Opa en oma

Onze kids hebben 1 opa en oma die nooit wat met hun doet en weinig interesse toont en 1 opa en oma die dat wel doet, waar ze vaker gaan logeren en die hun soms dagjes meenemen...

Jammer is dat he als opa en oma weinig interesse tonen

 

Onze zoon gaat elke week op woensdag, en nu tijdelijk op zaterdag, naar mn schoonouders, gewoon omdat ze het leuk vinden. Wij kunnen ook altijd van ze op aan.

Mijn vader en zn vrouw zijn echt een lieve opa en oma, maar besteden duidelijk minder tijd aan ons. Ze weken doordeweeks en in het weekend doen ze graag iets voor zichzelf. Helemaal prima alleen ze doen dus nooit iets met onze zoon.
Opzicht vind ik dat jammer, want ze gaan vaak dagjes weg in onze buurt ook en dan denk ik neem onze zoon dan even mee. Of kom een bakkie doen.
Ik voel me ook schuldig dat onze zoon zoveel bij mn schoonouders komt, maar ik vind dat mn vader echt meer tijd in onze zoon moet investeren voor ik hem daar een dag (of zelfs nacht) heen zal laten gaan.

Mn moeder spreken we niet. Die besteedde al helemaal weinig tijd aan ons. Ze kwam zelfs niet op zn eerste verjaardag want ze had een afspraak ergens.

Dus ja. Ook hier veel verschil.

 

Beide oma’s verwennen de kinderen schandalig: lekkere dingen om te eten, speelgoed, mooie kleertjes, etc.

Wat betreft de opa’s verschilt het ontzettend, mijn eigen vader is dol op de kinderen en gaat regelmatig met ze wandelen, spelen, knuffelen, etc. Mijn schoonvader toont niet erg veel interesse in de kinderen, als ze ietwat jengelig zijn raakt-ie ook al gauw geirriteerd... Af en toe spelen met de oudste, prima, maar knuffelen met of aandacht geven aan de jongste doet-ie nauwelijks.


Dagjes uit met opa en oma zijn hier nog niet echt aan de orde, zijn mijn kinderen - naar mening - nog te jong voor. Mijn schoonmoeder vraagt het regelmatig hoor, maar ik hou het zelf nog even af. Ze zijn daar ook nog niet alleen (zonder mijn man en ik, dus) geweest. Bij mijn ouders wel (logeren ze ook best regelmatig), maar die wonen 1 straat verderop en die zien ze dus ontzettend vaak waardoor de band wat hechter is, is als een tweede thuis voor ze.

 

Mijn ouders wonen 1000km verderop dus we zien ze niet veel uiteraard. Als we ze zien dan brengen we tijd door met zijn allen.
Mijn schoonmoeder woont dichtbij en haar zien we heel veel (paar keer per week) , maar ze heeft veel kinderen en veel kleinkinderen dus 1 op 1 kan niet.
Wel krijgt hij wel eens iets toegestopt. Kleding of snoepjes of zo.

Ik ben tevreden met hoe het gaat. Uiteraard had ik mijn eigen ouders liever ook dichtbij gehad, mja.. c'est la vie

 

Bij 1 opa en oma zijn de kinderen elke maandag en die oma doet heel veel met ze. Oefent altijd veel met dingen zoals lopen bij mijn dochter.
En gaat vaak met mijn zoon naar buiten spelen in de speeltuin enzo.
Ze zijn ook regelmatig bij de andere opa en oma, maar die doen vrij weinig. Die oma is erg gericht op haar huishouden en is nog nooit naar buiten geweest naar een speeltuin of iets.

 

Hier gelukkig beide oma’s en opa’s die veel met de kleinkinderen doen. Mijn moeder gaat vaak (bijna wekelijks) zwemmen of naar balorig enz met de kleinkinderen, ze logeren daar elke vakantie ook wel en is altijd 1 groot feest.
Mijn schoonmoeder haalt de kinderen 1 voor 1 meestal elke week wel 1 dag op. Ze onderneemt niet echt wat met ze, dus ze vinden het niet altijd heel leuk om er naartoe te gaan (ze gaan liever naar mijn moeder want die maakt er echt een feest van) maar toch is het wel lief bedoelt en vinden wij het ook goed dat ze een band met hun opbouwen.

 

Onze zoon heeft 2 oma's en 2 opa's, maar die nemen hem niet mee, noch stoppen ze hem iets toe. We gaan wel bij hen op bezoek, maar dan zijn echt gewoon bezoekjes bij hen thuis/op de zaak, meer niet.

