piep, dan ben ik echt in paniek, omdat ik bang ben dat dat ook blijft, msar die piep trekt telkens nog weg. In eerste instantie dacht ik dat ik er verder geen last van had. Nu een paar jaar later merk ik hoe vermoeiend het is. Ik ben sneller overprikkeld en kan soms geen geluid meer verdragen 's avonds. In tegenstelling tot anderen vind ik geen ander geluid om me heen heerlijk en is het niet zo dat ik dan constant me er bewust van ben. Maar het is onbewust wel een constante prikkel.Tijdens stressvolle periodes is het erger. Ik had een tijd geleden een week vrij, waarvan 4 dagen mn dochter naar opvang of oma was en toen was het een stuk minder. Ondanks dat ik nu dus niks aan de situatie kan veranderen, heb ik hoop dat over een aantal jaar als mn dochter wat ouder is, ik wat meer rust heb en het suizen minder kan worden. Helemaal weg heb ik niet de verwachting dat dat ooit gebeurt.
Dank, ik merk dat ik er in de ochtend weinig/minder last van heb, de afgelopen 3 dagen iig, de ochtend is het ook lijkt het steeds even weg, als ik wakker word... In de loop van de dag wordt het meer, en nu al 2 keer een avond gehad, dat het best behoorlijk is, dan 'tuten' mijn oren bijna voor mijn gevoel... Al met al herken ik gewoon behoorlijk veel, teveel om te denken dat dit tijdelijk is... Hoe graag ik ook zou willen... Ik werk in het zh, ik bel denk ik eens een KNO arts om advies te vragen... Want dat afwachten... Ik weet niet, geloof er gewoon niet in... Hebben jullie iets gevolgd/gedaan om het onder controle te krijgen zeg maar?
Oké... Ik heb een lastigere nacht gehad en ook nu is het er nog behoorlijk... Het is even pittig nu. Ik had me al ziek gemeld Vrijdag en gister, maar ik heb Woe mijn laatste dienst, en de dag ernaar een afscheidsetentje. Vraag me af waar ik goed aan doe, kan op het moment gewoon weinig hebben. Moet ik wel of niet gaan? Ik twijfel zo...
Niks gedaan om het onder controle te krijgen. Behalve dan waar mogelijk prikkels zoals tv vermijden. En eerlijk? Ik zou mezelf nooit ziek melden hiervoor, ook al ben ik soms na een halve werkdag al kapot. Maar dat is voor iedereen persoonlijk.
Tja, wel gedaan dus, miss in een andere situatie ook minder snel, maar het zijn mijn laatste 3 diensten en hierna vakantie, daarna start ik bij mijn nieuwe baan. Dacht dat rust miss goed zou werken. Ook omdat ik er wat emo van was, dat voelde niet oké... Heb nu ook het idee dat als ik dat doe, ik erna weer met een zwaardere tuut in bed lig. Het werken zal miss gaan, maar het etentje, ik weet niet...
Och meid, je hoeft je naar mij toe niet te verdedigen hoor! Ik snap het ergens ook wel. Ik ben er inmiddels aan gewend Mensen onderschatten echt wat voor impact het kan hebben wat dat betreft.
http://www.zwangerschapspagina.nl/threads/tinnitus.635969/ Dit is een wat ouder topic over oorsuizen/tinnitus. Misschien heb je er ook nog wat aan.
Dank je, ja, wil me niet verdedigen maar doe het toch wat ja... Het is idd lastig, vanmorgen de HA gebeld en een doorverwijzing naar de KNO gevraagd, spannend, want als het tinnitus is, zou ik het heftig vinden om te horen, maar aan de andere kant, deze onzekerheid is ook niet fijn. Had jij vanaf het begin het gevoel dat het niet weg zou gaan? Of heb je dat niet gehad? Gekke is ook vorige week raakte ik nog in paniek, maar dat heb ik nu niets al ervaar ik het vandaag en afgelopen nacht wel als meer, het kan enorm wisselen, soms denk ik dit is prima te doen, nu vind ik het behoorlijk lastig. Het is lastig te negeren en ik hoor het vrij hard voor mijn gevoel. Ben ook echt heel moe...
Ik heb al jaren tinnitus. In het begin was het heel lastig maar ik ben eraan gewend geraakt. Bij mij helpt het om de hele dag toch achtergrond geluid te hebben. dat zorgt ervoor dat de pieptoon minder opvalt. In grote groepen zorgt het er bij mij voor dat stukken gesprek wegvallen in de ruis. omdat ik het zat was om dat steeds te missen en moe te worden van het ingespannen luisteren heb ik mezelf leren liplezen. dat scheelt heel veel vermoeidheid bij mij. Het zit bij ons in de familie dus ik wist al op jonge leeftijd dat ik het waarschijnlijk ook zou krijgen. Het ligt hier aan vocht op een plek in mijn oor waar ze niet bij kunnen en waar ze het nooit weg gaan krijgen ook. mijn advies negeer het voor zover je dat kan. Als je je eraan gaat ergeren dan ga je er echt aan onderdoor.
