Ouders gescheiden na 41 jaar huwelijk...wie ook?

Nee, sorry geen ervaring hiermee gelukkig. Maar sjonge zeg, na 41 jaar huwelijk?! Moet een hele schok zijn voor jullie, sterkte!

 

mijn schoonouders zijn ook na geloof ik 30+ jaar gescheiden. mn schoonmoeder wilde van het leven genieten en leuke dingen doen en mn schoonvader niet dat werkte niet meer.

het zijn overigens nog wel goede vrienden van elkaar. ze komen regelmatig bij elkaar over de vloer en doen de familie dingen nog wel samen. ze wonen alleen niet meer samen.

was voor mij een hele schok aangezien mijn ouders elkaar na 20 jaar nog steeds niet kunnen luchten of zien.

maar ik denk dat je vooral moet bedenken dat ze dan niet meer happy zijn samen. en dat je wel erover moet blijven praten met ze, ondanks dat je volwassen bent gaan er toch een hele hoop emoties bij je doorheen.

sterkte ermee!!

 

Mijn ouders na 20 jaar dus iets minder haha.
Maar ook dat sloeg in als een bom.
Hier vanwege moeders die niet haar hele leven wou wegrotten bij een alcoholist

 

ouders van hele goede vriendin na 49 jaar getrouwd.. hij heeft een ander.. (alweer)
Is een hele rare situatie, maar mijn vriendin is er wel heel nuchter onder en helpt haar ouders waar ze kan.

 

schoonouders 35 jaar getrouwd, feest gegeven en half jaar later gingen ze scheiden. mijn schoonvader had een ander.

 

Mijn souders liggen nu in scheiding na 30 jaar.
Ik vind het ook lastig, praten is het enige wat je voor ze kan doen. En steunen waar nodig.

 

Mijn ouders zijn gescheiden na ruim 20 jaar getrouwd te zijn geweest omdat mijn moeder een ander had.

Het feit dat je ouders uit elkaar gaan is natuurlijk al ontzettend moeilijk, maar doordat één van de ouders een ander heeft zorgt ervoor dat je al snel partij gaat kiezen voor de andere ouder (dat was in ieder geval bij ons zo).
Ik denk dat het belangrijkste is om te beseffen dat als je ouders een goed huwelijk hadden je vader niet was vreemdgegaan, dus niet alle schuld ligt bij je vader ook al is het natuurlijk absoluut niet netjes dat hij vreemdgaat.

Als je wilt praten ofzo...

 

Mijn ouders zijn gescheiden na 27 jaar huwelijk. Mijn vader zag op een reunie z'n oude jeugdliefde, en dat was het begin. Zij eerst gescheiden, toen volgden mijn ouders.

Mijn moeder heeft een tijdje ergens anders gewoond, toen een huis gekocht, en in afwachting daarop 3 maanden bij mij gewoond. En dat was zwaar, ik was het klankbord en hoorde te veel informatie.

Het ouderlijk huis wordt door m'n vader als zijn kantoor gebruikt. Hij woont bij z'n jeugdliefde.

Mijn moeder heeft sinds anderhalve jaar een relatie met de broer van haar oude jeugdliefde. Met hem kon ik het gelijk goed vinden, ik weet niet waarom. Hij is makkelijk in de omgang, ik kan met alles bij hem terecht. Ze zijn sinds kort bij haar gaan samenwonen en op zoek naar een nieuw huis.

De nieuwe partners hebben elk 3 kinderen. Ik zie ze niet echt als stiefbroers en -zus, we hebben geen jarenlange band, zijn niet met elkaar opgegroeid. Het zijn gewoon de kinderen van, en wel aardig.

Ik vond het best moeilijk, het gezin waarin ik opgroeide was kapot. Met mijn moeder veel over gepraat, mijn vader heeft alleen de moeite genomen om met de 3 kids om de tafel te zitten. Hij zal wel hebben gedacht dat het makkelijker is te verwerken voor oudere kinderen.

Het contact met hem was wat verkoeld, omdat ik het gevoel heb geen prio te zijn. Daarom was ik blij dat m'n moeder niet gelijk een ander had, en voelde haar nieuwe huis als een soort veilige haven. Ik heb er de sleutels ook van, en kom er ook logeren, aangezien ik nu in Belgie woon.

Ik heb ook niet geholpen met praktische zaken rondom hun scheiding, dat is hun relatie en hun zaak. Ik heb alleen geholpen met schilderen in mijn moeders nieuwe huis.

 

Mijn ouders zijn 30 jaar getrouwd en gaan nu een soort van scheiden. Ik vind het heel moeilijk maar ik ben blij dat ik nu mijn eigen gezin heb. Er is bij mijn ouders niemand anders in het spel gelukkig.

 

Mijn ouders zijn uit elkaar gegaan na 30 jaar ofzo. Ik was opgelucht, echt gezellig was het nooit. Het is alleen wat lastig met kerst en die dagen.

