Voor ik een kind kreeg, zei iedereen: let op plannen lukt niet meer. Best lastig voor mij aangezien ik een control freak ben. Inmiddels heb ik het (na ongeveer een jaar) wel voor elkaar dat ik met mijn dochter volgens mijn planning de deur uitga. Tot het weekend is en mijn man erbij is. We zijn met zijn 3-en nooit ergens op tijd. Zelfs als ik echt het tijdstip afstem waarop we de deur uit moeten. Hoe doen jullie dit?
Tegen mijn man zeggen dat we om 10.00 de deur uit moeten terwijl we pas om 11.00 de deur uit moeten. Enige oplossing hier.
Klopt maar die goede afspraken die ehm tsja verdwijnen ergens in het vergiet. Vanochtend: "we moeten over 30min weg, ga jij eerst douchen of ik?" Hij dus eerst, ik in de tussentijd alles klaar gemaakt voor dochter etc. 25min later komt hij beneden. "Ja, ik was op zolder en dacht, kan nu nog wel eerst even..."
Ik zeg hoe laat ik uiterlijk weg wil (kwartier voor we echt weg moeten), en voor we weggaan help ik hem tien keer herinneren en vraag ik hem dingen te doen, zodat ik niet alleen alles hoef te pakken ed.
Hier ook Dan ben ik klaar om 10u en de kinderen ook helemaal, kunnen ze nog een uurtje spelen. En dan begint om 10.30 mijn man rond te rennen
Mijn man staat gelukkig altijd op tijd klaar. Alleen als hij zelf bijv zoon naar de gastouder moet brengen vergeet ie vanalles. Voeding...luiers en zelfs een keertje onze zoon. Maar hij is wel altijd op tijd. Dat dan weer wel.
Hier iedere ochtend: heb je portemonnee, huissleutels, telefoon, auto/fietssleutel, lunch? Nee, ik ben zn moeder niet maar dit is gewoon praktischer voor hem dan steeds terug naar huis moeten of er 's middags niet in kunnen. Als ik niet wakker ben als hij weggaat dan kan hij het opeens prima zelf trouwens (behalve die lunch dan, die vind ik dan vaak op het aanrecht haha).
Ik ga gewoon met de kinderen buiten staan als het de tijd is dat we zouden vertellen. Vindt hij heel irritant, maar het werkt wel. Hij staat zo buiten
Hier gelukkig niet heel herkenbaar. Als we 's morgens al weg moeten dan bespreken we de avond van tevoren hoe laat we opstaan e.d. We zijn eigenlijk altijd op tijd, hooguit eens 5-10 minuten te laat ergens, maar dat overkomt iedereen met kinderen denk ik wel eens. Spullen bij elkaar zoeken en inpakken doe ik wel vaak zelf, maar ik wil graag ook zelf zeker weten dat ik niks vergeten ben. Gaan we 's avonds uit eten en komt hij net uit z'n werk, dan wil het nog wel eens wat later worden, maar hij schiet dan in elk geval wel op en loopt eigenlijk nooit te treuzelen. En ik ga ook inderdaad gewoon door, als ik verder klaar ben ga ik de auto inladen, kinderen in de auto zetten e.d. Zou ook duidelijke afspraken maken, hier geld ook voor iedereen de regel. We doen eerst wat we moeten doen, is er daarna nog tijd over kan er nog gespeeld worden of iets anders voor jezelf.
Haha oh fijn! Herkenning ! Ik dacht al dat mijn man de enige was die er lang over deed in de badkamer... Phoe eer dat zijn make up goed zit enzo.. (daar plaag ik hem altijd maar mee. Heeft alleen nog niet veel effect )
Mijn man is heel langzaam dat vind ik ook heel vervelend. Ik hou er ook van om alles op tijd te doen. En dat botst vaak. Dan moeten we bijv over een half uur weg, dan moet mijn man nog omkleden. En dan bedenkt ie opeens dat hij nog even snel wil douchen. 5 minuten zegt ‘ie dan... en die 5 minuten duren dan minimaal een kwartier Tegenwoordig zeg ik ook vaker een eerder tijdstip zodat we niet steeds hoeven te haasten. Mensen vinden me vaak een controlfreak die alles op tijd plant, maar ik hou niet van haast.
Precies mijn man. Even omkleden betekent erbij douchen. Dat duurt minimaal 15/20 minuten. Dan nog even scheren, dit of dat bijwerken. Net wijven af en toe
Pff, ik sta ook altijd op mijn vent te wachten als we weg moeten. Ik loop me het schompes om mezelf en de kinderen op tijd klaar te krijgen, meneer doet alles op zijn eigen relaxte tempootje en is altijd op het allerlaatste moment (denk: iedereen zit klaar in de auto, motor draait en de auto rijdt al langzaam achteruit de oprit af) bedenken dat zijn sleutels ook mee moeten.. En waar die dan liggen is een groot raadsel.. Heeeeel irritant, want ik heb voor mijn spullen een vaste plek en hoef nooit te zoeken.
Zo kom je er dus achter dat je man er toch meerdere gezinnen op na houdt! Ik heb geleerd het los te laten als het op zijn afspraken aan komt. We zijn standaard veel later onderweg als we naar zijn familie gaan, maar de rest daar kan ook niet plannen. Kan ik altijd heerlijk over klagen met mijn zwagers! Maar bij mijn afspraken zit ik hem aardig achter de broek. Ik wil gewoon op tijd zijn. Dus doe eigenlijk hetzelfde als bij de kinderen, nog 15 minuten, nog 10 minuten enz. Maar dan nog loop ik redelijk vaak vloekend door het huis omdat op het laatste moment nog dingen gezocht moeten worden of geregeld moeten worden die ook best eerder hadden gekund. Mijn oudste werd er zo moe van dat hij altijd maar net op tijd was voor school dat hij maar zelf naar school gaat. Scheelt iedereen een hoop stress. Mijn 8-jarige kan dus beter plannen dan mijn 45-jarige man, wat zegt dat?
Klinkt vermoeiend allemaal zeg! Hier gelukkig niet herkenbaar. We zoeken samen alles bij elkaar/kind aankleden/om en om zelf aankleden. En zijn eigenlijk nooit te laat.
Ik moet zeggen dat het me in het weekend ook vaak niet lukt om op tijd te komen... maar dat ligt meestal niet aan mijn man maar aan mij. Er zijn dan toch nog allerlei klusjes die ik nog even gedaan wil hebbenvoor we naar die verjaardag kunnen... Het komt ook een beetje omdat ik doordeweeks een superstrakke planning moet hebben om alles geregeld te krijgen en in het weekend laat ik het dan wat meer los, anders hou ik het niet vol. Ik heb ook geen zin om enorm te gaan lopen stressen om exact op de afgesproken tijd bij vrienden op visite te gaan. Tegenwoordig spreek ik het liefst geen tijd meer af, ik app wel als we wegrijden hoe laat we er zijn. Scheelt weer een hoop ergernis.