 

Hier een opa en oma die de kinderen vooral zien met feestdagen en verjaardagen. S-moeder is vooral erg druk met 2van haar andere kleinkids waarvan ze niet onder stoelen of banken steekt dat het haar lievelingentjes zijn.
Mijn ouders (gescheiden) zien de kinderen wel erg vaak , logeren en doen leuke dingen met ze en kopen kadootjes etc

 

Onze kleine heeft een Opa (mijn vader, moeder leeft helaas niet meer) en een opa en oma ( schoonouders). Mijn vader past elke woensdag op. Mijn schoonouders hebben aangegeven niet op te willen passen.

Ze zijn wel lief voor onze dochter maar als ze niet meer stil wil zitten en gaat kruipen. Merken we aan ze dat ze dat lastig vinden.

Het verschil met opa kan niet groter zijn. Zodra hij binnenkomt ligt hij al op zijn knieen naast dr om te spelen, te helpen of wat dan ook.

 

Ik besef me dat ik in een enorme luxe positie zit. Mijn eigen oma past iedere woensdag op mijn dochter en dan gaan ze samen naar het zwembad. Verder passen mijn schoonouders op vrijdag om de week op en zij verwennen haar heel erg veel met nieuwe kleren. Mijn moeder brengt mijn dochter nu iedere maandag en donderdag naar de opvang, omdat mijn zwangerschap heel beroerd loopt. Ze belt ook vaak of ze de kleine eerder op kan halen van de opvang gewoon om lekker te tutten. Mijn vader en zijn vriendin zien zichzelf niet echt als opa en oma en hebben het vaak te druk. Als ze wel tijd hebben dan zijn ze heel erg leuk met haar hoor, maar hen bellen als ik een keer echt omhoog zit? Dat is lastig want dan hebben ze wel weer iets anders gepland.

 

One kinderen hebben 1 opa en 1 oma.
De oudste mag altijd naar hen toe: voor een dagje of logeren of een dagje weg: niets is te gek. Jongste twee helaas niet. Ze hebben besloten dat dat te zwaar/vermoeiend/weet ik veel wat nog meer is. Nu is de gezondheid van schoonmoeder ook niet meer geweldig. Maar zoals ik er zelf over denk is dat ik als oma best me een week krakkemikkig zou willen voelen als ik tenminste mijn kleinkinderen dan gelijk heb kunnen behandelen.
Voor de duidelijkheid trouwens: alle drie kinderen zijn van zowel mijn man als mij. Ze stammen genetisch wel van mijn man en dus van opa en oma af (en niet van mij ivm de ECD). Dus dat is het niet, mocht iemand dat denken.
Het is jammer en doet mij wel eens pijn maar er zit niets anders op dan het te accepteren. Al heb ik er laatst nog flink een potje om moeten janken. Ik wil niet dat mijn zoons zich achtergesteld gaan voelen..

Ik weet dat ze het niet slecht bedoelen, ze geven echt om ons allen. Ze denken echt dat de twins te pittig is voor hen. Ze hebben laatst wel voor het eerst sinds een halve eeuw hier weer eens een paar uur opgepast. Kinderen hebben ook een bonus opa en oma: lieve oudere mensen uit onze buurt die wij zo’n beetje geadopteerd hebben en zij ons
Die passen hier regelmatig op. Ik steek dat ook niet onder stoelen of banken naar schoonmoeder toe. En dan wordt ze wel eens iets wat jaloers op die mensen. Met dus als gevolg dat ze steeds weer iets nieuws bedenkt: als ze zindelijk zijn mogen ze eens een dagje komen spelen en als ze hele nachten doorslapen en uitslapen mogen ze eens komen logeren... En nu hoorde ik laatst iets over dat ze 1 voor 1 mogen komen logeren.
Ze zijn beiden al erg lang zindelijk, eentje ‘s nachts ook. En de ene slaapt al eeuwen door. De andere is nog vaak ff een keertje wakker en is ‘s ochtends erg vroeg wakker.
Nichtje en dochtertje mogen wel soms samen logeren... tsja.... moeilijk maar het is zo....
Alleen laten logeren doen we trouwens niet. Ze zijn enorm aan elkaar verknocht. En dat weten zij ook...

 

Mijn schoonmoeder is overleden, mijn schoonvader past in uiterste nood wel eens op de kinderen maar heeft nog nooit iets leuks met ze gedaan. Omdat hij rookt als een ketter en zowel mijn zoon als ik daar last van benauwdheid krijgen, komen wij daar bijna nooit. Op onze uitnodiging komt hij ongeveer 1 keer per 2 weken bij ons, maar hij zal nooit zelf bellen om iets voor te stellen.

