Even een advies-vraagje aan mensen die in de zwangerschap ook (veel) last van harde buiken hebben (gehad). Toen ik 28 weken zwanger was, had ik zoveel harde buiken (die niet meer weg gingen, ook niet bij rust), dat ik in het ziekenhuis belandde... De baarmoedermond reageerde namelijk ook op de harde buiken, bleek uiteindelijk. Het advies was: rustig(er) aan doen, harde buiken voorkomen/ goed luisteren naar mijn lichaam, om zo te voorkomen dat ik evt. al vroegtijdig ontsluiting zou gaan krijgen. Daarna ziek gemeld, maar na een week toch weer gaan werken. Dit bleek toch niet te gaan, wederom veel (pijnlijke) harde buiken en dus weer ziek gemeld. Ondertussen ben ik nu dus weer 1,5 ziek thuis. Nu ik een beetje tot rust kom (lees: vrijwel niks meer doe), heb ik bijna geen harde buiken meer. Een hele verademing! Ook merk ik dat er nu héél veel vermoeidheid uit komt, nu ik thuis ben. Maar nu het dilemma... ik moet nog 2,5 week werken tot mijn verlof.... morgen moet ik dus weer aangeven wat ik komende week ga doen.... wel of niet weer werken. Ik zit er de hele tijd al mee in mijn hoofd. Aan de ene kant gaat het thuis nu redelijk en voelt het ook zo 'stom' om gewoon ziek te blijven tot het verlof. Maar aan de andere kant ben ik bang dat de (pijnlijke) harde buiken gewoon weer net zo hard terug komen en ik me dus na 2 dagen wéér ziek kan gaan melden.... Maar het voelt gewoon zo on-collegiaal om nu (preventief) voor mezelf te kiezen.... (wil natuurlijk ook niet over een week al met ontsluiting rond lopen...) Wat zouden jullie doen? Wie heeft er ervaring met harde buiken, kwamen ze net zo hard weer terug... of helpt een week heel rustig aan doen dusdanig dat ze daarna wel even wegblijven...???
Ik heb er geen ervaring mee maar misschien kun je op therapeutische basis naar je werk? Als je het niet geprobeerd hebt weet je het niet en als het niet gaat gewoon aangeven. Suc6 er mee
Ik zou zeker naar de vk luisteren wat die erover te zeggen heeft. De arbo-arts neemt meestal dit advies over. Je zou ook kunnen kijken voor minder uren per dag tot aan je verlof...
ik denk dat het duidelijk is dat je danzij je ziekmelding jezelf een stuk beter voelt.. dus niet meer gaan werken. dan zullen de harde buiken wel weer terug komen. vind het niet oncollegiaal, dat is gewoon voor je kindje kiezen toch? zou het oncollegiaal van hun vinden als ze jou er op aan kijken. en voor je baas maakt het ook niet uit want het is zws gerelateerd dus hij krijgt je zw toch volledig terug van het uwv... niet schuldig voelen als je liever besluit thuis te blijven hoor! sterkte en succes nog met de zws!
Moeilijk he, ik zit nu al met harde buiken zodra ik werk, ben nu dan ook al een week thuis uit voorzorg. Hoop zelf nog op een groeispurt en dat het rond de 20 weken weer rustig is maar vrees het ergste en dan kies ik voor 200% voor mijn kleine. Vind het echt heel rot voor mijn werk hoor maar ik wil niet achteraf denken "Had ik maar". Niemand is onmisbaar en zwangerschaps-ziekte krijgen ze gewoon vergoed dus ook financieel leidt niemand ervan. Sterkte!
Thanx voor jullie antwoorden! De kogel is door de kerk... ik heb me definitief ziek gemeld. Nog 2 weken ziek dus en daarna begint het verlof. Ik moet inderdaad echt kiezen voor onze kleine uk! En die gaat echt voor op mijn werk. Al voelt het wel raar.... maar wel een opluchting nu ik een keuze heb gemaakt!!!!!