Hi dames, Nu de bevalling er weer aan zit te komen, begin ik toch weer een beetje te piekeren uiteraard . Het doel van dit berichtje is eigenlijk om wat (hopelijk) positieve verhalen te horen over een tweede bevalling van meiden die een soortgelijke eerste bevalling hadden . Het is een beetje een verhaal, dus bedankt voor het lezen . Bij mijn eerste bevalling had ik 2 dagen lang voorweeën, en toen het eindelijk doorzette na het avondeten kwam ik met 6cm. ontsluiting aan in het ziekenhuis. Dit gaat top dacht ik nog, maar 5 uur later zat ik nog steeds op 6cm. en werden mijn vliezen door vk gebroken. Toen ontstond er onmiddelijk een weeënstorm zonder rust, en aangezien ik uitging van +/- 1 cm. ontsluiting per uur en niet nog 4 uur dit mee wilde maken vroeg ik om een ruggenprik. Toen de ruggenprik werd gezet is er vergeten om opnieuw mijn ontsluiting te checken voordat ze hem zetten, en net nadat hij gezet was zat ik dus al op 10 cm en moest ik gaan persen. Ik voelde helemaal niks meer dus vond het persen wel zwaar en het duurde ook lang omdat mijn perineum weigerde te rekken. Overigens kreeg ik bij het checken van de ontsluiting van meerdere verloskundigen te horen dat bij mij alles erg nauw is (fijn om te horen als je moet gaan bevallen..) en mijn zoontje is trouwens ook nooit ingedaald ook al was hij mijn eerste kindje. Na een tijd begon de hartslag van mijn zoon te dippen en moest hij er snel uitgehaald worden en is hij met erg grote knip en vacuüm geboren. Ik voelde niks van knip en hechten etc. gelukkig aangezien ik nog onder de ruggenprik zat . Alles is supergoed geheeld zonder complicaties en het allerbelangrijkste: mijn zoontje is helemaal gezond . Maar nu zit ik dus een beetje te piekeren over de aankomende bevalling.. De vk zei bij de controle 6 weken na de geboorte namelijk dat ze bij een volgende bevalling het kindje misschien eerder wilde laten komen aangezien mijn zoontje met 40+1 "maar" 3.3 kg was en moeite had eruit te komen. Ik zit nu bij een andere vk en die maakt zich daar niet zo druk om. Ik zou nu graag helemaal zonder ruggenprik willen bevallen, maar vraag me af hoe groot de kans is dat mijn perineum nu beter rekt. Want ik heb vorige keer dus wel echt een grote knip gehad met veel hechtingen, vraag me af hoe pijnlijk dat is zonder verdoving? Kindje lijkt op echo's ongeveer hetzelfde formaat als mijn zoontje was. Deze baby is trouwens ook niet ingedaald maar ja bij een tweede zegt dat sowieso niks. Ik ben een epi-no gaan gebruiken voor eigen gemoedsrust maar na een aantal dagen gebruik ben ik nog niet in staat om hem "groter" te zetten, dus.. tsja.. Ik weet dat alles goed komt en dat mijn kindje er sowieso uitkomt , maar jullie kennen het misschien wel, zo vlak voor de bevalling ga je weer over alles nadenken. Dus wat ervaringen van jullie zou fijn zijn! Thanks ladies .
maar waarom zou je perineum niet rekken dan? ik begrijp dat niet helemaal? het is toch gewoon 'vlees' en als het niet meer rekt dan scheurt het.. klinkt misschien lullig, maar ik denk niet dat dat perineum een reden is waarom je niet gewoon een bevalling zou kunnen hebben als elk ander? En over een knip zonder verdoving, nee dat voel je niet ze doen dat in een wee. Met hechten krijg je wel een verdoving
Hier hebben ze de knip vooraf verdoofd. Maar goed ook want ik had geen pijnlijke persweeen. Heb de verdoving ook gevoeld. Geen pijn wel de prik gevoeld..
Ik kreeg volgens mij bij mijn knip ook een verdoving. Maar voelde echt niks sowieso want alles gebeurt tijdens een wee dus als je bezig bent met persen leidt dat af van evt pijn. Maar weet je zeker dat het aan je perineum ligt? Mijn zoon was 2900 bij 40+6 en kreeg hem er ook niet uit. Hoorde vorige week van osteopaat dat ik een lange en smalle baarmoeder heb (voel kind ook nog hoog in middenrif, wel ingedaald) en daardoor mijn zoon telkens terugschoot naar boven tijdens het persen. Hij kwam telkens met halve hoofd eruit en schoot dan terug (ook enorm punthoofd daarna). Dus wat ik wil zeggen; andere factoren kunnen ook een rol spelen en dan helpt de epi-no niet. Hoop nu ook bij mijn aankomende bevalling dat het gewoon toch zo slap is daar dat de baby er gewoon uitvalt
Geen knip gehad wel een beste scheur. Volgens mij (weet ik natuurlijk niet zeker) heb ik het moment van scheuren gevoeld...toen zijn schoudertje kwam voelde ik opeens een scherpe pijn. Tijdens het hechten was ik niet goed verdoofd en dat hechten voel je wel zonder verdoving. Toen ik er nog een spuitje bij kreeg heb ik er niks meer van gemerkt.
