Pfff begin een klein beetje moedeloos te worden hier... Julia is nu bijna 6 weken oud. Vanaf het begin had ze extreem veel last van darmkrampjes waardoor we haar erg veel troostten. Ze kon dan wel een uur of 3 achter elkaar heel erg huilen. Nadat bleek dat ze bloed bij haar ontlasting kreeg zijn we op advies van de huisarts overgestapt op Nutramigen omdat ze waarschijnlijk een koemelkallergie heeft. De klachten die ze had zijn daarmee verdwenen( bloed bij ontlasting en krampjes) Nu is mijn probleem: Julia wil niet alleen liggen in haar bedje, niet in de box, niet in de kinderwagen. Ze wil alleen maar bij mij of papa op de arm en valt dan in slaap, zodra we haar in haar bedje liggen schrikt ze wakker en is het grote paniek, tot krijsen aan toe zó erg dat we bang zijn dat ze erin blijft... Ik lees overal dat je babys niet kunt verwennen zo vroeg in hun leventje, maar zodra we haar bij ons pakken verdwijnt het verdriet en valt ze in slaap... Wat kunnen we hier tegen doen? Ik vind het heerlijk om haar te knuffelen hoor, maar ik kan echt niet de hele godsganse dag met haar rondlopen, wandelen, zitten. Ik kom echt helemaal nergens meer aan toe... Het vreemde is dat ze de nachten wel gewoon kan slapen in haar bedje...ze wordt alleen soms nog om 5 uur wakker voor een voeding, maar slaapt daarna ook weer lekker door...
Hier hetzelfde probleem! Onze kleine man sliep overdag ook eigenlijk alleen maar als ik 'm op m'n buik had liggen. Zodra ik 'm weer weg wilde leggen was 't krijsen, echt niet normaal! Liep 'ie helemaal rood aan, en vergat 'ie te ademen. Wij waren idd ook bang dat 'ie erin zou blijven. Nu hebben wij de puckababy aangeschaft (op aanraden van vrienden), en gaat 't al iets beter. Hij wordt nog steeds hysterisch als we 'm er in leggen, maar nu valt ie meestal na een half uur krijsen wel in slaap. En dan slaapt 'ie toch wel vaak een uurtje. Het is natuurlijk nog steeds niet ideaal, maar wel een hele verbetering!
De puck a baby hebben wij idd ook aangeschaft! Ze slaapt idd een stuk rustiger, maar overdags nog steeds niet... Bij ons is het dus ook zo dat ze haast vergeet adem te halen als ze zo krijst.... Wij hebben als stelregel dat we haar max. een half uur laten krijsen en dan gaan we toch maar weer kijken....uiteindelijk resulteert dit toch weer dat we haar bij ons nemen omdat het ook zo zielig is... Pfffffff moeilijk he....in ieder geval fijn om te weten dat we niet de enige zijn!
volgens mij hoort dat echt bij de leeftijd...als ze zo klein zijn kun je ze echt niet verwennen...ik heb de eerste maanden ook heel veel met Rubin rond gelopen en hij heeft ook de eerste weken veel bij ons in bed geslapen...ik heb hem nooit laten huilen (en zeker geen half uur !)...ik wil dat ie in slaap valt omdat ie moe is en hij moet zichzelf niet eerst moe moeten huilen...ik zou zeggen hou Julia lekker veel bij je (al eens aan een draagdoek gedacht ?) en geloof me het gaat over....Rubin slaapt nu super in zijn eigen bedje...dus nee verwennen geloof ik niet in
oh wat herkenbaar zeg, ik vind een half uur huilen als hij zo krijst en adem inhoud wel erg lang hoor. Hou het hier maar net 5 a 10 min. vol en als ik hem dan bij me hou dan is het echt nasnikken zo zielig.. De puckababy is hier geen succes, ons mannetje raakt helemaal gefrustreert omdat hij zijn armpjes niet kan bewegen en daardoor huilt hij nog meer.. Een draagdoek doe ik dus ook wel eens, maar dan nog kan je niet alles, heb dan een hele bult van voren en ben bang dat als ik buk hij eruit valt haha en het wordt een beetje zwaar... maar mischien is het idd wel wat voor jou... verder is het wachten tot het over gaat ben ik bang...
Sommige kleintjes huilen zich nu eenmaal in slaap, heb zelf ook een dochter gehad, maar dat kun je dan wel aan het huilen horen, vind ik, dan hebben ze een bepaald ritme in hun huilen, klinkt ook niet driftig of overstuur! Hier laat ik Iris hooguit 10 minuten huilen, soms als ze met intervallen huilt kijk het iets langer aan!
Misschien heeft ze ook last van haar eerste sprongetje, begint met ca 5 weken, Iris reageert daar ook heel heftig op, is indd heel schrikkerig, bang voor vreemden en heel prikkelgevoelig, is de sprong weg is het een makkelijk kindje!
Misschien dat je kan proberen in te bakeren? Ik gebruik de kant-en-klare inbakerdoek van Pacco, op aanraden van het cb. De puck a baby is net zoiets, maar deze zit losser, waardoor het effect van echt inbakeren veel minder is. In de Pacco ligt een baby met de armpjes goed strak naast zich, de beentje kan ze nog wel gewoon bewegen. Bij ons werkt het erg goed! Veel mensen vinden nu zelfs dat onze baby wel erg veel slaapt. Maar ze is nu vrolijk en uitgerust als ze wakker wordt en daardoor hoeft ze juist minder snel weer op bed gelegd te worden.
heel herkenbaar. Lijkt mij op 1ste sprongetje. Maar het gaat weer voorbij. Inbakeren heb ik ook gedaan en nog steeds. Mijn kindje slaapt dus beter. Niet langer, maar rustiger.
allemaal bedankt voor het reageren! denk idd dat het met het sprongetje te maken heeft( heb oei ik groei net doorgebladerd... ) begrijp het ineens veel beter...
het hoort denk ik ook wel bij de leeftijd, maar wat bij ons hielp was het bedje met een kussen wat omhoog leggen. als wij de kleine neerlegde huilen oppakken en stil. bij ons was het reflux als ze dan plat liggen komt zuur omhoog, en dat doet zeer, als je het een beetje omhoog doet dus een kussen onder het matrasje liggen ze niet helemaal plat en zakt het zuur meteen weer, ik hoop dat het werkt
Na een tijdje zal je opmerken dat de eerste maanden de zwaarste zijn, die krampjes gaan gelukkig vanzelf over. Na 2-3 maanden zal je zien dat er meer regelmaat komt, er komt zeker wel een tijd dat je wel weer je ding kan doen. En de sprongetjes kunnen indd soms erg heftig zijn (hier ook)! Vind het persoonlijk wel erg zielig als je zo'n kleintje een half uur lang laat huilen. Je kan baby's niet verwennen zeker tot 4 mnd (merk ik uit ervaring). Lekker veel bij je pakken, indd inbakeren, of in draagdoek en lang in warm badje, daar worden ze rustig van.
Het is herkenbaar inderdaad.. Sverre heeft ook een hele periode gehad dat hij alleen bij ons in slaap viel. We konden hem dan na enige tijd wel wegleggen en dan sliep hij gewoon goed verder. (En soms ook niet.) Maar ik kan me ook voorstellen dat je ongelooflijk moe bent zo ondertussen. Wat hier al genoemd is, kun je haar niet in een draagdoek doen? Zo heb je je handen tenminste vrij en voelt zij zich heerlijk geborgen bij jou. In ieder geval sterkte! En echt, het gaat weer voorbij. En nee, je kunt haar ECHT niet verwennen.