Mijn ouders wonen in het buitenland, als we daar zijn krijgen de kinderen de volle aandacht en worden ze ook dagjes meegenomen naar pretparken en dierentuinen etc.
Zodra ze in hun huis in Nederland zijn mogen de kinderen komen logeren en doen ze ook leuke dingen met ze.

Maar spontaan leuke dingen doen met opa's of oma zit er hier helaas dus ook niet in. De kinderen weten gelukkig ook niet beter, dus ik heb niet het gevoel dat ze wat te kort komen.

 

Ik ben soms best jaloers op wat anderen hebben met de opa's en oma's.
Mijn moeder heeft wel een goede band met mijn kinderen, ze zijn dol op oma. Ik kom er meestal 1 keer in de week met ze en soms gaan we samen naar de speeltuin. Vaak oppassen doet ze niet. Ze hebben laatst voor het eerst samen gelogeerd, en ik mocht ze pas laat brengen en moest ze vroeg ophalen
Dagjes weg doen ze ook niet. Mijn moeder vind dat ze het heel druk heeft, en ze is altijd moe. Ze werkt overigens niet hoor en ze heeft ook geen kleine kinderen oid! Ze vond het heel bijzonder dat mijn kinderen al op deze leeftijd mochten logeren (ze zijn bijna 2, en 3,5).

Mijn vader (ouders zijn uitelkaar) zien ze niet zo vaak. Hij is wel een hele lieve opa, en ik zie ze straks als ze wat ouder zijn ook wel leuke dingen met hem doen. Maar mijn vader is een beetje anders. Te druk in zijn hoofd enzo. En hij vind t heel erg dat hij ze niet zo vaak ziet, ondertussen kan hij wel meer tijd maken.. Maar te druk in zijn hoofd.

Schoonmoeder (schoonvader is overleden) doet niets met ze. Ze wilt heel af en toe weleens 2/3 uurtjes oppassen als we ze brengen, maar daar blijft het dan ook bij. Ze is een beetje koud zeg maar knuffelt niet.

Oh en heel af en toe, krijgen ze van allemaal wel iets toegestopt.
Qua snoepjes enzo krijgen ze altijd wel wat.

Dus ja, ik ben soms héél jaloers

 

Mijn zoon heeft maar aan een kant familie die hij ziet.

Mijn ex ziet ons kind wel af en toe, zijn ouders zijn al overleden, maar die kant van de familie weet niet van zoon zijn bestaan.

Mijn ouders die zijn wel heel gek op hem. We gaan een of 2x per maand een weekend naar hen toe of hij gaat daar logeren. Ook als ik bijvoorbeeld voor werk naar het buitenland moet dan gaat hij naar ze toe.
Ze wonen aan de rand van het bos, dus heerlijk naar buiten de hele dag.

 

Hier alleen mijn vader die aanwezig is als grootouder, en dat is geen typische oppas- of uitstapjes-opa. Maar hij is op zijn eigen manier geweldig en betrokken en staat altijd voor ze klaar. Zijn sterke kanten zitten hem meer in praktische zaken, zo is hij erg handig en creatief en heeft hij veel gebouwd voor de kinderen, of hij staat een middag in de keuken om de favoriete maaltijd van mijn dochter te maken als hij weet dat we langskomen.
Hij verwendt ze niet schandalig, maar wanneer hij dan wel iets meeneemt (souvenir bijvoorbeeld van vakantie) is het wel precies datgene wat aansluit bij hun interesses, en dat zegt in mijn ogen wel dat hij oprecht geïnteresseerd is in de kinderen en hun hobby's.

Ik denk dat er gewoon veel verschillende type grootouders zijn, en wanneer je bepaalde dingen verwacht van ze het makkelijk is om te vervallen in teleurstelling als dat niet wordt waargemaakt. Maar misschien hebben ze ook wel kanten waar ze wel heel sterk in zijn, die óok belangrijk zijn?

 

Hier van beide kanten gelukkig nog 2 opa’s en oma’s.
Mijn schoonouders passen sinds hij een baby is 2 dagen per week op en komen vaak langs of andersom. Wonen in hetzelfde dorp.
Mijn ouders wonen 5 km verderop en zijn idolaat van zoon. ( enig kleinkind en er komt waarschijnlijk niks meer bij)
Hij is nu weer gezellig een dagje bij hun. Dan gaan ze lekker naar de speeltuin en vanalles ondernemen.
Ik ben zo blij dat alle opa’s en oma’s hem zo graag zien