Thanks ladies, dat stelt enorm gerust! Tsja ik denk inderdaad niet dat het perineum het "probleem" was (behalve dat het erg stug was), het hoofd was steeds zichtbaar en verdween dan weer en ze zeiden dat het niet rekte. Doordat zijn hartslag dus aangaf dat hij er nu echt uit moest is er een knip gezet, we zijn niet tot scheuren gekomen. Doordat ik nu bij een andere vk zit kan ik het ook niet echt doorspreken, alleen aangeven wat er is gebeurd. En deze vk lijkt er allemaal relaxed onder te zijn (gelukkig!). Maar mogelijk weer een knip en wel of geen verdoving is dus zo iets waar ik nu 's nachts over lig te piekeren zo vlak voor de bevalling . Nu ik weet dat jullie het allemaal (knip/hechten) ok vonden zonder grote verdoving zoals bijv. een ruggenprik stelt me dat enorm gerust!
Trouwens hier ook een hartslag die dipte en vacuümverlossing. Ze wilden net een knip gaan zetten tot de hoofdgyn binnenkwam en zei dat ze moesten wachten daarmee en gelukkig maar. Scheuren helen beter zeggen ze.
2x bevallen van 2 beste kerels, beide met 42 weken. Eerste was precies 8 pond, tweede deed er nog een schepje bovenop met ruim 9 pond. Bij beide flink uitgescheurd, subtotaal ruptuur, wat uiteraard gehecht moest worden. Maar met een goede lokale verdoving heb ik daar niks van gevoeld en het herstel ging ook heel spoedig, na 2 weken zat ik weer op de fiets. Het komt vast goed en je baby komt er sowieso één dezer dagen uit!
Persen is echt niet mijn ding Bij mijn oudste heel lang moeten persen en uiteindelijk is hij na 2 knippen en duwen op mijn buik geboren. De tweede ging iets makkelijker maar weer een knip en ook nog een uur persen. De laatste bevalling leek veel vlotter te gaan maar ook haar kreeg ik er niet goed uit. Door al het littekenweefsel van de vorige bevallingen rekte het niet goed op en heb ik dus weer een flinke knip gekregen. Persen duurde dit keer maar 18 minuten. Hier rekte het dus niet goed op.
Scheuren is idd veel fijner! Althans het herstel... heb mrt Mn knip een week niet kunnen zitten, met Mn scheuren nergens last van gehad Overigens schijnt het dat ze kunnen inschatten welke kant oid je in gaat scheuren, dan kan een knip in sommige gevallen natuurlijk beter Zujn
Ik had een zelfde soort bevalling. Hartslag daalde dus knip en vacuüm. Ik had geen ruggenprik dus kreeg in de eerste wee een verdoving en in de volgende de knip. Niets van gevoeld. Het hechten voelde ik de eerste keer ook niet maar doordat het daarna opnieuw gedaan moest worden was dat iets minder fijn, al met al viel het hartstikke mee. Nu ga ik weer bijna bevallen en ben ik absoluut voor een preventieve knip. Liever een knip dan een totaalruptuur is mijn motto.
Alvast succes met de bevalling @LMSB! Tsja ik moet zeggen dat ik griezel van het woord "totaalruptuur" en omdat mijn knip ondanks dat het een flinke was wel goed geheeld is maakt het mij niet zoveel uit wat ze doen, zo lang het maar niet eindigt in totaalruptuur . Maar ik vertrouw wel gewoon op de staff! @Elsbeth82 Zou kunnen, ik weet het dus niet waar het nou uiteindelijk precies aan lag! Veel opmerkingen tijdens de bevalling "nauw" "smal" "niet willen rekken/meegeven", maar niet een specifieke reden die is genoemd. Behalve dus dat de vorige vk begon over evt. inleiden bij een tweede zodat de baby niet te groot kon worden voor mij.. maar deze vk lijkt er meer vertrouwen in te hebben!
de eerste was bij mij ook een ramp en door hectiek ook flink geknipt en met pomp gehaald.ik voelde de knip wel degelijk maar was ook niet verdoofd,heb letterlijk geroepen dat mn kut in de fik stond tijdens het knippen. de 2de ging heel snel en door het harde perse dus ook een scheurtje en dat viel me echt mee!
Bij de eerste ging ik met ruggenprik snel van 5 naar 10 cm (geloof in 2,5 uur), heb toen ook geen persweeën gevoeld en uiteindelijk kreeg ik hem er ook niet uitgeperst, onder andere omdat mijn baarmoeder wat gekanteld licht en zoontje niet door het bochtje kwam. Hij is met een knip en vacuum gehaald (ook niks van gevoeld, ook niet van het hechten). De tweede bevalling ging zo snel (van eerste wee tot persen 35 minuten) dat ik geen pijnstilling kon krijgen, baby I was er met 4 minuten persen, zonder scheuren! (Was wel erg klein, 1895 gram). Baby 2 was er ook na 4 minuten persen (1790 gramwel met knip en vacuüm maar dat was ivm wegvallen hartslag). Als baby 2 niet met spoed eruit moest had ik deze bevalling dus zonder knip/uitscheuren overleefd Oke, wel 2 extreem kleine kindjes, maar toch...
Hier iets soort gelijks qua zenuwen Eerste bevalling op t randje totaalruptuur. Madame woog 3825 met bijna 42 weken. Nu word de baby op 3900 geschat met 40 weken. Dus krijg er al de zenuwen van dat de boel weer gaat scheuren. Heb niks gevoeld en bij t hechten niks gevoeld door een verdoving. Moest eigenlijk naar de OK maar er was iemand die t wel kon hechten. Bij mij is t waarschijnlijk gekomen door t harde persen. Ik was t zo zat Dus ben benieuwd deze keer. Overigens duurde t herstel hier wel 5 weken.
Ja daar hebben we t over gehad 1e x bevallen met gyn erbij. Voelde de perweeen niet goed meer aan maar toen was ze er al bijna.