 

Hier ietsie anders, maar wel in het zelfde straatje.

De opa en oma van ml gingen na 47 jaar huwelijk scheiden. Dat is nu 6 jaar geleden. De reden was dat ze niet met elkaar praatten. Opa nam oma bijvoorbeeld elke zaterdag mee naar de stad, omdat hij dacht dat ze dat leuk vond. Terwijl oma daar juist een hekel aan had, maar mee ging omdat ze dacht dat opa het zo leuk vond. Mijn schoonouders (het ging om de ouders van mn schoonmoeder) hebben oma in eerste instantie opgevangen en hebben haar aan een appartementje in een bejaardenhuis geholpen. Opa bleef in het huis achter. Alles leek koek en ei.

En nu is dit wel heel extreem natuurlijk.... Want voor dat de scheiding goed rond was heeft opa besloten om uit het leven te stappen. Alsof het nog niet erg genoeg was kregen mijn schoonouders daarna de schuld dat ze tijdens de scheiding alles fout hebben gedaan, terwijl de rest niets deed... En zo waren er nog meer dingen... Om een lang verhaal kort te maken, de hele familie ligt uit elkaar en m'n schoonmoeder (en wij) hebben geen contact meer met haar broer en zussen. Wij trouwens ook niet meer met oma, omdat ze iets te duidelijk de kant van de rest koos en mn schoonmoeder daarmee in de kou zette...

 

Hier na twintig jaar, omdat mijn moeder verliefd werd op iemand anders. Alles went, maar het maakt het makkelijker als je ouders niet uit elkaar gaan met ruzie. De mijne doen eindelijk weer normaal tegen elkaar, twaalf jaar na de scheiding. Daarvoor hadden ze geen contact.

 

Ik heb je verhaal even weggehaald omdat je het misschien niet fijn vindt als het gequote wordt, maar jeetje.. wat een verhaal joh! Stank voor dank, wat vuil..

 

jupzmijn opa en oma na 36 jaar huwelijk..
oma zette er een punt achter..

opa hertrouwd...
en 2 jaar erna dood..

letterlijk dood ban verdriet

 

Mijn ouders zijn bijna 2 jaar geleden na 37 jaar huwelijk gescheiden. Ik heb die hele periode als heel zwaar ervaren. Mijn moeder besloot weg te gaan bij mijn vader, om zijn verdriet te moeten zien (hij zag niks aankomen van tevoren) was hartverscheurend en heeft me wekenlang slapeloze nachten gekost...

Nu, bijna 2 jaar later, woont mijn moeder weer samen met een andere man. Mijn zussen en ik vinden het lastig, maar accepteren het. Mijn vader is gelukkig weer zijn leven aan het oppakken en geniet weer van de kleine dingen (samen met mijn zoon en dochter weggaan, fietsen met de hond, naar de sportschool etc.)

Nog steeds mis ik 'thuis', want ondanks dat mijn vader nog in ons ouderlijk huis woont, mis ik daar nu mijn moeders 'touch' als ik binnen kom, het is gewoon anders...

Sterkte! Het gaat je als kind van je ouders niet in de koude kleren zitten...

 

Zo, bizar zeg.. je kent elkaar toch door en door dan? ik heb nu (totaal jaar of 10) al het gevoel dat we een twee/eenheid zijn. Maar goed, tegenwoordig kan alles..

Sterkte TS, lijkt me erg moeilijk!

 

Hier na bijna 34/35 jaar, iets in die richting. Maar geen moeite mee, wat betreft scheiding, aangezien ze al jaren niet gelukkig waren en zo'n tien jaar eerder al een keer aangekondigd hadden dat ze ze gingen scheiden...sterkte! Het blijft wel raar (mijn vader heeft een andere vrouw ontmoet, m'n moeder niet).

 

Mijn ouders na een huwelijk van 27 jaar (daarvoor al een jaar of 10 verkering). Dat is nu 12 jaar geleden.

Was de beste dag uit mijn leven. Dat huwelijk was een grote fout. Alleen mijn zusje en ik zijn het enige goede wat er uit is voort gekomen. Ik ben blij dat mijn moeder eindelijk de juiste keuze maakte. Mijn vader vond het wel best geloof ik.

Nu met allebei goed contact hoor. Mijn moeder heeft een nieuwe relatie, mijn vader niet. Heeft hij geen (nog) behoefte aan.

Sterkte TS, jouw situatie is heel anders dan de mijne. Ik had het ook zwaar. Maar meer met het verwerken van het huwelijk dan van de scheiding. Scheidingen zijn niet niks, ik hoop het mijn kind nooit aan te doen!

 

De ouders van mijn schoonzus zijn na ik denk 30 jaar uit elkaar gegaan. Bij haar vader had ik altijd al het idee dat die homo was. Uiteindelijk bleek dat ook zo te zijn. Me schoonzus had er veel moeite mee, omdat het knallende ruzie werd