Nee, heb niet lang de hoop gehad dat het weg zou gaan. De KNO-arts zei: doe maar alsof het er niet is Ja, dat is zo makkelijk niet, sukkel, haha. Vond ik zo stom. Het is inderdaad ook wisselend. Bij drukke dagen met veel mensen om me heen ben ik 's avonds uitgeput. Op andere dagen is het prima te doen. O, google ook even naar Tinnitus Retraining Therapy. Misschien heb je daar nog wat aan.
Tinnitus kan een gevolg zijn van een tekort aan vitamine b12. Als er geen aanwijsbare oorzaak voor je tinnitus is kan je altijd eens laten kijken of je b12 waarde in je bloed wel goed is. Zelf heb ik sinds een week veel vocht in mijn oor. Gisteren laten kijken door de huisarts en ze zag 3 grote vochtbellen naast mijn trommelvlies. Hierdoor hoor ik dus niks met mijn oor. Het is de bedoeling dat het vocht afgevoerd kan worden via de holtes bij mijn neus maar ik heb er een hard hoofd in. Ben al flink aan het sprayen met neusspray maar er verandert nog niks.
Dank jullie meiden, Narcisje, ik hoor nog wel met mijn oor, misschien iets minder, het is net of er wat watjes in zitten zeg maar, ik merk het vooral in groter gezelschap. Dat het lastiger is. Net ben ik even naar een dorpje hiernaast gefietst, hoor nu nog de wind in mijn oor suizen en het geeft wat druk, ook slikken klikt steeds in mijn oren. Toch is de wind die ik nu hoor prettiger dan de piep, want soms is het ruis, maar bij vlagen ook een behoorlijk schelle piep, het gevoel van een cirkelzaag noem ik het steeds maar. Daar kan ik het het beste mee vergelijk denk ik, maar niet heel dichtbij, eerder of ze er een paar huizen verder mee bezig zijn zeg maar. Soms twijfel ik of jet rechts ook speelt, maar zoals nu is echt links. Nu hoor ik ook weer de koelkast brommen, wat ik vanmorgen niet hoorde. Ook zo raar dat ik er Zaterdag echt bijna geen last van had, het was echt zo goed als weg. Ik was voorzichtig al blij dat de medicatie hielp, maar had ook zoiets van, even een laar dagen aankijken, ik weet het niet. Ik probeer te ontspannen, vanmorgen even kleertjes gekocht voor de mannetjes, nu lekker even op de bank, zo misschien even mijn ogen dicht doen, even slapen. Maar het is lastig te negeren en soms denk ik dat ik daardoor zelf een tinnitus ontwikkel ofzo...
Ik weet niet beter of ik heb er last van. Ken je die reclame over oorsuizen? Als ik die hoor spring ik helemaal tegen het plafond. 2 dubbele piep is helemaal niet te doen. Het is in de avond meer dan de ochtend. En na een concert is het helemaal niet meer te houden. Zolang er geluid om mij heen is valt het mee. Maar als het stil is dan hoor je het heel goed. Daarbij heb ik hyperacusis overgevoeligheid voor bepaalde geluiden. Ik word er soms letterlijk doodmoe van. Sterkte
Young Flower, dat heb ik ook, daardoor twijfel ik ook zo erg aan het vocht achter mijn trommelvlies verhaal van de dokter, miss heeft iemand daar ervaring mee, en is dat daarbij ook. Maar ik heb ook dat het in de ochtend oké is, en de afgelopen dagen loopt het in de dag wel wat toe. Wel heb ik links steeds een druk gevoel op mijn oor, en zoals vandaag ben ik op de fiets weggeweest, dan lijkt ie meer dicht te slaan ofzo, ik hoor ook wel iets minder met links steeds, echt dicht is ie niet volgens mij, maar ik hoor er niet optimaal mee. Dus miss wel wat vocht, maar goed, het wisselt ook steeds wel heb ik het idee, de ene keer voelt het meer dan de andere keer. Is het te doen voor je? Of vind je het een lastige beperking?
Als ik andere mensen hoor over hun oorsuizen dan is het bij mij nog dragelijk hoor. Maar ik ben niet iemand die zo snel bij de pakken neer gaat zitten anders zou ik geen leven hebben met de vele ongemakken die mijn lichaam heeft. Soms is het lastig als het te druk is en je naasten even vergeten dat jij hier last van hebt.
Dat probeer ik ook, de eerste dagen stond ik wat in paniek stand, ik schrok er echt van, dacht wat is dit nu, maar inmiddels ben ik er wat rustiger onder, probeer ik afleiding te zoeken, en gaat het door de dag best oké, alleen de avonden zijn lastig, als ik ga slapen, ik ga eerst douchen, stomen (stel dat er vocht zit, dan zou het kunnen werken), leg een kruikje in bed en probeer er lekker rozig in te stappen zeg maar. Hoe doe jij dat? Ik hoor en zie veel dat het idd, met de tijd toch gaat wennen, dat kan ik me nu nog niet helemaal voorstellen, maar hoop, dat als dit blijvend is, ik dat ook kan zeggen dan.